| dbo:abstract
|
- Suijuano (ĉine simpligite 绥远, tradicie 綏遠, pinjine Suíyuǎn, laŭ sistemo Wade-Giles Suiyuan) estis historia provinco de Ĉinio. La provinca ĉefurbo estis Guisui (now Hoĥoto). La mallongigo estis 綏 (pinjine: suí). La provinco kovris areon, kiu pli-malpli korespondas al la areoj de la nunaj eksterdistriktaj urboj Hoĥoto, Baŭtoŭo, Vuhajo, Ordoso, Bajan-Nuro, kaj partoj de Ulanĉabo, ĉiuj nun parto de la Aŭtonoma Regiono Interna Mongolio de Popola Respubliko de Ĉinio. La provinca nomo devenas de ĉefurba distrikto fondita en la dinastio Qing. Komence de la 1930-aj jaroj, Suijuano okupiĝis fare de la armeo de la ŝanŝia militsinjoro Jan Ŝiŝan, kiu elminigis la provincan feron, regoganizis la provincajn financojn kaj sukcesis instigi unuafojan kultivigon de 4 000 akreoj, do 15 kvadrataj kilometroj, de antaŭe neuzita areo. La plejparton de tiu laboro faris ŝanŝiaj farmistoj-soldatoj sub gvido de retiriĝintaj eksaj oficiroj el la armeo de Jan. Dum la dua Ĉina-Japana Milito inter 1937 kaj 1945, parto de la Dua Mondmilito, la teritorio iĝis parto de la marioneta ŝtato Mengĝjango sub rego de la Japana Imperio. Dum la Ĉina enlanda milito en 1935, la komunista gvidanto Mao Zedong promesis al la mongolaj gvidantoj "unuigitan aŭtonoman administradon" kiu inkluzivus ĉiujn "historiajn" mongolajn teritoriojn ene de Ĉinio, interŝanĝe al mongola subteno kontraŭ la Kuomintango. Tiu promeso inkluzivis la deklaron ke "sub neniaj cirkonstancoj iu ajn alia [ne-mongola etna grupo] rajtu okupi la langon de la interna mongola nacio". Sed post la ĉina revolucio de 1949, la administrantoj de la oficiale "mongolaj" teritorioj kun hana plimulto - la plej granda el ili Suijuano kun pli ol 2 milionoj da loĝantoj - rezistis kontraŭ anekso fare de la nova Aŭtonoma Regiono Interna Mongolio. En 1954 Mao atingis kompromison, ke la mongoloj transprenu la administradon de Suijuano sed ke la lokaj hanoj ne estu elpelataj el la teritorio. La historiisto Uradin Bulag tiel notis ke "ironie", la mongolaj teritoriaj ambicioj pri Suijuano kaŭzis de la mongoloj iĝis "malgranda malplimulto ene de ilia propra [larĝigita] aŭtonoma regiono". (eo)
- Suiyuan (chinesisch 綏遠 / 绥远, Pinyin Suīyuǎn, Abk. 綏, suī) war der Name einer nördlich der Großen Mauer gelegenen ehemaligen Provinz in Nordchina zur Zeit des Kaiserreichs bzw. der nationalistischen Republik. Provinzhauptstadt war Guisui, das heutige Hohhot. Die Provinz wurde 1937–1945 vom „autonomen“ japanischen Satellitenstaat Mengjiang (Innere Mongolei) beansprucht, aber nur der östliche Teil mit Guisui (Hohhot) wurde von den Japanern und den mit ihnen verbündeten Mongolen tatsächlich beherrscht. Ab 1947 bildete Suiyuan zusammen mit der ehemaligen Provinz Chahar das Kerngebiet der neueingerichteten Autonomen Inneren Mongolei innerhalb der Volksrepublik China. Die Provinz umfasste bis zu ihrer Auflösung 1954 etwa die heutigen chinesisch-mongolischen Bezirke Hohhot, Baotou, Ordos, Wuhai und Bayan Nur, weitere Teile fielen an den Bezirk Ulanqab. (de)
