| dbo:abstract
|
- التنوع الجيني (بالإنجليزية: Genetic diversity) يعني بالخصوص درجة تنوع مورثة داخل نوع معين، مقابلة للعدد الكلي للمميزات الجينية في البناء الجيني للنوع، فهي بذلك تعكس مستوى التنوع «داخل النوع ذاته». وتختلف عن التباين الجيني (genetic variability) والذي يعني التوجه نحو اختلاف في المميزات الجينية للنوع ضمن مادته الجينية أساسا. وهو مظهر مهم من مظاهر التنوع الحيوي في الأرض. بينت دراسة أنجزت سنة 2007 من المؤسسة الوطنية العلمية الأمريكية أن التنوع الجيني مرتبط جدا بالتنوع الحيوي وأن التنوع ضمن النوع في حد ذاته ضروري لحفظ التنوع بين الأنواع بشكل عام والعكس بالعكس، أي أن الثراء الجيني للأنواع ليس بالضرورة أن يكون مرتفعا فقط في الأماكن التي تأوي أعدادا أكبر من الأنواع (وهذا ما أكدته دراسة أوربية حديثة 2012 أجريت على نباتات في ارتفاع أعلى من 1500م). كما أن تناقص هذا التنوع الجيني يؤدي عموما إلى فقدان التنوع الحيوي وبشكل كبير إلى هشاشة النظم البيئية. يخص التنوع الجيني الأنواع البرية (Sauvages) وكذا الأنواع المزروعة (نباتات، فطريات وخمائر) أو الداجنة (حيوانات) وهو في انحسار ملحوظ يؤرق الباحثين في الميدان. (ar)
- La diversitat genètica és un nivell de la biodiversitat que es refereix al nombre total de característiques genètiques de la composició genètica d'una espècie. Es distingeix de la variabilitat genètica, que descriu la tendència de les característiques genètiques a variar. El camp científic de la genètica de poblacions inclou diverses hipòtesis en relació amb la diversitat genètica. La teoria neutralista de l'evolució postula que la diversitat és el resultat de l'acumulació de substitucions neutres. La és la hipòtesi que dues subpoblacions d'una mateixa espècie viuen en ambients diferents que afavoreixen al·lels determinats en un lloc particular. Això pot tenir lloc, per exemple, si l'espècie té un àmbit de distribució gran en relació a la mobilitat dels seus individus. La és la hipòtesi que diu que, a mesura que un al·lel esdevé més comú, perd aptitud. Això té importància en les relacions hoste-patogen, en què una gran freqüència d'un al·lel defensiu en l'hoste significa que és més probable que el patogen es pugui escampar si és capaç de superar aquest al·lel. (ca)
- Genetika diverseco estas la totala nombro de genetikaj karakteroj en la genetika formado de specioj. Ĝi distingiĝas el "genetika varieblo", kiu priskribas la tendencon de la genetikaj karakteroj al variado. Genetika diverseco utilas kiel vojo por ke la populacioj adaptiĝu al ŝanĝoj en la medioj. Per pli da variado, estas pli facile ke kelkaj individuoj en populacio posedu variaĵojn de aleloj kiuj estas kongruaj por la medio. Tiuj individuoj plej facile survivos por produkti idojn kiuj portu tiun alelon. La populacio pluos dum pluaj generacioj pro la sukceso de tiuj individuoj. (eo)
- Genetic diversity is the total number of genetic characteristics in the genetic makeup of a species, it ranges widely from the number of species to differences within species and can be attributed to the span of survival for a species. It is distinguished from genetic variability, which describes the tendency of genetic characteristics to vary. Genetic diversity serves as a way for populations to adapt to changing environments. With more variation, it is more likely that some individuals in a population will possess variations of alleles that are suited for the environment. Those individuals are more likely to survive to produce offspring bearing that allele. The population will continue for more generations because of the success of these individuals. The academic field of population genetics includes several hypotheses and theories regarding genetic diversity. The neutral theory of evolution proposes that diversity is the result of the accumulation of neutral substitutions. Diversifying selection is the hypothesis that two subpopulations of a species live in different environments that select for different alleles at a particular locus. This may occur, for instance, if a species has a large range relative to the mobility of individuals within it. Frequency-dependent selection is the hypothesis that as alleles become more common, they become more vulnerable. This occurs in host–pathogen interactions, where a high frequency of a defensive allele among the host means that it is more likely that a pathogen will spread if it is able to overcome that allele. (en)
