| dbo:abstract
|
- Sigebert II, (o Sigeberht) dit el Bo o el Sant, va ser rei d'Essex després el seu parent Sigebert el Petit. La data aproximada del seu regnat va del 623 al 653. Va fer tornar el cristianisme al seu país i va morir assassinat tenint el bisbe en contra per aver desobeït una ordre seva. (ca)
- Sigeberht la bona (m. antaŭ 664) estis anglosaksa reĝo de Essex de ĉ. 653 al sia morto. Pri lia familio ne estas certaj informoj. Eblas ke li estis filo de Saeward, kiu regis kune kun sia frato de 616 al 617, kaj ke li estis patro de Sigehere, kiu kunregis la regnon kune kun sia frato Sebbi de 664 al 683. Li estis alianculo de Oswiu, reĝo de Northumbria, kaj, laŭ la anglosaksa historiisto Bede ofte ĉeestis ties kortegon. Oswiu persvadis lin iĝi kristano kaj li baptiĝis en 653 aŭ 654. Pro peto de Sigeberht, Oswiu sendis Sanktan Cedd por misii en Essex. Sigeberht estis murdata de du fratoj kiuj estis liaj parencoj. Cedd ekskomunikis unu el la fratoj pro edziĝo kontraŭ la reguloj de la eklezio kaj komandis ke neniu eniru ties domon aŭ manĝu kun li. Tamen Sigeberht akceptis inviton manĝi en lia domo. Survoje li renkontis Cedd kaj petegis pardonon, sed Ced profetis ke, pro lia malobeo, li mortos en la domo de la parenco. Kaj tie li ja murdiĝis. (eo)
- Sigeberht II. (auch Sigberct, Sigeberht Sanctus, Sigeberht der Gute oder Sigeberht der Heilige; † um 660) war von ca. 650 bis zu seinem Tod König des angelsächsischen Königreiches Essex. (de)
- Sigeberto II, apodado el Bueno (Bono) o el Bendito (Sanctus), fue rey de los sajones del este (r. c. 653 a ? 660 x 661), sucediendo a su pariente Sigeberto I el Pequeño. A pesar de que se había creado un obispado en Essex bajo Melito, el reino había recaído en el paganismo y sería durante el reinado de Sigeberto cuando se produjo una sistemática reconversión. Beda Historia ecclesiastica gentis Anglorum, Libro III, capítulo 22, es virtualmente la única fuente disponible. (es)
- Sigeberht II, surnommé « le Bon » (Bonus) ou « le Béni » (Sanctus), est roi d'Essex vers le milieu du VIIe siècle. Il n'est quasiment connu que grâce à l'Histoire ecclésiastique du peuple anglais de Bède le Vénérable (Livre III, chapitre 22). Son règne est marqué par la reconversion des Saxons de l'Est au christianisme, sous l'égide du missionnaire northumbrien Cedd. (fr)
- Sigeberht II, nicknamed the Good (Bonus) or the Blessed (Sanctus), was King of the East Saxons (r. c. 653 to ? 660 x 661), in succession to his relative Sigeberht I the Little. Although a bishopric in Essex had been created under Mellitus, the kingdom had lapsed to paganism and it was in Sigeberht's reign that a systematic (re-)conversion of the East Anglians took root. Bede's Historia Ecclesiastica, Book III, chapter 22, is virtually the sole source for his career. (en)
- Sigeberht II, dijuluki « yang Baik » (Bonus) atau « yang Terpuji » (Sanctus), merupakan seorang raja Essex pada sekitar pertengahan abad ketujuh. Namanya hanya diketahui melalui Historia Ecclesiastica Gentis Anglorum dari Beda Venerabilis (Buku III, bab 22). Pemerintahannya ditandai oleh pengubahan kembali Saxon Timur menjadi Kristen, di bawah perlindungan misionaris Northumbria, Ceddus. (in)
- Sigeberth, II dell'Essex (... – 660 o 661), detto anche il buono, fu Re dei Sassoni orientali prendendo il potere alla morte di uno dei suoi parenti, Sigeberht I dell'Essex. Nell'Essex era stato creato un vescovado per opera di Mellito di Canterbury, ma il regno era poi tornato al paganesimo e solo sotto il regno di Sigeberht vi fu un ritorno al cristianesimo. L'unica fonte su di lui è data, di fatto, dalle opere di Beda il Venerabile. (it)