- Suiyuan (chino simplificado: 绥远, chino tradicional: 绥远, pinyin: Suíyuǎn; Wade-Giles: Suiyuan) fue una provincia histórica de China. la capital de Suiyuan fue Guisui (ahora Hohhot). La abreviatura es 绥 (pinyin: sui). El área que anteriormente correspondía a Suiyuan se aproxima a las hoy ciudades con nivel de prefectura de Hohhot, Baotou, Wuhai, Ordos, Bayannur, y partes de Ulaan Chab, parte hoy de la Región Autónoma de Mongolia Interior. Suiyuan fue nombrado por un distrito de la capital establecida en la dinastía Qing. En la década de 1930 Suiyuan fue ocupada por el señor de la guerra de Shanxi, Yan Xishan, quien minó el hierro de la provincia, reorganizó las finanzas de la misma, y puso a más de 4.000 hectáreas (16 km²) de tierra bajo cultivo por primera vez. La mayor parte de la mano de obra y asentamiento de Suiyuan en este tiempo se realizó con campesinos y soldados de Shanxi, bajo la dirección de oficiales retirados del ejército de Yan. El control de Suiyuan por parte de Yan fue suficiente para que un periodista se refiriera a Suiyuan como una "colonia" de Shanxi. Durante la Segunda guerra sino-japonesa una de las campañas tuvo lugar en Suiyuan. La provincia se convirtió en una parte del estado títere de Mengjiang de 1937 a 1945 bajo el dominio japonés. En la guerra civil china de 1935, el líder comunista Mao Zedong prometió a los líderes mongoles una "autonomía unificada" que incluiría a todas las tierras mongoles "históricas" dentro de China, a cambio del apoyo mongol contra el Kuomintang. Esta promesa incluye la declaración de que "bajo ninguna circunstancia otros grupos étnicos no mongoles se les permitiría ocupar la tierra de la nación mongol interior". Sin embargo, tras la victoria comunista en 1949, los administradores de los que pronto serían territorios mongoles de mayoría Han (el mayor de ellos era Suiyuán con una población de más de 2 millones), se resistieron a la anexión a la nueva Región Autónoma de Mongolia Interior. En 1954, Mao llegó a un acuerdo con Suiyuan, que estipulaba que los mongoles se harían cargo de la administración de Suiyuan, pero sin expulsar a los nativos Han del territorio. Uradyn Bulag señala que "irónicamente", las ambiciones de los mongoles territoriales contra Suiyuan dio lugar a que se conviertan en una "minoría dentro de su propia región autónoma". (es)
- La province du Suiyuan chinois simplifié : 绥远省 ; chinois traditionnel : 綏遠省 ; pinyin : suíyuǎn shěng ; Wade : Suiyuan, abréviation chinoise : 绥) crée en 1928, sous la République de Chine et dissoute sous la République populaire de Chine, en 1954, est une province historique de la Chine. Sa capitale était Guisui (chinois : 归绥 ; pinyin : guīsuí), une ville aujourd’hui connue sous le nom de Hohhot. Elle est créée en 1928, en même temps que les provinces du Chahaer, du Rehe, du Qinghai et du Xikang. (fr)
