| dbo:abstract
|
- التاي جتسو أحد مدارس الفنون القتالية اسم مطلق لعدة مدارس تنتهج منهج الجوجتسو اليابانية التقليدية بأسلوب مختلف من مدرسة إلى أخرى تقريبا ومن اشهرها في الفترة الحالية مدرسة الفوجي ريو «تاي جتسو» للغراند ماستر السوكي كوشيرو تاناكا من قرية دايتاباشي في طوكيو باليابان. يعرف السوكي كوشيرو تاناكا التي ترجع أصوله للساموراي كآخر جيل لهذه المدرسة والتي تعتبر قد ولدت من إحدى مدارس الآيكي جوجيتسو ومتأثرة بواقعية اللكم أيضا لذا فإن أسلوب الضرب مميز بها أكثر من قريناتها من مدارس الجوجيتسو اليابانية التقليدية الأخرى. تتميز «التاي جتسو» بصبغة تكنيكاتها وحركاتها العسكرية الفعالة، كما أنها تتميز بثلة من المعلمين المميزين الذين تخرجوا على يد السوكي غراند ماستر كوشيرو تاناكا. كما أنها تضم أول شخص عربي على مستوى العالم الذي حصل على منهجها باللفافة الخاصة بالمدرسة موقعة ومختومة من مجموعة من علمائها القدماء وهو الأستاذ الكويتي أحمد الهولي أحد أعمدة فنون الجوجيتسو في العالم العربي . تحتوي مجموعة الفوجي ريو تاي جتسو على فن القتال الأعزل والقتال بالسكين «تاتنو» والقتال بالعصا «تانبو» بالإضافة لدفاعاتها، كما أنها تحتوي على فن السيف الياباني «كاتانا» وفن السيف القصير «واكازاشي» بالإضافة للعصا الطويلة «بو» والقصيرة «جو». يتميز الغراند ماستر بخبرته العريقة في القتال الأعزل. (ar)
- Taijutsu je japonský název pro bojové techniky využívající tělo a jeho dynamiku. Jeho formou je například judo, aikido nebo karate. Nepatří sem techniky využívající zbraň nebo nástroj sloužící za zbraň. Za zbraň zde totiž slouží samo tělo. Na rozdíl od juda nebo karate ale taijutsu není uzavřený systém pevně daných technik - chvatů. V taijutsu jde především o uvědomělé, taktické a co nejúčinnější využití těla coby zbraně. K přemožení protivníka je možno použít hody, údery, kopy (nízké spíš než vysoké) , páčení, škrcení, působení na tlakové body či znehybňování. S tím nutně souvisí i dovednost pádů a vyproštění. Jde především o praktické umění boje, přesto je zde ale i jistý akcent na vnitřní vyrovnanost, "čistotu" a osvícenost mysli a provázání s přírodou, jako u všech východních cvičení. Dalo by se říci, že pokročilejší bojovníci skrze porozumění vlastnímu tělu docházejí k porozumění okolnímu světu, proto může být součástí tréninku i meditace.Taijutsu je bojové umění zblízka (cs)
- Tai Jutsu aŭ Taijucuo estas luktosporto, kiu ekestis el la . Estas nearmita batalarto, je ne-profesia-bazo. Tio signifas ke en ĉi tiu batalarto ne ekzistas konkursoj. Tai Jutsu estas japana batalarto, kaj signifas "La arto de la korpo". La moderna Tai Jutsu estas sporto kiu enhavas multajn elementojn de la Ĵudo, Aikido, Ĵuĵicuo kaj la Karateo. La Tai-Jutsu estas sporto efektiva. Tio signifas ke la arto limiĝas al la efektiveco. Ju pli mallongedaŭra la tekniko, des pli bone. Lernanto de ĉi tiu sporto nomiĝas Tai-Jutsuka. Tai-Jutsu havas ankaŭ blankan zonon ("obi"), sed la nigra zono estas la 1-a kjuo, kaj ne la 1-a dano. Tai-Jutsu estas tre eksplodiva kaj oni volas montri al la agresemulo ke ne estas necese, esti atakema. Estas multaj kluboj en Belgio kaj Nederlando. Unu el la plej konata estas SAIGEN, en Belgio. Pli da informoj troviĝas sur la retejo www.saigen.be (nederlande). (eo)
