Reichstag (Nazi Almanyası)

Reichstag
*Almanca: Großdeutscher Reichstag*
Reichstag ; Almanca: Großdeutscher Reichstag
Almanya yasama organı
Tür
Tür	Tek kamaralı
Tarih
Kuruluş	23 Mart 1933
Dağılış	26 Nisan 1942 (Asıl son oturum, ertelendi sine die); 8 Mayıs 1945 (Almanya'nın teslim olması); 30 Ocak 1947 (Nihai sürenin itibari sona ermesi)
Önceki	Weimar Reichstag
Sonraki	• Batı Almanya: Bundestag; • Doğu Almanya: Volkskammer;
Başkanlık
Başkan	Hermann Göring
Yapı
Sandalye	876 (çözülmede)
Siyasi gruplar	Nazi Partisi (876)
Seçimler
Oylama sistemi	Plebisit show elections
Son seçim	4 Aralık 1938
Toplantı yeri
	Kroll Opera Binası, Berlin
Anayasa
	Alman Reich Anayasası (de jure)

Reichstag ("Diyarın Diyeti"),^[2] resmi olarak Büyük Alman Reichstag'ı (Großdeutscher Reichstag) 1938'den sonra, 1933'ten 1945'e kadar Nazi Almanyası'nın ulusal parlamentosuydu. Nazilerin iktidarı ele geçirmesinin ve 1933 Yetkilendirme Yasası'nın yürürlüğe girmesinin ardından, Adolf Hitler'in diktatörlüğünün eylemleri için yalnızca bir süper noter işlevi gördü (her zaman oybirliğiyle - ve Hitler'in konuşmalarını dinlemek için bir forum işlevi gördü). Bu tamamen törensel rolde Reichstag, sonuncusu 26 Nisan 1942'de olmak üzere yalnızca 20 kez toplandı. Reichstag Başkanı bu dönem boyunca Hermann Göring'di.

Bu dönemde Reichstag, oturumlar sırasında sık sık milli marşın söylenmesi nedeniyle Alman halkı tarafından alaycı bir şekilde " teuerste Gesangsverein Deutschlands " (Almanya'nın en pahalı şarkı kulübü) olarak anılıyordu. II. Dünya Savaşı sırasında planlanmış seçimler yapmaktan kaçınmak için, 1943'te Hitler, mevcut Reichstag'ın (1938'in sonlarında 1939-1943'te hizmet vermek üzere seçildi) görev süresini 30 Ocak 1947'de sona ermek üzere sekiz yıllık özel bir görev süresine hizmet edecek şekilde uzattı.

Arka plan

1920–1923'te ve 1930'dan itibaren, Weimar Cumhuriyeti'nin demokratik olarak seçilmiş Reichstag'ı sıklıkla iki yasal araçla engellendi:

Weimar Anayasası'nın 48. maddesinde Olağanüstü Hal KHK'sı ile Almanya Cumhurbaşkanı'na tanınan özel yetkilerin kullanılması
Özellikle 1919-1923'te ve ardından nihayet 1933'te (bir değişiklik için gerekli olanla aynı şekilde üçte iki çoğunlukla kabul edildiğinden anayasal olarak görülen) Etkinleştirici yasaların kullanımı

1932'de Reichstag binası, yangından önce

Eski uygulama 1930'dan sonra giderek daha yaygın hale geldi Reichstag'ın karmaşık orantılı temsil sistemi nedeniyle, bir hükûmetin istikrarlı bir çoğunluğa sahip olması son derece zordu. Sık sık, bir Şansölye görevden alındığında, halefinin çoğunluk sağlayabileceği garanti edilemezdi. Sonuç olarak Şansölyeler, yalnızca hükûmetin olağan işlerini yürütmek için 48. Maddeyi kullanmak zorunda kaldılar.

27 Şubat 1933'teki Reichstag yangınının ardından Hitler, Başkan Paul von Hindenburg'u anayasada yer alan medeni hakların çoğunu askıya alan Halkı ve Devleti Koruma Kararnamesi çıkarmaya ikna etti. Mart ayındaki seçimler Nazi çoğunluğunu sağlamayınca, Hitler, Reichstag'da çoğunluğa komuta edebilmesi için koalisyon ortağı Alman Ulusal Halk Partisi'ne (DNVP) güvenmek zorunda kaldı.