- Sigeberht II Dobry (nieznana data urodzenia; zm. ok. 660) – władca anglosaskiego Królestwa Essex w okresie 653–ok. 660. Był zwolennikiem chrystianizacji Essex. Źródłem informacji o jego panowaniu jest kronika Bedy Czcigodnego "Historia ecclesiastica gentis Anglorum". Pochodził z rodu królewskiego - wywodził się w prostej linii od Aescwina - założyciela Królestwa Essex. Część badaczy uważa, że był synem Sexbalda, a wnukiem Sleddy. Z kolei inni sądzą, że był synem Saewarda i ojcem Sighere. W 653 objął tron po śmierci swego krewniaka Sigeberhta I. Sigeberht sprzymierzył się z potężnym władcą sąsiedniej Nortumbrii Oswiu, co pozwoliło mu wydostać kraj spod wpływów Mercji i jej władcy Pendy. Nowy sojusznik namówił go do wyrzeczenia się pogaństwa i przyjęcia religii chrześcijańskiej. Chrztu udzielił mu biskup Finan w posiadłości Oswiu (w pobliżu pozostałości umocnień rzymskich, znanych jako Mur Hadriana). Badacze datują ceremonię na rok 653 lub 654 - w każdym razie przed najazdem armii Pendy na Nortumbrię. Sigeberht był bardzo żarliwym neofitą i rozpoczął starania o chrystianizację całego swego królestwa. Za jego namową Oswiu poprosił biskupa Cedda, którego wcześniej wysłał z misją ewangelizacyjną na teren Mercji, aby udał się do Essex i tam nawracał. Cedd tak skutecznie wywiązał się ze swej powinności, że w nagrodę został przez Finana wyświęcony na biskupa Essex ok. 654 roku. Zaraz po powrocie z Lindisfarne, gdzie urzędował Finan, Cedd założył dwie wspólnoty - w Tilaburg (ob. East Tilbury) oraz w Ithancester (ob. Bradwell-on-Sea). Z tego ostatniego kierował dalszą chrystianizacją Essex. Beda przytacza historię śmierci króla Sigeberhta, który miał zostać zamordowany przez dwóch krewniaków, ekskomunikowanych przez Cedda, którzy mieli mu za złe zbytnie sprzyjanie nowej religii i pobłażliwość dla wrogów. Cedd miał zakazać królowi kontaktów z krewniakami, a gdy ten zakaz złamał, przepowiedział, że umrze za swoje nieposłuszeństwo w ich domu. Tak też się stało. Prawdopodobnie zabójstwo króla Sigeberhta miało tło polityczne i wiązało się z próbą uwolnienia się Essex spod wpływów Nortumbrii. Potwierdzają to działania jego następcy - Swithelma, który sojuszników szukał w Królestwie Wschodnich Anglów. (pl)
- Sigeberto II, dito o Bom (em latim: Bonus) ou o Santo (Sanctus), foi o rei de Essex entre c. 653 e 660/661, sucedendo a . Embora uma diocese tenha sido criada na região sob Melito, o reino de Essex caiu novamente no paganismo celta e foi no reinado de Sigeberto que a reconversão sistemática dos saxões orientais se firmou. A História Eclesiástica do Povo Inglês, do Venerável Beda é virtualmente a única fonte sobre a sua vida. (pt)
- Сигеберт II Добрый (англ. Sigeberht the Good; умер в 660) — король Эссекса (653—660). (ru)
- Сігеберт II Добрий (або Благословенний) (англ. Sigeberht the Good, Sigeberht the Blessed; ? — 660) — король Ессексу в 653—660 роках. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Sigebert II, (o Sigeberht) dit el Bo o el Sant, va ser rei d'Essex després el seu parent Sigebert el Petit. La data aproximada del seu regnat va del 623 al 653. Va fer tornar el cristianisme al seu país i va morir assassinat tenint el bisbe en contra per aver desobeït una ordre seva. (ca)
- Sigeberht II. (auch Sigberct, Sigeberht Sanctus, Sigeberht der Gute oder Sigeberht der Heilige; † um 660) war von ca. 650 bis zu seinem Tod König des angelsächsischen Königreiches Essex. (de)
- Sigeberto II, apodado el Bueno (Bono) o el Bendito (Sanctus), fue rey de los sajones del este (r. c. 653 a ? 660 x 661), sucediendo a su pariente Sigeberto I el Pequeño. A pesar de que se había creado un obispado en Essex bajo Melito, el reino había recaído en el paganismo y sería durante el reinado de Sigeberto cuando se produjo una sistemática reconversión. Beda Historia ecclesiastica gentis Anglorum, Libro III, capítulo 22, es virtualmente la única fuente disponible. (es)
