| dbo:abstract
|
- Lugiové (také Lugi, Lygii, Ligii, Lugioni, Lygiani, Ligiani, Lugiani nebo Lougoi) byl velký kmenový svaz usazený severně od pohoří Sudety, v povodí horních toků řek Odra a Visla na území většiny dnešního jižního a středního Polska (regiony Slezsko, Velkopolsko, Mazovsko a Malopolsko). Lugiové jsou mnoha moderními historiky ztotožňováni s Vandaly, s nimiž měli během římských dob určitě silně vazby. Kmen Lugiu je zmíněn v záznamech římských historiků žijících zhruba v letech 100 př. n. l. až 300 n. l. Většina archeologů ztotožňuje Lugie s převorskou kulturou. Zatímco byli možná v raných římských dobách ovlivněni Kelty, jsou Lugiové od konce 1. století považování za germánský kmen. Hráli důležitou roli v střední části jantarové stezky ze Sambie u Baltského moře do římských provincií Panonie, Noricum a Raetie. Kmen stejného jména, obvykle anglicky hláskovaný jako Lugi, obýval jižní část Sutherlandu ve Skotsku. (cs)
- Els lugis o ligis (en llatí lugii, ligii o lygii, en grec antic Λούγιοι, Λούιοι, Λύγιοι) era el nom genèric de diverses petites tribus del nord-est de Germània, totes elles de probable origen sueu, segons Estrabó, Claudi Ptolemeu i Tàcit. Els antics els anomenen una nació germànica, però no hi ha dubte que eren parcialment eslaus barrejats amb els sueus i altres pobles germànics. Aquestes tribus, que dels lugis es van dir lugions, van originar els vàndals. L'arrel "lug" en alemany antic vol dir "fusta" o "maresma" i volia dir el mateix en eslau (encara existeix avui en alguna llengua eslava). Per això se suposa que eren originaris de les planes del Vístula i de l'Òder. La primera vegada que es mencionen es trobaven dins de la confederació dirigida pel rei Marabodus i formada pels marcomans i els hermundurs. Després de la revolta dels quades contra el rei Vanni l'any 50, els lugis i els hermundurs van seguir units i van lluitar contra la penetració romana a Germània, segons diu Tàcit. En temps de Domicià, cap a l'any 84, van fer la guerra als quades, els seus veïns, que van demanar ajut a Roma en debades, diu Dió Cassi. Després d'això els lugis no tornen a ser esmentats i és possible que es dissolguessin dins les tribus dels gots, fins que reapareixen com a vàndals al segle ii. Tàcit esmenta com a tribus dels lugis als arii (aris), als helvecones (helvecons), als manimi (manims), als elysii o helisii, i als naharvali (naharvals). Claudi Ptolemeu parla també dels omanni (omans), duni i buri (buris) Les tribus estaven unides per un centre comú de culte, que sembla que era al territori dels navarhals. El seu déu principal era Alci, del que no se'n feien imatges. Tàcit diu que els seus ritus religiosos no tenien cap influència estrangera. (ca)
- Die Lugier (veraltet Lygier, lateinisch Lugii) waren eine ostgermanische Stammesgruppe. Im 1. Jahrhundert n. Chr. siedelten sie etwa im Raum des heutigen Schlesiens entlang der Oder und im angrenzenden Raum. (de)
- La lugioj (latine Lugii, greke Λοῦγοι, germane Lugier, en malnova ortografio Lygier) estis orientĝermana tribaro. En la 1-a jarcento de nia erao ili setlis en la teritorio de la nuna regiono Silezio. La lugioj vivis laŭlonge de la rivero Odro kaj en la apudriverbordaj teritorioj. La antikva greka historiisto kaj geografo Strabono priskribis ilin kiel granda popolo, kiu ampleksas plurajn tribojn. La romia historiisto Tacito en sia etnografia verkaĵo Germania nomas tribojn de la "lugia grupo" la Harii, Helvecones, Manimi, Helisio kaj Nahanarvali, sur kies teritorio la lugia kulta komunumo havis sanktejan boskon. Kiel nordajn najbaron Tacito ankoraŭ nomas la tribon Gotoni, kiuj eble estas la prapatroj de la gotoj, sed pri