Yeni Reichstag'ın ilk oturumunda Hitler, hükûmetin dört yıllık bir süre için kendi yetkisiyle yasalar çıkarmasına izin veren 1933 Yetkilendirme Yasasını tanıttı Uygulamada göz ardı edilen bazı istisnalar dışında, bu yasalar anayasadaki maddelerden sapabilirdi Resmi olarak yalnızca bir bütün olarak Hükûmet yasa çıkarabilse de, gerçekte Hitler bu hakkı kendisi kullandı.

Adolf Hitler, 11 Aralık 1941'de Reichstag'da ABD'ye savaş ilan ederken

Naziler , Almanya Komünist Partisi'nden (KPD) tüm milletvekillerini tutuklamak ve Sosyal Demokrat Parti'den (SPD) birkaç milletvekilini tutuklamak için Reichstag Yangın Kararnamesi hükümlerini kullandı. Diğer birkaç SPD milletvekili duvardaki yazıyı gördü ve sürgüne kaçtı. Nihayetinde, Etkinleştirme Yasası 444-94'lük bir farkla kabul edildi ve yalnızca SPD buna karşı oy kullandı. Ancak oturum o kadar göz korkutucu bir atmosferde gerçekleşti ki, 81 KPD milletvekilinin tamamı ve 120 SPD milletvekili hazır bulunsaydı bile, Yetkilendirme Yasası yine de gereken üçte iki çoğunluğun üzerinde geçecekti.

Yaz bitmeden, diğer tüm partiler ya yasaklanmış ya da kapanmaları için korkutulmuşlardı (hatta bazıları NSDAP'ye katılmaları için korkutulmuştu) ve Nazi Partisi Almanya'da yasal olarak izin verilen tek partiydi. Almanya, tüm niyet ve amaçlar için, Yetkilendirme Yasası'nın kabul edilmesiyle tek partili bir devlet haline geldi. Muhalefet partilerinin " Parti Kurulmasına Karşı Yasa " (14 Temmuz 1933) ile resmen yasaklanmasıyla birlikte, Reichstag'ın olağanüstü hal tedbirlerinin iptalini talep etmesine izin veren 48. Madde hükmü fiilen geçersiz kılındı.

12 Kasım 1933 parlamento seçimlerinde seçmenlere Nazi Partisi'nden gizli olmayan koşullar altında tek bir liste sunuldu. Liste yüzde 92.1 oyla taşındı Hitler'in diktatörlüğüne yasal yaptırım görüntüsü vermek için gösterdiği büyük özenin bir ölçüsü olarak, Yetkilendirme Yasası daha sonra 1937 ve 1941'de Reichstag tarafından yenilendi.

Reichstag, 1933 ile 1939 arasında yalnızca 12 kez toplandı ve yalnızca dört yasa çıkardı - 1934 tarihli " Reich'ın Yeniden İnşası Yasası " (Almanya'yı oldukça merkezi bir devlet haline getirdi) ve 1935 tarihli üç " Nürnberg Yasası " Hepsi oybirliğiyle geçti Savaşın başlamasından sonra yalnızca sekiz kez daha buluşacaktı 30 Ocak 1939'da, Kristallnacht'ın ve yükselen uluslararası gerilimin ardından, Adolf Hitler bir savaşın " Avrupa'daki Yahudi ırkının yok olmasına " yol açacağını ilan eden bir konuşma yaptı.^[3]^[4] 1 Eylül 1939'da Hitler, Reichstag'a hitaben Polonya'nın işgalini ve II. Dünya Savaşı'nın başladığını duyurdu^[5]

Bina

Orijinal Reichstag binası (Almancaː Reichstagsgebäude) Reichstag yangınından sonra kullanılamaz hale geldi, bu nedenle Kroll Opera Binası bir yasama odasına dönüştürüldü ve Üçüncü Reich sırasında tüm parlamento oturumlarının yeri olarak hizmet etti. Hem Reichstag binasına bakan elverişli konumu hem de oturma kapasitesi nedeniyle seçildi. Kroll Opera Binası, 12 Kasım 1943'te (tesadüfen, ilk Nazi Reichstag'ın seçilmesinin onuncu yıldönümü) Müttefiklerin bombalanmasıyla harap oldu. Daha sonra 1945'te Berlin Savaşı'nda esasen yok edildi.

Nazi Almanya'sında seçimler ve halk oylaması

Nisan 1938'de referandum oy pusulası. "13 Mart 1938'de yasalaşan Avusturya'nın Alman *İmparatorluğu* ile yeniden birleşmesine katılıyor musunuz ve liderimiz Adolf Hitler'in partisine oy veriyor musunuz?" Büyük daire "Evet", küçük olan "Hayır" olarak etiketlenmiştir.

