oʻ-rin-bo-sar

1 Biror kimsaning ishi-ni davom ettiradigan, mavqeini egallay-digan shaxe; shogird. Soxta olimlarning yomon ishi — ular oʻz oʻrniga ham soxta oʻrin-bosarlar tayyorlashidir. R. Usmonov, Odob-noma. ◆ Munosib oʻrinbosarlar voyaga yetayot-ganidan xursandman. "Oʻzbekiston qoʻriq-lari" .

2 Boshliq yoki rahbarning vazifasini bajarish huquqiga ega boʻlgan rasmiy yor-damchi; muovin. ◆ Direktorning oʻrinbosari. n ◆ Sizni oʻzimga oʻrinbosar qilib olganim-da, umidim katta edi. S. Anorboyev, „Oqsoy“ .

ЎРИНБОСАР. Oʻzbek tilining izohli lugʻati (2022) maʼlumotlaridan foydalanilgan; q.Adabiyotlar roʻyxati.