| dbo:abstract
|
- Lucius Accius (asi 170 – asi 85 př. n. l.) byl římský autor tragédií. Accius sice pocházel z rodiny propuštěnce, avšak záhy se díky oslnivé kariéře spřátelil s významnými Římany a předními spisovateli (např. Marcus Pacuvius). Jeho přednášky poslouchal také mladý Marcus Tullius Cicero. Z rozsáhlého Acciova díla se dochovaly názvy asi 40 , tragédií na motivy z řecké mytologie. Vycházel z klasických témat a z klasiků řecké tragédie – srov. hry Bacchae (Bakchantky), Phoenissae (Féničanky). Zvláštní pozornost přitom věnuje v Římě velmi oblíbenému trójskému cyklu – hry Achilles, Armorum iudicium (Rozhodnutí sporu o zbraně), Astyanax, Hecuba, Troades (Tröjanky). Dalším jeho častým námětem byla římská historie (tzv. ), jak je vidět již jen na názvech her (např. Brutus). Tragédie Aeneadae se zakládá na historických okolnostech 3. samnitské války. Zachovalé zlomky jeho díla (asi 700 veršů) nám neumožňují posoudit Acciův styl. Bývá považován za méně pečlivého autora než Pacuvius, naopak je ale vyzdvihována živost a dramatická síla jeho dramat. Z Acciovy tragédie Atreus pochází často citované úsloví „Oderint dum metuant“ (Ať nenávidí, jen když se bojí). Accius se věnoval též poezii – coby autor epigramů bývá považován za předchůdce – a vědě: víme o nedochovaném pojednání o pramenech římského dramatu, scénické technice, historii divadla a reformě latinské abecedy.
* Seznam děl v Souborném katalogu ČR, jejichž autorem nebo tématem je Lucius Accius (cs)
- لوسيوس اكيوس(لويس اكيوس) أو لوسيوس أتيوس (Lucius Attius) ، شاعر روماني مأساوي وعالم أدبي. ولد أكسيوس في بيساوروم في أومبريا في 170 قبل الميلاد. سنة وفاته غير معروف ، لكنه يجب أن يكون عاش إلى سن كبيرة ، منذ شيشرون (ولد 106 قبل الميلاد, وبالتالي 64 عاما الأصغر سنا) يكتب من بعد أن تحدثت معه في المسائل الأدبية. (ar)
- Luci Acci (Pisaure, actualment Pesaro, Itàlia, 170 aC — ?, aprox. 85 aC) va ser un poeta tràgic llatí, a qui Horaci va qualificar amb l'adjectiu altus (elevat, il·lustre). (ca)
- Ο Λούκιος Άκκιος ή Άττιος (Lucius Accius ή Attius, 170 – περ. 86 π.Χ.) ήταν Ρωμαίος τραγικός ποιητής και λόγιος. Ο πατέρας του ήταν (δηλαδή πρώην δούλος στον οποίο χαρίστηκε η ελευθερία). Ο Λούκιος Άκκιος γεννήθηκε στο Πισαύρο, το σημερινό Πέζαρο, το 170 π.Χ., ενώ το έτος θανάτου του είναι άγνωστο, πρέπει όμως να είχε φθάσει σε μεγάλη ηλικία, καθώς ο Κικέρων (που ήταν 64 χρόνια νεότερός του) γράφει ότι είχε συζητήσει φιλολογικά θέματα μαζί του. (el)
- Lucius Accius (* um 170 v. Chr. bei Pesaro, Marken; † um 90 v. Chr.) war ein römischer Tragödiendichter. Er entstammte einer Freigelassenenfamilie; sein genaues Todesjahr ist zwar unbekannt, er muss jedoch ein hohes Alter erreicht haben, da Cicero (106–43 v. Chr.) in Brutus davon berichtet, sich mit ihm über Literatur unterhalten zu haben. Accius war ein überaus produktiver Dichter, der hohes Ansehen genoss (Horaz, Epistulae, ii. i, 56; Cicero, Pro Plancio, 24). Die Titel und etwa 700 fragmentarische Zeilen von zirka 50 seiner Stücke sind erhalten geblieben. Meist übertrug er Tragödien aus dem Griechischen, wobei die Legenden um den Trojanischen Krieg, etwa sein armorum iudicium, und die Mythen um Pelops bevorzugte Themen waren. Seine Dramen