Mart 1933'teki federal seçim, 2. Dünya Savaşı'ndan önce tüm Almanya'yı kapsayan ve rekabetçi olan son seçimdi. O andan itibaren seçimler devam ederken seçmenlere Naziler ve partinin "misafirlerinden" oluşan tek bir liste sunuldu. Ancak bu "misafirler", her halükarda Hitler'i tamamen desteklediler. Bu dönemdeki seçimler gizli değildi; seçmenler, oy kullanmadıkları veya hayır oyu vermeye cesaret edemedikleri takdirde, genellikle ağır misillemelerle tehdit edildi. Bu koşullar altında, Nazi listesi her seferinde yüzde 90'ın üzerinde oy aldı.

1935'te Nürnberg Yasalarının yürürlüğe girmesine kadar, Yahudiler, Polonyalılar ve diğer etnik azınlıklar hala sözde vatandaşlık haklarına sahipti Sadece oy kullanmalarına izin verilmedi, aynı zamanda büyük azınlık nüfusa sahip olduğu bilinen bölgelerde Naziler, seçmenleri rejim lehine oy kullanmaya zorlamak için başka yerlerde kullanılan taktiklere başvurmaktan genellikle kaçındı. Özünde, Naziler zımnen azınlıkları kendilerine karşı oy kullanmaya teşvik ettiler, böylece propagandaları, büyük azınlık nüfusa sahip olduğu bilinen bölgelerdeki nispeten olumsuz sonuçları Reich'a sadakatsizliğin kanıtı olarak gösterebileceklerdi. Nürnberg Yasalarının yürürlüğe girmesinin ardından, Yahudiler ve diğer etnik azınlıklar seçim sürecinin tamamen dışında bırakıldı ve kaydedilen olumsuz ve geçersiz oyların sayısı, 1934'te yapılan referandumda beş milyondan fazla iken, 1936'da ancak yarım milyona düştü.

Bu dönemde yapılan üç seçimden sadece ilki bağımsız olarak yapıldı Diğer ikisi özel referandumların yanında yapıldı. Bunların en ünlüsü, 1938'de Avusturya ile Anschluss'ta yapılan halk oylamasıydı. Bu oy resmi olarak% 99,7 "evet" olarak kaydedildi.^[6] Anschluss'un ardından Reichstag, Großdeutsche Reichstag oldu (kabaca Büyük Alman İmparatorluk Diyeti olarak tercüme edildi).

Kasım 1933'te Hindenburg ve Hitler için seçim afişi. Şöyle yazıyor: "Mareşal ve Onbaşı bizimle barış ve eşitlik için savaşıyor"

1933 tarihli Weimar Cumhuriyeti seçim yasası hükümlerine göre, her 60.000 oyluk blok için bir sandalye verildi Seçmen katılımı çok yüksek olduğu için ve ayrıca Reich'a eklenen yeni bölgeler ve son olarak oy kullanma yaşının düşürülmesi nedeniyle (Nürnberg'in bir sonucu olarak seçmen sayısının küçülmesini önlemek için 1936 seçimlerinden önce kabul edilen bir telafi edici önlem). Yasalar), Reichstag önemli ölçüde daha büyük ve daha büyük oranlara ulaştı. Son olarak 855 milletvekili vardı; Adolf Hitler, 433 numaraydı ve Reichstag seçim bölgesi 24 Yukarı Bavyera - Swabia'ya seçildi.

1933, 5 Mart: İktidarın Ele Geçirilmesinin hemen ardından genel parlamento seçimleri . Planlanan seçim tarihinden altı gün önce, Alman parlamento binası Reichstag yangınında yandı. Muhalefet partileri kampanyalarında engellendi. Nazi Partisi, parlamento bölgelerindeki 35 doğrudan sandalyenin 33'ünü ve genel oyların %43,9'unu kazanarak, Nazilere DNVP (oyların %8,0'ı) ile birlikte küçük bir çoğunluk sağladı.
1933, 12 Kasım: Parlamento seçimleri ve Almanya'nın Milletler Cemiyeti'nden çekilmesine ilişkin referandum . Tüm Reichstag delegeleri artık Nazi Partisi üyesi veya sempatizanı. Resmi sonuçlara göre seçmenlerin %92'si referandum teklifini onayladı.
1934, 19 Ağustos: Paul von Hindenburg'un ölümünün ardından, Adolf Hitler'in Başkan'ın yetkilerini üstlenmesini geriye dönük olarak onaylamak için Özel Plebisit. Seçmenin %88,1'i evet oyu verdi.
29 Mart 1936: Rheinland'ın Yeniden Askerileştirilmesini geriye dönük olarak onaylayan genel parlamento seçimleri ve referandum. Seçim ve Rheinland işgali tek bir soruda birleştirildi.
1938, 10 Nisan: Avusturya Anschluss'un ilhakını geriye dönük olarak onaylayan genel parlamento seçimleri ve referandum . 1939'dan itibaren dört yıllık bir süre için görev yapmak üzere seçilen kurul, son olarak 1942'nin başlarında toplandı.
4 Aralık 1938: Yeni alınan Sudetenland bölgesi için ara parlamento seçimi. Daha önceki olaylarda olduğu gibi, Naziler kendi yönetimleri altındaki bu son seçimde tüm sandalyeleri kazandı.

