stipete
| Cogne prumrece (dirî voyale) |
Dispotchaedje (dirî cossoune) |
Divanceye voyale (dirî cossoune) |
|---|---|---|
| stipete | sitipete | estipete |
Etimolodjeye
[candjî]Bodje « stipe » avou l’ cawete « -ete »
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /sti.ˈpɛt/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : sti·pete
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| stipete | stipetes |
stipete femrin
- pitite estipe (po sotni ene sacwè).
- pitit boket d' bwès.
- pitite sacwè sins grande valixhance, pitit boket.
- So cwénze djoûs, elle a cwanlminme crexhou d' ene sitipete, l' efant — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- Il ont rnetyî l' coû et vos n' vierîz pus ene sitipete di mannestés dins les craeyes des cayôs — Motî Gilliard (fråze rifondowe).
- I gn årè todi bén onk di zels k' avénrè a bozer ene sitipete di ç' demoné feu la — Bernard Louis (fråze rifondowe).
E cisse pådje ci, n’ a pont d’ ratournaedje pol mot. El pôrîz radjouter, s’ i vs plait ? Come çoula, l’ årtike rissereut d’ adrame.