- Suiyuan (Hanzi tradisional: 綏遠; Hanzi sederhana: 绥远; Pinyin: Suíyuǎn; Wade–Giles: Sui-yuan) merupakan sebuah provinsi di Tiongkok yang bersejarah. Ibu kota Suiyuan dulunya bernama Guisui, saat ini disebut Hohhot. Singkatannya adalah 綏 (pinyin: suí). Wilayah Suiyuan sekarang meliputi kota setingkat prefektur Hohhot, Baotou, , Ordos, dan sebagian dari , semuanya adalah bagian dari Wilayah Otonomi Mongolia Dalam. Nama Suiyuan berasal dari nama sebuah distrik yang ada di ibu kota pada masa Dinasti Qing. Pada awal 1930-an, Suiyuan dikuasai oleh panglima perang Shanxi, Yan Xishan, yang menambang besi Suiyuan, mengatur ulang keuangan provinsi dan memerintahkan untuk bercocok tanam untuk pertama kalinya di lahan seluas 16 km². Sebagian besar pekerjaan dan penyelesaian wilayah Suiyuan saat ini dilakukan oleh para prajurit yang merangkap sebagai petani Shanxi di bawah arahan pensiunan perwira dari tentara Yan. Kendali Yan atas Suiyuan sudah cukup untuk membuat seorang jurnalis yang datang berkunjung menyebut Suiyuan sebagai "koloni" Shanxi. Kampanye Suiyuan terjadi di Suiyuan selama Perang Tiongkok-Jepang Kedua. Suiyuan menjadi bagian dari negara boneka Mengjiang sejak 1937 hingga 1945 di bawah pemerintahan Kekaisaran Jepang. Selama Perang Saudara Tiongkok, pemimpin Komunis Mao Zedong menjanjikan kepada para pemimpin Mongol sebuah pemerintahan "otonom terpadu" yang mencakup semua tanah Mongol "bersejarah" di Tiongkok, sebagai imbalan atas dukungan Mongol melawan Kuomintang. Janji ini termasuk deklarasi bahwa "Dalam keadaan apa pun, kelompok etnis non-Mongol tidak boleh diizinkan untuk menduduki tanah negara Mongolia Dalam". Tetapi setelah kemenangan Komunis pada 1949, para administrator dari wilayah yang akan segera menjadi "Mongolia" dengan mayoritas orang Han (yang terbesar adalah Suiyuan dengan populasi lebih dari 2 juta jiwa), menolak pencaplokan oleh Wilayah Otonomi Mongolia Dalam yang baru. Pada 1954, Mao mencapai kesepakatan dengan Suiyuan, yang melibatkan orang-orang Mongol mengambil alih administrasi Suiyuan, menetapkan bahwa penduduk asli Han tidak diusir dari wilayah tersebut. Uradyn Bulag menulis bahwa "ironisnya, ambisi teritorial bangsa Mongol terhadap Suiyuan mengakibatkan mereka menjadi minoritas kecil di dalam wilayah otonomi (yang diperbesar) mereka sendiri". (in)
- Suiyuan (Chinese: 綏遠; pinyin: Suíyuǎn) is a de jure province of the Republic of China according to the ROC law, as the ROC government formally claims to be the legitimate government of China, with its capital located Guisui (now Hohhot). The abbreviation was 綏 (pinyin: suí). The area Suiyuan covered is approximated today by the prefecture-level cities of Hohhot, Baotou, Wuhai, Ordos, Bayan Nur, and parts of Ulanqab, all today part of Inner Mongolia Autonomous Region. Suiyuan was named after a district in the capital established in the Qing Dynasty. In the early 1930s Suiyuan was occupied by the Shanxi warlord Yan Xishan, who mined Suiyuan's iron, reorganized the province's finances, and brought over 4,000 acres (16 km2) of land under cultivation for the first time. Most of the work and settlement of Suiyuan at this time was done by Shanxi farmer-soldiers under the direction of retired officers from Yan's army. Yan's control of Suiyuan was sufficient to cause one