[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/İçeriğe atla

Heath Hükûmeti

Vikipedi, özgür ansiklopedi
İngiliz Muhafazakar Parti Lideri Edward Heath, Tel Aviv'de.

Muhafazakar Parti'den Edward Heath, Heath Hükûmetini kurdu ve 18 Haziran genel seçimlerinin ardından 19 Haziran 1970'de Kraliçe II. Elizabeth tarafından Birleşik Krallık Başbakanı olarak görevlendirildi.

Heath, 1965'te, 13 yıllık hükûmetten sonra partinin seçim yenilgisinden sonraki birkaç ay içinde Alec Douglas-Home'un yerini almak üzere Muhafazakar Parti'nin lideri seçilmişti. Ertesi yıl lider olarak katıldığı ilk genel seçim, Wilson'ın İşçi Partisi hükûmetinin çoğunluğunu artırmasıyla yenilgiyle sonuçlandı. İngiliz ekonomisi büyüme ve daralma ile birlikte bir dalgalanma döneminden geçerken Muhafazakarların iki yıl içinde desteklerinde bir artış yaşandı. İşsizlik önemli ölçüde arttı, ancak Harold Wilson Haziran 1970 için bir genel seçim çağrısı yaptığında, kamuoyu yoklamalarının tümü art arda üçüncü bir İşçi Partisi zaferine işaret etti.

Muhafazakarların 30 sandalyeyle kazanması büyük bir sürpriz oldu.[1]

Heath hükûmeti başlangıçta güçlü bir ekonomiye ve nispeten düşük işsizliğe sahipti ve 1 Ocak 1973'te Birleşik Krallık, başta Avrupa Ekonomik Topluluğu olmak üzere Avrupa Toplulukları'na üye oldu. Ama sonra 1973 petrol krizi geldi ve Noel'den hemen önce Heath, ofislerin, fabrikaların ve çoğu kamu binasının kullanımının haftada üç güne indirildiği üç günlük bir hafta ilan etti. Ayrıca, grevlerde bir artışa yol açan ücret dondurmaları ve kısıtlamaları konusunda sendikalarla bir savaşla karşı karşıya kaldı. Ekonomi de resesyona girdi .

Heath'in Şubat 1974'teki yanıtı, seçmenleri İngiltere'yi yönetenin hükûmet mi yoksa sendikalar mı olduğuna karar vermeye çağırarak bir genel seçim çağrısı yapmak oldu. 28 Şubat 1974'teki seçim, Muhafazakarların en fazla oyu aldığı, ancak İşçi Partisi'nin en fazla sandalyeye sahip olduğu çoğunluksuz bir parlamento ile sonuçlandı. Liberallerle koalisyon hükûmeti kurma konusundaki görüşmelerin başarısız olmasının ardından İşçi Partisi, 4 Mart'ta bir azınlık hükûmeti kurdu.[2] İkinci bir genel seçim daha sonra 1974'te geniş çapta bekleniyordu ve Harold Wilson tarafından 10 Ekim olarak ilan edildi ve İşçi Partisi üç sandalyeli çoğunluk kazandı. Bu, Wilson'ın itiraz ettiği beş genel seçimden dördünü kazandığı, Heath'in ise dört genel seçimden üçünü kaybettiği ve liderliğinin yakında sona ermesinin kaçınılmaz göründüğü anlamına geliyordu.[3]

Haziran 1970 – Mart 1974

[değiştir | kaynağı değiştir]
  • Başbakan : Edward Heath
  • Büyük Britanya Lord Yüksek Şansölyesi : St Marylebone Lord Hailsham
  • Avam Kamarası Lideri ve Konseyin Lord Başkanı : William Whitelaw
  • Lordlar Kamarası Lideri ve Özel Mührün Lord Muhafızı : Earl Jellicoe
  • Maliye Bakanı : Iain Macleod
  • Dışişleri ve Milletler Topluluğu İşlerinden Sorumlu Devlet Bakanı : Sir Alec Douglas-Home
  • İçişleri Bakanlığından Sorumlu Devlet Bakanı : Reginald Maudling
  • Tarım, Balıkçılık ve Gıda Bakanı : James Prior
  • Savunma Bakanı : Lord Carrington
  • Eğitim ve Bilimden Sorumlu Devlet Bakanı : Margaret Thatcher
  • İstihdamdan Sorumlu Devlet Bakanı : Robert Carr
  • İskan ve Yerel Yönetim Bakanı : Peter Walker
  • Sağlık ve Sosyal Hizmetlerden Sorumlu Devlet Bakanı : Sir Keith Joseph
  • Lancaster Dükalığı Şansölyesi : Anthony Barber
  • İskoçya Sorumlu Devlet Bakanı : Gordon Campbell
  • Teknolojiden Sorumlu Devlet Bakanı : Geoffrey Rippon
  • Ticaret Kurulu Başkanı : Michael Noble
  • Galler Sorumlu Devlet Bakanı : Peter Thomas

Değişiklikler

[değiştir | kaynağı değiştir]