- Dibertsitate genetikoa espezie bateko banakoen edo espezie desberdinen artean dauden aldaera genetiko guztien multzoa da. Biodibertsitatearen oinarrizko osagaia da. Sortzetiko gaitzak, , patogenoekiko ahultasuna eta beste arazo hereditario batzuk dituzten pertsonak ordezkatzeko gaitasuna adierazten du. Zenbat eta dibertsitate genetiko handiagoa izan, orduan eta aukera gehiago dituzte espezieek ingurumenaren aldaketek bizirik irauteko. Populazioen genetikaren azterketak dibertsitate genetikoari buruzko hainbat hipotesi eta teoria biltzen ditu. aniztasuna mutazio neutralen metaketaren emaitza dela proposatzen du. hipotesi hau da: espezie baten bi azpipopulazio ingurune desberdinetan bizi dira, locus beraren alelo desberdinak hautatuz. Adibidez, espezieak banakoen mugikortasunarekin konparatutako banaketa geografiko zabala badu hori gerta daiteke. hipotesi hau da: aleloak ohikoagoak bihurtzen diren heinean, ahulagoak izatera iristen dira. Patogeno-ostalari interakzioetan hori gertatzen da, non ostalariarengan gene defendatzailearen maiztasun altuak esan nahi baitu, patogenoa defentsa horretara egokitzen bada, alelo hori duten guztiak kaltebera bihurtzen direla. (eu)
- La diversidad genética es el número total de características genéticas diferentes entre los individuos de una especie. Es el componente básico de la biodiversidad. Representa la capacidad para encontrar individuos que suplan a otros afectados por dolencias congénitas, malformaciones, debilidad ante patógenos y otros problemas hereditarios. Cuanto mayor diversidad genética, mayores probabilidades tienen las especies de sobrevivir los cambios del medio ambiente P. J. la define como: La información contenida en los genes de los distintos individuos de una especie. Según el mismo autor, la diversidad genética se ha estudiado mucho en organismos de tierra firme, especialmente la referente a los bosques tropicales. Menos en organismos marinos, centrándose principalmente en los mamíferos y las aves, escaseando la documentación sobre la diversidad genética de los peces. La pérdida de diversidad y la consiguiente endogamia puede constituir una causa de extinción en todos los grupos taxonómicos. El estudio de la genética de poblaciones incluye varias hipótesis y teorías acerca de la diversidad genética. La teoría neutralista de la evolución propone que la diversidad es el resultado de la acumulación de mutaciones neutrales. La selección disruptiva es la hipótesis de que dos subpoblaciones de una especie viven en ambientes diferentes que seleccionan diferentes alelos de un mismo locus. Esto puede ocurrir, por ejemplo, si la especie tiene una distribución geográfica extensa comparada a la movilidad de los individuos dentro de ella. La selección según la frecuencia es la hipótesis de que a medida que los alelos se vuelven más comunes, llegan a ser más vulnerables. Esto ocurre en las interacciones patógeno-huésped donde una alta frecuencia del gen defensor en el huésped significa que, si el patógeno se adapta a esa defensa, todos los que tienen ese alelo se vuelven vulnerables. (es)