visiting reporter to refer to Suiyuan as a "colony" of Shanxi. The Suiyuan campaign took place in Suiyuan during the Second Sino-Japanese War. It became a part of the puppet state of Mengjiang from 1937 to 1945 under Japanese rule. During the Chinese Civil War in 1935, Communist leader Mao Zedong promised Mongol leaders a "unified autonomous" administration which would include all "historic" Mongol lands within China, in exchange for Mongol support against the Kuomintang. This promise included the declaration that, "Under no circumstances should other [non-Mongol ethnic groups] be allowed to occupy the land of the Inner Mongolian nation". However, following the communist victory in 1949, the administrators of the soon-to-be "Mongolian" territories with Han Chinese majorities, the biggest of which was Suiyuan with a population of over 2 million, resisted annexation by the new Inner Mongolia Autonomous Region. In 1954, Mao reached a compromise with Suiyuan, which involved the Mongols' taking over the administration of Suiyuan, but stipulated that the Han natives not be expelled from the territory. Uradyn Bulag thus notes that "ironically", the Mongols' territorial ambitions against Suiyuan resulted in their becoming a "small minority within their own [enlarged] autonomous region". The ROC does not recognize the changes of administrative divisions made by PRC, official maps of the ROC government shows Suiyuan Province in its pre-1949 borders. (en)
- 쑤이위안성(한국어: 수원성, 중국어: 綏遠省, 병음: Suíyuǎn Shěng)은 중화민국 통치 시기인 1928년에 설치되어 1954년까지 존속하였던 중화인민공화국의 성이다. 성도는 구이쑤이(歸綏, 귀수, 오늘날의 후허하오터시)였다. 면적은 329,397km2이고 인구는 1950년 경에 1,718,089명이었다. 1937년부터 1945년까지는 일본이 세운 괴뢰 정권인 몽강국의 일부가 되었다. 쑤이위안 성은 대략적으로 오늘날 내몽골 자치구의 후허하오터시, 바오터우시, 우하이시, 어얼둬쓰시, 바옌나오얼시 및 우란차부시의 일부를 포함하고 있었다. (ko)
- Suíyuǎn (綏遠) is een voormalige provincie van China. Suiyuans hoofdstad was Guisui (het huidige Hohhot). De afkorting was 綏 (pinyin: suí). Suiyuan bestreek een gebied binnen het huidige Binnen-Mongolië, namelijk de gemeenten Hohhot, Baotou, Wuhai, Ordos, Bayan Nur, en delen van Ulaan Chab. Suiyuan was gecreëerd door de Republiek China. Van 1937 tot 1945 maakte het deel uit van Mengjiang, een marionettenstaat onder Japans bewind. In 1954 ging Suiyuan, onder de Volksrepubliek China, deel uitmaken van Binnen-Mongolië. De naam van de provincie was afgeleid van een district in de hoofdstad, gedurende de Qing-dynastie. (nl)
- Suiyuan – dawna chińska prowincja, istniejąca w latach 1928-1954 na terenie południowej części dzisiejszej Mongolii Wewnętrznej. Po rewolucji Xinhai i proklamowaniu w Chinach republiki pozostałe pod władzą rządu w Pekinie tereny mongolskie (tzw. Mongolia Wewnętrzna) podzielono w 1914 roku na trzy specjalne regiony administracyjne: Rehe, Chahar i Suiyuan. W 1928 roku Suiyuan został podniesiony do rangi prowincji. Nowa prowincja obejmowała powierzchnię 290 tys. km² i zamieszkana była przez około 2,1 mln osób; dzieliła się na 16 powiatów, 2 miasta i 18 chorągwi. Jej stolicą było Guisui (dzis. Hohhot). W latach 1937-1945 prowincja Suiyuan była częścią marionetkowego państwa Mengjiang. W czerwcu 1954 roku prowincja została zlikwidowana, a jej terytorium włączono do regionu autonomicznego Mongolia Wewnętrzna. (pl)
