pirou
Etimolodjeye
[candjî]Sitindaedje do sinse di «Pirou» (payis la k' on croeyeut k' tot esteut bén) (!!! a-z aveuri)
Prononçaedje
[candjî]- AFE :
- prononçaedje zero-cnoxheu : /pi.ˈʀu/ (minme prononçaedje pattavå)
- Ricepeures : pi·rou
Sustantif
[candjî]| singulî | pluriyal |
|---|---|
| pirou | pirous |
pirou omrin
- onk u ene k' est pus foirt (foite) k' els ôtes e-n ene sacwè.
- Ci tchvå la, c' est l' pirou d' l' atelêye — Motî Haust (fråze rifondowe et rarindjeye).
- Ti t' croes l' pirou do cwårtî !? — Motî Haust (fråze rifondowe et rarindjeye).
- C' esteut les pirous des ovrîs walons ki Louwis d' Djer ahaetcha el Suwede — Georges Ghys (fråze rifondowe).
- C' est leye li pirou des costires.
Sinonimeye
[candjî]Sipårdaedje do mot
[candjî]Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
Ratournaedjes
[candjî]
Sourdants
[candjî]Etimolodjeye: Li Motî Haust vout k’ ça soeye ene cogne di « Pierot » ; mins prumirmint, li « i » n’ est nén long come dins tos les parints nén francijhîs do ptit no « Pire ». Avou ça ki l' mot n’ est nén dins l’ Motî Forir ki date di 1866, çou ki pôreut fé tuzer a on noûmot vnou avou les gazetes cåzant do Perou (ricomprins «Pirou» a Lidje.