- El Nihon Tai-Jitsu (日本体術 Lit. "técnica corporal" o "habilidad del cuerpo"?) es un arte marcial de origen y filosofía japonesa [cita requerida], pero de concepción occidental. La base fundamental del arte desde el punto de vista técnico está muy vinculada al Daito Ryu Aiki Jujutsu [cita requerida]. Incluye cualquier habilidad y técnica de combate o el sistema de arte marcial con movimientos del cuerpo que se describen como una habilidad de combate mano vacía o sistema. El término es comúnmente utilizado para referirse a un arte marcial tradicional japonés, pero también se ha utilizado en la denominación de las artes marciales modernas tales como la Bujinkan Budo Taijutsu. Los nombres más específicos que Taijutsu se utilizan normalmente para describir un arte marcial, como Jūjutsu (centrado en los agarres y golpes), judo (centrado en el lanzamiento y pelea), Aikido (centrado en los lanzamientos y las llaves comunes), así como el Karate y el Kenpō (se centra en golpear).[cita requerida] (es)
- Tai Jutsu oder Taijitsu (体術; japanisch: „Körperkunst“) steht als Oberbegriff für alle japanischen Bewegungskünste, also neben Kampfkunst auch Künste wie z. B. Tanzen. Das Tai Jutsu stellt den Überbegriff für die japanischen unbewaffneten Kampfsysteme dar (früher auch unter „Yawara“ bekannt), d. h., es bezeichnet ausschließlich den Kampf ohne Waffen. Zum ersten Mal wurde der Ausdruck im Spätmittelalter Anfang des 16. Jh. von Kenmotsu, Nagao (Samurai der Itto Ryu Schule) gebraucht. Häufig wird Tai Jutsu im Zusammenhang mit dem Bujinkan Budō Taijutsu als Begriff verwandt. Im Aikidō steht Tai jutsu für die Techniken ohne Waffen, im Gegensatz zu Techniken mit Schwert (Aiki-ken) oder Stock (Aiki-jo) und zu Techniken zur Abwehr gegen Messer, Schwert oder Stock (Tanto-dori, Ken-dori, Jo-dori). Unter dem ursprünglichen Begriff Tai Jutsu firmieren auch in Japan noch mehrere Kampfkunstschulen. So unter anderem die Schule des renommierten Großmeisters Yoshimoto, Takeru. (de)
- Le taijutsu (体術) que l'on retrouve aussi sous l'appellation taijitsu, tai-jitsu ou tai jitsu (dans l'appellation de sa version européenne), est un art martial d'origine japonaise. Il s'agit d'une ancienne appellation générique aux méthodes de combat à mains nues, parfois connue sous le nom de koshi no mawari et d'où est ressorti le concept de jūjutsu (littéralement : « art de la souplesse »). Anciennement, le taijutsu tout comme le jujutsu, étaient souvent associés et/ou issus du yawara. Des appellations variées ont été utilisées pendant les différentes périodes historiques du Japon et changeaient selon les régions géographiques et les différents successeurs. Chacune de ces appellations se référaient à de légères différences liées aux caractéristiques techniques où tout le corps, ou seulement une partie, était utilisé. Dans les écoles de (en) (関口流), d’ (en) (荒木流) et de Seigō-ryū (制剛流), les techniques de taijutsu étaient nommées comme suit : hade (羽手), hakuda (白打), jūjutsu (柔術), kenpō (拳法), torite (捕手). Pour le (en) (竹内流) et le Yagyū Shingan-ryū (柳生心眼流) les terminologies utilisées étaient les suivantes : koppō (骨法), gōhō (強法), kogusoku (小具足), yawara jutsu (和術), koshi no mawari (腰之廻), yoroi kumiuchi (鎧組打). Pour le Tenshin Shōden Katori shintō ryū (天真正伝香取神道流), le (en) (立身流) et le Shoshō ryū (諸賞流), on utilisait ces termes : kumiuchi (組打), shubaku (手縛), tōde (唐手), torite (捕手 ou 取手) — les deux graphies existent —, wajutsu (和術), yawara jutsu (和術), kowami (剛身). Les premières références à ces arts de combat à mains nues peuvent être trouvées dans les premiers dossiers historiques du Japon que l'on appelle le Kojiki (Chronique des faits anciens - 古事記) et le Nihon Shoki (Chroniques du Japon - 日本書紀), et qui concernent la création mythologique du pays et la mise en place de la famille impériale. Le taijutsu est un art de combat très ancien. Identifié comme une variation du kumiuchi, il est reconnu comme étant le précurseur d’autres arts martiaux japonais. Son origine n'est pas connue avec précision, mais il a été redécouvert et codifié autour du XVIIe siècle par un guerrier du nom de Nagao Kenmotsu, un samouraï des écoles Ittō-ryū (一刀流) et Yagyū Shinkage-ryū (柳生新陰流) et qui fonda le Nagao ryū (長尾流). Deux grands courants de taijutsu existent actuellement : le taijitsu (ou nihon taijitsu - 日本体術) moderne européen français (de Roland Hernaez et de Daniel Dubois) et le taijutsu (ou nihon taijutsu - 日本体術) traditionnel japonais issu des koryū bujutsu (古流武術) nommées ci-haut et comprenant le ninpō taijutsu (忍法体術) ou budō taijutsu (武道体術). (fr)
