[go: up one dir, main page]
More Web Proxy on the site http://driver.im/
An Entity of Type: person, from Named Graph: http://dbpedia.org, within Data Space: dbpedia.org

Peter Sergeyevich Deriabin (Russian: Петр Сергеевич Дерябин; 1921 – 20 August 1992) was a KGB officer who defected to the United States in 1954. After his defection, he worked for the Central Intelligence Agency, and wrote several books on the KGB. He died in 1992 at the age of 71.

Property Value
dbo:abstract
  • Peter Deriabin (1921-1992) (Петр Дерябин) fue un miembro del Partido Comunista Ruso, veterano de la Segunda Guerra Mundial, agente de SMERSH, y del KGB, que más tarde desertó a los Estados Unidos, donde empezó a trabajar para la Agencia Central de Inteligencia, realizó estudios de posgrado, y escribió varios libros acerca del KGB. Murió en 1992, a los 71 años de edad.​ Deriabin estaba afiliado al Partido Comunista. Acudió a la Facultad de Magisterio de Biysk, así como al ​ Durante la Segunda Guerra Mundial resultó herido en cuatro ocasiones y destinado a la división naval de SMERSH (servicio de contrainteligencia militar). Más tarde fue inspector para la Seguridad del Estado. Finalmente fue reasignado al cuartel general del KGB.​ En 1953 fue nombrado jefe de la contrainteligencia soviética en Viena, (Austria), así como jefe del Partido Comunista para toda la sección austro-alemana. En 1954, desertó a los Estados Unidos.​ Como represalia, el Colegio Militar de la Corte Suprema de la URSS le sentenció a muerte.​ Testificó ante el Senado de los Estados Unidos y ante el Comité de Actividades Antiestadounidenses en 1959, y coescribió un libro sobre sus años de servicio en el KGB.​ También realizó estudios de posgrado en la Universidad de Míchigan y en la Universidad de Virginia,​ en esa misma época ingresó en la Agencia Central de Inteligencia (CIA). Unos días después del asesinato del Presidente Kennedy, Deriabin escribió un largo memorándum para la CIA.​ En él teorizó acerca de que Lee Harvey Oswald fuera un agente del KGB que, o bien fue enviado para matar a Kennedy, o bien estaba en los Estados Unidos cumpliendo una misión diferente y cometió el asesinato por iniciativa propia. Deriabin concluía en su memorándum que los rusos habrían cumplido varios objetivos al eliminar Kennedy; entre ellos acabar con una figura clave de la Guerra Fría; dificultar las operaciones encubiertas de EE.UU. contra Cuba -que serían tachadas como operaciones de venganza por el resto del mundo- y desviar la atención de la población soviética de sus problemas internos. Deriabin también estuvo relacionado con el caso de , un polémico desertor ruso que recibió un duro tratamiento por parte de la CIA (incluyendo aislamiento penitenciario) al sospecharse de que se trataba de un agente doble "implantado" por el KGB. Deriabin fue uno de los oficiales de la CIA que sospechaban que Nosenko era un agente doble. Deriabin sostuvo que los detalles proporcionados por Nosenko acerca de su experiencia en SMERSH o el KGB no coincidían con su propia experiencia en esas organizaciones.​ Cuando la Agencia de Seguridad Nacional de EE. UU. (NSA) intensificó sus operaciones en la década de los 70, Deriabin fue considerado como un importante activo para sus actividades. En 1973 visitó Fort Meade, donde se le dio la bienvenida 'a la familia'. En 2012 se desclasificó un informe detallado de su visita.​ Deriabin se retiró en 1981​ y murió en 1992. Le sobrevivieron varios familiares cuyas identidades fueron mantenidas en secreto por la CIA. (es)
  • Peter Sergeyevich Deriabin (Russian: Петр Сергеевич Дерябин; 1921 – 20 August 1992) was a KGB officer who defected to the United States in 1954. After his defection, he worked for the Central Intelligence Agency, and wrote several books on the KGB. He died in 1992 at the age of 71. (en)
