Hasselblad

Hasselblad

Kuruluş	1841
Kurucu	Fritz Wiktor Hasselblad
Genel merkezi
Web sitesi	http://www.hasselblad.com

Victor Hasselblad AB, İsveç'in Göteborg şehrinde bulunan İsveçli bir orta formatlı kamera, fotoğraf ekipmanı ve görüntü tarayıcı üreticisidir. Şirket başlangıçta bel seviyesinde vizör kullanan klasik analog orta format kameralarıyla tanındı. Hasselblad kameranın belki de en ünlü kullanımı, ilk insanların Ay'a indiği Apollo programı görevleri sırasında oldu. Bu görevler sırasında çekilen fotoğrafların neredeyse tamamı modifiye Hasselblad kameralar kullanıyordu. Hasselblad 2016 yılında, orta format fotoğrafçılığın taşınabilirliğini değiştiren dünyanın ilk dijital kompakt aynasız orta format fotoğraf makinesi olan X1D-50c'yi piyasaya sürdü. Hasselblad, üç katlı küçük bir binada yılda yaklaşık 10.000 kamera üretmektedir.^[1]

Şirket 1841 yılında İsveç'in Göteborg şehrinde Fritz Wiktor Hasselblad tarafından bir ticaret şirketi olarak kuruldu, F. W. Hasselblad ve Co. Hasselblad'ın kurumsal web sitesi, "Bundan kesinlikle çok para kazanacağımızı düşünmüyorum, ancak en azından ücretsiz olarak fotoğraf çekmemize izin verecek" dedi.^[2]

1877'de Arvid Hasselblad, Hasselblad'ın 2002 yılına kadar kullandığı karargah binasını hizmete soktu. Balayındayken Arvid Hasselblad, Eastman Kodak'ın kurucusu George Eastman ile tanıştı. 1888'de Hasselblad, Eastman ürünlerinin tek İsveçli distribütörü oldu. İşletme o kadar başarılıydı ki, 1908'de fotoğraf işlemleri kendi şirketi Fotografiska AB'ye dönüştü. Operasyonlar arasında ülke çapında bir mağaza ağı ve fotoğraf laboratuvarları vardı. Şirketin yönetimi sonunda Arvid'in oğlu (kurucusu F.W.'nin torunu) Karl Erik Hasselblad'a geçti. Karl Erik, oğlu Victor Hasselblad'ın kamera işine dair geniş bir anlayışa sahip olmasını istedi ve onu 18 yaşındayken optik endüstrisinin dünya merkezi olan Dresden, Almanya'ya gönderdi.

Victor, sonraki birkaç yılını, aile şirketinde çalışmaya dönmeden önce, Rochester, New York da dahil olmak üzere, Avrupa ve ABD'de çeşitli fotoğrafçılıkla ilgili girişimlerde okuyup çalışarak geçirdi. Aile içindeki, özellikle babasıyla olan anlaşmazlıklar nedeniyle, Victor işletmeyi bıraktı ve 1937'de Gothenburg'da Victor Foto kendi fotoğraf mağazasını ve laboratuvarını kurdu.

İkinci Dünya Savaşı

İkinci Dünya Savaşı sırasında İsveç ordusu, düşürülmüş bir Alman uçağından tam işlevli bir Alman hava gözetleme kamerası yakaladı. Bu muhtemelen GXN kod adını ve Fl.38510 askeri hesap numarasını taşıyan bir Handkammer HK 12.5 cm / 7x9'du.

İsveç hükûmeti, kendi kullanımları için bir hava kamerası geliştirmenin stratejik avantajını fark etti ve 1940 baharında bir kamera oluşturmasına yardımcı olmak için Victor Hasselblad'a başvurdu. Nisan 1940'ta Victor Hasselblad, Gothenburg'da Ross AB adında bir otomobil dükkânındaki bir kulübede bir kamera atölyesi kurdu, dükkândan bir tamirci ve erkek kardeşi ile işbirliği içinde akşamları çalışıyordu ve HK7 kamerasını tasarlamaya başladı.