tio mankas klaraj pruboj kaj malsamopinias la historiistoj. Ptolemeo en siaj geografiaj verkaĵoj nur nomas tri grupiĝojn de la lugioj, la Iomannoi (germane Omanen), Idounoi kaj Bouroi (germane Buren). Pri la historio de la lugioj oni scias relative malmulte. Laŭ Strabono ili dumtempe apartenis al la regno de Maroboduus, kiu en la regiono Bohemio starigis regnon. Ekonomie signifa estis la komerco per sukceno. Meze de la 1-a jarcento en Bohemio disrompiĝis la regno de Vannius. La lugioj laŭ iuj dokumentaj fontoj havis rolon en tiu senpotencigo kaj probable havis subtenon de la Romia Imperio en tio. La romianoj almenaŭ definitive subtenis la lugiojn en 92 kadre de luktoj kontraŭ la markomanoj, grupo de sueboj en Bohemio. La konoj de pli postaj historiistoj pri la lugioj evidente estis limigitaj, kaj plurloke notiĝis probable malĝustaj informoj pri ili, ekzemple ĉe la malfruantikva historiisto Zosimos, kiu ankaŭ pri aliaj temoj ne estas senerara. Esploraj historiistoj ofte supozas ke la vandaloj iel rilatis al la lugioj, sed malklaras ĉu ili identas aŭ ĉu la lugioj estis frakcio de la vandaloj, aŭ la vandaloj frakcio de la lugioj. Ĉu entute estas ia rilato estas pridisputata, sed tia tezo estus klarigo pri la posta malapero de informoj pri ili el la antikvaj historiaj fontoj. (eo)
- Los lugii, también denominados como Lugi, Lygii, Ligii, Lugiones, Lygians, Ligians, Lugians o Lougoi, eran una gran confederación tribal mencionada por los autores romanos que vivían en torno a los años 100 a. C. y 300 de la era común al norte de los Sudetes, en Europa Central, en la cuenca de los ríos Óder y Vístula, que cubren el sur de la actual Polonia. La mayoría de los arqueólogos identifican a los lugianos con la cultura Przeworsk. Mientras que posiblemente celtas, influenciados en los primeros tiempos de los romanos, eran considerados como germánicos a finales del siglo I. Jugaron un papel importante en la parte media del Camino de Ámbar desde Sambia, en el mar Báltico, hasta las provincias del Imperio romano de Panonia, Norico y Recia. Una tribu del mismo nombre, que se suele escribir como lugi, habitaba en la región norteña de Sutherland, en Escocia. Los lugii han sido identificados por muchos historiadores modernos como el mismo pueblo que los vándalos, con los que sin duda deben haber estado fuertemente vinculados durante la época romana. (es)
- The Lugii (or Lugi, Lygii, Ligii, Lugiones, Lygians, Ligians, Lugians, or Lougoi) were a large tribal confederation mentioned by Roman authors living in ca. 100 BC–300 AD in Central Europe, north of the Sudetes mountains in the basin of upper Oder and Vistula rivers, covering most of modern southern and middle Poland (regions of Silesia, Greater Poland, Mazovia and Lesser Poland). Most archaeologists identify the Lugians with the Przeworsk culture, which is also associated with the Vandals, and it has been suggested that the Lugians and Vandals may have been closely related or even the same. While this culture was strongly Celtic-influenced in early Roman times, the Lugii are also sometimes regarded as Germanic like the Vandals. They played an important role on the middle part of the Amber Road from Sambia at the Baltic Sea to the provinces of Roman Empire: Pannonia, Noricum and Raetia. Lugii should not be confused with a tribe of the same name, usually spelled as Lugi, that inhabited the southern part of Sutherland in Scotland. The Lugii have been identified by many modern historians as the same people as the Vandals, with whom they must certainly have been strongly linked during Roman times. (en)
