racoirder
Etimolodjeye
Bodje « coird- » (« coide »), avou l’ betchete « ra- » di raplacaedje des viebes, avou l’ cawete di codjowaedje « -er » des viebes
Prononçaedje
- AFE :
- diferins prononçaedjes : /ʀa.kwaʀ.dɛ/ Prononçaedje a radjouter (betchfessî oi)
- prononçaedje zero-cnoxheu : /ʀa.kwaʀ.ˈde/
Viebe
| Djin et tins | Codjowa |
|---|---|
| Cåzant Ind. pr. (dji, dj’) | racoide |
| Atôtchî(s) Ind. pr. (vos, vs) | racoirdez |
| Cåzants Ind. pr. (nos, ns) | racoirdans |
| Rwaitants Ind. pr., nam. (i/il, ele/elle) | racoidnut |
| Cåzant Ind. fut. (dji, dj’) | racoidrè |
| Cåzant D.I.E. (dji, dj’) | racoirdéve |
| Cåzant Suddj. pr. (ki dji, dj’) | racoide |
| pårt. erirece (dj’ a, vos av) | racoirdé |
| Ôtes codjowaedjes | come acoirder |
racoirder (viebe å coplemint)
- raloyî pa ene sacwè come pa ene coide (aprume pol corant, l' aiwe, li telefone).
- raclaper, rimete eshonne des djins ki s' avént disclapé.
- (muzike) rifé souner djusse èn instrumint.
- Ciete, l' ivier e-st e l' langoneye,
Et l' bea prétins,
N' pierdant nou tins,
Racoide,
Li coide,
Ki frè zûner l' doûce årmonreye. — Joseph Vrindts, « Pâhûles rîmês » (1897), "A l'chand'eur", p.57 (fråze rifondowe). - Li vint racordéye sès violons
I n’ djèmit pus. C’èst-st-one tchanson
Qui vos va bêrcî tot doûcemint
Po v’s-aprèster li djoû di d’ mwin. — w:Émile Bothy.
- Ciete, l' ivier e-st e l' langoneye,
Parintaedje
Sinonimeye
Ortografeyes
Après 1900, foû rfondou (Feller, Feller ricandjî, nén Feller) :
E rfondou walon :