- Taijutsu (体術, literally "body technique" or "body skill") is a Japanese martial art blanket term for any combat skill, technique or system of martial art using body movements that are described as an empty-hand combat skill or system. Taijutsu is a synonym for Jujutsu (method of unarmed or with minor weapons close combat). The words jujutsu, taijutsu, and yawara can be used interchangeably. The term is commonly used when referring to a traditional Japanese martial art but has also been used in the naming of modern martial arts such as Gendai Goshin Jutsu, Yamabujin Goshin-Jutsu and Bujinkan Budo Taijutsu. Taijutsu is similar to Karate but is more focused on the body techniques. More specific names than taijutsu are typically used when describing a martial art: Judo (focusing on throwing and grappling), Aikido (focusing on throwing and joint locks) as well as Karate and Kenpō (focusing on striking). (en)
- Taijutsu (jap. 体術・胎術; lat. również jako tai-jitsu) – nazwa tradycyjnej japońskiej sztuki walki będącej jedną ze szkół jujutsu (ju-jitsu), w której według różnych źródeł używa się technik niekorzystających z broni, bądź w której używane są bronie małych rozmiarów. Ninja najczęściej byli uzbrojeni po zęby ale gdy niemieli przy sobie całego arsenału używali taijutsu. Wojownicy ninja nie tolerowali marnotrawstwa siły, więc używali taijutsu, które w dużym stopniu wymaga maksymalnie największych uszkodzeń możliwie najmniejszym kosztem siły. Sztuka ta składa się z 4 pozycji zwanych kamme no kata. (pl)
- Tai-jutsu is een verdedigingskunst waarmee vaak de vorm aangeduid wordt die ontstond uit het nin-jutsu. Het woord zelf betekent gewoon "techniek van het lichaam" (in de zin van ongewapend vechten). Om deze reden wordt de naam tai-jutsu ook vaak gebruikt voor krijgskunsten die niets te maken hebben met Nin-Jutsu. Dit omdat elke ongewapende krijgskunst kan gezien worden als EEN tai-jutsu. Het is het ongewapend vechten, op niet-professionele basis. Dat wil zeggen dat er in deze krijgskunst geen wedstrijdvormen aangegaan worden. Tai-jutsu is een Japanse krijgskunst, en betekent "kunst" of "techniek" (jutsu) van het lichaam (tai). Het moderne tai-jutsu, is een krijgskunst die vele elementen bevat van judo (worpen en klemmen), aikido (roterende bewegingen, klemmen, worpen), jiujitsu (wurgingen, klemmen, worpen, atemi's) en karate (trappen of geri en stoten of atemi). Een belangrijk verschil met Judo is de toepassing van combinaties klemmen en worpen, die gevaarlijk kunnen zijn wanneer de partner de techniek van het meerollen onvoldoende beheerst. In het tai-jutsu spelen net de technieken een rol die bij het ontstaan van judo als sport welbewust uit het repertoire werden geweerd(daar is het wegens het gevaar van botbreuken niét toegestaan de tegenstander in een klem te nemen en dan óók nog te werpen). Er moet opgemerkt worden dat traditioneel kodokan judo dit wel kent. Ook het iujitsu kent deze combinatie van klemmen en worpen; Tai-jutsu is een zeer effectieve vorm van zelfverdediging. Dat wil zeggen dat deze kunst zich beperkt tot het efficiënte. Hoe korter