1941'in sonlarına doğru, operasyonda 20'den fazla çalışan vardı ve İsveç Hava Kuvvetleri, daha büyük bir negatife sahip olacak ve bir uçağa kalıcı olarak monte edilebilecek başka bir kamera istedi. Bu model SKa4'tür. 1941 ile 1945 arasında Hasselblad, İsveç ordusuna 342 kamera teslim etti.

1942'de Karl Erik Hasselblad öldü ve Victor aile işinin kontrolünü ele geçirdi. Savaş sırasında, askeri kameralara ek olarak Hasselblad, savaşın sonunda 95.000'den fazla saat ve saat parçası üretti.

Savaş sonrası

Savaştan sonra saat üretimi devam etti ve buna ek olarak bir slayt projektörü üretmek ve Saab otomobilleri için parça tedariki dahil olmak üzere diğer makine işleri de yapıldı.

1948'de, daha sonra 1600 F olarak bilinen kamera piyasaya sürüldü. Yeni tasarım karmaşıktı ve güvenilir bir ürün oluşturmak için birçok küçük iyileştirmeye ihtiyaç vardı; Birçok tasarımcının saat işçiliği geçmişi, sofistike, ancak bir kamera için gerekenden daha hassas bir tasarım üretti. 1949'da sadece 50 civarında ve 1950'de belki 220 adet üretildi. 1600 F'nin belki de 1950'den 1953'e kadar yapılmış 3300 kadar çok Seri İki versiyonu daha güvenilirdi, ancak yine de birçok ünite fabrika tarafından değiştirilmiş olduğundan sık sık onarımlara maruz kalıyordu. En büyük sorun, hassas tutulması zor olan odak düzlemi deklanşörüydü. 120 boyutlu film kullanılarak 6 cm × 6 cm veya 2 1⁄4 × 2 1⁄4 inç kare şeklinde biçimlendirildi, bu da kamerayı yan tarafına çevirmeye artık gerek olmadığı anlamına geliyordu.

1954'te, Dr. Bertele tarafından tasarlanan çığır açan yeni 38 mm Biogon lensi, SWA'yı (Supreme Wide Angle, daha sonra Süper Geniş Açı olarak değiştirildi) üretmek için sığ, refleks olmayan bir gövdeyle eşleştirdiler. Çok sayıda satılması amaçlanmayan özel bir ürün olmasına rağmen, SWA etkileyici bir başarıydı ve türevleri onlarca yıldır satıldı. Hasselblad, iki ürününü Almanya'da düzenlenen 1954 fotokina ticaret fuarına götürdü ve haber yayılmaya başladı.

1953'te çok geliştirilmiş bir kamera olan 1000 F piyasaya sürüldü. O da bir odak düzlemi deklanşörüne sahipti, bu da nihai yerini 500 C'ye götürdü, ancak yine de orta formatta büyük bir ayak sağladı. Onu harika bir vahşi yaşam kamerası yapan çok ince 200 mm f4 Sonnar spor lensi vardı. Lensler 60 mm Distagon, standart 80 mm Düzlemsel ve 200 mm'ye kadar değişiyordu.

Aralık 1954'te 1000 F kamera, etkili Amerikan fotoğraf dergisi Modern Photography'den övgü dolu bir eleştiri aldı. Test ünitelerinde kameranın içine 500 rulonun üzerinde film konuldu ve kasıtlı olarak iki kez düşürüldü buna rağmen kameranın çalışmaya devam ettiği gözlemlendi. Ancak 1000 F'de de deklanşör sorunları vardı ve sonunda merceğe monte edilmiş, denenmiş ve gerçek Compur deklanşörüne yol açtı, odak düzlemi deklanşörünü / perdesini yalnızca Compur deklanşörü kapanana kadar filmi maskelemek için korudu ve ardından film. Bu, her bir mercekte bir deklanşör olması anlamına gelse de, çok daha güvenilir bir sistemdi.

