| dbo:abstract
|
- العزل العنصري في الولايات المتحدة مصطلح يشير عمومًا إلى العزل العرقي في المنشآت والخدمات والفرص مثل الإسكان والرعاية الطبية والتعليم والتوظيف والنقل في الولايات المتحدة. يدلّنا المصطلح أساسًا على الفصل القسري بشقيه القانوني والاجتماعي بين الأمريكيين من أصل إفريقي والأمريكيين البيض، لكنه استُخدم أيضًا عند الحديث عن فصل الأقليات العرقية الأخرى عن مجتمعات الأغلبية السائدة. اشتمل المصطلح على الفصل المادي وتوفير منشآت منفصلة لكل من البيض والسود في المرتبة الأولى، بالإضافة إلى تضمنه مظاهر أخرى مثل الفصل بين الأدوار والوظائف داخل المؤسسة. لُوحظ الفصل بين وحدات السود ووحدات البيض في القوات المسلحة الأمريكية حتى الخمسينيات من القرن الماضي، بالإضافة إلى اختيار ضباط بيض لقيادة مجموعات السود. استخدمت لافتات لتحديد الأماكن التي يُسمح فيها للأمريكيين الأفارقة بالمشي أو التحدث أو الشرب أو الاستراحة أو تناول الطعام بشكل قانوني. أيدت المحكمة العليا في الولايات المتحدة الطابع الدستوري للفصل في قضية بليسي ضد فيرغسون (1896)، مع اشتراط توفير مرافق «منفصلة ولكن متساوية»، وهو شرط نادرًا ما تحقق في الممارسة العملية. ألغت المحكمة العليا برئاسة إيرل وارين هذا المبدأ بالإجماع في قضية براون ضد مجلس التعليم (1954)، وأصدرت المحكمة العليا في عهد وارين خلال السنوات التالية أحكامًا ضد الفصل العنصري في العديد من القضايا الشهيرة مثل قضية موتيل هارت أوف أتلاتنا ضد الولايات المتحدة (1964)، التي ساعدت في وضع نهاية لقوانين جيم كرو. اتّخذ العزل العنصري شكلين: العزل العنصري القانوني الذي يفرض العزل بين الأعراق بموجب القانون، وهو الشكل الذي فرضته قوانين العبيد قبل الحرب الأهلية وقوانين السود وقوانين جيم كرو في أعقاب الحرب. حُظر العزل القانوني بموجب قانون الحقوق المدنية لعام 1964، وقانون حقوق التصويت لعام 1965، وقانون الإسكان العادل لعام 1968. على أي حال، منعت محكمة وارين العزل العنصري في وقت سابق ضمن مناطق محددة، إبان حكمها في قضايا مثل قضية براون ضد مجلس التعليم الذي ألغى العزل العنصري في مدارس الولايات المتحدة. بالانتقال إلى الشكل الآخر، ألا وهو العزل العنصري الواقعي، أو العزل العنصري «في الواقع»، هو عزل لا يخضع لحكم القانون. يستمر وجود العزل العنصري الواقعي اليوم في مجالات شتى مثل العزل العنصري السكني والعزل العنصري المدرسي نتيجة السلوك المعاصر والإرث التاريخي اللذين تركهما العزل العنصري القانوني. (ar)
- La segregació racial als Estats Units, com a terme general, fa referència a la segregació racial d'instal·lacions, serveis i oportunitats com ara habitatge, assistència mèdica, educació, ocupació i transport als Estats Units. El terme es refereix principalment a la separació legal i socialment afroamericans dels blancs, però també s'utilitza pel que fa a la separació d'altres minories ètniques de les comunitats principals majoritàries. Si bé es refereix principalment a la separació física i la provisió d'instal·lacions separades, també pot referir-se a altres manifestacions com ara la separació de rols dins d'una institució. Sobretot, a les forces armades dels Estats Units fins a la dècada de 1950, les unitats negres se separaven normalment de les unitats blanques, però encara eren dirigides per oficials blancs. Hi havia senyals que s'utilitzaven per indicar on els afroamericans podien caminar, parlar, beure, descansar o menjar legalment. El Tribunal Suprem dels Estats Units va confirmar la constitucionalitat de la segregació al cas Plessy contra Ferguson (1897), sempre que es proporcionessin instal·lacions "separades però iguals", requisit que rarament es complia a la pràctica. La doctrina va ser anul·lada a Brown v. Board of Education (1954) per unanimitat pel Tribunal Suprem sota el cap del jutge Earl Warren, i els anys següents el va dictar una decisió contra la segregació racial en diversos casos emblemàtics, inclòs (1964), que va contribuir a posar fi a les lleis Jim Crow. La segregació racial segueix dues formes. La segregació de iure va ordenar la separació de les races per llei, i va ser la forma imposada pels abans de la Guerra Civil i pels lleis dels Codis Negres i Jim Crow després de la guerra. La segregació de iure va ser prohibida per la , la i la de 1968. En àmbits específics, la segregació havia estat prohibida anteriorment pel i en sentències com la del cas Brown contra el Consell d'Educació que anul·laven la segregació escolar als Estats Units. La segregació de fet, o segregació de facto, és la que existeix sense sanció de la llei. La segregació de facto continua avui en àrees com la i la a causa tant del comportament actual com del llegat històric de la segregació de iure. (ca)