Brutus und Decius dagegen wurden von der römischen Geschichte inspiriert, so handelten sie von der Vertreibung des letzten der sieben legendären römischen Könige, Lucius Tarquinius Superbus, oder von dem Konsul Publius Decius Mus, der sich in der Schlacht bei Sentino für sein Heer geopfert haben soll. Die erhaltenen Textfragmente sind kraftvoll in ihrer Sprache und voller lebendiger Beschreibungen verfasst(vgl. Ovid Amores I,15.19). Außerdem behandelte er grammatische, literarhistorische und antiquarische Fragen nach der Mode seiner Zeit in unterschiedlichen metrischen Formen (beispielsweise in den Didascalica und Pragmatica dramatische Poesie und Bühnenwesen). Parerga and Praxidica handeln von der Landwirtschaft. Die Urheberschaft eines Sprichwortes, das später das Motto Caligulas werden sollte, wird ihm zugesprochen: Oderint dum metuant („Sie mögen (mich) hassen, solange sie (mich) nur fürchten“). (de)
- Lucio Accio o Lucio Acio (en latín, Lucius Accius; Pésaro, 170-ca. 86 a. C.) fue un poeta trágico latino. (es)
- Luzio Akzio (latinez: Lucius Accius edo Attius) latindar literaturako tragediagile eta erudizio lanen idazle da. Pisauron (Umbria) jaioa K.a. 170an eta circa K.a. 86an Erroman hila. (eu)
- Lucius Accius (/ˈækiəs/; 170 – c. 86 BC), or Lucius Attius, was a Roman tragic poet and literary scholar. Accius was born in 170 BC at Pisaurum, a town founded in the Ager Gallicus in 184 BC. He was the son of a freedman and a freedwoman, probably from Rome. The year of his death is unknown, but he must have lived to a great age, since Cicero (born 106 BC, hence 64 years younger) writes of having conversed with him on literary matters. (en)
- Lucius Accius (ou Attius) est un auteur de tragédies latines et d'ouvrages d'érudition né à , aujourd'hui Pesaro dans les Marches en 170 av. J.-C. et mort à Rome en 86 av. J.-C. (fr)
- Lucio Accio o semplicemente Accio (in latino Lucius Accius; Pesaro, 170 a.C. – Roma, 84 a.C. circa) è stato un poeta e drammaturgo romano. Figlio di genitori liberti, fu uno dei più prolifici tragediografi della letteratura latina. Tuttavia delle sue opere non restano che frammenti: circa 750 versi e 44 titoli di cothurnateae, tragedie mitologiche; fu autore anche di alcune praetextae, tragedie di ambientazione romana. L'anno della sua morte è sconosciuto, ma deve essere vissuto fino a tarda età, poiché Cicerone (nato nel 106 a.C., quindi 64 anni più giovane) scrive di aver conversato con lui su argomenti letterari. (it)
- Lucius Accius (170 – 85 v.Chr.) gold als de grootste Romeinse tragediedichter uit de Republikeinse tijd, zowel door zijn persoonlijkheid als door de omvang van zijn literair werk. (nl)
- Lucjusz Akcjusz (łac. Lucius Accius ur. w 170 p.n.e. w Pisaurum, zmarł około 85 p.n.e.) – rzymski poeta i dramatopisarz, uważany za najwybitniejszego dramaturga okresu republikańskiego. Pisał przeważnie tragedie, wzorując się głównie na Eurypidesie i Sofoklesie. Do naszych czasów zachowało się 45 tytułów i około 700 wierszy we fragmentach. Tematykę swoich utworów czerpał z mitologii greckiej (Bachantki, Antygona, Prometeusz), jedynie dwie tragedie poświęcając tematyce rzymskiej (Brutus i Decjusz). Poza dramatopisarstwem zajmował się także historią literatury, gramatyką i krytyką literacką. Jego sztuki cieszyły się powodzeniem jeszcze po śmierci autora, a niektóre sentencje z jego utworów (jak oderint dum metuant – „Niech nienawidzą, byleby się bali”) weszły do języka potocznego. (pl)