90'lar ve Dijital Çağ

1998'de Hasselblad, Fujifilm tarafından Japonya'da tasarlanıp üretilen XPan'ı satmaya başladı.

2002 yılında H-System'ı tanıttılar. H-System, şirket için önemli bir geçiş oldu. Geleneksel Hasselblad kare negatif formatını düşürdü, bunun yerine 6 × 4,5 cm film ve yeni bir lens serisi kullandı. O zaman sahipler, Hasselblad'ın zaten gelişmiş dijital projesinin kar getireceğine güvenmiyordu ve Pentax ve Mamiya gibi üreticiler tarafından yapılan modern (yani tam otomatik) 645 kamera pazarındaki göreceli başarıyı görerek Hasselblad'ın dijital departmanını kapattı ve tüm mühendislik gücünü bir 645 film kamerasını yapmak için kullanmaya karar verdi. H-System, büyük ölçüde Hasselblad tarafından tasarlanmış ve üretilmiştir; Fuji'nin katılımı Hasselblad'ın lens tasarımlarını tamamlamak ve lensler ve vizörler için camı üretmekle sınırlıdır. Anlaşma uyarınca Fuji'nin H1'i yalnızca Japonya'da kendi adıyla satmasına izin verildi.

Ocak 2003'te, Shriro Grubu Hasselblad'ın çoğunluk hissesini satın aldı. Grup 45 yılı aşkın süredir Hasselblad'ın Japonya, Hong Kong, Çin, Tayvan, Singapur ve Malezya'daki distribütörlüğünü yapıyordu.^[3]

Ertesi yıl, 2004 yılının Ağustos ayında, Victor Hasselblad AB'nin holding şirketi ve Shriro Group'un İsveçli yan kuruluşu olan Shriro İsveç, üst düzey tarayıcı ve dijital kamera paketi üreticisi Imacon'u satın aldığını duyurdu. Hareketin amacı, önceki sahiplerin dijital ürünler satacak para olmadığını düşündüklerinde yaptıkları hatayı düzeltmek ve Hasselblad'ın kendi gelişmiş dijital projesine son vermek ve Hasselblad'ın profesyonel dijital fotoğraf sektöründeki hırslarını yenilemekti.^[4]

Hareket, filmden dijitale geçme eğilimine yanıt vermek için endüstri çapında bir hareketin parçası olarak algılandı. Birleşmeden sonra Hasselblad'ın CEO'su Christian Poulsen, "Sonunda geleceğin olmadığını anladılar. Dijital olmadan Hasselblad'ı hayatta tutmak imkansızdı" dedi.

30 Haziran 2011'de özel sermaye şirketi Ventizz, Hasselblad'ın %100 hissesini satın aldığını açıkladı.^[5]

Hasselblad kameralarının birkaç farklı modelinin uzay çalışmaları için modifiye edilmiş özel üretim versiyonları uzaya götürüldü

Hasselblad kameraları, değiştirilebilir lensleri ve filmleri nedeniyle NASA tarafından seçildi. Refleks aynanın bir göz seviyesi bulucu ile değiştirilmesi gibi, uzay kıyafetleri giyilirken sıkışık koşullarda kullanım kolaylığı sağlamak için değişiklikler yapıldı.

NASA teknisyenleri tarafından yapılan değişiklikler Hasselblad tarafından daha da rafine edildi ve yeni modellere dahil edildi. Örneğin uzay programını karşılamak için 70 mm'lik bir filmin geliştirilmesi hızlandırıldı.

İlk modifiye edilmiş (aslında basitleştirilmiş) Hasselblad 500 C kameraları, 1962 ve 1963'teki son iki Mercury Projesi görevinde kullanıldı. 1965 ve 1966'da Gemini uzay uçuşlarında kullanılmaya devam etti.