| dbo:abstract
|
- Grzegorz Antoni Ogiński, litauisch Grigalius Antanas Oginskis, russisch Григо́рий Анто́ний Оги́нский (* 23. Juni 1654; † 17. Oktober 1709 in Lublin) war ein polnisch-litauischer Hetman und Generalgouverneur des Herzogtums Samogitien (1698). (de)
- Grzegorz Antoni Ogiński (23 June 1654–17 October 1709) was a Polish-Lithuanian Hetman and governor-general of the Duchy of Samogitia from 1698. He was the fourth and youngest son of Jan Jacek Ogiński, also a hetman. Ogiński was one of the leaders of the uprising against the Sapieha Lithuanian magnates. He was successful in the Lithuanian Civil War which culminated in the Battle of Valkininkai on 18 November 1700. After the battle, Michał Franciszek Sapieha the main leader of the Sapieha faction, as well as many other members of the family and its supporters, were murdered by a drunken mob of szlachta. Ogiński was a supporter and close associate of King Augustus II the Strong. He was made the Field Hetman of Lithuania on 20 November 1703 and in 1709 the Great Hetman of Lithuania. He was made Knight of the Order of the White Eagle in 1705. His father was Jan Jacek Ogiński (died 1684), also a Hetman. He was married to and had a son, (died 1727) and a daughter . He died in Lublin in 1709. (en)
- Grzegorz Antoni Ogiński (23 juin 1654-17 octobre 1709, membre de la famille (en), staroste de Samogitie (1698), hetman de Lituanie (1703), grand hetman (1709). (fr)
- Григо́рий Анто́ний Оги́нский (польск. Grzegorz Antoni Ogiński; 23 июня 1654 — 17 октября 1709, Люблин) — государственный и военный деятель Великого княжества Литовского, чашник великий литовский в 1684—1687, хорунжий великий литовский в 1687—1698, староста жемайтский с 1698 и одновременно гетман польный литовский с 1703. В 1709 году был назначен гетманом великим литовским. Староста мстиславский и тельшяйский. (ru)
- Grzegorz (Hrehory) Antoni Ogiński herbu Ogiński (ur. 23 czerwca 1654 - zm. 17 października 1709) – hetman wielki litewski od 1709, hetman polny litewski od 1703, starosta generalny żmudzki od 1698, chorąży wielki litewski od 1687, cześnik wielki litewski od 1684, starosta tryski, mścibowski, omieciński, jezierzyski, telszewski, członek konfederacji olkienickiej 1700 roku. Ojcem jego był Jan Jacek Ogiński (zm. 1684), wojewoda połocki, hetman polny litewski. Ks. Grzegorz A. Ogiński w 1686 ożenił się z Ks. - wdową po Jerzym Krasickim -Stolniku Przemyskim, który umierając zapisał jej dobra koło Dynowa W 1691 - wydał zarządzenie porządkowe i przywileje dla Dynowa. Miał syna: (zm. 1727), który był podstolim litewskim. Poseł sejmiku na sejm konwokacyjny 1696 roku. Poseł sejmiku wołkowyskiego na sejm 1690 roku, sejm 1695 roku. Grzegorz Antoni Ogiński był jednym z przywódców powstania szlachty litewskiej przeciwko Sapiehom. W czasie wojny domowej na Litwie odniósł zwycięstwo nad stronnikami sapieżyńskimi w bitwie pod Olkienikami 18 listopada 1700. 19 listopada 1702 r. gen. szwedzki Magnus Stenbock wysłał z Rzeszowa na Dynów 300 osobowy oddział jazdy w celu schwytania Grzegorza Ogińskiego, stronnika i bliskiego współpracownika króla Augusta II. Nie mogąc dostać starosty wołkowyskiego, Szwedzi spalili Dynów i złupili okoliczne dobra. August II Mocny, 20 listopada 1703 nadał mu buławę polną litewską, a w 1709 buławę wielką. W 1705 został kawalerem Orderu Orła Białego. G. Ogiński rządził Dynowem aż do śmierci w 1709 r. (pl)
- Григорій Антоній Огінський (пол. Grzegorz Antoni Ogiński; 23 червня 1654 — 17 жовтня 1709, Люблин) — політичний і військовий діяч Великого князівства Литовського і Речі Посполитої, чашник великий литовський в 1684—1687, хорунжий великий литовський в 1687—1698, староста жемайтійський з 1698 і одночасно польний гетьман литовський з 1703 року. У 1709 році був призначений великим гетьманом литовським. Староста мстиславський і тельшеський. Князь з роду Огінських. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Grzegorz Antoni Ogiński, litauisch Grigalius Antanas Oginskis, russisch Григо́рий Анто́ний Оги́нский (* 23. Juni 1654; † 17. Oktober 1709 in Lublin) war ein polnisch-litauischer Hetman und Generalgouverneur des Herzogtums Samogitien (1698). (de)
- Grzegorz Antoni Ogiński (23 juin 1654-17 octobre 1709, membre de la famille (en), staroste de Samogitie (1698), hetman de Lituanie (1703), grand hetman (1709). (fr)
- Григо́рий Анто́ний Оги́нский (польск. Grzegorz Antoni Ogiński; 23 июня 1654 — 17 октября 1709, Люблин) — государственный и военный деятель Великого княжества Литовского, чашник великий литовский в 1684—1687, хорунжий великий литовский в 1687—1698, староста жемайтский с 1698 и одновременно гетман польный литовский с 1703. В 1709 году был назначен гетманом великим литовским. Староста мстиславский и тельшяйский. (ru)
- Григорій Антоній Огінський (пол. Grzegorz Antoni Ogiński; 23 червня 1654 — 17 жовтня 1709, Люблин) — політичний і військовий діяч Великого князівства Литовського і Речі Посполитої, чашник великий литовський в 1684—1687, хорунжий великий литовський в 1687—1698, староста жемайтійський з 1698 і одночасно польний гетьман литовський з 1703 року. У 1709 році був призначений великим гетьманом литовським. Староста мстиславський і тельшеський. Князь з роду Огінських. (uk)
- Grzegorz Antoni Ogiński (23 June 1654–17 October 1709) was a Polish-Lithuanian Hetman and governor-general of the Duchy of Samogitia from 1698. He was the fourth and youngest son of Jan Jacek Ogiński, also a hetman. Ogiński was a supporter and close associate of King Augustus II the Strong. He was made the Field Hetman of Lithuania on 20 November 1703 and in 1709 the Great Hetman of Lithuania. He was made Knight of the Order of the White Eagle in 1705. (en)
- Grzegorz (Hrehory) Antoni Ogiński herbu Ogiński (ur. 23 czerwca 1654 - zm. 17 października 1709) – hetman wielki litewski od 1709, hetman polny litewski od 1703, starosta generalny żmudzki od 1698, chorąży wielki litewski od 1687, cześnik wielki litewski od 1684, starosta tryski, mścibowski, omieciński, jezierzyski, telszewski, członek konfederacji olkienickiej 1700 roku. Ojcem jego był Jan Jacek Ogiński (zm. 1684), wojewoda połocki, hetman polny litewski. Poseł sejmiku wołkowyskiego na sejm 1690 roku, sejm 1695 roku. (pl)
|