- Les Lugii, Lugiens ou Lygiens étaient un peuple dont l'identité est difficile à déterminer. Ils habitaient la Silésie autour de Legnica (Lugidunum) et dont l'ethnonyme est lié au dieu Lug[réf. nécessaire]. Ils étaient divisés en plusieurs tribus qui comprenaient entre autres les Haries, les Helvécones, les Manimes, les Élisiens et les Nahanarvales. Ptolémée dans sa Géographie les subdivise en trois factions distinctes à savoir les Buri, les Diduni et les Omani. Ils étaient peut-être apparentés aux Lugi de la Calédonie[réf. nécessaire]. On les associe aux peuples germano-celtes et en particulier aux Vandales qui occupent les mêmes régions qu'eux et qu'on retrouve durant l'époque de la culture de Przeworsk. Ils ont d'ailleurs été probablement absorbés par les Vandales vers le IIIe siècle. En effet, si ces deux peuples sont bien situés dans la même région par les auteurs romains, ils ne sont pourtant jamais mentionnés simultanément. Selon John Anderson, Lugii et Vandili sont les désignations pour un seul et même groupe tribal, la dernière étant d'ordre général et la plus ancienne un nom de culte. Herwig Wolfram estime que les Lugii et les Vandales formaient une seule communauté de culte qui vivait dans la même région de l'Oder en Silésie qui a d'abord été sous domination celtique avant de passer sous domination germanique. La source de leur pouvoir était le contrôle du centre de la route de l'ambre entre la Sambie sur la Baltique jusqu'aux provinces de l'Empire romain que sont la Pannonie, la Norique et la Rhétie. Des auteurs du XIXe siècle comme Conrad Malte-Brun considèrent les Lugiens comme les ancêtres des Polonais, anciennement appelés Lièches ou Lèches d'après leur ancêtre légendaire Lech. C'est pourquoi le romancier nationaliste polonais Henryk Sienkiewicz a voulu rendre hommage à ce peuple en donnant le nom de Lygie à l'héroïne de son roman Quo vadis ? (1896). (fr)
- De Lugiërs, (ook: Lugii, Lugi, Lygii, Ligii, Lugiones of Lougoi) waren een federatie van Oost-Germaanse stammen. Hun woongebied lag rond de eerste eeuw na Chr. ten noorden van het Sudetengebergte, in de vlakten van de bovenlopen van de Oder en de Weichsel, in het huidige Silezië en het noordelijker gelegen Klein-Polen, Groot-Polen en . Het was een overgangsgebied tussen de Venetische, Keltische en Germaanse stamgebieden. (nl)
- I Lugi, Lugii, Lygii, Ligii, Lugiones o Lougoi furono una tribù di origine indoeuropea. Vissero tra il 400 a.C. ed il 300 d.C. nell'Europa centrale, a nord dei Sudeti nel bacino dell'alto Oder e della Vistola, occupando buona parte dell'attuale Polonia centro-meridionale (per la precisione le regioni della Slesia, della Grande Polonia, della Masovia e della Piccola Polonia). Molti archeologi identificano i Lugi con la cultura di Przeworsk. Oltre al paese dei Lugi vi erano i Goti. Il motivo della loro potenza era il controllo del tratto centrale della Via dell'ambra dalla Sambia al Mar Baltico, fino ad alcune provincie dell'impero romano: Pannonia, Norico e Rezia. Una tribù con lo stesso nome abitò la parte meridionale del Sutherland, in Scozia. (it)
- Lugiowie, Ligiowie (łac. Lugii, Lygii, Lugiones, Longiones) – starożytny lud zamieszkujący w pierwszych wiekach naszej ery ziemie nad górną częścią Odry i Wisły, a więc teren dzisiejszej południowej Polski, przypuszczalnie związek plemion o różnym składzie etnicznym. Genetycznie pochodzili zapewne w głównej mierze z lokalnych grup ludności używających języków staroeuropejskich lub indoeuropejskich (kultury łużycka i pomorska), uległych celtyckim wpływom kulturowym (nieliczni na ziemiach polskich Celtowie nie mogli stanowić znaczniejszego substratu etnicznego) i zgermanizowanych. Przez archeologów są utożsamiani z obszarem kultury przeworskiej. (pl)