de techniek, hoe beter. Er worden echter wel nog andere dingen aangeleerd, om zo de souplesse, die typerend voor de Japanse krijgskunsten is, aan te leren. Een leerling van de tai-jutsu heet een tai-jutsuka. In tegenstelling tot andere Japanse sporten, begint tai-jutsu wel met een witte gordel, maar is de zwarte gordel de 1e kyu, en niet de 1e dan. Er bestaan echter ook stijlen (zoals bujinkan taijutsu) die werken met een witte gordel voor beginners. Een groene of rode gordel voor gevorderde leerlingen (respectievelijk voor mannen of vrouwen) en een zwarte gordel. Het traditionele tai-jutsu lijkt sterk op het jiujitsu en soms het Aikijutsu, dat heeft te maken met het feit dat het jiujitsu later ontstond, en zaken heeft overgenomen. Het Aikijutsu bestond daarvoor al, en was de tegenhanger van de ninjutsu en de ninja. Een zichzelf respecterende tai-jutsuka spreekt van een KRIJGSKUNST, niet van een verdedigingsSPORT, laat staan gevechtssport. In het tai-Jutsu zelf bestaat geen competitie. Dat wil niet zeggen dat een tai-Jutsuka niet aan wedstrijden kan deelnemen. Hij kan dat enkel doen in andere disciplines. Tai-jutsu wordt beoefend in een gewone, meestal zwarte, gi. Sommige sensei geven de voorkeur aan een hakama, alhoewel dit niet zeer gebruikelijk is. Geen ninjapak dus met bijbehorend masker. Bij tai-jutsu is ook snelheid van belang, net als kracht. Tai-jutsu is heel typerend voor haar explosiviteit. Waar een Aikidoka redeneert dat hij zijn tegenstander niet te veel kwaad mag doen, denkt een tai-jutsuka helemaal anders. Wie hem kwaad wil berokkenen, moet uitgeschakeld worden, "het is hij of ik". Een tai-jutsuka gaat letterlijk exploderen, en gebruikt al zijn kracht, tezamen met die van de tegenstander tegen de tegenstander, waardoor een gigantische impact ontstaat. In de tai-jutsu kan dus ook de eigen kracht van belang zijn. De eigen kracht is echter geen strikte noodzakelijkheid. Tai-jutsu is dus voor jong en oud, man en vrouw, dus technieken worden aangepast, zodat diegenen die minder kracht bezitten, zich ook kunnen verweren, maar dan meer gericht op de kracht van de tegenstander en de wetten van de natuur (bijvoorbeeld laat vallen wat valt). Even moet opgemerkt worden dat tai-Jutsu (net als andere krijgskunsten) steeds "jutsu" is. Het gebruik van "jitsu" is een veel voorkomende fout. Jitsu betekent "waarheid" in het Japans. Dus jiujitsu betekent eigenlijk "zachte waarheid" in tegenstelling tot jiujutsu, wat zachte kunst betekent.Ten slotte is het misschien opgevallen dat de vertaling van "trappen" "geri" was. In het Japans bestaat geen meervoud. Het is dus één samurai, twee samurai, ... (nl)
- Taijutsu (体術 - pron.:Tai-Djítsú) é o nome dado para o sistema de combate desarmado originalmente criado no Japão, pela elite dos guerreiros do Clã Minamoto ao final do período Heian (794-1185) e praticado em relativo sigilo, até por volta do início do período Meiji (1868 - 1912). A palavra Taijutsu é composto por dois ideogramas japoneses, chamados de Kanji: (pt)
- Taijutsu (体 術, litterärt översätt till "kroppsteknik" eller "kroppsförmåga") är en japansk term för kampfärdighet, teknik eller system för kampkonst (Martial Arts) med hjälp av kroppsrörelser som beskrivs som ett obeväpnat sätt att använda sin kropp på i kamp. Taijutsu är en metod för att använda kroppen i självförsvar i strid. Även inom Aikido, Judo och Karate etc så visar många källor på att det funnits en japansk konst som hette Taijutsu. Taijutsu är ett samlingsnamn för en kampkonst som använder och förlitar sig på kroppsdynamik. I vissa grenar inom