- 綏遠省（すいえんしょう）は、中華民国にかつて存在した省。 (ja)
- Суйюа́нь (кит. трад. 綏遠省, упр. 绥远省, пиньинь Suíyuǎn shěng) — существовавшая в 1928—1954 годах провинция в северной части Китайской Республики. Занимала площадь 329 397 км², население её составляло 1718 тыс. чел. (1954). Административный центр — город Гуйсуй (с апреля 1954 года — Хух-Хото). (ru)
- Suiyuan var en provins i norra Kina, som idag är en del av den autonoma regionen Inre Mongoliet. Befolkningen är till stor del etniska mongoler. Huvudstaden var Kweisui, idag känd under sitt mongoliska namn Hohhot. (sv)
- 綏遠省（蒙古语：ᠰᠦᠶᠶᠤᠸᠠᠨᠮᠮᠣᠵᠢ），簡稱綏，為中華民國塞北四省之一，省會歸綏（今呼和浩特市），在今內蒙古自治區中部。中華人民共和國成立後，於1954年廢省，併入內蒙古自治區。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- La province du Suiyuan chinois simplifié : 绥远省 ; chinois traditionnel : 綏遠省 ; pinyin : suíyuǎn shěng ; Wade : Suiyuan, abréviation chinoise : 绥) crée en 1928, sous la République de Chine et dissoute sous la République populaire de Chine, en 1954, est une province historique de la Chine. Sa capitale était Guisui (chinois : 归绥 ; pinyin : guīsuí), une ville aujourd’hui connue sous le nom de Hohhot. Elle est créée en 1928, en même temps que les provinces du Chahaer, du Rehe, du Qinghai et du Xikang. (fr)
- 쑤이위안성(한국어: 수원성, 중국어: 綏遠省, 병음: Suíyuǎn Shěng)은 중화민국 통치 시기인 1928년에 설치되어 1954년까지 존속하였던 중화인민공화국의 성이다. 성도는 구이쑤이(歸綏, 귀수, 오늘날의 후허하오터시)였다. 면적은 329,397km2이고 인구는 1950년 경에 1,718,089명이었다. 1937년부터 1945년까지는 일본이 세운 괴뢰 정권인 몽강국의 일부가 되었다. 쑤이위안 성은 대략적으로 오늘날 내몽골 자치구의 후허하오터시, 바오터우시, 우하이시, 어얼둬쓰시, 바옌나오얼시 및 우란차부시의 일부를 포함하고 있었다. (ko)
- 綏遠省（すいえんしょう）は、中華民国にかつて存在した省。 (ja)
- Суйюа́нь (кит. трад. 綏遠省, упр. 绥远省, пиньинь Suíyuǎn shěng) — существовавшая в 1928—1954 годах провинция в северной части Китайской Республики. Занимала площадь 329 397 км², население её составляло 1718 тыс. чел. (1954). Административный центр — город Гуйсуй (с апреля 1954 года — Хух-Хото). (ru)
- Suiyuan var en provins i norra Kina, som idag är en del av den autonoma regionen Inre Mongoliet. Befolkningen är till stor del etniska mongoler. Huvudstaden var Kweisui, idag känd under sitt mongoliska namn Hohhot. (sv)
- 綏遠省（蒙古语：ᠰᠦᠶᠶᠤᠸᠠᠨᠮᠮᠣᠵᠢ），簡稱綏，為中華民國塞北四省之一，省會歸綏（今呼和浩特市），在今內蒙古自治區中部。中華人民共和國成立後，於1954年廢省，併入內蒙古自治區。 (zh)
- Suijuano (ĉine simpligite 绥远, tradicie 綏遠, pinjine Suíyuǎn, laŭ sistemo Wade-Giles Suiyuan) estis historia provinco de Ĉinio. La provinca ĉefurbo estis Guisui (now Hoĥoto). La mallongigo estis 綏 (pinjine: suí). La provinco kovris areon, kiu pli-malpli korespondas al la areoj de la nunaj eksterdistriktaj urboj Hoĥoto, Baŭtoŭo, Vuhajo, Ordoso, Bajan-Nuro, kaj partoj de Ulanĉabo, ĉiuj nun parto de la Aŭtonoma Regiono Interna Mongolio de Popola Respubliko de Ĉinio. La provinca nomo devenas de ĉefurba distrikto fondita en la dinastio Qing. (eo)