- In the United States, racial segregation is the systematic separation of facilities and services such as housing, healthcare, education, employment, and transportation on racial grounds. The term is mainly used in reference to the legally or socially enforced separation of African Americans from whites, but it is also used in reference to the separation of other ethnic minorities from majority and mainstream communities. While mainly referring to the physical separation and provision of separate facilities, it can also refer to other manifestations such as prohibitions against interracial marriage (enforced with anti-miscegenation laws), and the separation of roles within an institution. Notably, in the United States Armed Forces up until 1948, black units were typically separated from white units but were still led by white officers. Signs were used to indicate where African Americans could legally walk, talk, drink, rest, or eat. The U.S. Supreme Court upheld the constitutionality of segregation in Plessy v. Ferguson (1896), so long as "separate but equal" facilities were provided, a requirement that was rarely met in practice. The doctrine's applicability to public schools was unanimously overturned in Brown v. Board of Education (1954) by the Supreme Court under Chief Justice Earl Warren. In the following years the Warren Court further ruled against racial segregation in several landmark cases including Heart of Atlanta Motel, Inc. v. United States (1964), which helped bring an end to the Jim Crow laws. Racial segregation follows two forms. De jure segregation mandated the separation of races by law, and was the form imposed by slave codes before the Civil War and by Black Codes and Jim Crow laws following the war. De jure segregation was outlawed by the Civil Rights Act of 1964, the Voting Rights Act of 1965, and the Fair Housing Act of 1968. In specific areas, segregation was barred earlier by the Warren Court in decisions such as the Brown v. Board of Education decision that overturned school segregation in the United States. De facto segregation, or segregation "in fact", is that which exists without sanction of the law. De facto segregation continues today in areas such as residential segregation and school segregation because of both contemporary behavior and the historical legacy of de jure segregation. (en)
- Segregasi ras di Amerika Serikat, sebagai istilah umum, meliputi segregasi atau pemisahan fasilitas dan jasa seperti perumahan, perawatan medis, pendidikan, pekerjaan, dan transportasi berdasarkan pada . Istilah tersebut sering kali merujuk kepada pemisahan orang-orang Afrika Amerika dari ras lainnya dengan paksa secara hukum atau sosial, tetapi juga mengacu kepada diskriminasi terhadap orang kulit berwarna oleh komunitas orang kulit putih. Istilah tersebut merujuk kepada pemisahan fisik dan penyediaan fasilitas "terpisah namun setara", walaupun kenyataannya fasilitas-fasilitas tersebut sering kali tidak setara, serta bentuk-bentuk diskriminasi ras lainnya, seperti pemisahan peran di dalam sebuah lembaga: contohnya dalam Angkatan Bersenjata Amerika Serikat sebelum 1950an, biasanya dipisahkan dari satuan orang kulit putih, tetapi dipimpin oleh para perwira kulit putih. (in)