Aikido så används ordet Taijutsu för att beskriva sättet att använda kroppen i obeväpnad kamp. Termen används ofta när man hänvisar till en traditionell japansk kampkonst, men har också använts i namnet på modern kampkonst som exempelvis Bujinkan Budō Taijutsu. Taijutsu liknar delvis Aikido, Karate och Jujutsu, men är mer inriktad på sättet att använda hela sin kropp i rörelser under teknikutförandet. Det finns både yttre och inre likheter kring filosofi mellan arterna då de går in i varandra delvis. Taijutsu är vanligtvis relaterad med de skolor som förmodligen lär ut Ninjutsu, även om det finns många ryū-ha utan relation till Ninjutsu som har Taijutsu i sin träning. Asayama Ichiden Ryū är ett exempel på detta. Taijutsu användes såväl av Bushi/Samurai samt av Ninjutsu som hade sin version av Taijutsu. Taijutsu associeras nuförtiden oftast med Ninjutsu och Bujinkan Budo Taijutsu. I dessa är Taijutsu kärnan i obeväpnad kamp med slag, sparkar, kast, låsningar, fasthållningar, brytningar, strypningar, falltekniker, hopp, gångtekniker osv. Man kan även se det som en generisk term för Koppō-jutsu (metoder för att attackera och manipulera skelettet/benstommen i kroppen), Kosshi-jutsu (metoder för att attacker muskulära delar och svaga punkter på kroppen), Jutai-jutsu (metoder för att kasta, greppa, strypa och låsa men där man använder slag, sparkar och blockeringar också). Inom Taijutsu tränas Taihenjutsu och det behandlar hopp, fall, rullningar, dämpningar, gångtekniker, smyg- och klättertekniker, volter. Genom denna metod så lär utövaren sig att bli kompis med marken så att det går att skydda sig och förflytta sig med hjälp av marken. Detta behövs för att komma vidare och lära sig använda även vapen. När man väl lärt sig Taijutsu så kan det användas i alla typer av situationer, både beväpnat och obeväpnat. I Taijutsu finns inga tävlingar utan filosofin är att överleva i strid. Idag så finns Taijutsu i olika X-kan dojo och även många okända skolor. Här är ett exempel på en indelning och struktur av Taijutsu:
* Taijutsu (Obeväpnad kamp)
* Junan Taiso (Kroppstärkande övningar)
* Taihenjutsu (Kroppsförändrande rörelsemetodik)
* Ukemi (Fall,dämpningar)
* Kaiten (Rullningar)
* Tobi (Hopptekniker)
* Dakentaijutsu (Metoder för slag och sparkar)
* Koppojutsu (Attacker mot skelettet, ben och leder samt nervpunkter)
* Koshijutsu (Muskulära attacker mot mjukare delar och nervpunkter)
* Jutaijutsu (Tekniker för bryta kroppens balans)
* Nage (Kast)
* Hajutsu (Frigörande tekniker från låsningar och grepp)
* Gyaku waza (Fasthållningar, brytningar och låsningar)
* Shime waza (Strypningar och halslås) (sv)
- Тай-дзюцу (яп. 体術) — японское искусство ближнего боя без оружия, искусство поддержания здорового тела. Система тай-дзюцу включает в себя практически все известные группы техник: удары руками и ногами, болевые выкручивания, броски, удушения и т. д., воплощает в себе традиции более чем тысячелетней истории развития японского искусства воинов-теней и, по всей вероятности, одна из немногих, которые ещё считают своей главной задачей развитие сознания, духа воина через изучение реальной боевой техники и психофизической практики. При поединке мастеров тайдзюцу высокого уровня малейшее движение зачастую решает исход боя, определяя победу или поражение. Даже если движение почти совершенно, одна маленькая ошибка иногда определяет жизнь или смерть. Одно из древних названий дзюдзюцу, а в современную эпоху — техника передвижений и поворотов, входящая составной частью в большинство боевых искусств Востока. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Taijutsu (jap. 