- La diversité génétique désigne le degré de variétés des gènes au sein d'une même espèce, correspondant au nombre total de caractéristiques génétiques dans la constitution génétique de l'espèce (voire de la sous-espèce). Elle décrit le niveau de la diversité intraspécifique. Elle se distingue de la variabilité génétique, qui mesure la variation des caractéristiques génétiques d'un individu, d'une population, d'une métapopulation, d'une espèce ou d'un groupe d'espèces. C'est un des aspects majeurs de la biodiversité, sur la planète, comme au sein des écosystèmes et des populations. Une étude menée en 2007 par la National Science Foundation américaine a révélé que la diversité génétique et la biodiversité sont fortement interdépendantes et que la diversité au sein d'une espèce est nécessaire pour maintenir la diversité des espèces, et vice-versa. Autrement dit : la richesse génétique des espèces n'est pas nécessairement la plus élevée dans les milieux abritant le plus grand nombre d'espèces. Le Dr Richard Lankau, l'un des auteurs de l'étude estime que « Si un seul type est retiré du système, le cycle peut briser, et la communauté devient dominée par une seule espèce ». L'appauvrissement de la diversité génétique - tout comme la perte d'espèces, conduit à une perte générale de diversité biologique et à une plus grande vulnérabilité (moindre résilience écologique) des écosystèmes. Une étude européenne des plantes d'altitude (> 1 500 m) des massifs alpins et des Carpates a confirmé que les milieux de grande richesse génétique des espèces ne sont pas toujours ceux où l'on décompte le plus d'espèces, ce qui devrait être mieux pris en compte dans les stratégies de protection de la biodiversité. Mesurer le degré d'interdépendance entre la diversité génétique et la diversité biologique est délicat notamment chez les plantes ou chez certains microorganismes ou animaux primitifs capables de naturellement se cloner, mais ce travail commence à être fait, par exemple au sein d'espèces prairiales. La diversité génétique est celle des espèces sauvages, mais aussi celle des espèces cultivées (végétaux, champignons, levures) ou élevées (animaux) par les humains, et elle est également en forte régression, question qui préoccupe de nombreux prospectivistes et chercheurs. (fr)
- Tagraíonn éagsúlacht ghéiniteach, leibhéal na bithéagsúlachta, do líon iomlán na dtréithe géiniteacha i gcomhdhéanamh géiniteach an speicis. Déantar idirdhealú idir an agus , déanann an 'athraitheacht ghéiniteach' cur síos ar chlaonadh na dtréithe géiniteacha i dtreo an athraithe. (ga)
- Keanekaragaman genetik (genetic diversity) adalah suatu tingkatan biodiversitas yang merujuk pada jumlah total variasi genetik dalam keseluruhan spesies yang mendiami sebagian atau seluruh permukaan bumi yang dapat didiami. Ia berbeda dari variabilitas genetik, yang menjelaskan kecenderungan kemampuan suatu karakter/sifat untuk bervariasi yang dikendalikan secara genetik. Pada bidang akademik genetika populasi, terdapat beberapa hipotesis dan teori mengenai keanekaragaman genetik. mengajukan bahwa keanekaragaman adalah akibat dari akumulasi substitusi netral. adalah hipotesis bahwa dua subpopulasi suatu spesies yang tinggal di lingkungan yang berbeda akan menyeleksi alel-alel pada lokus tertentu yang berbeda pula. Hal ini dapat terjadi, jika suatu spesies memiliki jangkauan yang luas relatif terhadap mobilitas individu dalam populasi tersebut. Hipotesis seleksi gayut frekuensi menyatakan bahwa semakin umum suatu alel, semakin tidak bugar alel tersebut. Hal ini dapada terlihat pada interaksi inang dengan patogen, di mana frekuensi alel pertahanan yang tinggi pada inang dapat mengakibatkan penyebaran patogen yang luas jika patogen dapat mengatasi alel pertahanan tersebut. (in)
- Genetische variatie of genetische diversiteit is het bestaan van verschillen (variatie) in het genetisch materiaal van een populatie, een biologische soort of een heel ecosysteem. Genetisch materiaal is te zien als het recept voor een organisme. (Vaak wordt gezegd dat genen de blauwdruk voor een organisme zijn, maar deze analogie gaat mank, aangezien in een blauwdruk in een oogopslag duidelijk wordt welke vorm het product zal aannemen. Dit is bij het genetisch materiaal niet het geval.) Genetische variatie leidt ertoe dat er binnen een (populatie van een) soort verschillen voorkomen, waardoor ieder individu uniek is. Zelfs eeneiige tweelingen hebben kleine verschillen in hun genetisch materiaal en daardoor kleine uiterlijke verschillen, waardoor ze van elkaar te onderscheiden zijn. (nl)
