| dbo:abstract
|
- Als Judenhut wird eine ikonografische Darstellung eines halbkugelig oder konisch zulaufenden breitkrempigen Hutes mit einem Knauf auf dem Scheitel („pileum cornutum“ = gehörnter Hut) bezeichnet. Dieser Hut wurde ab dem 11. Jahrhundert in der Buchmalerei und anderen Abbildungen verwendet, um Personen als Juden zu markieren. Er entstammt einer freiwillig getragenen, jüdischen Tracht, wurde ab dem 13. Jahrhundert Juden aber aus antijudaistischen Motiven als stigmatisierendes Kennzeichen vorgeschrieben. (de)
- La juda ĉapelo aŭ flava ĉapelo (en germana lingvo: Judenhut, aŭ en latino pilleus cornutus) estis ĉapelo konusforma, ofte blanka aŭ flava, uzata de la judoj dum la Mezepoko kaj en Eŭropo kaj en kelkaj partoj de la islama mondo. Komence ĝi estis volonte surportita. Ĝia uzo plifortiĝis en kelkaj regionoj de Eŭropo pro la 4-a Laterana Koncilio post 1215 por la judaj viroj kaj adoltuloj por distingiĝi unu de la aliaj. Samtempe ekaperis getoj en la urboj por ne miksiĝi kun la kristana loĝantaro. Ĝi similas al la friga ĉapo kaj verŝajne ĝi originas el la persa antaŭislama kulturo, kie la judoj de Babilono devis porti ĉapelon. La ĉapo estis uzata de la zoroastraj sacerdotoj en pentraĵoj de Dura Europos (sed ne en bildoj de tiutempaj sinagogoj) kaj tre similas al kelkaj fruaj eŭropaj ekzempleroj, kiaj tiuj uzitaj de la roluloj de la Malnova Testamento en la reliefoj de la pordo San Zeno de Verono, ĉ. 1100. (eo)
- El sombrero amarillo o gorro judío (en alemán: Judenhut, o en latín pilleus cornutus) era un gorro con forma de cono, a menudo blanco o amarillo, usado por los judíos en la Europa medieval y en algunas partes del mundo islámico. Inicialmente era llevado de forma voluntaria. Se potenció en algunos lugares de Europa debido al IV Concilio de Letrán después de 1215 para los hombres judíos y adultos para distinguirse a unos de otros. A la vez aparecían guetos en las ciudades para que no se mezclaran con la población. Es similar al gorro frigio y puede tener su origen en la cultura preislámica persa, donde los judíos de Babilonia debían vestir con un sombrero. (es)
- The Jewish hat, also known as the Jewish cap, Judenhut (German) or Latin pileus cornutus ("horned skullcap"), was a cone-shaped pointed hat, often white or yellow, worn by Jews in Medieval Europe. Initially worn by choice, its wearing was enforced in some places in Europe after the 1215 Fourth Council of the Lateran for adult male Jews to wear while outside a ghetto to distinguish them from others. Like the Phrygian cap that it often resembles, the hat may have originated in pre-Islamic Persia, as a similar hat was worn by Babylonian Jews. Modern distinctive or characteristic Jewish forms of male headgear include the kippah (skullcap), shtreimel, spodik, kolpik, kashkets, and fedora; see also Hasidic clothing. (en)
- Le chapeau juif, connu aussi sous les noms de coiffe juive, Judenhut ou hoods en allemand et de pileus cornutus (calotte à cornes) en latin, était un chapeau pointu infamant en forme de cône ou d'entonnoir renversé, blanc ou jaune, devant être porté par les Juifs dans l'Europe médiévale et parfois dans le monde islamique. D'abord porté traditionnellement et parfois volontairement, il fut imposé aux hommes juifs quelques années après le concile de Latran qui exigeait en 1215 que les Juifs soient reconnaissables par leurs vêtements afin de pouvoir les distinguer des Chrétiens. Ce chapeau peut avoir pour origine, comme le bonnet phrygien auquel il ressemble parfois, la Perse où un chapeau similaire était porté par les Juifs babyloniens. (fr)