- Лугии (также лигийцы, луйи) — крупное племенное объединение, упоминаемое римскими авторами между 100 г. до н. э. и 300 г. н. э. в Центральной Европе — к северу от Судет в бассейне Одры и Вислы. Большинство археологов ассоциируют лугиев с носителями Пшеворской культуры. Ряд современных историков соотносит их с вандалами. Однозначной информации об их этническом происхождении нет. (ru)
- Лугії (лат. Lugii, Lygii, Lugiones, Vandilii; грец. Λούγιοι, Λούιοι, Λύγιοι; Лигії, Лігіі, Лугіони, Лигіани, Лігіани, Лугіани, Лоугої) — союз племен, індоєвропейський народ. Деякі сучасні історики ототожнюють їх із вандалами. Однозначної інформації про їхнє етнічне походження немає. На час історичного згадування (400–300 до н.е.) жили на північ від Судетів у басейні горішньої Одри і Вісли, на території сучасної Сілезії, Мазовії, Великої і Малої Польщі. Згадувані римськими авторами між 100 р. до н.е. та 300 р. н.е. у Центральній Європі. Лугії за часом і територією відповідають населенню Пшеворської культури. Їхня значущість була у володінні середньої частини Бурштинового шляху, — з Самбії ( — західна частина Латвії) до провінцій Римської Імперії: Панонія, Норікум і . Лугії за історичними джерелами (Тацит, Клавдій Птолемей, Страбон) були об'єднанням племен. Етнічне походження лугіїв достеменно невідоме. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Die Lugier (veraltet Lygier, lateinisch Lugii) waren eine ostgermanische Stammesgruppe. Im 1. Jahrhundert n. Chr. siedelten sie etwa im Raum des heutigen Schlesiens entlang der Oder und im angrenzenden Raum. (de)
- De Lugiërs, (ook: Lugii, Lugi, Lygii, Ligii, Lugiones of Lougoi) waren een federatie van Oost-Germaanse stammen. Hun woongebied lag rond de eerste eeuw na Chr. ten noorden van het Sudetengebergte, in de vlakten van de bovenlopen van de Oder en de Weichsel, in het huidige Silezië en het noordelijker gelegen Klein-Polen, Groot-Polen en . Het was een overgangsgebied tussen de Venetische, Keltische en Germaanse stamgebieden. (nl)
- Лугии (также лигийцы, луйи) — крупное племенное объединение, упоминаемое римскими авторами между 100 г. до н. э. и 300 г. н. э. в Центральной Европе — к северу от Судет в бассейне Одры и Вислы. Большинство археологов ассоциируют лугиев с носителями Пшеворской культуры. Ряд современных историков соотносит их с вандалами. Однозначной информации об их этническом происхождении нет. (ru)
- Els lugis o ligis (en llatí lugii, ligii o lygii, en grec antic Λούγιοι, Λούιοι, Λύγιοι) era el nom genèric de diverses petites tribus del nord-est de Germània, totes elles de probable origen sueu, segons Estrabó, Claudi Ptolemeu i Tàcit. Els antics els anomenen una nació germànica, però no hi ha dubte que eren parcialment eslaus barrejats amb els sueus i altres pobles germànics. Aquestes tribus, que dels lugis es van dir lugions, van originar els vàndals. (ca)
- Lugiové (také Lugi, Lygii, Ligii, Lugioni, Lygiani, Ligiani, Lugiani nebo Lougoi) byl velký kmenový svaz usazený severně od pohoří Sudety, v povodí horních toků řek Odra a Visla na území většiny dnešního jižního a středního Polska (regiony Slezsko, Velkopolsko, Mazovsko a Malopolsko). Lugiové jsou mnoha moderními historiky ztotožňováni s Vandaly, s nimiž měli během římských dob určitě silně vazby. Kmen Lugiu je zmíněn v záznamech římských historiků žijících zhruba v letech 100 př. n. l. až 300 n. l. Většina archeologů ztotožňuje Lugie s převorskou kulturou. Zatímco byli možná v raných římských dobách ovlivněni Kelty, jsou Lugiové od konce 1. století považování za germánský kmen. Hráli důležitou roli v střední části jantarové stezky ze Sambie u Baltského moře do římských provincií Panonie, (cs)