- Sigeberht II, surnommé « le Bon » (Bonus) ou « le Béni » (Sanctus), est roi d'Essex vers le milieu du VIIe siècle. Il n'est quasiment connu que grâce à l'Histoire ecclésiastique du peuple anglais de Bède le Vénérable (Livre III, chapitre 22). Son règne est marqué par la reconversion des Saxons de l'Est au christianisme, sous l'égide du missionnaire northumbrien Cedd. (fr)
- Sigeberht II, nicknamed the Good (Bonus) or the Blessed (Sanctus), was King of the East Saxons (r. c. 653 to ? 660 x 661), in succession to his relative Sigeberht I the Little. Although a bishopric in Essex had been created under Mellitus, the kingdom had lapsed to paganism and it was in Sigeberht's reign that a systematic (re-)conversion of the East Anglians took root. Bede's Historia Ecclesiastica, Book III, chapter 22, is virtually the sole source for his career. (en)
- Sigeberht II, dijuluki « yang Baik » (Bonus) atau « yang Terpuji » (Sanctus), merupakan seorang raja Essex pada sekitar pertengahan abad ketujuh. Namanya hanya diketahui melalui Historia Ecclesiastica Gentis Anglorum dari Beda Venerabilis (Buku III, bab 22). Pemerintahannya ditandai oleh pengubahan kembali Saxon Timur menjadi Kristen, di bawah perlindungan misionaris Northumbria, Ceddus. (in)
- Sigeberth, II dell'Essex (... – 660 o 661), detto anche il buono, fu Re dei Sassoni orientali prendendo il potere alla morte di uno dei suoi parenti, Sigeberht I dell'Essex. Nell'Essex era stato creato un vescovado per opera di Mellito di Canterbury, ma il regno era poi tornato al paganesimo e solo sotto il regno di Sigeberht vi fu un ritorno al cristianesimo. L'unica fonte su di lui è data, di fatto, dalle opere di Beda il Venerabile. (it)
- Sigeberto II, dito o Bom (em latim: Bonus) ou o Santo (Sanctus), foi o rei de Essex entre c. 653 e 660/661, sucedendo a . Embora uma diocese tenha sido criada na região sob Melito, o reino de Essex caiu novamente no paganismo celta e foi no reinado de Sigeberto que a reconversão sistemática dos saxões orientais se firmou. A História Eclesiástica do Povo Inglês, do Venerável Beda é virtualmente a única fonte sobre a sua vida. (pt)
- Сигеберт II Добрый (англ. Sigeberht the Good; умер в 660) — король Эссекса (653—660). (ru)
- Сігеберт II Добрий (або Благословенний) (англ. Sigeberht the Good, Sigeberht the Blessed; ? — 660) — король Ессексу в 653—660 роках. (uk)
- Sigeberht la bona (m. antaŭ 664) estis anglosaksa reĝo de Essex de ĉ. 653 al sia morto. Pri lia familio ne estas certaj informoj. Eblas ke li estis filo de Saeward, kiu regis kune kun sia frato de 616 al 617, kaj ke li estis patro de Sigehere, kiu kunregis la regnon kune kun sia frato Sebbi de 664 al 683. Li estis alianculo de Oswiu, reĝo de Northumbria, kaj, laŭ la anglosaksa historiisto Bede ofte ĉeestis ties kortegon. Oswiu persvadis lin iĝi kristano kaj li baptiĝis en 653 aŭ 654. Pro peto de Sigeberht, Oswiu sendis Sanktan Cedd por misii en Essex. (eo)
- Sigeberht II Dobry (nieznana data urodzenia; zm. ok. 660) – władca anglosaskiego Królestwa Essex w okresie 653–ok. 660. Był zwolennikiem chrystianizacji Essex. Źródłem informacji o jego panowaniu jest kronika Bedy Czcigodnego "Historia ecclesiastica gentis Anglorum". Pochodził z rodu królewskiego - wywodził się w prostej linii od Aescwina - założyciela Królestwa Essex. Część badaczy uważa, że był synem Sexbalda, a wnukiem Sleddy. Z kolei inni sądzą, że był synem Saewarda i ojcem Sighere. W 653 objął tron po śmierci swego krewniaka Sigeberhta I. (pl)
|