  • Piotr Dieriabin (1921 - 1992) – wysoki oficer KGB, zdezerterował w Wiedniu w 1954 roku, później pracował dla CIA. Pochodził z Syberii, w czasie II wojny światowej służył w Armii Czerwonej, czterokrotnie ranny. W latach 1944-1945 studiował w Wyższej Szkole Kontrwywiadu. Przeniesiony w 1947 roku do Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR, był odpowiedzialny za nadzór nad ochroną Kremla. W 1952 roku przeniesiony do Zarządu II MGB. We wrześniu 1953 roku skierowany do dowództwa radzieckich wojsk okupacyjnych w Austrii. Po pięciu miesiącach, w lutym 1954 roku, przedostał się do siedziby amerykańskiej misji wojskowej i zwrócił się o azyl polityczny. Dieriabin był wówczas majorem, najwyższym rangą oficerem radzieckiego wywiadu, który wystąpił o azyl na Zachodzie. (Rok wcześniej zaczął współpracę z CIA, także w Wiedniu, pułkownik GRU Piotr Popow, lecz o azyl nie prosił. Nawet kiedy KGB deptało mu po piętach, nie zgodził się na propozycję CIA ucieczki do USA). Piotr Dieriabin zostawił w Związku Radzieckim żonę z dzieckiem, co wskazywałoby, że decyzję podjął w okolicznościach specjalnych. CIA przemyciła go z Wiednia pociągiem przez radziecką strefę okupacyjną. Przez następne pięć lat pozostawał w ukryciu, był wielokrotnie przesłuchiwany i wprowadzany w nowe zadania. Jedna z jego najbardziej intrygujących informacji dotyczyła francuskiej Służby Dokumentacji Wywiadu i Kontrwywiadu - SDECE. Dieriabin usłyszał podczas służby w Moskwie, jak wyższy oficer wywiadu nazwał SDECE prostytutką, którą ma w kieszeni. Ta informacja okazała się nadzwyczaj cenna siedem lat później, gdy CIA otrzymała meldunki od innych radzieckich odstępców (dezerterów) o penetracji tej francuskiej agencji wywiadowczej przez KGB. Dieriabin wymienił także Anatolija Golicyna jako potencjalnego odstepcę. (Golicyn potwierdził penetrację SDECE). Dieriabin stał się ekspertem CIA w zakresie historii i technik operacyjnych wywiadu radzieckiego, szkolił przyszłych agentów, wykładał w Wyższej Szkole Wywiadu Obronnego, przygotowywał do druku tajnie powielony tom The Penkovsky Papers (1965), zawierający dokumenty i materiały dostarczone CIA i MI6, przez pułkownika radzieckiego wywiadu wojskowego GRU Olega Pieńkowskiego. Piotr Dieriabin, zajął się również pisaniem. Obok napisanej z Frankiem Gibneyem autobiografii - The Secret World (1959), opublikował również Watchdogs of Terror (1972) oraz The KGB: Masters of Soviet Union (1982), dotyczące radzieckich tajnych służb, oraz wspólnie z Jerroldem L. Schecterem - The Spy Who Saved the World (1992) - zarys sprawy Pieńkowskiego.Zmarł w 1992 roku. (pl)
dbo:thumbnail
dbo:wikiPageExternalLink
dbo:wikiPageID
  • 33807506 (xsd:integer)
dbo:wikiPageLength
  • 10359 (xsd:nonNegativeInteger)
dbo:wikiPageRevisionID
  • 1112823428 (xsd:integer)
dbo:wikiPageWikiLink
dbp:wikiPageUsesTemplate
dcterms:subject
gold:hypernym
schema:sameAs
rdf:type
rdfs:comment
  • Peter Sergeyevich Deriabin (Russian: Петр Сергеевич Дерябин; 1921 – 20 August 1992) was a KGB officer who defected to the United States in 1954. After his defection, he worked for the Central Intelligence Agency, and wrote several books on the KGB. He died in 1992 at the age of 71. (en)
  • Peter Deriabin (1921-1992) (Петр Дерябин) fue un miembro del Partido Comunista Ruso, veterano de la Segunda Guerra Mundial, agente de SMERSH, y del KGB, que más tarde desertó a los Estados Unidos, donde empezó a trabajar para la Agencia Central de Inteligencia, realizó estudios de posgrado, y escribió varios libros acerca del KGB. Murió en 1992, a los 71 años de edad.​ También realizó estudios de posgrado en la Universidad de Míchigan y en la Universidad de Virginia,​ en esa misma época ingresó en la Agencia Central de Inteligencia (CIA). (es)
  • Piotr Dieriabin (1921 - 1992) – wysoki oficer KGB, zdezerterował w Wiedniu w 1954 roku, później pracował dla CIA. Pochodził z Syberii, w czasie II wojny światowej służył w Armii Czerwonej, czterokrotnie ranny. W latach 1944-1945 studiował w Wyższej Szkole Kontrwywiadu. Przeniesiony w 1947 roku do Ministerstwa Bezpieczeństwa Państwowego ZSRR, był odpowiedzialny za nadzór nad ochroną Kremla. W 1952 roku przeniesiony do Zarządu II MGB. We wrześniu 1953 roku skierowany do dowództwa radzieckich wojsk okupacyjnych w Austrii. Po pięciu miesiącach, w lutym 1954 roku, przedostał się do siedziby amerykańskiej misji wojskowej i zwrócił się o azyl polityczny. Dieriabin był wówczas majorem, najwyższym rangą oficerem radzieckiego wywiadu, który wystąpił o azyl na Zachodzie. (Rok wcześniej zaczął współpr (pl)
rdfs:label
  • Peter Deriabin (es)
  • Peter Deriabin (en)
  • Piotr Dieriabin (pl)
owl:sameAs
prov:wasDerivedFrom
foaf:depiction
foaf:isPrimaryTopicOf
is dbo:wikiPageRedirects of
is dbo:wikiPageWikiLink of
is foaf:primaryTopic of
Powered by OpenLink Virtuoso    This material is Open Knowledge     W3C Semantic Web Technology     This material is Open Knowledge    Valid XHTML + RDFa
This content was extracted from Wikipedia and is licensed under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 Unported License