- La ségrégation raciale aux États-Unis est une politique de séparation des personnes, selon des critères raciaux, mise en place principalement dans les États du Sud, entre 1877 et 1964 (ségrégation de jure) pour contourner l’effectivité de l'égalité des droits civiques des Afro-Américains garantis par la Constitution des États-Unis au lendemain de la guerre de Sécession à savoir : le treizième amendement du 6 décembre 1865 abolissant l'esclavage suivi du quatorzième amendement de 1868, accordant la citoyenneté à toute personne née ou naturalisée aux États-Unis et interdisant toute restriction à ce droit, et du Quinzième amendement de 1870, garantissant le droit de vote à tous les citoyens des États-Unis. Né à la suite de la guerre de Sécession et plus spécialement après la période dite de la Reconstruction, le système ségrégationniste s’ancre progressivement dans le droit des États américains du sud, notamment via l’arrêt de la Cour suprême de 1896 Plessy v. Ferguson. Il repose sur la doctrine dite « Séparés mais égaux ». La ségrégation de jure est abolie sous l’effet du mouvement américain des droits civiques au cours des années 1960 par l'adoption de différentes lois fédérales comme le Civil Rights Act de 1964, le Voting Rights Act de 1965 et le Civil Rights Act de 1968 prohibant toutes les lois et réglementations ségrégatives sur l'ensemble des États-Unis. (fr)
- Vanaf de Amerikaanse Burgeroorlog tot eind jaren 1960 werden Afro-Amerikanen in de Verenigde Staten systematisch gescheiden van Europese Amerikanen. Deze rassensegregatie, die het meest uitgesproken was in de voormalige Geconfedereerde Staten van Amerika, bestond de facto al tijdens de slavernij, toen de staten elk hun eigen hadden. Na de Amerikaanse Burgeroorlog kwamen daar de Black Codes voor in de plaats, en na de Reconstructie moesten de Jim Crow-wetten de segregatie bestendigen. Hoewel deze wetten ingingen tegen het in de Grondwet van de Verenigde Staten, hielden ze door de -doctrine lang stand. Op grond van deze doctrine mochten zaken als huisvesting, medische zorg, onderwijs, werkgelegenheid en vervoer per ras worden gescheiden, mits zij voor elk ras van hetzelfde niveau waren. In de praktijk bleken de voorzieningen voor Afro-Amerikanen bijna altijd slechter te zijn. Met borden werd aangeduid waar zij gebruik van mochten maken. (nl)
- Con segregazione razziale negli Stati Uniti si intende la separazione delle persone e la restrizione dei loro diritti civili su base razziale negli Stati Uniti durante i secoli XIX e XX; questa precludeva l'accesso a strutture e servizi come alloggi, cure mediche, istruzione, lavoro e trasporti. Tale separazione fu imposta generalmente agli afroamericani, legalmente e socialmente, secondo il cosiddetto principio del "separati ma uguali"; il termine si riferisce anche alla discriminazione generale contro le persone nere da parte delle comunità bianche. La segregazione scolastica negli Stati Uniti nell'istruzione pubblica prima della sentenza Brown contro Board of Education (1954). La segregazione giuridica nel campo dell'istruzione pubblica venne resa illegale dall'esecuzione federale di una serie di decisioni prese dalla Corte suprema degli Stati Uniti d'America a seguito della sentenza nel caso Brown contro Board of Education (1954). Tutte le segregazioni pubbliche legalmente applicate sono state abrogate dal Civil Rights Act (1964), promulgato dopo le manifestazioni di protesta del movimento per i diritti civili degli afroamericani. Il termine si riferisce anche ad altre forme di discriminazione razziale (vedi razzismo negli Stati Uniti d'America) come la separazione netta dei ruoli all'interno di un'istituzione. Nelle United States Armed Forces prima degli anni Cinquanta, ad esempio, le unità militari nere (vedi storia militare degli afroamericani) rimanevano tipicamente separate da quelle bianche, ma erano lo stesso guidate da ufficiali bianchi. La segregazione de facto, senza cioè essere affermata da leggi segregazioniste, persiste in misura diversa fino ad oggi. La segregazione razziale contemporanea viene vissuta soprattutto riguardo al luogo di residenza - come segregazione residenziale - ed è stata plasmata, tra gli altri fattori, da politiche pubbliche e da discriminazioni sui prestiti immobiliari. L'ipersegregazione è una forma segregazionista consistente nel raggruppamento geografico dei differenti "gruppi razziali"; ciò avviene più di frequente in città in cui i residenti del centro sono afroamericani, mentre le periferie che circondano il nucleo interno vengono abitate da bianchi americani. L'idea dell'ipersegregazione ha ottenuto credibilità a partire dal 1989 a causa degli studi di sociologia condotti da Douglas Massey e Nancy A. Denton sull'"American Apartheid", quando cioè i bianchi crearono dei veri e propri ghetti riservati ai neri per tutta la prima metà del XX secolo, con lo scopo di isolarvi le sue sempre crescenti popolazioni urbane. (it)