- 遺伝的多様性（いでんてきたようせい、英: genetic diversity）とは、ある一つの種の中での遺伝子の多様性。生態系の多様性および種多様性と並んで生物多様性を構成する要素の一つ。生態学・遺伝学用語。 種内の多様性には、「個体の遺伝子構成（遺伝子型）」間での多様性と「個体群の遺伝子構成（遺伝子プール）」間の多様性があり、遺伝的多様性はそれら二つの多様性を合わせたものである。遺伝的多様性を特定の遺伝子座に限定して捉えた場合、多型現象として把握される。 (ja)
- La diversità genetica (o variabilità genetica) è una caratteristica degli ecosistemi o di un pool di geni comunemente ritenuta vantaggiosa per la sopravvivenza: essa descrive l'esistenza di molte versioni diverse di uno stesso organismo. Ad esempio, la grande carestia che colpì l'Irlanda nell'Ottocento può essere attribuita in parte al fatto che le piante irlandesi di patate mostravano una varietà genetica molto ridotta, il che permise alla peronospora delle patate (Phytophthora infestans) di infettare e distruggere la maggior parte dei raccolti dell'isola. In generale la diversità genetica offre alle specie maggiore capacità di adattamento e di sopravvivenza in caso di particolari eventi o cambiamenti ambientali. Gli individui il cui fenotipo è diverso in conseguenza della variabilità genetica sono detti varianti. (it)
- 유전적 다양성(遺傳的多樣性, 영어: genetic diversity)은 하나의 종에서 나타나는 유전자의 생물 다양성을 뜻하는 개념이다. 유전자 다양성(遺傳子多樣性)이라고도 한다. 한 종의 모든 유전자의 총수에서 차지하는 유전형질의 개체차를 주요 연구 대상으로 한다. 이 단순히 유전형질 간의 차이만을 다루는 개념인 것과 달리 유전적 다양성은 유전형질의 변화를 함께 고려한다. 유전적 다양성은 각 세대마다 증가하며, 이는 연관이나 교차, 변이 등의 영향을 받는다. 일반적으로 생물학에서 사용되는 유전정보라는 단어는 바로 개체군에서의 유전적 다양성을 의미한다. 유전적 다양성은 집단유전학의 여러 이론과 가설들의 기반이 되는 중요한 개념이다. 중립 진화 이론에 따르면 유전적 다양성은 중립적인 유전자 대체가 축적된 결과이다. 여러 가지 자연선택 역시 유전적 다양성을 유발한다. 은 하나의 종에 속한 하위집단이 서로 다른 환경에 처해졌을 때 서로 다른 자연선택을 겪게 되어 유전형질이 달라지게 된다는 이론이다. 분열성 선택은 어떤 종이 폭 넓게 이동하면서 서식지의 규모가 커졌을 때 일어난다. 은 집단의 개체수가 적응도에 영향을 준다는 가설이다. 예를 들어 숙주-기생 상호관계에서 숙주가 어느 기생생물을 억제할 수 있도록 진화한 경우, 그 기생생물의 개체수가 많다면 숙주의 변화에 적응할 가능성이 더욱 높아진다. (ko)
- Różnorodność genetyczna – jedna z trzech form różnorodności biologicznej wyróżnianych przez IUCN. Określa, mierzony na różne sposoby, poziom zmienności genetycznej w obrębie populacji. Najczęściej jest wyrażana jako różnorodność alleliczna, czyli średnia liczba i względna częstość alleli na locus. Jest podstawowym źródłem różnorodności biologicznej. Może być także mierzona jako:
* bogactwo alleliczne - średnia liczba alleli na locus,
* bogactwo genotypowe - liczba genotypów (haplotypów) w populacji,
* poziom heterozygotyczności - średni odsetek loci z dwoma różnymi allelami u osobnika,
* różnorodność mutacyjna i efektywna wielkość populacji - miara różnorodności nukleotydów zapewniających efektywną wielkość populacji,
* różnorodność nukleotydowa - średnia liczba różnic nukleotydowych w jednej lokalizacji pomiędzy dwoma losowo wybranymi osobnikami należącymi do populacji,
* procent polimorficznych loci,
* wariancja genetyczna - zróżnicowanie cech fenotypowych wśród osobników populacji wynikające z różnic genetycznych,
* współczynnik zmienności genetycznej - wariancja genetyczna skorygowana o częstość występowania cechy,
* dziedziczność - stosunek wariancji genetycznej do wariancji fenotypowej w populacji. W utracie różnorodności genetycznej upatruje się przyczynę spadku dostosowania. Depresja wsobna, utrata różnorodności genetycznej oraz mutacje są grupą czynników genetycznych, które mogą potencjalnie wpływać na ryzyko wyginięcia gatunku. Różnorodność genetyczna zapewnia materiał do ewolucji zachodzącej przez dobór naturalny. Chociaż wpływ różnorodności genetycznej na adaptację nie jest podważany, to konsekwencje ekologiczne różnych poziomów tej różnorodności nie są przewidywalne. Przeprowadzone badania podają w wątpliwość negatywne skutki utraty heterozygotyczności przez populacje, co nie podważa jednak konieczności zachowania różnorodności genetycznej. Zachowanie różnorodności biologicznej na poziomie genetycznym jest jednym z celów współczesnej ochrony przyrody, a utrzymanie różnorodności genetycznej zwierząt hodowlanych jest podstawowym sposobem zapewniania dostosowania do zmieniających się celów hodowlanych. (pl)
