MENA

คำว่า MENA ย่อมาจาก "ตะวันออกกลางและแอฟริกาเหนือ" เป็นอักษรย่อซึ่งมักถูกใช้ในการงานเชิงวิชาการและธุรกิจ^[1][2] คำดังกล่าวครอบคลุมอาณาบริเวณกว้างขวาง นับตั้งแต่โมร็อกโกไปจนถึงอิหร่าน รวมไปถึงประเทศตะวันออกกลางและมาเกร็บส่วนใหญ่ คำดังกล่าวเกือบจะมีความหมายเหมือนกันกับคำว่า "มหาตะวันออกกลาง" (แต่บางครั้งคำดังกล่าวถูกใช้โดยรวมปากีสถาน อัฟกานิสถาน หรือทั้งสองประเทศเข้าไปด้วย)

ประชากรของภูมิภาค MENA หากในความหมายที่กินอาณาบริเวณน้อยที่สุด จะมีประมาณ 381 ล้านคน ราว 6% ของประชากรโลกทั้งหมด และในความหมายที่กินอาณาบริเวณมากที่สุด ประชากรจะอยู่ที่ราว 531 ล้านคน

MENA ไม่มีการจำกัดความที่เป็นมาตรฐาน บางองค์การมีการจำกัดความภูมิภาคดังกล่าวโดยประกอบขึ้นจากดินแดนที่แตกต่างกัน รายชื่อประเทศด้านล่างนี้เป็นประเทศที่มักถูกรวมเข้าในภูมิภาคดังกล่าว ซึ่งประกอบด้วย^[3]

แต่ในบางครั้งยังอาจรวมไปถึงประเทศและดินแดนตามรายชื่อด้านล่างนี้ในความหมายอย่างกว้าง^[4][5]

ภูมิภาค MENA มีปริมาณปิโตรเลียมและก๊าซธรรมชาติสำรองอยู่มาก ทำให้เป็นแหล่งเสถียรภาพทางเศรษฐกิจที่สำคัญของโลก ตามข้อมูลของวารสารน้ำมันและก๊าซ (1 มกราคม พ.ศ. 2552) ภูมิภาค MENA มีปริมาณน้ำมันสำรองของโลกอยู่กว่า 60% (810,980 ล้านบาร์เรล) และมีปริมาณก๊าซธรรมชาติสำรองอยู่กว่า 45% (2,868,866 ล้านลูกบาศก์ฟุต)^[6]

จนถึง พ.ศ. 2554 ประเทศ OPEC 8 จาก 12 ประเทศอยู่ในภูมิภาค MENA