体術・胎術; lat. również jako tai-jitsu) – nazwa tradycyjnej japońskiej sztuki walki będącej jedną ze szkół jujutsu (ju-jitsu), w której według różnych źródeł używa się technik niekorzystających z broni, bądź w której używane są bronie małych rozmiarów. Ninja najczęściej byli uzbrojeni po zęby ale gdy niemieli przy sobie całego arsenału używali taijutsu. Wojownicy ninja nie tolerowali marnotrawstwa siły, więc używali taijutsu, które w dużym stopniu wymaga maksymalnie największych uszkodzeń możliwie najmniejszym kosztem siły. Sztuka ta składa się z 4 pozycji zwanych kamme no kata. (pl)
- Taijutsu (体術 - pron.:Tai-Djítsú) é o nome dado para o sistema de combate desarmado originalmente criado no Japão, pela elite dos guerreiros do Clã Minamoto ao final do período Heian (794-1185) e praticado em relativo sigilo, até por volta do início do período Meiji (1868 - 1912). A palavra Taijutsu é composto por dois ideogramas japoneses, chamados de Kanji: (pt)
- التاي جتسو أحد مدارس الفنون القتالية اسم مطلق لعدة مدارس تنتهج منهج الجوجتسو اليابانية التقليدية بأسلوب مختلف من مدرسة إلى أخرى تقريبا ومن اشهرها في الفترة الحالية مدرسة الفوجي ريو «تاي جتسو» للغراند ماستر السوكي كوشيرو تاناكا من قرية دايتاباشي في طوكيو باليابان. يعرف السوكي كوشيرو تاناكا التي ترجع أصوله للساموراي كآخر جيل لهذه المدرسة والتي تعتبر قد ولدت من إحدى مدارس الآيكي جوجيتسو ومتأثرة بواقعية اللكم أيضا لذا فإن أسلوب الضرب مميز بها أكثر من قريناتها من مدارس الجوجيتسو اليابانية التقليدية الأخرى. (ar)
- Taijutsu je japonský název pro bojové techniky využívající tělo a jeho dynamiku. Jeho formou je například judo, aikido nebo karate. Nepatří sem techniky využívající zbraň nebo nástroj sloužící za zbraň. Za zbraň zde totiž slouží samo tělo. Na rozdíl od juda nebo karate ale taijutsu není uzavřený systém pevně daných technik - chvatů. V taijutsu jde především o uvědomělé, taktické a co nejúčinnější využití těla coby zbraně. K přemožení protivníka je možno použít hody, údery, kopy (nízké spíš než vysoké) , páčení, škrcení, působení na tlakové body či znehybňování. S tím nutně souvisí i dovednost pádů a vyproštění. (cs)
- Tai Jutsu oder Taijitsu (体術; japanisch: „Körperkunst“) steht als Oberbegriff für alle japanischen Bewegungskünste, also neben Kampfkunst auch Künste wie z. B. Tanzen. Das Tai Jutsu stellt den Überbegriff für die japanischen unbewaffneten Kampfsysteme dar (früher auch unter „Yawara“ bekannt), d. h., es bezeichnet ausschließlich den Kampf ohne Waffen. Zum ersten Mal wurde der Ausdruck im Spätmittelalter Anfang des 16. Jh. von Kenmotsu, Nagao (Samurai der Itto Ryu Schule) gebraucht. (de)
- Tai Jutsu aŭ Taijucuo estas luktosporto, kiu ekestis el la . Estas nearmita batalarto, je ne-profesia-bazo. Tio signifas ke en ĉi tiu batalarto ne ekzistas konkursoj. Tai Jutsu estas japana batalarto, kaj signifas "La arto de la korpo". La moderna Tai Jutsu estas sporto kiu enhavas multajn elementojn de la Ĵudo, Aikido, Ĵuĵicuo kaj la Karateo. La Tai-Jutsu estas sporto efektiva. Tio signifas ke la arto limiĝas al la efektiveco. Ju pli mallongedaŭra la tekniko, des pli bone. Tai-Jutsu estas tre eksplodiva kaj oni volas montri al la agresemulo ke ne estas necese, esti atakema. (eo)
