| dbo:abstract
|
- Cesta je pozemní komunikace zpravidla nižší třídy a kvality než silnice, zejména nezpevněná, avšak v některých nářečních oblastech jsou pod pojem zahrnovány i silnice. Slovo „cesta“ je odvozeno od staročeského slova „cěstění“, tedy „čištění“, což pochází z doby, kdy byly hlavními stezkami jen úzké lesní průseky, které rychle zarůstaly vegetací a byly na nich odstraňovány překážky (kameny, dřeviny). Většina cest je zařaditelná pod pojem polní cesty nebo lesní cesty. Typické cesty jsou jednopruhové a dvoustopá vozidla se na nich mohou míjet jen se zvýšenou opatrností nebo jen na rozšířených místech. Termínem „cesta“ se obvykle označují komunikace uzpůsobené k provozu automobilů, potahů nebo pojízdných strojů a speciálních vozidel; komunikace určené jen pro pěší, cyklisty, jezdce na koních nebo obdobný provoz se obvykle označují jako stezky nebo pěšiny. Podle dřívější ČSN 73 6100 „Názvosloví silničních komunikací“, bodu 40, je cesta místní nebo účelová komunikace nižšího řádu, která vznikla stálým ježděním po určitém pruhu pozemku bez jakýchokoliv stavebních úprav nebo s místními nahodilými úpravami povrchu a místními zemními pracemi nebo záměrným provedením nejnutnějších zemních prací v dosud nepojížděném terénu: tyto typy cest jsou považovány za nezpevněné. Pokud je cesta v celé své délce upravena nezhutněnou sutí, kameny, štěrkopískem, stavebním rumem nebo podobnými hmotami, je touto normou označována již za zpevněnou cestu. Některé cesty jsou zpevněny živičným, panelovým či dlážděným povrchem, někdy i v silniční kvalitě. Z technického hlediska mohou být některé takové cesty řazeny již mezi silniční komunikace, i když ze správního a provozního hlediska silnicemi nejsou. Celoročně udržovatelný povrch mají mít například lesní cesty I. třídy, mnohé z nich mají běžnou silniční šířku. Naproti tomu nová ČSN 73 6101 zavedla v roce 2004 pojem jednopruhových silnic. V České republice není zavedeno značení, které by umožňovalo silnice nižších kategorií od kvalitnějších cest na místě rozeznat: vyústění polní nebo lesní cesty na jinou pozemní komunikaci se však nepovažuje za křižovatku a platí na něm jiná úprava provozu než na vyústění silnice. (cs)
- الطريق الترابيّ أو الطريق الترابيّة ( كلمة الطريق مذكر ويؤنث وجمعه أطْرُق وطُرُق وأطْرِقاء وأطْرِقَة وجمع الجمع طُرُقات ) طريق سطحه غير مرصوف ويكون غالبا غير ممهد إلا بالمواد الموجودة على جانبيه من طين وتراب وهو اسم على مسمى. ويشكل هذا النوع من الطرق الغالبية العظمى من مسافة طرق العالم إلا أنها تقتصر على المناطق النائية والفقيرة في الدول المهيئة ببنية تحتية جيدة. ومن أخطار هذا الطريق الإمكانية العالية لانقطاعه بسهولة عند هطول الأمطار. ولكنه منتشر لسهولة إنشاءه ورخص ثمنه. (ar)
- Eine Naturstraße, auch Piste, ist ein kaum befestigter Verkehrsweg ohne Unterbau, der nicht staubfrei gemacht oder gehalten wird. Im modernen Straßenbau erhalten Straßen über ihren Unterbau zumeist eine Asphaltdecke, wodurch Staubfreiheit gewährleistet ist. Nur mit Schotter befestigte oder makadamisierte Straßen können durch Aufsprühen eines Bindemittels staubfrei gemacht werden, im einfachsten Fall ist dies Wasser. Bei Naturstraßen hingegen ist eine Staubfreimachung nicht vorgesehen, wodurch auch keine weiteren Maßnahmen nötig sind. Naturstraßen sind daher nur ganz leicht befestigt und können ohne Unterbau errichtet werden. Von Piste spricht man im Speziellen, wenn überhaupt keine baulichen Maßnahmen getroffen werden. Nach der Definition im niederösterreichischen Straßengesetz ist eine Naturstraße eine öffentliche Straße, deren Fahrbahn aus Gründen ihrer geringen Verkehrsbedeutung oder der Ökologie nicht staubfrei gemacht wird. (de)
