[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/İçeriğe atla

Valin

Vikipedi, özgür ansiklopedi
Valin
Adlandırmalar
2-Amino-3-metil bütanoik asit
L-Valin (sol)   D-Valin (sağ)
Tanımlayıcılar
3D model (JSmol)
ChemSpider
ECHA InfoCard 100.000.703 Bunu Vikiveri'de düzenleyin
EC Numarası
  • 208-220-0
  • InChI=1/C5H11NO2/c1-3(2)4(6)5(7)8/h3-4H,6H2,1-2H3,(H,7,8)/t4-/m0/s1
  • CC(C)[C@@H](C(=O)O)N
Özellikler
Molekül formülü C5H11NO2
Molekül kütlesi 117,15 g·mol−1
Görünüm Katı halde, beyaz kristal toz
Yoğunluk 1.316 g/cm3
Erime noktası 295–300 °C
Çözünürlük (su içinde) Suda yeterince çözülür (85 g·l−1 bei 20 °C)
Tehlikeler
Güvenlik bilgi formu (SDS) ICSC 1507
Aksi belirtilmediği sürece madde verileri, Standart sıcaklık ve basınç koşullarında belirtilir (25 °C [77 °F], 100 kPa).
Bilgi kutusu kaynakları

Valin (Val,V) proteinleri oluşturan 20 aminoasitten biridir. İsmini "valerian" isimli bitkiden almıştır. Beslenme açısından dışarıdan alınması zorunlu (esansiyel) olan besin maddelerindendir.

Orak hücreli Akdeniz anemisinde hemoglobinlerde, bir mutasyon sebebiyle valin, hidrofilik olan glutamik asitin yerini almıştır. Fakat valin hidrofobik olduğu için hemoglobin olması gerektiği şekilde üç boyutlu yapısına katlanamaz ve alyuvarlar içinde kristalize olur. Valin, yan zinciri herhangi bir yük taşımadığı için nötr bir aminoasittir.

Valin açısından zengin olan besinler peynir, et ve balık, fıstık, susam ve mercimektir.

1994 yılında en büyük beş sigara üreticisi firma tarafından yayınlanmış olan bir rapora göre valin sigara içerisine eklenen 599 maddeden biridir. Diğer birçok madde gibi sigara içine niçin eklenildiğine ilişkin bir bilgi yoktur.

Bazı kitaplarda L-Valin’in yerine eş anlamlısı olan (S)-Valin kullanılmaktadır. Bu yazıda ya da bilimsel makalelerde Valin L- ya da D- olarak hiçbir ön ek almayarak sadece valin diye bahsedilmişse, burada bahse geçen L-Valin’dir. Valin’in Rasimik (DL-Valin) karışımı diğer bir deyişle (RS)-Valin bir ara ürün olup daha çok endüstiride bir önem teşkil etmektedir.[1]

  1. ^ Hans-Dieter Jakubke, Hans Jeschkeit: Aminosäuren, Peptide, Proteine, Verlag Chemie, Weinheim, 62, 1982, ISBN 3-527-25892-2.