| dbo:abstract
|
- Gustav Satter (Rann, Eslovènia, 12 de febrer de 1832 - Viena, Àustria, 1879) fou un compositor i pianista austríac. Des de molt jove es donà a conèixer com a concertista i compositor, però anul·la les seves primeres obres i perfeccionà els seus coneixements musicals, primer a Viena i després a París. Després va fer un viatge a Amèrica on donà lliçons a diversos alumnes entre ells en Benjamin Johnson Lang, i en tornar a Europa el 1862 es trobà amb què les seves obres havien estat calorosament recomanades per Berlioz. Després d'haver recorregut quasi tota Europa, donant concerts de piano, fixà la seva residència a Viena i més tard a Estocolm. Entre les seves obres principals hi figuren:
* , òpera,
* Lorelei, Jules Cesar, An die Freunde, obertures,
* Dues simfonies,
* Washington, quadre simfònic, A més de quartets i trios per a piano i instruments d'arc i d'altres composicions. (ca)
- Gustave Satter (12 February 1832 – after 1882) was an Austrian composer and pianist. (en)
- Gustave Satter (Wenen, 12 februari 1832 - Savannah (Georgia), 1879) was een Oostenrijks-Amerikaans componist en pianist. In tegenstelling tot zijn vaders verlangen dat zijn zoon geneeskunde studeerde, werd Satter een autodidacte musicus. Op de leeftijd van 19 jaar componeerde hij een mis en een orkestwerk gebaseerd op Schillers Ode aan de Vreugde, twee composities die verder nog weinig aandacht kregen. Na een reeks succesvolle concerten in New York en Boston in 1855 vestigde Satter zich in de Verenigde Staten waar hij les gaf, componeerde en concerten gaf. In 1879 verdween hij in het zuiden. Men neemt aan dat hij daar gestorven is op de leeftijd van 47 jaar. (nl)
- Густав Заттер (нем. Gustave Satter; 12 февраля 1832 года, Ранн — 1879) — австрийский пианист и композитор. По большей части самоучка, Заттер в 1847 году отправился в Вену (где ему покровительствовал Ференц Лист), а затем в Париж. Как композитор дебютировал в начале 1850-х гг., однако большого успеха не имел; к этому периоду относится, в частности, симфоническая увертюра по мотивам «Оды к радости» Фридриха Шиллера. В 1855—1862 гг. концертировал в США, где пользовался большой популярностью; сообщается, в частности, что Саттером был впервые исполнен в Нью-Йорке бетховенский Концерт № 5 «Император». По возвращении в Европу жил и работал в Вене, Дрездене, Ганновере, Гётеборге и Стокгольме, о композициях Заттера благосклонно отзывался Гектор Берлиоз. Оставил оперу «Оланта», увертюры «Лорелея» и «Юлий Цезарь», две симфонии, различную фортепианную и ансамблевую музыку. Вновь отправившись на гастроли в США, исчез в 1879 г. предположительно в штате Джорджия. (ru)
- Gustave Satter, född den 12 februari 1832 i Wien, död 1879 i Savannah (Georgia), var en österrikisk pianist. Satter utvecklade sig tidigt till pianovirtuos och tonsättare. Sina första lagrar vann han 1854 på en konsertresa till Amerika. Återkommen till Europa 1862, vistades han i Wien, Dresden, Hannover, Köpenhamn, Göteborg och slutligen Stockholm, dit han kom 1867 och där han en tid verkade som pianolärare. Senare återvände han till Amerika. Han invaldes i Musikaliska akademien 1872. Satter gjorde sig omtalad inte endast för sitt färdiga, klara och eleganta spel, utan även för sin mindre vanliga improviseringsförmåga. Bland hans pianokompositioner blev Elfentraum och Spinnerin på sin tid rätt mycket spelade. Av övriga kompositioner omtalas operan Olanthe, flera uvertyrer, symfonier, kvartetter med mera. (sv)
|
| rdfs:comment
|
- Gustave Satter (12 February 1832 – after 1882) was an Austrian composer and pianist. (en)
- Gustave Satter (Wenen, 12 februari 1832 - Savannah (Georgia), 1879) was een Oostenrijks-Amerikaans componist en pianist. In tegenstelling tot zijn vaders verlangen dat zijn zoon geneeskunde studeerde, werd Satter een autodidacte musicus. Op de leeftijd van 19 jaar componeerde hij een mis en een orkestwerk gebaseerd op Schillers Ode aan de Vreugde, twee composities die verder nog weinig aandacht kregen. Na een reeks succesvolle concerten in New York en Boston in 1855 vestigde Satter zich in de Verenigde Staten waar hij les gaf, componeerde en concerten gaf. In 1879 verdween hij in het zuiden. Men neemt aan dat hij daar gestorven is op de leeftijd van 47 jaar. (nl)
- Gustav Satter (Rann, Eslovènia, 12 de febrer de 1832 - Viena, Àustria, 1879) fou un compositor i pianista austríac. Des de molt jove es donà a conèixer com a concertista i compositor, però anul·la les seves primeres obres i perfeccionà els seus coneixements musicals, primer a Viena i després a París. Després va fer un viatge a Amèrica on donà lliçons a diversos alumnes entre ells en Benjamin Johnson Lang, i en tornar a Europa el 1862 es trobà amb què les seves obres havien estat calorosament recomanades per Berlioz. (ca)
- Gustave Satter, född den 12 februari 1832 i Wien, död 1879 i Savannah (Georgia), var en österrikisk pianist. Satter utvecklade sig tidigt till pianovirtuos och tonsättare. Sina första lagrar vann han 1854 på en konsertresa till Amerika. Återkommen till Europa 1862, vistades han i Wien, Dresden, Hannover, Köpenhamn, Göteborg och slutligen Stockholm, dit han kom 1867 och där han en tid verkade som pianolärare. Senare återvände han till Amerika. Han invaldes i Musikaliska akademien 1872. Satter gjorde sig omtalad inte endast för sitt färdiga, klara och eleganta spel, utan även för sin mindre vanliga improviseringsförmåga. Bland hans pianokompositioner blev Elfentraum och Spinnerin på sin tid rätt mycket spelade. Av övriga kompositioner omtalas operan Olanthe, flera uvertyrer, symfonier, kvart (sv)
- Густав Заттер (нем. Gustave Satter; 12 февраля 1832 года, Ранн — 1879) — австрийский пианист и композитор. По большей части самоучка, Заттер в 1847 году отправился в Вену (где ему покровительствовал Ференц Лист), а затем в Париж. Как композитор дебютировал в начале 1850-х гг., однако большого успеха не имел; к этому периоду относится, в частности, симфоническая увертюра по мотивам «Оды к радости» Фридриха Шиллера. В 1855—1862 гг. концертировал в США, где пользовался большой популярностью; сообщается, в частности, что Саттером был впервые исполнен в Нью-Йорке бетховенский Концерт № 5 «Император». По возвращении в Европу жил и работал в Вене, Дрездене, Ганновере, Гётеборге и Стокгольме, о композициях Заттера благосклонно отзывался Гектор Берлиоз. Оставил оперу «Оланта», увертюры «Лорелея» и (ru)
|