- Lúcio Ácio (em latim: Lucius Accius ou Lucius Attius; Pesaro, 170 a.C. — 86 a.C.) foi um antigo poeta romano. Foi autor dramático latino, de que se conservam, com alguns fragmentos, 45 títulos pertencentes ao (Aquiles, Dei/abo), ao ciclo dos , ao ciclo dos Labdácidas e a outros ciclos (Alcestes, Medeia, Meleagro, Prometeu). Também escreveu duas tragédias de argumento romano: e Brutus. (pt)
- Lucius Accius eller Attius, född omkring 170 f.Kr., död omkring 90 f.Kr., var en romersk tragediförfattare. Accius åtnjöt stort rykte för sina omarbetningar av grekiska tragedier. Han författade även originalpjäser, skrev om litteraturhistoriska ämnen i versform och sysslade sig även med ortografiska frågor. Av hans pjäser finns bara fragment kvar. De finns i textkritisk utgåva av Ribbeck i Tragicorum romanorum fragmenta (Tredje upplagan, Leipzig 1897). Caligulas valspråk oderint, dum metuant ("må de hata, bara de fruktar") lär vara hämtat från en av Accius tragedier (Vita Gai, 30, 3). (sv)
- Лу́ций А́кций (Аттий, лат. Lucius Accius (Attius)) — древнеримский поэт, сын вольноотпущенника из Пизавры. Акций родился в 170 году до нашей эры. Поэт был известен подражаниями греческим трагедиям, причём изменял содержание, применяясь к римским нравам. Самостоятельные его стихотворения захватывали и картины частной жизни римлян, и римские древности, и сельское хозяйство. Отрывки его стихотворений изданы Отто Риббеком, «Tragediorum fragmenta» (2-е изд., Лейпциг, 1871), и Лукианом Мюллером в «Lucili reliquiae» (Лейпциг, 1872). Акций скончался в 90 году до н. э. (ru)
- 阿基乌斯（英語：Lucius Accius），（前170年－前86年）。来自的剧作家和诗人。他的作品仅有约700行流传至今，其中包括主要以希腊悲剧为主的46行悲剧残篇以及两部历史剧《埃涅阿斯的后人》（又称《德基乌斯》）和《布鲁图斯》。其他作品有《编年史》，有关历法和节日的六音步诗作《教诲》，他的大部分时间居于罗马，他在拉丁文学发展的过程中较有影响，其作品被西塞罗引用，维吉尔也受其影响。 (zh)
- Луцій Акцій (170-86 роки до н. е.) — давньоримський письменник, історик, літературознавець. Народився у Пісаурумі (сучасне Пезаро, Умбрія, Італія) у родині вільновідпущеника. Його був досить заможною людиною, щоб надати Луцію освіту. Замолоду він перебрався до Риму. Тут його патроном став Децим Юній Брут, консул 138 року до н. е., якому Акцій присвятив декілька своїх творів. За поглядами був республіканцем та суворим консерватором. Підтримував дії свого патрона. Про подробиці життя Луція Акція у Римі мало відомостей. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- لوسيوس اكيوس(لويس اكيوس) أو لوسيوس أتيوس (Lucius Attius) ، شاعر روماني مأساوي وعالم أدبي. ولد أكسيوس في بيساوروم في أومبريا في 170 قبل الميلاد. سنة وفاته غير معروف ، لكنه يجب أن يكون عاش إلى سن كبيرة ، منذ شيشرون (ولد 106 قبل الميلاد, وبالتالي 64 عاما الأصغر سنا) يكتب من بعد أن تحدثت معه في المسائل الأدبية. (ar)
- Luci Acci (Pisaure, actualment Pesaro, Itàlia, 170 aC — ?, aprox. 85 aC) va ser un poeta tràgic llatí, a qui Horaci va qualificar amb l'adjectiu altus (elevat, il·lustre). (ca)
