| dbo:abstract
|
- Rika Zaraï (hebrejsky ריקה זראי, Rika Zaraj, 19. února 1938, Jeruzalém – 23. prosince 2020) byl izraelská zpěvačka a spisovatelka 20. století. V roce 1969 se proslavila svými písněmi a , francouzské verzi . Zpopularizovala izraelské klasické písně jako Hava nagila, Jerušalajim šel zahav a Hallelujah. Zarai zpívá v hebrejštině, angličtině, francouzštině, italštině, španělštině a němčině. Žije v Paříži, ale navštěvuje pravidelně Izrael. Podle zprávy v izraelských novinách Yediot Ahronoth v roce 2008 ochrnula na levou stranu těla po prodělané mrtvici. (cs)
- Rika Gozman (Jerusalén, 19 de febrero de 1938 - 23 de diciembre de 2020) más conocida como Rika Zaraï, fue una cantante y escritora israelí. (es)
- Rika Zaraï (hebräisch ריקה זראי; geboren am 19. Februar 1938 in Jerusalem als Rika Gozman [Rebekka > Rivka > Rika]; gestorben am 23. Dezember 2020 in Paris) war eine israelisch-französische Chansonnière und Schriftstellerin, die in Frankreich von den 1960er bis in die 1980er Jahre mit Hits wie Elle était si jolie, Alors je chante, Balapapa oder Casatschok sehr populär war. Sie soll in ihrer Karriere rund 29 Millionen Platten verkauft haben. (de)
- Rika Gozman, dite Rika Zaraï (en hébreu : ריקה זראי), est une chanteuse franco-israélienne, née le 19 février 1938 à Jérusalem (alors en Palestine mandataire) et morte le 23 décembre 2020 à Paris 15e. Elle est également connue pour son engagement en faveur de la médecine non conventionnelle et notamment l'usage médicinal des plantes, publiant plusieurs ouvrages dont Ma médecine naturelle, best-seller en 1986. (fr)
- Rika Zaraï (Hebrew: ריקה זראי; 19 February 1938 – 23 December 2020) was a Franco-Israeli singer and writer. (en)
- Rika Zaraï (bahasa Ibrani: ריקה זראי; 19 Februari 1938 – 23 Desember 2020) adalah seorang penyanyi dan penulis asal Israel. (in)
- Rika Zaraï (geboren Rika Gozman) (Hebreeuws: ריקה זראי) (Jeruzalem, 19 februari 1938 – Parijs, 23 december 2020) was een Frans-Israëlisch zangeres. Zaraï zong in Hebreeuws, Engels, Frans, Italiaans, Spaans en Duits. Haar hit Yerushala'im shel zahav (Jerusalem) (betekent "Stad van goud") werd in juni 1967, na de hereniging van Jeruzalem in de Zesdaagse Oorlog, uitgebracht, maar pas een jaar later een hit. Stad van goud heeft betrekking op de tempel en synagoges die blinken in de zon, stad van koper om de uren van verschrikking en moed die Jeruzalem samen met al zijn soldaten heeft doorgebracht en stad van licht voor de eeuwige hoop van Jeruzalem die mensen over de gehele wereld inspireert. In zowel de Veronica Top 40 als in de destijds net opgerichte Hilversum 3 Top 30 kwam Alors je chante op nr. 10 terecht. Haar hit Alors je chante uit 1969 was een cover van Vivo Cantando, het winnende Spaanse songfestivalliedje dat jaar van Salomé. Ook de hit Dinge-dong van Teach-In werd door Zaraï gecoverd, en heet dan Le Petit Train. Vanaf het midden van de jaren 1970 hield ze zich intensief bezig met het gebied van de natuurgeneeskunde en schreef vervolgens, na elf jaar alternatieve geneeswijzen te hebben gestudeerd, een boek onder haar naam in 1985: Ma médecine naturelle (Engels: Mijn natuurlijke geneeskunde), waarvan 2 miljoen exemplaren zijn verkocht. In 2008 raakte haar linkerkant verlamd door een beroerte. Zaraï overleed in december 2020 op 82-jarige leeftijd. (nl)
- Rika Gozman, mais conhecida como Rika Zaraï (em hebraico: ריקה זראי; (Jerusalém, 19 de fevereiro de 1938 - Paris, 23 de dezembro de 2020), foi uma cantora e escritora israelense. O nome Rika é um diminutivo de Rivka (Rebecca). Em 1956, Zaraï estrelou um musical escrito pelo israelense para a trupe de entretenimento do Comando Central das Forças de Defesa de Israel, sobre cinco soldados que se apaixonam por cinco jovens camponesas. As canções foram compostas por seu marido, , e também por Naomi Shemer. Em 1969, Zaraï tornou-se bastante conhecida na Europa através de suas canções "Casatchok" e "Alors je chante", esta última a versão em língua francesa da canção espanhola "Vivo Cantando", da cantora Salomé, que havia conquistado o primeiro lugar no Festival Eurovisão da Canção naquele ano. A própria Zaraï havia sido uma forte concorrente para representar a França na Eurovisão em 1969, mas o