- A segregação racial nos Estados Unidos, como um termo geral, inclui a segregação baseada em discriminação racial em instalações públicas e privadas, serviços e oportunidades (a moradia, cuidados médicos, educação, emprego e transporte). A expressão é aplicada em situações onde a separação de raças (principalmente para com os afro-americanos) foi imposta de forma legal (no âmbito da lei) ou por imposição social. Ela é também aplicada para situações normais de discriminação e racismo pela comunidade branca contra os não-brancos. Além das separações físicas e de provisões em instalações públicas e privadas (especialmente durante a era Jim Crow), o termo é amplamente usado para as barreiras legais de discriminação racial, que inclusive afetavam instituições governamentais. Por exemplo, nas forças armadas dos Estados Unidos até a década de 1950, negros possuíam quartéis e locais de treinamento separados dos brancos. Além disso, era proibido para eles ascender a alguma patente de oficial, criando unidades de afro-americanos liderados por oficiais superiores brancos. No âmbito civil, áreas públicas como ônibus, salas de atendimento, lavanderias, parques e filas para serviços públicos, além de escolas e faculdades, eram segregados racialmente. A segregação sempre existiu, mesmo após a emancipação dos escravos durante a Guerra Civil Americana. Ela se tornou institucionalizada nas décadas posteriores ao conflito. Em 1867, o Congresso dos Estados Unidos passou a Lei de Reconstrução para proteger os direitos a voto e para garantir que os estados da União tivessem suas próprias constituições, desde que não ferissem a constituição nacional. Em 9 de julho de 1868 foi aprovada a 14ª Emenda da Constituição que garantia e protegia a igualdade dos cidadãos perante a lei. Dois anos depois, a 3 de fevereiro, a 15ª Emenda é ratificada para impedir a discriminação baseada em raça ou cor neste direito. A presença de tropas federais no sul garantiu que estas leis fossem implementadas. A Lei da Reconstrução formalizou então a supremacia da lei federal sobre as estaduais, garantindo direitos iguais para todos. Contudo, as leis de Jim Crow espalharam-se, particularmente nos estados sulistas, mantendo-se firme e institucionalizando a segregação racial no começo do século XX. No norte também havia locais segregados, mas não geralmente por meio de leis mas sim por costumes e imposições sociais. O Partido Democrata dividiu-se nos caucus do sul (conservador) e do norte (liberal). Os sulistas apoiavam a segregação e pregavam a liberdade dos estados decidirem suas políticas. Os do norte eram mais progressistas e defendiam uma lei federal banindo a segregação. Onde havia ou não discriminação institucionalizada por lei, os sulistas brancos usavam de violência para intimidar as comunidades negras. Grupos de supremacia racial, como a Ku Klux Klan, promoviam ataques e linchamentos contra negros se eles tentassem exercer seu direito a voto ou desrespeitassem as leis de Jim Crow. O racismo era visto como uma forma de darwinismo social, afirmando que a segregação era, de alguma forma, condizente com as leis da natureza, com os brancos sendo superiores aos negros. Assim, muitas pessoas afirmavam que seu racismo não era preconceituoso, mas sim baseado em "ciência". Em 1877, quando as tropas federais deixaram o sul, a situação foi gradualmente piorando, com a escalada do racismo e barreiras sociais contra os não-brancos. No