- La lugioj (latine Lugii, greke Λοῦγοι, germane Lugier, en malnova ortografio Lygier) estis orientĝermana tribaro. En la 1-a jarcento de nia erao ili setlis en la teritorio de la nuna regiono Silezio. La lugioj vivis laŭlonge de la rivero Odro kaj en la apudriverbordaj teritorioj. La antikva greka historiisto kaj geografo Strabono priskribis ilin kiel granda popolo, kiu ampleksas plurajn tribojn. La romia historiisto Tacito en sia etnografia verkaĵo Germania nomas tribojn de la "lugia grupo" la Harii, Helvecones, Manimi, Helisio kaj Nahanarvali, sur kies teritorio la lugia kulta komunumo havis sanktejan boskon. Kiel nordajn najbaron Tacito ankoraŭ nomas la tribon Gotoni, kiuj eble estas la prapatroj de la gotoj, sed pri tio mankas klaraj pruboj kaj malsamopinias la historiistoj. Ptolemeo en (eo)
- Los lugii, también denominados como Lugi, Lygii, Ligii, Lugiones, Lygians, Ligians, Lugians o Lougoi, eran una gran confederación tribal mencionada por los autores romanos que vivían en torno a los años 100 a. C. y 300 de la era común al norte de los Sudetes, en Europa Central, en la cuenca de los ríos Óder y Vístula, que cubren el sur de la actual Polonia. La mayoría de los arqueólogos identifican a los lugianos con la cultura Przeworsk. Mientras que posiblemente celtas, influenciados en los primeros tiempos de los romanos, eran considerados como germánicos a finales del siglo I. (es)
- The Lugii (or Lugi, Lygii, Ligii, Lugiones, Lygians, Ligians, Lugians, or Lougoi) were a large tribal confederation mentioned by Roman authors living in ca. 100 BC–300 AD in Central Europe, north of the Sudetes mountains in the basin of upper Oder and Vistula rivers, covering most of modern southern and middle Poland (regions of Silesia, Greater Poland, Mazovia and Lesser Poland). (en)
- Les Lugii, Lugiens ou Lygiens étaient un peuple dont l'identité est difficile à déterminer. Ils habitaient la Silésie autour de Legnica (Lugidunum) et dont l'ethnonyme est lié au dieu Lug[réf. nécessaire]. Ils étaient divisés en plusieurs tribus qui comprenaient entre autres les Haries, les Helvécones, les Manimes, les Élisiens et les Nahanarvales. Ptolémée dans sa Géographie les subdivise en trois factions distinctes à savoir les Buri, les Diduni et les Omani. (fr)
- I Lugi, Lugii, Lygii, Ligii, Lugiones o Lougoi furono una tribù di origine indoeuropea. Vissero tra il 400 a.C. ed il 300 d.C. nell'Europa centrale, a nord dei Sudeti nel bacino dell'alto Oder e della Vistola, occupando buona parte dell'attuale Polonia centro-meridionale (per la precisione le regioni della Slesia, della Grande Polonia, della Masovia e della Piccola Polonia). Molti archeologi identificano i Lugi con la cultura di Przeworsk. Oltre al paese dei Lugi vi erano i Goti. (it)
- Lugiowie, Ligiowie (łac. Lugii, Lygii, Lugiones, Longiones) – starożytny lud zamieszkujący w pierwszych wiekach naszej ery ziemie nad górną częścią Odry i Wisły, a więc teren dzisiejszej południowej Polski, przypuszczalnie związek plemion o różnym składzie etnicznym. (pl)
- Лугії (лат. Lugii, Lygii, Lugiones, Vandilii; грец. Λούγιοι, Λούιοι, Λύγιοι; Лигії, Лігіі, Лугіони, Лигіани, Лігіани, Лугіани, Лоугої) — союз племен, індоєвропейський народ. Деякі сучасні історики ототожнюють їх із вандалами. Однозначної інформації про їхнє етнічне походження немає. На час історичного згадування (400–300 до н.е.) жили на північ від Судетів у басейні горішньої Одри і Вісли, на території сучасної Сілезії, Мазовії, Великої і Малої Польщі. Згадувані римськими авторами між 100 р. до н.е. та 300 р. н.е. у Центральній Європі. Етнічне походження лугіїв достеменно невідоме. (uk)
|