düzmek

düzmek (üçüncü tekil şahıs geniş zaman çekimi düzer)

[1] bir ihtiyacı karşılamak amacıyla birçok şeyleri birbirini tamamlayacak biçimde bir araya getirmek

[2] düzene sokmak, düzene koymak, sıralamak, elverişli, uygun bir duruma getirmek.

[3] yaratmak, oluşturmak, meydana getirmek.

[4] etkin durumda olunan bir cinsel ilişkide bulunmak

düzmek

[1] Dizmek, sıralamak

• Atacanov, Ata (1922). Türkmendolu Yir Sözlüğü.

sandık düzmek