- Генетическое разнообразие, или генетический полиморфизм, — разнообразие популяций по признакам или маркерам генетической природы. Один из видов биоразнообразия. (ru)
- Genetisk variation, genetisk mångfald, är ett mått på hur genetiskt olika individer inom en population är. Genetisk variation är en förutsättning för naturligt urval, anpassning och evolution. Den skiljer sig från miljöbetingad variation genom att vara ärftlig. Riktat urval kan åstadkomma bestående förändringar i senare generationer endast om variationen har en genetisk komponent; urval inom en genetiskt enhetlig grupp har ingen effekt på avkomman. Genetisk variation kan visa sig i yttre skillnader mellan individer men kan också finnas dold i form av recessiva gener eller block av gener med motverkande effekt. Sådan variation utgör en variationsreserv som kan komma till uttryck vid behov av anpassning till nya förhållanden och utgör därigenom en förutsättning för artens fortbestånd. Den verkliga omfattningen av genetisk variation i naturliga populationer har upptäckts framför allt genom nya metoder att separera och karakterisera proteinmolekyler och DNA-sekvenser. Genetisk variation skapas genom nya mutationer och genflöden mellan populationer med olika geninnehåll och minskar framför allt genom genetisk drift i små populationer. Även förädlingsarbete och avel leder till minskad variation. De enhetliga och hårt specialiserade sorter respektive raser som ofta används inom växtodling och djurhållning tenderar att utarma den genetiska variationen. Ursprungliga, länge odlade sorter har byggt upp en genetisk anpassning till lokala förhållanden och utgör värdefulla resurser i fråga om genetisk variation, som om de försvinner inte kan återskapas eller ersättas genom nya mutationer och genetisk manipulation. Insikten om detta har lett till att man nu försöker bevara gamla oförädlade husdjursraser och lantsorter av olika växter. Behovet att upprätthålla den genetiska variationen är därför ett problem i arbetet med att bevara utrotningshotade arter eller utrotningshotade lokala bestånd. Vad som är en tillräckligt stor population varierar beroende på arten och på förhållandena. Begreppet effektiv population betecknar det antal individer som verkligen för sina gener vidare till nästa generation. I till exempel arter med harem, där en enda hane parar sig med flera honor, kan den effektiva populationen vara en bråkdel av hela populationen. Genetisk variation kan mätas på flera olika sätt. Ett mått är andelen individer som är heterozygota på ett visst locus, ett annat är antalet tillgängliga alleler på ett eller flera loci. Det finns också andra metoder där man tar hänsyn till fördelningen av alleler så att variationen anses högre om fördelningen är jämn än om en allel överväger. Dessa metoder kräver analys av arvsmassan, vilket är kostsamt. Forskare kan därför också mäta variationen genom att studera egenskaper hos olika individer, antingen mellan olika populationer eller inom en population. När en allel finns hos samtliga individer och det inte längre finns någon variation för den genen, säger man att allelen har fixerats. (sv)
