| dbo:abstract
|
- Die Langmuir-Zirkulation – benannt nach Irving Langmuir – ist eine Form der windgetriebenen Zirkulation von Gewässern. Beständiger Wind bewirkt dabei, dass sich parallel zur Windrichtung walzenförmige Strömungen von 5 bis 50 Meter Breite und Tiefe bilden. Einzelne Wasserteilchen beschreiben in diesen Walzen eine schraubenförmige Bahn, die sie effektiv in Windrichtung transportiert. Zwischen den gegenläufig zirkulierenden Strömungswalzen entstehen Zonen, in denen Wasser an der Oberfläche senkrecht zur Windrichtung zusammen strömt (Konvergenzen) oder auseinandergedrückt wird (Divergenzen). In den Konvergenzen reichern sich organische Teilchen und unbewegliche Organismen mit positivem statischen Auftrieb an. Dabei handelt es sich vorwiegend um Zooplankton, Nekton und Pleuston. Tange, Pleuston und Treibgut werden hier an der Meeresoberfläche zusammengetragen. Es bilden sich gut sichtbare wind rows (Treibgutstreifen). Wo an der Oberfläche Divergenzen vorliegen, die Walzenströmungen also auseinanderlaufen, laufen sie im Gegenzug am Grund wieder zueinander und sammeln dort Phytoplankton und Organismen, die durch Abtrieb (negativen Auftrieb) im ruhigen Wasser dazu tendieren abzusinken. (de)
- In physical oceanography, Langmuir circulation consists of a series of shallow, slow, counter-rotating vortices at the ocean's surface aligned with the wind.These circulations are developed when wind blows steadily over the sea surface. Irving Langmuir discovered this phenomenon after observing windrows of seaweed in the Sargasso Sea in 1927.Langmuir circulations circulate within the mixed layer; however, it is not yet so clear how strongly they can cause mixing at the base of the mixed layer. (en)
- In oceanografia fisica, la circolazione di Langmuir consiste in una serie di vortici poco profondi, lenti e controrotanti che si formano sulla superficie dell'oceano e sono allineati con la direzione del vento. L'effetto avviene quando i venti soffiano in modo costante sulla superficie del mare. Il fenomeno fu scoperto nel 1927 da Irving Langmuir, nel corso di osservazioni sugli ammassi di macro alghe nel Mar dei Sargassi. Le circolazioni di Langmuir avvengono all'interno dello strato miscelato, ma non è ben chiaro quanto forte possa essere il rimescolamento dovuto a questo effetto alla base dello strato miscelato. (it)
- Cyrkulacja Langmuira – kołowy ruch cząstek wody w oceanie wokół osi prawie równoległej do kierunku przeważającego wiatru. Cząstki wody poruszają się także w kierunku tej osi. Cyrkulacja Langmuira może być widoczna na powierzchni oceanu w obszarach ruchu zstępującego. Została odkryta w 1938 roku przez Irvinga Langmuira. Cyrkulacja ta jest prawdopodobnie wywoływana poprzez oddziaływanie fal z ruchem wody powodowanym przez wiatr. Uważa się (mechanizm LC2), że początkowa wirowość powodowana przez wiatr jest przechylana poprzez dryf Stokesa tak, że powstają poziome komórki cyrkulacyjne. Tam, gdzie ruch w obu komórkach jest zstępujący, może się gromadzić materiał o dodatniej wyporności (gronorosty, pęcherze powietrza), który jest widoczny w postaci długich nitek na wodzie. Obecnie uważa się, że cyrkulacja Langmuira nie jest wywoływana różnicą temperatury między powierzchnią oceanu a warstwą wody poniżej. (pl)
|
| dbo:thumbnail
| |
| dbo:wikiPageID
| |
| dbo:wikiPageLength
|
- 19903 (xsd:nonNegativeInteger)
|
| dbo:wikiPageRevisionID
| |
| dbo:wikiPageWikiLink
| |
| dbp:wikiPageUsesTemplate
| |
| dcterms:subject
| |
| rdf:type
| |
| rdfs:comment
|
- In physical oceanography, Langmuir circulation consists of a series of shallow, slow, counter-rotating vortices at the ocean's surface aligned with the wind.These circulations are developed when wind blows steadily over the sea surface. Irving Langmuir discovered this phenomenon after observing windrows of seaweed in the Sargasso Sea in 1927.Langmuir circulations circulate within the mixed layer; however, it is not yet so clear how strongly they can cause mixing at the base of the mixed layer. (en)
- Die Langmuir-Zirkulation – benannt nach Irving Langmuir – ist eine Form der windgetriebenen Zirkulation von Gewässern. Beständiger Wind bewirkt dabei, dass sich parallel zur Windrichtung walzenförmige Strömungen von 5 bis 50 Meter Breite und Tiefe bilden. Einzelne Wasserteilchen beschreiben in diesen Walzen eine schraubenförmige Bahn, die sie effektiv in Windrichtung transportiert. Zwischen den gegenläufig zirkulierenden Strömungswalzen entstehen Zonen, in denen Wasser an der Oberfläche senkrecht zur Windrichtung zusammen strömt (Konvergenzen) oder auseinandergedrückt wird (Divergenzen). (de)
- In oceanografia fisica, la circolazione di Langmuir consiste in una serie di vortici poco profondi, lenti e controrotanti che si formano sulla superficie dell'oceano e sono allineati con la direzione del vento. L'effetto avviene quando i venti soffiano in modo costante sulla superficie del mare. Il fenomeno fu scoperto nel 1927 da Irving Langmuir, nel corso di osservazioni sugli ammassi di macro alghe nel Mar dei Sargassi. (it)
- Cyrkulacja Langmuira – kołowy ruch cząstek wody w oceanie wokół osi prawie równoległej do kierunku przeważającego wiatru. Cząstki wody poruszają się także w kierunku tej osi. Cyrkulacja Langmuira może być widoczna na powierzchni oceanu w obszarach ruchu zstępującego. Została odkryta w 1938 roku przez Irvinga Langmuira. (pl)
|
| rdfs:label
|
- Langmuir-Zirkulation (de)
- Circolazione di Langmuir (it)
- Langmuir circulation (en)
- Cyrkulacja Langmuira (pl)
|
| owl:sameAs
| |
| prov:wasDerivedFrom
| |
| foaf:depiction
| |
| foaf:isPrimaryTopicOf
| |
| is dbo:wikiPageRedirects
of | |
| is dbo:wikiPageWikiLink
of | |
| is foaf:primaryTopic
of | |