Nodira

Nodira

Vikipediyadagi maqola

Vikiombordagi fayllar

Nodira (taxallusi; ismi Mohlaroyim; 1792-yil, Andijon – 1842-yil, Qoʻqon) – oʻzbek shoirasi, maʼrifatparvari va davlat arbobi. „Komila“ va „Maknuna“ taxalluslari bilan ham sheʼrlar yozgan.

• Alarki muddai norasou dundurlar,
  Mudom ahli xirad onda zabundirlar^[1].

• Badxohlar hamisha olamda xor boʻlgʻay,
  Har kimki boʻlsa dushman xoru zor boʻlgʻay.
  Adl aylabon karam qil, shudir xudo rizosi^[1].

• Dono har diyorda azizu mukarramdir,
  Nodon aziz boʻlgan diyorga laʼnatlar boʻlsun^[1].
• Dunyo chamanining bulbulisen,
  Gul shoxida oshyon etib ket^[1].

• Elning aybini zohir etmogʻligʻ,
  Yoʻqdir insof ila muruvvatdin^[1].

• Jahon oʻzboshimchalari maydonda obroʻ qozonolmaydi.
  Ittifoqla birikkan barmoqlar qilichning ishini qilar^[1].

• Kishiga himmati mardona kerak^[1].

• Maqsad na edi jahona kelding,
  Kayfiyatini bayon etib ket^[1].
• Moyili zulm etma koʻzing turqini,
  Yoʻqsa qilur mardum uyini xarob^[1].
• Muhabbatsiz kishi odam emasdur,
  Gar odamsen, muhabbat ixtiyor et^[1].

• Olam elida vafo topilmas,
  Bu gavhar erur jahonda noyob^[1].

• Yor aylasa yeri birla iftor,
  Yoʻq roʻzada mundin oʻzga davlat^[1].
• Yorning vasli emas ozorsiz,
  Gulshan ichra gul topilmas xorsiz.
  Tan buzuldi emdi rohat qolmadi,
  Soya paydo boʻlmagʻay devorsiz^[1].

• Oʻshalkim eldi aybini yoshursa,
  Xudo ul bandani magʻfur tutqay^[1].

• Shoh uldurki, raiyatga tarahhum qilsa,
  Yoʻq esa qoidai amnu amon barcha abas^[1].