final do século XIX, surgiu a ideia do "Separate but equal" ("Separados mas iguais"). Esta doutrina foi sedimentada ao longo do tempo, especialmente após um caso da Suprema Corte em 1896 (Plessy v. Ferguson) quando foi afirmado que era legal a separação entre brancos e negros nas companhias de trem da Luisiana. Baseada nesta decisão a institucionalização da segregação racial tornou-se legal nos estados sulistas, seja em áreas privadas ou públicas (como escolas, parques, hospitais, prisões, etc). Algumas companhias não cederam imediatamente e os estados tiveram de tomar medidas duras para impor a segregação completa. Por quase 60 anos foram feitas tentativas de quebrar a barreira legal do racismo no sul dos Estados Unidos, mas cortes estaduais e federais acabaram, ainda que não explicitamente, apoiando a doutrina do "Separados mas iguais". Havia também as leis antimiscigenação que proibiam casamentos interraciais. Essas leis foram derrubadas com o tempo. A última caiu em 1967. No começo do século XX, a segregação afetava amplamente negócios e comunidades. Bairros dividiam-se em áreas de negros (geralmente pobre) e áreas de brancos (geralmente mais ricas). Em nível federal, a discriminação racial, apesar de não ser tão latente, também existia. Havia leis que permitiam as prefeituras de arbitrar se raças poderiam se misturar nas comunidades. Havia punições para negros que não cumprissem as regras. As políticas de divisão continuaram em vigor, principalmente no sul mas após a Segunda Guerra Mundial seus dias pareciam que iam chegar a um fim. Em 1948, o presidente Harry S. Truman formalizou a dessegregação das forças armadas. Seu sucessor, Dwight D. Eisenhower, mandou tropas para o estado do Arkansas (a primeira vez que forças federais adentraram em um estado sulista desde a Reconstrução) para fazer valer as decisões da Suprema Corte sobre dessegregação racial em escolas públicas e ele também assinou algumas leis de direitos civis em 1957 e também em 1960. Em 1955, aconteceria um marco na história dos direitos dos negros dos Estados Unidos. No altamente segregado e racista estado do Alabama, uma senhora negra chamada Rosa Parks se sentou em um assento reservado para negros. Com o ônibus ficando cheio, para evitar que brancos ficassem em pé, o motorista exigiu que os quatro negros da primeira fileira da parte exclusiva do automóvel para 'pessoas de cor' se levantassem, mas Rosa se recusou. Ela acabou sendo presa e enquadrada por desobedecer o código civil da cidade de Montgomery. Isso gerou revolta entre a comunidade negra local e protestos se espalharam. Um bem sucedido boicote as empresas de ônibus de Montgomery entrou em vigor no mesmo ano e durou por algum tempo. A revolta deu mais intensidade ao movimento dos direitos civis dos negros nos Estados Unidos, com Rosa Parks se tornando um símbolo internacional na luta contra a segregação. Figuras proeminantes como Martin Luther King, Jr. ganharam notoriedade pedindo igualdade de direitos. Enquanto a população branca no norte começava a ver a segregação como algo errado, os sulistas resistiam. Mas o entendimento das cortes estaduais e federais, além dos políticos, era de que a discriminação racial institucionalizada deveria acabar. Sancionada por lei ou por convenção social, a segregação de jure foi derrubada nos Estados Unidos a nível federal através de uma série de decisões da Suprema Corte após o julgamento do caso Brown v. Board of Education de 1954 que afirmou que a segregação racial em escolas públicas era inconstitucional. O processo de dessegregação continuou até a década de 1970. O movimento por direitos civis para negros ganhou mais força no fim da década de 1950 e começo dos anos 60. Manifestações gigantescas (como a Marcha sobre Washington) forçou a sociedade a encarar o problema da segregação e a discutir se ela ainda era viável. O debate chegou até Washington, D.C. quando o Congresso aprovou as leis dos Direitos Civis (em 1964) e do Direito ao Voto (em 1967), que garantiram