sıra

Ayrıca bakınız: şıra, vardiya

IPA^(anahtar): sɯˈɾa, çoğulu IPA^(anahtar): sɯɾaˈlaɾ

Heceleme: sı‧ra

sıra (belirtme hâli sırayı, çoğulu sıralar)

sıra hakkında Türkçe Vikipedi'de ansiklopedik bilgi bulabilirsiniz.

1. yan yana, art arda olan şey veya kişilerin tümü, dizi

   Şehir esnafı şekercisinden tutun da berberine kadar iki sıra durup kendisini alkışladılar. - S. F. Abasıyanık

2. bu biçimdeki topluluğun durumu

   Sırayı bozmayın.

3. belirli düzene ve niteliğe göre dizilme durumu

   Boy sırası. Yaş sırası.

4. bir şeye ayrılan, uygun görülen veya rastlayan zaman

   Bu sırada yan odadan sesler gelmeye başlamıştı. - İ. O. Anar

5. nöbet

   Dalış sırası gene gelinceye dek o koca süngerden başka bir konudan söz etmedi. - Halikarnas Balıkçısı

6. tahtadan oturak

   Oturacak yerler tahta sıralardan olur. - S. Birsel

7. (mobilya) dershane, meclis vb. yerlerde kullanılan ve oturup yazı yazacak biçimde yapılan mobilya
8. düzen

   Sıraya girmek. Sıraya dizilmek.

9. ardı, arkası, önü ve yanı kelimelerinden sonra gelerek tamlamalar kuran ve ardından, arkasından, önünden, yanından, beraberinde anlamlarında kullanılan söz

   Ardı sıra gelmek. Arkası sıra koşmak. Önü sıra gitmek. Yanı sıra yürümek.

arkası sıra koşmak, aklı sıra, ardı sıra gelmek, ara sıra, ardı sıra, arhası sıra, arkası sıra, artan sıra, av sıra, azalan sıra, bir sıra, boy sırası, dokunaklı sıra, düz sıra, eğik sıra, gensel sıra, gramatikal sıra, ince sıra, kalın sıra, keyfi sıra, kullanılagelen sıra, olağan sıra, önü sıra, önü sıra gitmek, öylelik sıra, peşi sıra, rasgele sıra, ruhbilimce sıra, sıra dayağı, sıra dışı, sıra dışılık, sıra işi, sıra sayıları, sıra sayısı, sıra sıfatı, sıraya dizilmek, sıraya girmek, yanı sıra, yanı sıra yürümek, yaş sırası

• Türk Dil Kurumuna göre "sıra" maddesi

sıra

1. sıra

Yunanca seira

sıra

1. sıra

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

sıra

1. (alkollü içecekler) bira