- A diversidade genética é uma medida de biodiversidade que mede a variação genética dentro de cada espécie, tanto entre populações geograficamente separadas como entre os indivíduos de uma dada população. É o número total de características genéticas que constituem uma espécie. Pode também referir-se tanto ao número de espécies dentro de um género como a diferenças dentro de uma espécie e pode ser relacionado ao período de sobrevivência de uma espécie. É distinta de variabilidade genética, que descreve a tendência das características genéticas de variar. A diversidade genética é uma forma das populações se adaptarem a ambientes em mudança. Com mais variação, é mais provável que alguns indivíduos de uma população possuam variações de alelos que são adequados para determinado ambiente. Esses indivíduos têm maior probabilidade de sobreviver tempo suficiente para produzir descendentes com esse alelo. A população continuará por mais gerações devido ao sucesso desses indivíduos. O campo académico da genética populacional inclui várias hipóteses e teorias sobre a diversidade genética. A propõe que a diversidade é o resultado da acumulação de substituições neutras. Seleção disruptiva é a hipótese de que duas subpopulações de uma espécie que vivam em ambientes diferentes selecionam alelos diferentes em um locus particular. Isso pode ocorrer, por exemplo, se a mobilidade de indivíduos de uma espécie tiver uma grande gama de valores. Seleção dependente de frequência é a hipótese de que à medida que os alelos se tornam mais comuns, eles se tornam mais vulneráveis. Isso ocorre em , onde uma alta frequência de um alelo defensivo entre o significa que é mais provável que um patogéneo se espalhe se ele é capaz de superar esse alelo. (pt)
- 遺傳多樣性又稱為基因多樣性（英語：genetic diversity）。同種個體間因為其生活環境的不同，經歷長時間的天擇、突變所產生的結果。如果遺傳多樣性越高，則族群中可提供環境天擇的基因愈多，其族群對於環境適應能力就愈強，有利於族群的生存及演化。例如人類有不同的膚色，這就是同種個體間性狀的差異，而性狀所表現的差異就是由基因的差異所引起的。 (zh)
- Генетичне різноманіття — характеристика біорізноманіття, що описує загальне число генетичних характеристик, які зустрічаються у популяції або виді. Термін відрізняється від генетичної мінливості, яка описує здатність генетичних характеристик до змін. Генетична різноманітність являє собою важливий компонент генетичної характеристики популяції, групи популяцій або виду. Генетична різноманітність, залежно від вибору розглянутих генетичних маркерів, характеризується кількома вимірюваними показниками, або параметрами:
* Середня гетерозиготність
* Число алелей на локус
* Генетична відстань (для оцінки міжпопуляційного генетичного різноманіття).Механізми виникнення: Генетика популяцій описує кілька теоретично можливих механізмів виникнення генетичного різноманіття:
* пропонує, що генетичне різноманіття є результатом накопичення нейтральних рис.
* Дизруптивний добір пропонує швидке пристосування до локальних умов та відбір алелей, це особливо ймовірно у випадку великого ареалу або низької мобільності популяції.
* пропонує зниження рівня пристосування в результаті надмірного поширення риси, як це може трапитися у випадку рис, що впливають на взаємодію з патогенами.Показники генетичної різноманітності
* Середня гетерозиготність Цей параметр генетичного різноманіття описує, яку частку в популяції становлять особини, гетерозиготні за досліджуваними маркерами, з усередненням цього параметра по набору використаних маркерів.
* Число алелей на локус Цей параметр, як правило, використовується для оцінки генетичного різноманіття за маркерами, які мають більше двох описаних алельних станів, наприклад, для мікросателітних локусів.
* Генетична відстань Параметр описує ступінь відмінності і різноманітності між популяціями за наявністю / відсутністю або частотам алелей, що були використані як маркери. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- Genetika diverseco estas la totala nombro de genetikaj karakteroj en la genetika formado de specioj. Ĝi distingiĝas el "genetika varieblo", kiu priskribas la tendencon de la genetikaj karakteroj al variado. Genetika diverseco utilas kiel vojo por ke la populacioj adaptiĝu al ŝanĝoj en la medioj. Per pli da variado, estas pli facile ke kelkaj individuoj en populacio posedu variaĵojn de aleloj kiuj estas kongruaj por la medio. Tiuj individuoj plej facile survivos por produkti idojn kiuj portu tiun alelon. La populacio pluos dum pluaj generacioj pro la sukceso de tiuj individuoj. (eo)
