| dbo:abstract
|
- La fenomenologia de la religió és la descripció d'allò religiós. Aquesta disciplina es proposa d'estudiar la consciència del creient, la seva concepció del món, i eventualment, la seva percepció dels fets religiosos. El terme prové de dues paraules, fainomai (mostrar-se, tornar-se visible) i logos (doctrina, estudi). Apareix per primer cop en l'obra de Kant, Els Principis Metafísics de la Natura, l'any 1786. Hegel va ser qui li va dotar d'una tonalitat més vasta i visible. Durant el segle xx Edmund Husserl, disciple de Franz Brentano, fa néixer realment la fenomenologia com a doctrina filosòfica pròpiament dita. L'alemany Chantepie de la Saussaye (1848–1920) ha estat també un dels primers a teoritzar sobre la fenomenologia de la religió. Tanmateix, la visió que dona de la religió és racista vist que parteix del principi que existeixen "6 races a l'Àfrica" que practiquen "religions de la raça inferior". Una visió que s'ha de contextualitzar amb l'època en què va néixer. (ca)
- Fenomenologie náboženství je metodologická disciplína zkoumající náboženské jevy, které porovnává, třídí, hledá vzájemné spojitosti, odlišnosti apod. Vznikla v polovině 20. století a za jejího zakladatele se považuje Gerardus van der Leeuw. Název fenomenologie pochází od Edmunda Husserla. (cs)
- Religionsphänomenologie ist ein Ansatz der Systematischen Religionswissenschaft. Er beschreibt und klassifiziert religiöse Phänomene (einschließlich Objekten und Akten) als einzelner und Aufweis von Wesens-, Struktur- und Bedeutungselementen religiöser Phänomene mittels einer bestimmten diagnostischen Methode. Bis in die 1960er Jahre waren Religionsphänomenologie und Religionssystematik für viele Wissenschaftler identisch. Erst danach entwickelte sie sich neben der Religionstypologie zu einem eigenständigen Ansatz der systematisch-vergleichenden Forschung. (de)
- La Fenomenologio de religio estas esplormetodo pri la religia eventaro kaj pri la sankta, kiu krucas la analizon pri ĝia emerĝo, kun ĝiaj aspektoj ripetiĝantaj en la historio pere de tipaj formoj kaj strukturoj. Kaj el tiu analizo iom post iom alvenis al la konstato de la originaleco de la fenomeno religia. (eo)
- La fenomenología de la religión concierne al aspecto experiencial de la religión (su fenomenología), describiendo el fenómeno religioso (o ) en términos consistentes con la orientación de los creyentes. Ve la religión como formada de distintos componentes, y los estudia a lo largo de las tradiciones religiosas para conseguir entenderlas. La aproximación fenomenológica al estudio de la religión se debe en gran parte a tres autores: , y Gerardus van der Leeuw. Se piensa que el término "fenomenología de la religión" procedería de Max Müller, a quien se considera generalmente como su fundador. (es)
- La phénoménologie de la religion est la description du fait religieux. Cette discipline se propose d'étudier la conscience du croyant, sa conception du monde, et éventuellement, sa perception des faits religieux. Largement tributaire de l'herméneutique religieuse — c'est-à-dire de l'analyse et de l'interprétation des textes bibliques —, la phénoménologie tente d'articuler la compréhension du fait religieux autour des différents sens des textes sacrés. (fr)
- The phenomenology of religion concerns the experiential aspect of religion, describing religious phenomena in terms consistent with the orientation of worshippers. It views religion as made up of different components, and studies these components across religious traditions in order to gain some understanding of them. A different approach is that of typological or classifying phenomenology, which seeks to describe and explain religion in general by analyzing the many diverse 'phenomena' of religions, such as rituals, holy places, narratives, religious roles, and the many other modes of religious expression. In this respect, the phenomenology of religion takes the generalizing role that linguistics has over philologies or that anthropology has in relation the specific ethnographies: where the history of religions produces insights into specific religious traditions, the phenomenology of religion becomes the general scholarly (or scientific) enterprise that explains and interprets religious phenomena in general. (en)
- La fenomenologia della religione è un metodo di indagine del fatto religioso, e del sacro, che incrocia l'analisi storica del suo emergere, con i suoi aspetti ricorrenti nella storia dell'uomo attraverso strutture e forme tipiche. (it)
- Fenomenologie van de religie is het toepassen van de fenomenologische methode in de godsdienstwetenschappen en antropologie. Het basisprincipe van de fenomenologie van de religie is dat men geen oordeel velt over het te beschrijven fenomeen. De fenomenologische methode heeft niet tot doel een verklaring te geven van de fenomenen. Dit is de taak van de psychologie of soms de natuurwetenschap. De belangrijkste stelregel van de fenomenologie van de religie is dat alle fenomenen worden beschreven vanuit een intern perspectief, zoals de gelovige het zelf heeft beschreven of zou beschrijven, zonder daarbij echter waardeoordelen te geven. De fenomenologie van de religie probeert aldus religie in al haar facetten zo uitgebreid mogelijk te beschrijven, zonder daarbij principiële discussies aan te gaan over de geldigheid van een bepaald religieus fenomeen. Volgens de fenomenologische methode wordt een bepaalde geloofsrichting beschreven vanuit bepaalde categorieën, zoals rituelen, heilige boeken, mythologie en ethiek. Op deze wijze kunnen diverse religieuze stromingen met elkaar worden vergeleken, waarbij discussies over het waarheidsgehalte achterwege blijven. Voordeel van de fenomenologische aanpak is dat ze een zo neutraal mogelijk beeld geeft van het religieuze spectrum in de menselijke cultuur. Nadeel is dat het slechts een partieel beeld geeft. De fenomenologie van de religie kan echter heel goed worden aangevuld met psychologische en natuurwetenschappelijke visies, mits deze ontdaan zijn van waardeoordelen. In de fenomenologie van de religie worden verschillende indelingen gebruikt. Een gangbare methode is de volgende:
* Geloof: De religieuze filosofie
* Religieuze ervaringen: De manier waarop religie wordt ervaren
* Heilige verhalen: Mythen, legenden, parabels etc.