- A dirt road or track is a type of unpaved road not paved with asphalt, concrete, brick, or stone; made from the native material of the land surface through which it passes, known to highway engineers as subgrade material. Dirt roads are suitable for vehicles; a narrower path for pedestrians, animals, and possibly small vehicles would be called a dirt track—the distinction is not well-defined. Unpaved roads with a harder surface made by the addition of material such as gravel and aggregate (stones), might be referred to as dirt roads in common usage but are distinguished as improved roads by highway engineers. (Improved unpaved roads include gravel roads, laterite roads, murram roads and macadamized roads.) Compared to a gravel road, a dirt road is not usually graded regularly to produce an enhanced camber to encourage rainwater to drain off the road, and drainage ditches at the sides may be absent. They are unlikely to have embankments through low-lying areas. This leads to greater waterlogging and erosion, and after heavy rain the road may be impassable even to off-road vehicles. For this reason, in some countries, such as Australia and New Zealand and Finland, they are known as dry-weather roads. Dirt roads take on different characteristics according to the soils and geology where they pass, and may be sandy, stony, rocky or have a bare earth surface, which could be extremely muddy and slippery when wet, and baked hard when dry. They are likely to become impassable after rain. They are common in rural areas of many countries, often very narrow and infrequently used, and are also found in metropolitan areas of many developing countries, where they may also be used as major highways and have considerable width. Terms similar to dirt road are dry-weather road, earth road, or the "Class Four Highway" designation used in the People's Republic of China. A track, dirt track, or earth track would normally be similar but less suitable for larger vehicles. Dirt roads almost always form a washboard-like surface with ridges. The reason for this is that dirt roads have tiny irregularities; a wheel hitting a bump pushes it forward, making it bigger, while a wheel pushing over a bump pushes dirt into the next bump. However, the surface can remain flat for velocities less than 5 mph. (en)
- Un camino de tierra es un tipo de camino no asfaltado hecho con el material propio de la superficie que atraviesa. Los caminos de tierra requieren mayor mantenimiento para estar en condiciones ya que son propensos a generar barro con las lluvias, a levantar mucha polvareda y a formar baches grandes por la lluvia. Por esto, brindan una menor transitabilidad que los caminos de ripio y los asfaltados, pero también requieren un menor costo de inversión. Los caminos de tierra tienen diferentes características de acuerdo con el suelo y la geología del lugar por el que pasan. Pueden ser de (por ejemplo en la provincia argentina de Misiones y sur de Brasil) o negra, más o menos arenosos, tener más o menos componentes de piedra. Son caminos comunes en áreas rurales y por lo general son estrechos y de bajo tránsito, aunque en muchos países también puede haber rutas nacionales de tierra. En muchos países en vías de desarrollo son parte de las áreas metropolitanas de algunas ciudades, y pueden incluso ser calles y avenidas importantes, de un ancho considerable. Mientras que los caminos de ripio normalmente pueden ser transitados por automóviles comunes, los caminos de tierra muchas veces pueden ser transitados solamente por camiones o vehículos cuatro por cuatro, especialmente en épocas de lluvia ya que es fácil quedar atascado en arena o barro. (es)
