caelum

• (คลาสสิก) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈkae̯.lum/, [ˈkäe̯ɫ̪ʊ̃ˑ]
• (คริสตจักร) สัทอักษรสากล^{(คำอธิบาย)}: /ˈt͡ʃe.lum/, [ˈt͡ʃɛːlum]

• เสียง (Classical):

  (file)

ไม่แน่นอน; อาจจากภาษาอิตาลิกดั้งเดิม *kailom, จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *keh₂i-lom (“whole”), จาก*keh₂i-^[1]

• (acl, otherwise rare) caelus
• (acl, in a passage of Ennius’ Annales containing other truncated forms) cael
• cælum
• (med, new, very common) coelum, cœlum
• (med) cēlum

caelum ก. (สัมพันธการก caelī); การผันรูปที่สอง

1. สวรรค์
2. ท้องฟ้า
3. บรรยากาศ, สภาพอากาศ

การผันรูปที่สอง

The plural is masculine.

สืบทอดจากภาษาอิตาลิกดั้งเดิม *kaid(s)lom, จากภาษาอินโด-ยูโรเปียนดั้งเดิม *kh₂eyd- (“cut, hew”)^[2]

• (pcl) cēlum
• coelum

caelum ก. (สัมพันธการก caelī); การผันรูปที่สอง

1. สิ่ว

การผันรูปที่สอง

• → อังกฤษ: Caelum

• “¹caelum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• “²caelum”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
• “caelum”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
• 1 caelum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
• 2 caelum in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette
• Carl Meißner; Henry William Auden (1894) Latin Phrase-Book‎^[1], London: Macmillan and Co.
  • to raise the eyes to heaven; to look up to the sky: suspicere (in) caelum
    
  • to raise the eyes to heaven; to look up to the sky: oculos tollere, attollere ad caelum
    
  • climate: caelum or natura caeli
    
  • healthy climate: caelum salūbre, salubritas caeli (opp. grave, gravitas)
    
  • temperate climate: caeli temperatio
    
  • rough climate: caeli asperitas
    
  • variable climate: caeli varietas
    
  • the star-lit sky; the firmament: caelum astris distinctum et ornatum
    
  • the pole: vertex caeli, axis caeli, cardo caeli
    
  • a storm accompanied by heavy claps of thunder: tempestas cum magno fragore (caeli) tonitribusque (Liv. 1. 16)
    
  • the heavens are shaken by the thunder: caelum tonitru contremit
    
  • to extol, laud to the skies: laudibus aliquem (aliquid) in caelum ferre, efferre, tollere
    
  • to raise the hands to heaven (attitude of prayer): (supinas) manus ad caelum tendere
    
  • (ambiguous) to run its course in the sky: cursum conficere in caelo
    
  • (ambiguous) to be struck by lightning: de caelo tangi, percuti
    
  • (ambiguous) when it is growing dusk; towards evening: die, caelo vesperascente
    
  • (ambiguous) to observe the sky (i.e. the flight of birds, lightning, thunder, etc.: de caelo servare (Att. 4. 3. 3)
    
• “caelum”, in Harry Thurston Peck, editor (1898) Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers
• “caelum”, in William Smith et al., editor (1890) A Dictionary of Greek and Roman Antiquities, London: William Wayte. G. E. Marindin