- Ο Λούκιος Άκκιος ή Άττιος (Lucius Accius ή Attius, 170 – περ. 86 π.Χ.) ήταν Ρωμαίος τραγικός ποιητής και λόγιος. Ο πατέρας του ήταν (δηλαδή πρώην δούλος στον οποίο χαρίστηκε η ελευθερία). Ο Λούκιος Άκκιος γεννήθηκε στο Πισαύρο, το σημερινό Πέζαρο, το 170 π.Χ., ενώ το έτος θανάτου του είναι άγνωστο, πρέπει όμως να είχε φθάσει σε μεγάλη ηλικία, καθώς ο Κικέρων (που ήταν 64 χρόνια νεότερός του) γράφει ότι είχε συζητήσει φιλολογικά θέματα μαζί του. (el)
- Lucio Accio o Lucio Acio (en latín, Lucius Accius; Pésaro, 170-ca. 86 a. C.) fue un poeta trágico latino. (es)
- Luzio Akzio (latinez: Lucius Accius edo Attius) latindar literaturako tragediagile eta erudizio lanen idazle da. Pisauron (Umbria) jaioa K.a. 170an eta circa K.a. 86an Erroman hila. (eu)
- Lucius Accius (/ˈækiəs/; 170 – c. 86 BC), or Lucius Attius, was a Roman tragic poet and literary scholar. Accius was born in 170 BC at Pisaurum, a town founded in the Ager Gallicus in 184 BC. He was the son of a freedman and a freedwoman, probably from Rome. The year of his death is unknown, but he must have lived to a great age, since Cicero (born 106 BC, hence 64 years younger) writes of having conversed with him on literary matters. (en)
- Lucius Accius (ou Attius) est un auteur de tragédies latines et d'ouvrages d'érudition né à , aujourd'hui Pesaro dans les Marches en 170 av. J.-C. et mort à Rome en 86 av. J.-C. (fr)
- Lucio Accio o semplicemente Accio (in latino Lucius Accius; Pesaro, 170 a.C. – Roma, 84 a.C. circa) è stato un poeta e drammaturgo romano. Figlio di genitori liberti, fu uno dei più prolifici tragediografi della letteratura latina. Tuttavia delle sue opere non restano che frammenti: circa 750 versi e 44 titoli di cothurnateae, tragedie mitologiche; fu autore anche di alcune praetextae, tragedie di ambientazione romana. L'anno della sua morte è sconosciuto, ma deve essere vissuto fino a tarda età, poiché Cicerone (nato nel 106 a.C., quindi 64 anni più giovane) scrive di aver conversato con lui su argomenti letterari. (it)
- Lucius Accius (170 – 85 v.Chr.) gold als de grootste Romeinse tragediedichter uit de Republikeinse tijd, zowel door zijn persoonlijkheid als door de omvang van zijn literair werk. (nl)
- Lucjusz Akcjusz (łac. Lucius Accius ur. w 170 p.n.e. w Pisaurum, zmarł około 85 p.n.e.) – rzymski poeta i dramatopisarz, uważany za najwybitniejszego dramaturga okresu republikańskiego. Pisał przeważnie tragedie, wzorując się głównie na Eurypidesie i Sofoklesie. Do naszych czasów zachowało się 45 tytułów i około 700 wierszy we fragmentach. Tematykę swoich utworów czerpał z mitologii greckiej (Bachantki, Antygona, Prometeusz), jedynie dwie tragedie poświęcając tematyce rzymskiej (Brutus i Decjusz). Poza dramatopisarstwem zajmował się także historią literatury, gramatyką i krytyką literacką. Jego sztuki cieszyły się powodzeniem jeszcze po śmierci autora, a niektóre sentencje z jego utworów (jak oderint dum metuant – „Niech nienawidzą, byleby się bali”) weszły do języka potocznego. (pl)
- Lúcio Ácio (em latim: Lucius Accius ou Lucius Attius; Pesaro, 170 a.C. — 86 a.C.) foi um antigo poeta romano. Foi autor dramático latino, de que se conservam, com alguns fragmentos, 45 títulos pertencentes ao (Aquiles, Dei/abo), ao ciclo dos , ao ciclo dos Labdácidas e a outros ciclos (Alcestes, Medeia, Meleagro, Prometeu). Também escreveu duas tragédias de argumento romano: e Brutus. (pt)