* Heilige geschriften: Religieuze dogma's
* Rituelen: De religieuze handelingen
* Sociale structuren: Heilige tijd, plaats, personen en objecten
* Religieuze ethiek: Morele aspecten
* Heilige symbolen: Symbolen die de verbinding tussen mens en het heilige verwoorden De fenomenologische studie is echter meer dan het categoriseren van religieuze fenomenen. Sommige fenomenen in de religie zijn heel moeilijk in een bepaald hokje te plaatsen. Het uiteindelijke doel is de vergelijkende studie van verschillende religies. Sommige onderzoekers herkennen op deze wijze bepaalde basisprincipes die aan nagenoeg iedere religie ten grondslag liggen en postuleren aldus het bestaan van een 'oer-religie'. Deze theorie wordt voornamelijk door de zogenaamde traditionalisten onderschreven, zoals Aldous Huxley en Mircea Eliade. (nl)
- Fenomenologia religii, w znaczeniu nauk o religii: inaczej religioznawstwo porównawcze – zestawienie faktów i systemów religijnych i dokonywanie porównań, po to aby odkryć specyfikę danego systemu religijnego. Jest to typ badań nad religią charakterystyczny dla badaczy skandynawskich (np. Chantepie de la Saussaye) czy też holenderskich (Gerardus van der Leeuw). Natomiast od strony filozofii religii – metoda badania religii, jako zjawiska (fenomenu) kultury. Powstała na początku XX wieku i wywodzi się od metody fenomenologicznej Edmunda Husserla. Przyjmuje się tu za punkt wyjścia nie tyle fakty i systemy religijne, ile religię jako taką i bada się metodą fenomenologiczną jej istotność, znaczenie dla człowieka religijnego (przeżycie religijne) czy też oddziaływanie kulturowe. Określone wierzenia czy praktyki religijne mają tu mniejsze znaczenie niż w innych gałęziach religioznawstwa. Do najsłynniejszych fenomenologów religii należą: Max Scheler, Romano Guardini czy też, zorientowany także hermeneutycznie, Paul Ricoeur. (pl)
- Феноменология религии — методологический подход в религиоведении, придающий особое значение воззрениям приверженцев религий. Феноменология религии, базируясь на философской феноменологии, стремится выявить сущность религии путём исследований, свободных от искажающего влияния научных или общепринятых ценностей и предрассудков. Феноменологический подход к изучению религии предполагает личное участие учёного в исследуемой им религиозной традиции, что даёт возможность понять значение и проявления различных религиозных феноменов, относящихся к конкретной религии. При проведении религиоведческих исследований с использованием феноменологического подхода учёные занимают нейтральную позицию и отказываются от существующих ценностных суждений относительно изучаемой религии. Исследователи религий часто характеризуют феноменологию религии как одну из самых важных дисциплин в религиоведении. Её отправной точкой служит утверждение, согласно которому любая религия имеет своим источником религиозный опыт, выступающий главным предметом изучения в феноменологии религии. (ru)
- Феноменоло́гія релі́гії — релігієзнавчий напрям, предметом дослідження якого є релігійний феномен. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Fenomenologie náboženství je metodologická disciplína zkoumající náboženské jevy, které porovnává, třídí, hledá vzájemné spojitosti, odlišnosti apod. Vznikla v polovině 20. století a za jejího zakladatele se považuje Gerardus van der Leeuw. Název fenomenologie pochází od Edmunda Husserla. (cs)
- Religionsphänomenologie ist ein Ansatz der Systematischen Religionswissenschaft. Er beschreibt und klassifiziert religiöse Phänomene (einschließlich Objekten und Akten) als einzelner und Aufweis von Wesens-, Struktur- und Bedeutungselementen religiöser Phänomene mittels einer bestimmten diagnostischen Methode. Bis in die 1960er Jahre waren Religionsphänomenologie und Religionssystematik für viele Wissenschaftler identisch. Erst danach entwickelte sie sich neben der Religionstypologie zu einem eigenständigen Ansatz der systematisch-vergleichenden Forschung. (de)
- La Fenomenologio de religio estas esplormetodo pri la religia eventaro kaj pri la sankta, kiu krucas la analizon pri ĝia emerĝo, kun ĝiaj aspektoj ripetiĝantaj en la historio pere de tipaj formoj kaj strukturoj. Kaj el tiu analizo iom post iom alvenis al la konstato de la originaleco de la fenomeno religia. (eo)
