kanka

Sözcüğün Çingenece konkadan veya Türkçe kan kardeşi sözcüğünden geldiği yönünde görüşler varsa da bunlar sağlam kaynaklara dayanmamaktadır. Nişanyan sözcüğün Çingene dilinden alınma olduğu görüşüne ilaveten sözcüğün ilk defa Metin Kaçan'ın Ağır Roman'ında geçtiğini belirtse de, bu sözcüğe daha eski bir kitap olan Latife Tekin'in Buzdan Kılıçlar (1989) adlı kitabında rastlanılmaktadır. Sözcüğün Eski Türkçeden beri benzer ve yakın anlamlara gelen varyantları bulunmaktadır: Eski Türkçe kang baba > kaka baba (Türkmence), qağa ağabey; amca (Azerice), qaqaş / qaqa arkadaş (erkeklere atfen) (Azerice), kaka ağabey (Kırıkla *Dinar -Afyon, *Gerze -Sinop), kaka erkek kardeş (Salda *Yeşilova -Burdur), gaga ağabey (Çiftlik, Sütlaç, Çığrı, Başmakçı *Dinar -Afyon, *Eşme, Karahallı -Uşak, Gönen, Kozluca, *Keçiborlu -Isparta, Çamköy *Gölhisar, Çuvallı, Kavak *Yeşilova, Başpınar *Tefenni -Burdur, Söğüt *Honaz, Eziler *Güney, Darıveren *Acıpayam, Bulkaz, Çıtak, Emircik *Çivril -Denizli, -Çanakkale, Balçıkhisar -Eskişehir, -Bolu, Tergili *Bafra -Samsun, *Kemaliye, *Kemah -Erzincan, Yukarıkale, Hacıilyas *Koyulhisar -Sivas, Çiğil -Konya, *Elmalı, Kapaklı *Kaş -Antalya), gakko erkek kardeş (Harput -Elazığ)

kanka (belirtme hâli kankayı, çoğulu kankalar)

[1] (teklifsiz konuşma) Kardeş kadar yakın olan kimse