- Lucius Accius eller Attius, född omkring 170 f.Kr., död omkring 90 f.Kr., var en romersk tragediförfattare. Accius åtnjöt stort rykte för sina omarbetningar av grekiska tragedier. Han författade även originalpjäser, skrev om litteraturhistoriska ämnen i versform och sysslade sig även med ortografiska frågor. Av hans pjäser finns bara fragment kvar. De finns i textkritisk utgåva av Ribbeck i Tragicorum romanorum fragmenta (Tredje upplagan, Leipzig 1897). Caligulas valspråk oderint, dum metuant ("må de hata, bara de fruktar") lär vara hämtat från en av Accius tragedier (Vita Gai, 30, 3). (sv)
- Лу́ций А́кций (Аттий, лат. Lucius Accius (Attius)) — древнеримский поэт, сын вольноотпущенника из Пизавры. Акций родился в 170 году до нашей эры. Поэт был известен подражаниями греческим трагедиям, причём изменял содержание, применяясь к римским нравам. Самостоятельные его стихотворения захватывали и картины частной жизни римлян, и римские древности, и сельское хозяйство. Отрывки его стихотворений изданы Отто Риббеком, «Tragediorum fragmenta» (2-е изд., Лейпциг, 1871), и Лукианом Мюллером в «Lucili reliquiae» (Лейпциг, 1872). Акций скончался в 90 году до н. э. (ru)
- 阿基乌斯（英語：Lucius Accius），（前170年－前86年）。来自的剧作家和诗人。他的作品仅有约700行流传至今，其中包括主要以希腊悲剧为主的46行悲剧残篇以及两部历史剧《埃涅阿斯的后人》（又称《德基乌斯》）和《布鲁图斯》。其他作品有《编年史》，有关历法和节日的六音步诗作《教诲》，他的大部分时间居于罗马，他在拉丁文学发展的过程中较有影响，其作品被西塞罗引用，维吉尔也受其影响。 (zh)
- Луцій Акцій (170-86 роки до н. е.) — давньоримський письменник, історик, літературознавець. Народився у Пісаурумі (сучасне Пезаро, Умбрія, Італія) у родині вільновідпущеника. Його був досить заможною людиною, щоб надати Луцію освіту. Замолоду він перебрався до Риму. Тут його патроном став Децим Юній Брут, консул 138 року до н. е., якому Акцій присвятив декілька своїх творів. За поглядами був республіканцем та суворим консерватором. Підтримував дії свого патрона. Про подробиці життя Луція Акція у Римі мало відомостей. (uk)
- Lucius Accius (asi 170 – asi 85 př. n. l.) byl římský autor tragédií. Accius sice pocházel z rodiny propuštěnce, avšak záhy se díky oslnivé kariéře spřátelil s významnými Římany a předními spisovateli (např. Marcus Pacuvius). Jeho přednášky poslouchal také mladý Marcus Tullius Cicero. Zachovalé zlomky jeho díla (asi 700 veršů) nám neumožňují posoudit Acciův styl. Bývá považován za méně pečlivého autora než Pacuvius, naopak je ale vyzdvihována živost a dramatická síla jeho dramat. Z Acciovy tragédie Atreus pochází často citované úsloví „Oderint dum metuant“ (Ať nenávidí, jen když se bojí). (cs)
- Lucius Accius (* um 170 v. Chr. bei Pesaro, Marken; † um 90 v. Chr.) war ein römischer Tragödiendichter. Er entstammte einer Freigelassenenfamilie; sein genaues Todesjahr ist zwar unbekannt, er muss jedoch ein hohes Alter erreicht haben, da Cicero (106–43 v. Chr.) in Brutus davon berichtet, sich mit ihm über Literatur unterhalten zu haben. Die Urheberschaft eines Sprichwortes, das später das Motto Caligulas werden sollte, wird ihm zugesprochen: Oderint dum metuant („Sie mögen (mich) hassen, solange sie (mich) nur fürchten“). (de)
|