- Tagraíonn éagsúlacht ghéiniteach, leibhéal na bithéagsúlachta, do líon iomlán na dtréithe géiniteacha i gcomhdhéanamh géiniteach an speicis. Déantar idirdhealú idir an agus , déanann an 'athraitheacht ghéiniteach' cur síos ar chlaonadh na dtréithe géiniteacha i dtreo an athraithe. (ga)
- Genetische variatie of genetische diversiteit is het bestaan van verschillen (variatie) in het genetisch materiaal van een populatie, een biologische soort of een heel ecosysteem. Genetisch materiaal is te zien als het recept voor een organisme. (Vaak wordt gezegd dat genen de blauwdruk voor een organisme zijn, maar deze analogie gaat mank, aangezien in een blauwdruk in een oogopslag duidelijk wordt welke vorm het product zal aannemen. Dit is bij het genetisch materiaal niet het geval.) Genetische variatie leidt ertoe dat er binnen een (populatie van een) soort verschillen voorkomen, waardoor ieder individu uniek is. Zelfs eeneiige tweelingen hebben kleine verschillen in hun genetisch materiaal en daardoor kleine uiterlijke verschillen, waardoor ze van elkaar te onderscheiden zijn. (nl)
- 遺伝的多様性（いでんてきたようせい、英: genetic diversity）とは、ある一つの種の中での遺伝子の多様性。生態系の多様性および種多様性と並んで生物多様性を構成する要素の一つ。生態学・遺伝学用語。 種内の多様性には、「個体の遺伝子構成（遺伝子型）」間での多様性と「個体群の遺伝子構成（遺伝子プール）」間の多様性があり、遺伝的多様性はそれら二つの多様性を合わせたものである。遺伝的多様性を特定の遺伝子座に限定して捉えた場合、多型現象として把握される。 (ja)
- Генетическое разнообразие, или генетический полиморфизм, — разнообразие популяций по признакам или маркерам генетической природы. Один из видов биоразнообразия. (ru)
- 遺傳多樣性又稱為基因多樣性（英語：genetic diversity）。同種個體間因為其生活環境的不同，經歷長時間的天擇、突變所產生的結果。如果遺傳多樣性越高，則族群中可提供環境天擇的基因愈多，其族群對於環境適應能力就愈強，有利於族群的生存及演化。例如人類有不同的膚色，這就是同種個體間性狀的差異，而性狀所表現的差異就是由基因的差異所引起的。 (zh)
- التنوع الجيني (بالإنجليزية: Genetic diversity) يعني بالخصوص درجة تنوع مورثة داخل نوع معين، مقابلة للعدد الكلي للمميزات الجينية في البناء الجيني للنوع، فهي بذلك تعكس مستوى التنوع «داخل النوع ذاته». وتختلف عن التباين الجيني (genetic variability) والذي يعني التوجه نحو اختلاف في المميزات الجينية للنوع ضمن مادته الجينية أساسا. وهو مظهر مهم من مظاهر التنوع الحيوي في الأرض. يخص التنوع الجيني الأنواع البرية (Sauvages) وكذا الأنواع المزروعة (نباتات، فطريات وخمائر) أو الداجنة (حيوانات) وهو في انحسار ملحوظ يؤرق الباحثين في الميدان. (ar)
- La diversitat genètica és un nivell de la biodiversitat que es refereix al nombre total de característiques genètiques de la composició genètica d'una espècie. Es distingeix de la variabilitat genètica, que descriu la tendència de les característiques genètiques a variar. (ca)
- Genetic diversity is the total number of genetic characteristics in the genetic makeup of a species, it ranges widely from the number of species to differences within species and can be attributed to the span of survival for a species. It is distinguished from genetic variability, which describes the tendency of genetic characteristics to vary. (en)
- La diversidad genética es el número total de características genéticas diferentes entre los individuos de una especie. Es el componente básico de la biodiversidad. Representa la capacidad para encontrar individuos que suplan a otros afectados por dolencias congénitas, malformaciones, debilidad ante patógenos y otros problemas hereditarios. Cuanto mayor diversidad genética, mayores probabilidades tienen las especies de sobrevivir los cambios del medio ambiente P. J. la define como: La información contenida en los genes de los distintos individuos de una especie. (es)
- Dibertsitate genetikoa espezie bateko banakoen edo espezie desberdinen artean dauden aldaera genetiko guztien multzoa da. Biodibertsitatearen oinarrizko osagaia da. Sortzetiko gaitzak, , patogenoekiko ahultasuna eta beste arazo hereditario batzuk dituzten pertsonak ordezkatzeko gaitasuna adierazten du. Zenbat eta dibertsitate genetiko handiagoa izan, orduan eta aukera gehiago dituzte espezieek ingurumenaren aldaketek bizirik irauteko. (eu)