- Topi Yahudi, yang juga disebut Judenhut (Jerman) atau Latin pilleus cornutus ("topi bercula") adalah sebuah berbentuk kerucut, sering kali berwarna putih atau kuning, yang dipakai oleh Yahudi di dan beberapa dunia Islam. Awalnya dipakai karena pilihan, pemakaiannya di beberapa tempat di Eropa setelah Konsili Lateran Keempat tahun 1215 untuk Yahudi laki-laki dewasa dikenakan saat di luar ghetto untuk membedakan mereka dari orang lainnya. Seperti yang sering diingat, topi tersebut berasal dari Persia pra-Islam, mirip dengan topi yang dipakai oleh . (in)
- Een Jodenhoed (Latijn: pileum cornutum, 'gehoornde hoed') is een kegelvormig hoofddeksel dat mensen die het Joodse geloof aanhingen tijdens de middeleeuwen in Europa droegen. De veelal in wit of geel uitgevoerde punthoed was in gebruik tussen 717 en 1586. In de 11e tot 14e eeuw was de hoed een gebruikelijk onderdeel van de kleding van de Asjkenazische Joden. Het Vierde Lateraans Concilie (1215) van de Rooms-Katholieke Kerk, onder leiding van paus Innocentius III, legde als regel van de Rooms-Katholiek Kerk vast, dat mensen met het Joodse of mohammedaanse geloof een uiterlijk kenmerk van hun geloof moesten dragen. Deden ze dat niet, was er een opsporende, berechtende en uitvoerende organisatie opgericht door de Katholieken, de Inquisitie, die overtreders van de kerkelijke regel (streng) bestrafte. Ook werd handhaving bij de wereldlijke heersers gelegd, die daartoe alleen verplicht konden worden door de kerk als er een (juridische) machtsverhouding bestond. In veel landen werd dit de Jodenhoed of een geel insigne. (nl)
- O chapéu judeu ou chapéu judaico (em alemão: Judenhut, em latim: pilleus cornutus) era um chapéu em forma de cone, muitas vezes branco ou amarelo, usado pelos judeus na Europa medieval e em algumas partes do mundo islâmico. Inicialmente, era usado voluntariamente. O seu uso foi promovido em alguns lugares da Europa pelo Quarto Concílio de Latrão após 1215 para que os homens judeus adultos se distinguissem uns dos outro. Ao mesmo tempo, apareceram guetos nas cidades, de modo a que não se misturassem com a população. É semelhante ao barrete frígio e pode ter sua origem na cultura pré-islâmica persa, onde os judeus da Babilônia tinham que usar um chapéu. O boné foi usado pelos sacerdotes zoroastristas em pinturas de Dura Europo (mas não em figuras de sinagogas contemporâneas) e parece ser muito semelhante a alguns espécimes europeus precoces, como os usados pelo personagens do Antigo Testamento nos relevos da porta de San Zeno de Verona, ca. 1100.([1]) - Corbis Véanse los recuadros del medio de las filas 2 y 3. (pt)
|
| rdfs:comment
|
- Als Judenhut wird eine ikonografische Darstellung eines halbkugelig oder konisch zulaufenden breitkrempigen Hutes mit einem Knauf auf dem Scheitel („pileum cornutum“ = gehörnter Hut) bezeichnet. Dieser Hut wurde ab dem 11. Jahrhundert in der Buchmalerei und anderen Abbildungen verwendet, um Personen als Juden zu markieren. Er entstammt einer freiwillig getragenen, jüdischen Tracht, wurde ab dem 13. Jahrhundert Juden aber aus antijudaistischen Motiven als stigmatisierendes Kennzeichen vorgeschrieben. (de)
- El sombrero amarillo o gorro judío (en alemán: Judenhut, o en latín pilleus cornutus) era un gorro con forma de cono, a menudo blanco o amarillo, usado por los judíos en la Europa medieval y en algunas partes del mundo islámico. Inicialmente era llevado de forma voluntaria. Se potenció en algunos lugares de Europa debido al IV Concilio de Letrán después de 1215 para los hombres judíos y adultos para distinguirse a unos de otros. A la vez aparecían guetos en las ciudades para que no se mezclaran con la población. Es similar al gorro frigio y puede tener su origen en la cultura preislámica persa, donde los judíos de Babilonia debían vestir con un sombrero. (es)