direitos iguais sem discriminação baseada em raça, encerrando assim a segregação institucionalizada. Contudo, a segregação de facto nunca acabou e persiste até os dias atuais nos Estados Unidos, mesmo sem qualquer amparo em alguma lei. Diferenças em qualidade de vida, oportunidades, educação, acesso a empregos de qualidade e saúde ainda são realidade. A forma como a polícia (ainda majoritariamente formada por oficiais brancos) age ocasionalmente de forma diferente em comunidades habitadas por negros ainda gera comoção e raiva. Para tentar resolver ou amenizar o problema, governos federal e estaduais criaram algumas ações afirmativas com o objetivo de tentar reparar o erro histórico da segregação, mas sem muito sucesso. (pt)
- Расовая сегрегация в США — отделение белого населения США от иных этнических групп (главным образом чернокожих и индейцев). Осуществлялась через различные социальные преграды: раздельное обучение и воспитание, разграничение посадочных зон (белые — сидят впереди) в общественном транспорте и так далее. Различается сегрегация де-юре и де-факто. Законодательно расовая сегрегация отменена, однако существует мнение, что некоторые её проявления встречаются и сегодня. (ru)
- Расова сегрегація в США — політика примусового відокремлення білого населення США від інших етнічних груп (в основному темношкірих та індіанців). Здійснювалась через різні соціальні перешкоди: роздільне навчання та виховання, розмежування посадочних зон (білі — сидять попереду) в громадському транспорті і так далі. На законодавчому рівні расова сегрегація відмінена, однак існує думка, що деякі її прояви зустрічаються і сьогодні. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Расовая сегрегация в США — отделение белого населения США от иных этнических групп (главным образом чернокожих и индейцев). Осуществлялась через различные социальные преграды: раздельное обучение и воспитание, разграничение посадочных зон (белые — сидят впереди) в общественном транспорте и так далее. Различается сегрегация де-юре и де-факто. Законодательно расовая сегрегация отменена, однако существует мнение, что некоторые её проявления встречаются и сегодня. (ru)
- Расова сегрегація в США — політика примусового відокремлення білого населення США від інших етнічних груп (в основному темношкірих та індіанців). Здійснювалась через різні соціальні перешкоди: роздільне навчання та виховання, розмежування посадочних зон (білі — сидять попереду) в громадському транспорті і так далі. На законодавчому рівні расова сегрегація відмінена, однак існує думка, що деякі її прояви зустрічаються і сьогодні. (uk)
- العزل العنصري في الولايات المتحدة مصطلح يشير عمومًا إلى العزل العرقي في المنشآت والخدمات والفرص مثل الإسكان والرعاية الطبية والتعليم والتوظيف والنقل في الولايات المتحدة. يدلّنا المصطلح أساسًا على الفصل القسري بشقيه القانوني والاجتماعي بين الأمريكيين من أصل إفريقي والأمريكيين البيض، لكنه استُخدم أيضًا عند الحديث عن فصل الأقليات العرقية الأخرى عن مجتمعات الأغلبية السائدة. اشتمل المصطلح على الفصل المادي وتوفير منشآت منفصلة لكل من البيض والسود في المرتبة الأولى، بالإضافة إلى تضمنه مظاهر أخرى مثل الفصل بين الأدوار والوظائف داخل المؤسسة. لُوحظ الفصل بين وحدات السود ووحدات البيض في القوات المسلحة الأمريكية حتى الخمسينيات من القرن الماضي، بالإضافة إلى اختيار ضباط بيض لقيادة مجموعات السود. (ar)
- La segregació racial als Estats Units, com a terme general, fa referència a la segregació racial d'instal·lacions, serveis i oportunitats com ara habitatge, assistència mèdica, educació, ocupació i transport als Estats Units. El terme es refereix principalment a la separació legal i socialment afroamericans dels blancs, però també s'utilitza pel que fa a la separació d'altres minories ètniques de les comunitats principals majoritàries. Si bé es refereix principalment a la separació física i la provisió d'instal·lacions separades, també pot referir-se a altres manifestacions com ara la separació de rols dins d'una institució. Sobretot, a les forces armades dels Estats Units fins a la dècada de 1950, les unitats negres se separaven normalment de les unitats blanques, però encara eren dirigid (ca)