- Suiyuan (chinesisch 綏遠 / 绥远, Pinyin Suīyuǎn, Abk. 綏, suī) war der Name einer nördlich der Großen Mauer gelegenen ehemaligen Provinz in Nordchina zur Zeit des Kaiserreichs bzw. der nationalistischen Republik. Provinzhauptstadt war Guisui, das heutige Hohhot. Die Provinz umfasste bis zu ihrer Auflösung 1954 etwa die heutigen chinesisch-mongolischen Bezirke Hohhot, Baotou, Ordos, Wuhai und Bayan Nur, weitere Teile fielen an den Bezirk Ulanqab. (de)
- Suiyuan (chino simplificado: 绥远, chino tradicional: 绥远, pinyin: Suíyuǎn; Wade-Giles: Suiyuan) fue una provincia histórica de China. la capital de Suiyuan fue Guisui (ahora Hohhot). La abreviatura es 绥 (pinyin: sui). El área que anteriormente correspondía a Suiyuan se aproxima a las hoy ciudades con nivel de prefectura de Hohhot, Baotou, Wuhai, Ordos, Bayannur, y partes de Ulaan Chab, parte hoy de la Región Autónoma de Mongolia Interior. Suiyuan fue nombrado por un distrito de la capital establecida en la dinastía Qing. (es)
- Suiyuan (Hanzi tradisional: 綏遠; Hanzi sederhana: 绥远; Pinyin: Suíyuǎn; Wade–Giles: Sui-yuan) merupakan sebuah provinsi di Tiongkok yang bersejarah. Ibu kota Suiyuan dulunya bernama Guisui, saat ini disebut Hohhot. Singkatannya adalah 綏 (pinyin: suí). Wilayah Suiyuan sekarang meliputi kota setingkat prefektur Hohhot, Baotou, , Ordos, dan sebagian dari , semuanya adalah bagian dari Wilayah Otonomi Mongolia Dalam. Nama Suiyuan berasal dari nama sebuah distrik yang ada di ibu kota pada masa Dinasti Qing. (in)
- Suiyuan (Chinese: 綏遠; pinyin: Suíyuǎn) is a de jure province of the Republic of China according to the ROC law, as the ROC government formally claims to be the legitimate government of China, with its capital located Guisui (now Hohhot). The abbreviation was 綏 (pinyin: suí). The area Suiyuan covered is approximated today by the prefecture-level cities of Hohhot, Baotou, Wuhai, Ordos, Bayan Nur, and parts of Ulanqab, all today part of Inner Mongolia Autonomous Region. Suiyuan was named after a district in the capital established in the Qing Dynasty. (en)
- Suiyuan – dawna chińska prowincja, istniejąca w latach 1928-1954 na terenie południowej części dzisiejszej Mongolii Wewnętrznej. Po rewolucji Xinhai i proklamowaniu w Chinach republiki pozostałe pod władzą rządu w Pekinie tereny mongolskie (tzw. Mongolia Wewnętrzna) podzielono w 1914 roku na trzy specjalne regiony administracyjne: Rehe, Chahar i Suiyuan. W 1928 roku Suiyuan został podniesiony do rangi prowincji. Nowa prowincja obejmowała powierzchnię 290 tys. km² i zamieszkana była przez około 2,1 mln osób; dzieliła się na 16 powiatów, 2 miasta i 18 chorągwi. Jej stolicą było Guisui (dzis. Hohhot). (pl)
- Suíyuǎn (綏遠) is een voormalige provincie van China. Suiyuans hoofdstad was Guisui (het huidige Hohhot). De afkorting was 綏 (pinyin: suí). Suiyuan bestreek een gebied binnen het huidige Binnen-Mongolië, namelijk de gemeenten Hohhot, Baotou, Wuhai, Ordos, Bayan Nur, en delen van Ulaan Chab. Suiyuan was gecreëerd door de Republiek China. Van 1937 tot 1945 maakte het deel uit van Mengjiang, een marionettenstaat onder Japans bewind. In 1954 ging Suiyuan, onder de Volksrepubliek China, deel uitmaken van Binnen-Mongolië. (nl)
|