público e a crítica optariam por Frida Boccara, que seria intérprete, no festival, da canção "Un jour, un enfant" - canção esta que renderia a França o primeiro lugar na Eurovisão, que foi compartilhado com as canções da Espanha, dos Países Baixos e do Reino Unido devido a um empate onde cada uma das canções destes países terminariam com 18 pontos. Zaraï teve uma carreira bem sucedida na Europa, onde ajudaria a popularizar canções israelenses famosas, como "Hava Nagila", "Yerushalayim Shel Zahav" e "Hallelujah". Ela cantou seus principais sucessos em seis idiomas: hebraico, inglês, francês, italiano, espanhol e alemão. Viveu em Paris, na França, contudo visitava Israel periodicamente. Segundo uma notícia publicada no jornal israelense em 2008, ela sofreu um derrame que paralisou a parte esquerda do seu corpo. Morreu em 23 de dezembro de 2020, aos 82 anos. (pt)
- Рика Зарай (также Зараи, фр. Rika Zaraï, урождённая Ривка Гозман; 19 февраля 1938, Иерусалим, Палестина (ныне Израиль) — 23 декабря 2020) — израильская и французская певица. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- Rika Zaraï (hebrejsky ריקה זראי, Rika Zaraj, 19. února 1938, Jeruzalém – 23. prosince 2020) byl izraelská zpěvačka a spisovatelka 20. století. V roce 1969 se proslavila svými písněmi a , francouzské verzi . Zpopularizovala izraelské klasické písně jako Hava nagila, Jerušalajim šel zahav a Hallelujah. Zarai zpívá v hebrejštině, angličtině, francouzštině, italštině, španělštině a němčině. Žije v Paříži, ale navštěvuje pravidelně Izrael. Podle zprávy v izraelských novinách Yediot Ahronoth v roce 2008 ochrnula na levou stranu těla po prodělané mrtvici. (cs)
- Rika Gozman (Jerusalén, 19 de febrero de 1938 - 23 de diciembre de 2020) más conocida como Rika Zaraï, fue una cantante y escritora israelí. (es)
- Rika Zaraï (hebräisch ריקה זראי; geboren am 19. Februar 1938 in Jerusalem als Rika Gozman [Rebekka > Rivka > Rika]; gestorben am 23. Dezember 2020 in Paris) war eine israelisch-französische Chansonnière und Schriftstellerin, die in Frankreich von den 1960er bis in die 1980er Jahre mit Hits wie Elle était si jolie, Alors je chante, Balapapa oder Casatschok sehr populär war. Sie soll in ihrer Karriere rund 29 Millionen Platten verkauft haben. (de)
- Rika Gozman, dite Rika Zaraï (en hébreu : ריקה זראי), est une chanteuse franco-israélienne, née le 19 février 1938 à Jérusalem (alors en Palestine mandataire) et morte le 23 décembre 2020 à Paris 15e. Elle est également connue pour son engagement en faveur de la médecine non conventionnelle et notamment l'usage médicinal des plantes, publiant plusieurs ouvrages dont Ma médecine naturelle, best-seller en 1986. (fr)
- Rika Zaraï (Hebrew: ריקה זראי; 19 February 1938 – 23 December 2020) was a Franco-Israeli singer and writer. (en)
- Rika Zaraï (bahasa Ibrani: ריקה זראי; 19 Februari 1938 – 23 Desember 2020) adalah seorang penyanyi dan penulis asal Israel. (in)
- Рика Зарай (также Зараи, фр. Rika Zaraï, урождённая Ривка Гозман; 19 февраля 1938, Иерусалим, Палестина (ныне Израиль) — 23 декабря 2020) — израильская и французская певица. (ru)
- Rika Zaraï (geboren Rika Gozman) (Hebreeuws: ריקה זראי) (Jeruzalem, 19 februari 1938 – Parijs, 23 december 2020) was een Frans-Israëlisch zangeres. Zaraï zong in Hebreeuws, Engels, Frans, Italiaans, Spaans en Duits. In zowel de Veronica Top 40 als in de destijds net opgerichte Hilversum 3 Top 30 kwam Alors je chante op nr. 10 terecht. Haar hit Alors je chante uit 1969 was een cover van Vivo Cantando, het winnende Spaanse songfestivalliedje dat jaar van Salomé. Ook de hit Dinge-dong van Teach-In werd door Zaraï gecoverd, en heet dan Le Petit Train. (nl)
- Rika Gozman, mais conhecida como Rika Zaraï (em hebraico: ריקה זראי; (Jerusalém, 19 de fevereiro de 1938 - Paris, 23 de dezembro de 2020), foi uma cantora e escritora israelense. O nome Rika é um diminutivo de Rivka (Rebecca). Em 1956, Zaraï estrelou um musical escrito pelo israelense para a trupe de entretenimento do Comando Central das Forças de Defesa de Israel, sobre cinco soldados que se apaixonam por cinco jovens camponesas. As canções foram compostas por seu marido, , e também por Naomi Shemer. Morreu em 23 de dezembro de 2020, aos 82 anos. (pt)
|