coxhisse
Apparence
Cisse pådje u ci hagnon ci est co a scrire, u a mete d’ adrame. Si vos avoz des cnoxhances so l’ sudjet, vos l’ ploz fé vos-minme.
Sustantif
[candjî]singulî | pluriyal |
---|---|
coxhisse | coxhisses |
coxhisse femrin (pus sovint eployî å pluriyal)
- Et l' cour tot coixhe d' aveur pawou,
I breya « Mame! » mins les coxhisses
Respondît : « Mååme! » d' ene vwès d' båbou !
— Louis Lagauche, "Li ptit hierdî" (1926), p. 87 (fråze rifondowe).
- Et l' cour tot coixhe d' aveur pawou,
coxhisse (o.n.) (ordt plur.) émondes (d'arbre): on bwèrê d' --- ; fé on fouyå d' --- ; Waitîz a: coche; comp. héves, hévions., nf-pl.
Ortografeyes
[candjî]Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
Ôtès ortografeyes (avou des sourdants nén rkinoxhous) :
- cohisse : — Louis Lagauche.