- Topi Yahudi, yang juga disebut Judenhut (Jerman) atau Latin pilleus cornutus ("topi bercula") adalah sebuah berbentuk kerucut, sering kali berwarna putih atau kuning, yang dipakai oleh Yahudi di dan beberapa dunia Islam. Awalnya dipakai karena pilihan, pemakaiannya di beberapa tempat di Eropa setelah Konsili Lateran Keempat tahun 1215 untuk Yahudi laki-laki dewasa dikenakan saat di luar ghetto untuk membedakan mereka dari orang lainnya. Seperti yang sering diingat, topi tersebut berasal dari Persia pra-Islam, mirip dengan topi yang dipakai oleh . (in)
- La juda ĉapelo aŭ flava ĉapelo (en germana lingvo: Judenhut, aŭ en latino pilleus cornutus) estis ĉapelo konusforma, ofte blanka aŭ flava, uzata de la judoj dum la Mezepoko kaj en Eŭropo kaj en kelkaj partoj de la islama mondo. Komence ĝi estis volonte surportita. Ĝia uzo plifortiĝis en kelkaj regionoj de Eŭropo pro la 4-a Laterana Koncilio post 1215 por la judaj viroj kaj adoltuloj por distingiĝi unu de la aliaj. Samtempe ekaperis getoj en la urboj por ne miksiĝi kun la kristana loĝantaro. Ĝi similas al la friga ĉapo kaj verŝajne ĝi originas el la persa antaŭislama kulturo, kie la judoj de Babilono devis porti ĉapelon. La ĉapo estis uzata de la zoroastraj sacerdotoj en pentraĵoj de Dura Europos (sed ne en bildoj de tiutempaj sinagogoj) kaj tre similas al kelkaj fruaj eŭropaj ekzempleroj, (eo)
- The Jewish hat, also known as the Jewish cap, Judenhut (German) or Latin pileus cornutus ("horned skullcap"), was a cone-shaped pointed hat, often white or yellow, worn by Jews in Medieval Europe. Initially worn by choice, its wearing was enforced in some places in Europe after the 1215 Fourth Council of the Lateran for adult male Jews to wear while outside a ghetto to distinguish them from others. Like the Phrygian cap that it often resembles, the hat may have originated in pre-Islamic Persia, as a similar hat was worn by Babylonian Jews. (en)
- Le chapeau juif, connu aussi sous les noms de coiffe juive, Judenhut ou hoods en allemand et de pileus cornutus (calotte à cornes) en latin, était un chapeau pointu infamant en forme de cône ou d'entonnoir renversé, blanc ou jaune, devant être porté par les Juifs dans l'Europe médiévale et parfois dans le monde islamique. (fr)
- Een Jodenhoed (Latijn: pileum cornutum, 'gehoornde hoed') is een kegelvormig hoofddeksel dat mensen die het Joodse geloof aanhingen tijdens de middeleeuwen in Europa droegen. De veelal in wit of geel uitgevoerde punthoed was in gebruik tussen 717 en 1586. In de 11e tot 14e eeuw was de hoed een gebruikelijk onderdeel van de kleding van de Asjkenazische Joden. Het Vierde Lateraans Concilie (1215) van de Rooms-Katholieke Kerk, onder leiding van paus Innocentius III, legde als regel van de Rooms-Katholiek Kerk vast, dat mensen met het Joodse of mohammedaanse geloof een uiterlijk kenmerk van hun geloof moesten dragen. Deden ze dat niet, was er een opsporende, berechtende en uitvoerende organisatie opgericht door de Katholieken, de Inquisitie, die overtreders van de kerkelijke regel (streng) bes (nl)
- O chapéu judeu ou chapéu judaico (em alemão: Judenhut, em latim: pilleus cornutus) era um chapéu em forma de cone, muitas vezes branco ou amarelo, usado pelos judeus na Europa medieval e em algumas partes do mundo islâmico. Inicialmente, era usado voluntariamente. O seu uso foi promovido em alguns lugares da Europa pelo Quarto Concílio de Latrão após 1215 para que os homens judeus adultos se distinguissem uns dos outro. Ao mesmo tempo, apareceram guetos nas cidades, de modo a que não se misturassem com a população. É semelhante ao barrete frígio e pode ter sua origem na cultura pré-islâmica persa, onde os judeus da Babilônia tinham que usar um chapéu. O boné foi usado pelos sacerdotes zoroastristas em pinturas de Dura Europo (mas não em figuras de sinagogas contemporâneas) e parece ser mu (pt)
|