- El Nihon Tai-Jitsu (日本体術 Lit. "técnica corporal" o "habilidad del cuerpo"?) es un arte marcial de origen y filosofía japonesa [cita requerida], pero de concepción occidental. La base fundamental del arte desde el punto de vista técnico está muy vinculada al Daito Ryu Aiki Jujutsu [cita requerida]. Incluye cualquier habilidad y técnica de combate o el sistema de arte marcial con movimientos del cuerpo que se describen como una habilidad de combate mano vacía o sistema. El término es comúnmente utilizado para referirse a un arte marcial tradicional japonés, pero también se ha utilizado en la denominación de las artes marciales modernas tales como la Bujinkan Budo Taijutsu. Los nombres más específicos que Taijutsu se utilizan normalmente para describir un arte marcial, como Jūjutsu (centrado (es)
- Taijutsu (体術, literally "body technique" or "body skill") is a Japanese martial art blanket term for any combat skill, technique or system of martial art using body movements that are described as an empty-hand combat skill or system. Taijutsu is a synonym for Jujutsu (method of unarmed or with minor weapons close combat). The words jujutsu, taijutsu, and yawara can be used interchangeably. The term is commonly used when referring to a traditional Japanese martial art but has also been used in the naming of modern martial arts such as Gendai Goshin Jutsu, Yamabujin Goshin-Jutsu and Bujinkan Budo Taijutsu. Taijutsu is similar to Karate but is more focused on the body techniques. More specific names than taijutsu are typically used when describing a martial art: Judo (focusing on throwing an (en)
- Le taijutsu (体術) que l'on retrouve aussi sous l'appellation taijitsu, tai-jitsu ou tai jitsu (dans l'appellation de sa version européenne), est un art martial d'origine japonaise. Il s'agit d'une ancienne appellation générique aux méthodes de combat à mains nues, parfois connue sous le nom de koshi no mawari et d'où est ressorti le concept de jūjutsu (littéralement : « art de la souplesse »). Anciennement, le taijutsu tout comme le jujutsu, étaient souvent associés et/ou issus du yawara. (fr)
- Tai-jutsu is een verdedigingskunst waarmee vaak de vorm aangeduid wordt die ontstond uit het nin-jutsu. Het woord zelf betekent gewoon "techniek van het lichaam" (in de zin van ongewapend vechten). Om deze reden wordt de naam tai-jutsu ook vaak gebruikt voor krijgskunsten die niets te maken hebben met Nin-Jutsu. Dit omdat elke ongewapende krijgskunst kan gezien worden als EEN tai-jutsu. Het is het ongewapend vechten, op niet-professionele basis. Dat wil zeggen dat er in deze krijgskunst geen wedstrijdvormen aangegaan worden. Tai-jutsu is een Japanse krijgskunst, en betekent "kunst" of "techniek" (jutsu) van het lichaam (tai). (nl)
- Тай-дзюцу (яп. 体術) — японское искусство ближнего боя без оружия, искусство поддержания здорового тела. Система тай-дзюцу включает в себя практически все известные группы техник: удары руками и ногами, болевые выкручивания, броски, удушения и т. д., воплощает в себе традиции более чем тысячелетней истории развития японского искусства воинов-теней и, по всей вероятности, одна из немногих, которые ещё считают своей главной задачей развитие сознания, духа воина через изучение реальной боевой техники и психофизической практики. (ru)
- Taijutsu (体 術, litterärt översätt till "kroppsteknik" eller "kroppsförmåga") är en japansk term för kampfärdighet, teknik eller system för kampkonst (Martial Arts) med hjälp av kroppsrörelser som beskrivs som ett obeväpnat sätt att använda sin kropp på i kamp. Taijutsu är en metod för att använda kroppen i självförsvar i strid. Även inom Aikido, Judo och Karate etc så visar många källor på att det funnits en japansk konst som hette Taijutsu. Taijutsu är ett samlingsnamn för en kampkonst som använder och förlitar sig på kroppsdynamik. I vissa grenar inom Aikido så används ordet Taijutsu för att beskriva sättet att använda kroppen i obeväpnad kamp. (sv)
|