- La ségrégation raciale aux États-Unis est une politique de séparation des personnes, selon des critères raciaux, mise en place principalement dans les États du Sud, entre 1877 et 1964 (ségrégation de jure) pour contourner l’effectivité de l'égalité des droits civiques des Afro-Américains garantis par la Constitution des États-Unis au lendemain de la guerre de Sécession à savoir : le treizième amendement du 6 décembre 1865 abolissant l'esclavage suivi du quatorzième amendement de 1868, accordant la citoyenneté à toute personne née ou naturalisée aux États-Unis et interdisant toute restriction à ce droit, et du Quinzième amendement de 1870, garantissant le droit de vote à tous les citoyens des États-Unis. (fr)
- In the United States, racial segregation is the systematic separation of facilities and services such as housing, healthcare, education, employment, and transportation on racial grounds. The term is mainly used in reference to the legally or socially enforced separation of African Americans from whites, but it is also used in reference to the separation of other ethnic minorities from majority and mainstream communities. While mainly referring to the physical separation and provision of separate facilities, it can also refer to other manifestations such as prohibitions against interracial marriage (enforced with anti-miscegenation laws), and the separation of roles within an institution. Notably, in the United States Armed Forces up until 1948, black units were typically separated from whi (en)
- Segregasi ras di Amerika Serikat, sebagai istilah umum, meliputi segregasi atau pemisahan fasilitas dan jasa seperti perumahan, perawatan medis, pendidikan, pekerjaan, dan transportasi berdasarkan pada . Istilah tersebut sering kali merujuk kepada pemisahan orang-orang Afrika Amerika dari ras lainnya dengan paksa secara hukum atau sosial, tetapi juga mengacu kepada diskriminasi terhadap orang kulit berwarna oleh komunitas orang kulit putih. (in)
- Con segregazione razziale negli Stati Uniti si intende la separazione delle persone e la restrizione dei loro diritti civili su base razziale negli Stati Uniti durante i secoli XIX e XX; questa precludeva l'accesso a strutture e servizi come alloggi, cure mediche, istruzione, lavoro e trasporti. Tale separazione fu imposta generalmente agli afroamericani, legalmente e socialmente, secondo il cosiddetto principio del "separati ma uguali"; il termine si riferisce anche alla discriminazione generale contro le persone nere da parte delle comunità bianche. (it)
- Vanaf de Amerikaanse Burgeroorlog tot eind jaren 1960 werden Afro-Amerikanen in de Verenigde Staten systematisch gescheiden van Europese Amerikanen. Deze rassensegregatie, die het meest uitgesproken was in de voormalige Geconfedereerde Staten van Amerika, bestond de facto al tijdens de slavernij, toen de staten elk hun eigen hadden. Na de Amerikaanse Burgeroorlog kwamen daar de Black Codes voor in de plaats, en na de Reconstructie moesten de Jim Crow-wetten de segregatie bestendigen. Hoewel deze wetten ingingen tegen het in de Grondwet van de Verenigde Staten, hielden ze door de -doctrine lang stand. Op grond van deze doctrine mochten zaken als huisvesting, medische zorg, onderwijs, werkgelegenheid en vervoer per ras worden gescheiden, mits zij voor elk ras van hetzelfde niveau waren. In (nl)
- A segregação racial nos Estados Unidos, como um termo geral, inclui a segregação baseada em discriminação racial em instalações públicas e privadas, serviços e oportunidades (a moradia, cuidados médicos, educação, emprego e transporte). A expressão é aplicada em situações onde a separação de raças (principalmente para com os afro-americanos) foi imposta de forma legal (no âmbito da lei) ou por imposição social. Ela é também aplicada para situações normais de discriminação e racismo pela comunidade branca contra os não-brancos. (pt)
|