càneva

càneva f (pl: càneve)

1. Anbiènte, de sòƚito interà, 'ndove che vien tegnùo el vin e/o i saƚadi.

cà | ne | va

IPA: /'ka.ne.va/

vòlt

• Giuseppe Boerio, [Dizionario del dialetto veneziano] pàgina 128
• Livio Tissot, Dizionario primierotto pàgina 63.