- Una strada sterrata (o carrareccia) è una strada di campagna priva di pavimentazione, adatta al transito di carri o macchine agricole, mezzifuoristrada e, con difficoltà, di altri veicoli. Onde evitare che diventi eccessivamente fangosa, una strada sterrata può essere opportunamente ricoperta con uno strato di sassi o ghiaia (strada bianca) allo scopo di favorire lo scorrimento delle ruote limitando così il loro affondamento nel terreno. (it)
- ダート (dirt) とは、泥や土を意味する。 スポーツ（モータースポーツを含む）ではダートコース（ダートトラックなどとも言う）のことを指す場合がほとんどである。ダートコースとは競馬やモータースポーツなどで利用される土や砂が細かく敷かれた走路のことである。 (ja)
- Droga gruntowa (inaczej: droga o nawierzchni gruntowej) – droga o nawierzchni z gruntu rodzimego lub utrwalona w wyniku specjalnych zabiegów i preparacji gruntu rodzimego przy pomocy mieszanin wykonanych z gliny, żwiru, żużla itp.. W polskim Prawie o ruchu drogowym drogę gruntową określono jako drogę z jezdnią o nawierzchni z gruntu rodzimego lub nasypowego, ulepszonego mechanicznie lub chemicznie, w której wierzchnia warstwa może być wykonana z kruszywa naturalnego, sztucznego lub pochodzącego z recyklingu. Droga gruntowa cechuje się niską przydatnością komunikacyjną. Długoletnie użytkowanie drogi gruntowej na nachylonym terenie skutkuje powstaniem rozcięcia drogowego. W krajach wysoko rozwiniętych drogi gruntowe występują przeważnie na terenach leśnych i polnych, jako drogi niepubliczne. W krajach rozwijających się stanowią drogi publiczne niższych kategorii. W państwach Trzeciego Świata są najpowszechniej występującym typem dróg kołowych. (pl)
- Een onverharde weg is een weg zonder wegverharding. Onverharde wegen worden vaak gemaakt van materiaal van het land waar deze doorheen lopen. Zo zijn er bijvoorbeeld grindwegen in rotsachtig gebied, in kleigebieden, holle wegen in (bijvoorbeeld) lössgebieden, ijswegen of winterwegen in winterse gebieden (bijvoorbeeld over bevroren rivierbeddingen en op de permafrost) en zandwegen in zandgebieden. Door het ontbreken van verharding is de begaanbaarheid sterk afhankelijk van het weer. Aanhoudend regenweer kan een onverharde weg in een modderbaan veranderen, waarin de wielen van voertuigen blijven steken. Holle wegen, droge rivierbeddingen en wadi's kunnen zelfs vollopen waardoor reizigers kunnen verdrinken. Droogteperioden leiden ertoe dat de wegen stoffig worden waardoor zicht en ademhaling bemoeilijkt worden. In vorstperioden bevriest water dat op de weg blijft staan zodat de weg in een ijsbaan verandert. Bovendien bevinden zich in holle wegen oneffenheden waardoor schoeisel sneller slijt en wielen en assen van voertuigen beschadigd kunnen raken. Voertuigen moeten daarom over het algemeen op een onverharde weg hun snelheid sterker matigen. Doordat de afwatering slechter is dan bij verharde wegen blijft water op de weg staan en vormt het plassen, en bij droogte in samenhang met wind of een auto geeft het enorm veel stof, hetgeen een bedreiging kan zijn voor de volksgezondheid van mensen die aan de weg wonen. Wegen die zijn gemaakt van een soort funderingslaag (grind (grindwegen), lateriet, macadam, toeslagmateriaal en dergelijke) worden afwisselend beschouwd als