- La fenomenología de la religión concierne al aspecto experiencial de la religión (su fenomenología), describiendo el fenómeno religioso (o ) en términos consistentes con la orientación de los creyentes. Ve la religión como formada de distintos componentes, y los estudia a lo largo de las tradiciones religiosas para conseguir entenderlas. La aproximación fenomenológica al estudio de la religión se debe en gran parte a tres autores: , y Gerardus van der Leeuw. Se piensa que el término "fenomenología de la religión" procedería de Max Müller, a quien se considera generalmente como su fundador. (es)
- La phénoménologie de la religion est la description du fait religieux. Cette discipline se propose d'étudier la conscience du croyant, sa conception du monde, et éventuellement, sa perception des faits religieux. Largement tributaire de l'herméneutique religieuse — c'est-à-dire de l'analyse et de l'interprétation des textes bibliques —, la phénoménologie tente d'articuler la compréhension du fait religieux autour des différents sens des textes sacrés. (fr)
- La fenomenologia della religione è un metodo di indagine del fatto religioso, e del sacro, che incrocia l'analisi storica del suo emergere, con i suoi aspetti ricorrenti nella storia dell'uomo attraverso strutture e forme tipiche. (it)
- Феноменоло́гія релі́гії — релігієзнавчий напрям, предметом дослідження якого є релігійний феномен. (uk)
- La fenomenologia de la religió és la descripció d'allò religiós. Aquesta disciplina es proposa d'estudiar la consciència del creient, la seva concepció del món, i eventualment, la seva percepció dels fets religiosos. El terme prové de dues paraules, fainomai (mostrar-se, tornar-se visible) i logos (doctrina, estudi). Apareix per primer cop en l'obra de Kant, Els Principis Metafísics de la Natura, l'any 1786. Hegel va ser qui li va dotar d'una tonalitat més vasta i visible. Durant el segle xx Edmund Husserl, disciple de Franz Brentano, fa néixer realment la fenomenologia com a doctrina filosòfica pròpiament dita. L'alemany Chantepie de la Saussaye (1848–1920) ha estat també un dels primers a teoritzar sobre la fenomenologia de la religió. Tanmateix, la visió que dona de la religió és racist (ca)
- The phenomenology of religion concerns the experiential aspect of religion, describing religious phenomena in terms consistent with the orientation of worshippers. It views religion as made up of different components, and studies these components across religious traditions in order to gain some understanding of them. (en)
- Fenomenologia religii, w znaczeniu nauk o religii: inaczej religioznawstwo porównawcze – zestawienie faktów i systemów religijnych i dokonywanie porównań, po to aby odkryć specyfikę danego systemu religijnego. Jest to typ badań nad religią charakterystyczny dla badaczy skandynawskich (np. Chantepie de la Saussaye) czy też holenderskich (Gerardus van der Leeuw). Do najsłynniejszych fenomenologów religii należą: Max Scheler, Romano Guardini czy też, zorientowany także hermeneutycznie, Paul Ricoeur. (pl)
- Fenomenologie van de religie is het toepassen van de fenomenologische methode in de godsdienstwetenschappen en antropologie. Het basisprincipe van de fenomenologie van de religie is dat men geen oordeel velt over het te beschrijven fenomeen. De fenomenologische methode heeft niet tot doel een verklaring te geven van de fenomenen. Dit is de taak van de psychologie of soms de natuurwetenschap. In de fenomenologie van de religie worden verschillende indelingen gebruikt. Een gangbare methode is de volgende: (nl)
- Феноменология религии — методологический подход в религиоведении, придающий особое значение воззрениям приверженцев религий. Феноменология религии, базируясь на философской феноменологии, стремится выявить сущность религии путём исследований, свободных от искажающего влияния научных или общепринятых ценностей и предрассудков. Феноменологический подход к изучению религии предполагает личное участие учёного в исследуемой им религиозной традиции, что даёт возможность понять значение и проявления различных религиозных феноменов, относящихся к конкретной религии. При проведении религиоведческих исследований с использованием феноменологического подхода учёные занимают нейтральную позицию и отказываются от существующих ценностных суждений относительно изучаемой религии. Исследователи религий част (ru)
|