- La diversité génétique désigne le degré de variétés des gènes au sein d'une même espèce, correspondant au nombre total de caractéristiques génétiques dans la constitution génétique de l'espèce (voire de la sous-espèce). Elle décrit le niveau de la diversité intraspécifique. Elle se distingue de la variabilité génétique, qui mesure la variation des caractéristiques génétiques d'un individu, d'une population, d'une métapopulation, d'une espèce ou d'un groupe d'espèces. C'est un des aspects majeurs de la biodiversité, sur la planète, comme au sein des écosystèmes et des populations. (fr)
- Keanekaragaman genetik (genetic diversity) adalah suatu tingkatan biodiversitas yang merujuk pada jumlah total variasi genetik dalam keseluruhan spesies yang mendiami sebagian atau seluruh permukaan bumi yang dapat didiami. Ia berbeda dari variabilitas genetik, yang menjelaskan kecenderungan kemampuan suatu karakter/sifat untuk bervariasi yang dikendalikan secara genetik. (in)
- La diversità genetica (o variabilità genetica) è una caratteristica degli ecosistemi o di un pool di geni comunemente ritenuta vantaggiosa per la sopravvivenza: essa descrive l'esistenza di molte versioni diverse di uno stesso organismo. Ad esempio, la grande carestia che colpì l'Irlanda nell'Ottocento può essere attribuita in parte al fatto che le piante irlandesi di patate mostravano una varietà genetica molto ridotta, il che permise alla peronospora delle patate (Phytophthora infestans) di infettare e distruggere la maggior parte dei raccolti dell'isola. In generale la diversità genetica offre alle specie maggiore capacità di adattamento e di sopravvivenza in caso di particolari eventi o cambiamenti ambientali. Gli individui il cui fenotipo è diverso in conseguenza della variabilità gen (it)
- 유전적 다양성(遺傳的多樣性, 영어: genetic diversity)은 하나의 종에서 나타나는 유전자의 생물 다양성을 뜻하는 개념이다. 유전자 다양성(遺傳子多樣性)이라고도 한다. 한 종의 모든 유전자의 총수에서 차지하는 유전형질의 개체차를 주요 연구 대상으로 한다. 이 단순히 유전형질 간의 차이만을 다루는 개념인 것과 달리 유전적 다양성은 유전형질의 변화를 함께 고려한다. 유전적 다양성은 각 세대마다 증가하며, 이는 연관이나 교차, 변이 등의 영향을 받는다. 일반적으로 생물학에서 사용되는 유전정보라는 단어는 바로 개체군에서의 유전적 다양성을 의미한다. (ko)
- Różnorodność genetyczna – jedna z trzech form różnorodności biologicznej wyróżnianych przez IUCN. Określa, mierzony na różne sposoby, poziom zmienności genetycznej w obrębie populacji. Najczęściej jest wyrażana jako różnorodność alleliczna, czyli średnia liczba i względna częstość alleli na locus. Jest podstawowym źródłem różnorodności biologicznej. Może być także mierzona jako: (pl)
- A diversidade genética é uma medida de biodiversidade que mede a variação genética dentro de cada espécie, tanto entre populações geograficamente separadas como entre os indivíduos de uma dada população. É o número total de características genéticas que constituem uma espécie. Pode também referir-se tanto ao número de espécies dentro de um género como a diferenças dentro de uma espécie e pode ser relacionado ao período de sobrevivência de uma espécie. É distinta de variabilidade genética, que descreve a tendência das características genéticas de variar. (pt)
- Genetisk variation, genetisk mångfald, är ett mått på hur genetiskt olika individer inom en population är. Genetisk variation är en förutsättning för naturligt urval, anpassning och evolution. Den skiljer sig från miljöbetingad variation genom att vara ärftlig. När en allel finns hos samtliga individer och det inte längre finns någon variation för den genen, säger man att allelen har fixerats. (sv)
- Генетичне різноманіття — характеристика біорізноманіття, що описує загальне число генетичних характеристик, які зустрічаються у популяції або виді. Термін відрізняється від генетичної мінливості, яка описує здатність генетичних характеристик до змін. Генетична різноманітність являє собою важливий компонент генетичної характеристики популяції, групи популяцій або виду. Генетична різноманітність, залежно від вибору розглянутих генетичних маркерів, характеризується кількома вимірюваними показниками, або параметрами:
* Число алелей на локус
* Генетична відстань (uk)
|