onverharde, half-verharde of . Dat hangt onder andere af van het terrein waar ze doorheen voeren. Zo worden de grindwegen in de rotsachtige gebieden van IJsland beschouwd als onverhard, maar werden de grindwegen die in de 19e eeuw in Nederland werden aangelegd als 'wegverharding' gezien. Onverharde wegen komen vooral voor in plattelandsgebieden, maar in ontwikkelingslanden komen ze ook veel voor in steden, waar ze soms zelfs de belangrijkste wegen vormen en zeer breed kunnen zijn. Onverharde wegen zijn soms geschikt voor voertuigen, maar niet altijd en niet voor alle soorten. Een smalle onverharde weg wordt een pad genoemd. In de meeste landen moet verkeer op een onverharde weg voorrang verlenen aan dat op een verharde weg. Bij een kruising van onverharde wegen onderling gelden de normale verkeersregels. (nl)
- Kärrväg är en sorts mindre väg, ofta ute i skogen. En kärrväg kunde, till skillnad från en , nyttjas för hästforor (kärror) vid barmark, till exempel av bönder som fraktade hem hö från sina åkrar. Kärrvägen karakteriseras av två hjulspår samt nedtrampad stig efter hästens hovar i mitten av vägen. När kärrväg saknades, var transport på vinterväg ofta enda möjligheten vid transport av större mängder gods. (sv)
- 泥路是一种路面由泥土組成的道路，此類道路的路面沒有任何鋪設。汽車在泥路上行駛的話容易打滑，所以大多數泥路基本上主要供行人以及一些牲畜拉的車通行。 (zh)
- Ґрунтова́ дорога (у просторіччі ґрунто́вка) — автомобільна або тракторна дорога, побудована з природного ґрунту чи ґрунту з добавками інших матеріалів. Поверхні дороги надають опуклий профіль, для створення якого використовують привізний ґрунт або ґрунт, отриманий при влаштуванні водовідвідних канав. В залежності від властивостей ґрунту дорога володіє більшою або меншою стійкістю, а отже, і проїзністю. Добре вимощена ґрунтова дорога в суху пору року забезпечує проїзд автомобілів з достатніми швидкостями. Великим недоліком ґрунтових доріг є їх пилимість. В період осіннього і весняного бездоріжжя у зв'язку з перезволоженням ґрунту і втратою носійної здатності ґрунтові дороги стають непроїзними, через те, що під впливом коліс автомобілів утворюються глибокі колії та вибоїни. Для поліпшення проїзності ґрунтові дороги зміцнюють добавками. Спостереження показують, що ґрунти, які володіють грубозернистим скелетом з вмістом крупнопісчаних і гравійних частинок 45-75 % і глинистих — 6-12 %, не розмокають і не втрачають своєї носійної здатності навіть при значному зволоженні. При інтенсивному русі поверхня дороги деформується і вимагає посилених робіт по профілізації. Рух автомобілів великої вантажності поліпшені ґрунтові дороги не витримують. Профілювання ґрунтових доріг необхідно виконувати систематично, особливо після дощів. (uk)
- Грунтовая дорога (в просторечии грунтовка) — автомобильная или тракторная дорога, построенная из природного грунта или грунта с добавками других материалов. Согласно российской строительной терминологии, это дороги, имеющие дорожные одежды низшего типа по классификации СНиП 2.05.02-08 или с отсутствующей одеждой. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- الطريق الترابيّ أو الطريق الترابيّة ( كلمة الطريق مذكر ويؤنث وجمعه أطْرُق وطُرُق وأطْرِقاء وأطْرِقَة وجمع الجمع طُرُقات ) طريق سطحه غير مرصوف ويكون غالبا غير ممهد إلا بالمواد الموجودة على جانبيه من طين وتراب وهو اسم على مسمى. ويشكل هذا النوع من الطرق الغالبية العظمى من مسافة طرق العالم إلا أنها تقتصر على المناطق النائية والفقيرة في الدول المهيئة ببنية تحتية جيدة. ومن أخطار هذا الطريق الإمكانية العالية لانقطاعه بسهولة عند هطول الأمطار. ولكنه منتشر لسهولة إنشاءه ورخص ثمنه. (ar)