Son toplantı

Reichstag son kez 26 Nisan 1942'de Kroll Opera Binası'nda toplandı Oybirliğiyle, Hitler'i "Alman Halkının Yüksek Yargıcı" ilan eden ve resmi olarak her konuda yargı ve idareyi geçersiz kılmasına izin veren bir kararname çıkardı. Reichstag üyelerinin ayrıcalıklarının son kalıntıları da kaldırıldı ve Führer, her Alman vatandaşı üzerinde ölüm kalım gücüyle yasal olarak nihai karar verici oldu. Uygulamada, bu sadece 1933'ten beri yürürlükte olan bir durumu meşrulaştırdı. Tüm niyet ve amaçlar için, bu, Etkinleştirme Yasasının hükümlerini süresiz olarak genişletti.

25 Ocak 1943'te, mevcut Reichstag'ın görev süresinin sona ermesinden beş gün önce, yeni bir organın açılışı 30 Ocak 1947'ye kadar bir başka seçim dönemi için ertelendi. Bu, savaş devam ederken seçim yapılmasını önlemek içindi Almanya'nın savaştaki yenilgisi nedeniyle, 1938 seçimleri Alman Reichstag için şimdiye kadarki son seçimdi ve 1990'da yeniden birleşen Almanya için yapılan ilk seçimlere kadar tüm Almanya'yı kapsayan son seçim olacaktı.

Kaynakça

^ Statistisches Reichsamt. Statistisches Jahrbuch für das Deutsche Reich Band 1941/1942. Berlin, Germany: 1943. Pp. 659.
^ Moonis Raza. Geographical Dictionary Of The World In The Early 20th Century With Pronouncing Gazetteer (in 2 Vos.). New Delhi, India: Concept Publishing Company, 1990. Pp. 712.
^ "Statements by Leading Nazis on the "Jewish Question"". fcit.usf.edu. 28 Şubat 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2022.
^ "Reichstag Speech — United States Holocaust Memorial Museum". www.ushmm.org. 6 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2022.
^ Weinberg, Gerhard L. (2005). A World at Arms: A Global History of World War II (2 ed.). Cambridge, England: Cambridge University Press. p. 43. 0-521-85316-8. OCLC 986290507
^ "Die propagandistische Vorbereitung der Volksabstimmung". Austrian Resistance Archive. 1988. 4 Nisan 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2007.

Ayrıca bakınız

Dış bağlantılar

Vikikaynak'ta Reichstag (Nazi Almanyası) ile ilgili metin bulabilirsiniz.
Vikikaynak'ta Reichstag (Nazi Almanyası) ile ilgili metin bulabilirsiniz.
Vikikaynak'ta Reichstag (Nazi Almanyası) ile ilgili metin bulabilirsiniz.

[1] Statistisches Reichsamt. Statistisches Jahrbuch für das Deutsche Reich Band 1941/1942. Berlin, Germany: 1943. Pp. 659.

[2] Moonis Raza. Geographical Dictionary Of The World In The Early 20th Century With Pronouncing Gazetteer (in 2 Vos.). New Delhi, India: Concept Publishing Company, 1990. Pp. 712.

[3] "Statements by Leading Nazis on the "Jewish Question"". fcit.usf.edu. 28 Şubat 2001 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2022.

[4] "Reichstag Speech — United States Holocaust Memorial Museum". www.ushmm.org. 6 Aralık 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 6 Mart 2022.

[5] Weinberg, Gerhard L. (2005). A World at Arms: A Global History of World War II (2 ed.). Cambridge, England: Cambridge University Press. p. 43. 0-521-85316-8. OCLC 986290507

[Austrian_Resistance-6] "Die propagandistische Vorbereitung der Volksabstimmung". Austrian Resistance Archive. 1988. 4 Nisan 2007 tarihinde kaynağından arşivlendi. Erişim tarihi: 11 Mart 2007.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]