- Una strada sterrata (o carrareccia) è una strada di campagna priva di pavimentazione, adatta al transito di carri o macchine agricole, mezzifuoristrada e, con difficoltà, di altri veicoli. Onde evitare che diventi eccessivamente fangosa, una strada sterrata può essere opportunamente ricoperta con uno strato di sassi o ghiaia (strada bianca) allo scopo di favorire lo scorrimento delle ruote limitando così il loro affondamento nel terreno. (it)
- ダート (dirt) とは、泥や土を意味する。 スポーツ（モータースポーツを含む）ではダートコース（ダートトラックなどとも言う）のことを指す場合がほとんどである。ダートコースとは競馬やモータースポーツなどで利用される土や砂が細かく敷かれた走路のことである。 (ja)
- Kärrväg är en sorts mindre väg, ofta ute i skogen. En kärrväg kunde, till skillnad från en , nyttjas för hästforor (kärror) vid barmark, till exempel av bönder som fraktade hem hö från sina åkrar. Kärrvägen karakteriseras av två hjulspår samt nedtrampad stig efter hästens hovar i mitten av vägen. När kärrväg saknades, var transport på vinterväg ofta enda möjligheten vid transport av större mängder gods. (sv)
- 泥路是一种路面由泥土組成的道路，此類道路的路面沒有任何鋪設。汽車在泥路上行駛的話容易打滑，所以大多數泥路基本上主要供行人以及一些牲畜拉的車通行。 (zh)
- Грунтовая дорога (в просторечии грунтовка) — автомобильная или тракторная дорога, построенная из природного грунта или грунта с добавками других материалов. Согласно российской строительной терминологии, это дороги, имеющие дорожные одежды низшего типа по классификации СНиП 2.05.02-08 или с отсутствующей одеждой. (ru)
- Cesta je pozemní komunikace zpravidla nižší třídy a kvality než silnice, zejména nezpevněná, avšak v některých nářečních oblastech jsou pod pojem zahrnovány i silnice. Slovo „cesta“ je odvozeno od staročeského slova „cěstění“, tedy „čištění“, což pochází z doby, kdy byly hlavními stezkami jen úzké lesní průseky, které rychle zarůstaly vegetací a byly na nich odstraňovány překážky (kameny, dřeviny). (cs)
- Eine Naturstraße, auch Piste, ist ein kaum befestigter Verkehrsweg ohne Unterbau, der nicht staubfrei gemacht oder gehalten wird. Im modernen Straßenbau erhalten Straßen über ihren Unterbau zumeist eine Asphaltdecke, wodurch Staubfreiheit gewährleistet ist. Nur mit Schotter befestigte oder makadamisierte Straßen können durch Aufsprühen eines Bindemittels staubfrei gemacht werden, im einfachsten Fall ist dies Wasser. Bei Naturstraßen hingegen ist eine Staubfreimachung nicht vorgesehen, wodurch auch keine weiteren Maßnahmen nötig sind. Naturstraßen sind daher nur ganz leicht befestigt und können ohne Unterbau errichtet werden. Von Piste spricht man im Speziellen, wenn überhaupt keine baulichen Maßnahmen getroffen werden. (de)
- A dirt road or track is a type of unpaved road not paved with asphalt, concrete, brick, or stone; made from the native material of the land surface through which it passes, known to highway engineers as subgrade material. Dirt roads are suitable for vehicles; a narrower path for pedestrians, animals, and possibly small vehicles would be called a dirt track—the distinction is not well-defined. Unpaved roads with a harder surface made by the addition of material such as gravel and aggregate (stones), might be referred to as dirt roads in common usage but are distinguished as improved roads by highway engineers. (Improved unpaved roads include gravel roads, laterite roads, murram roads and macadamized roads.) (en)
- Un camino de tierra es un tipo de camino no asfaltado hecho con el material propio de la superficie que atraviesa. Los caminos de tierra requieren mayor mantenimiento para estar en condiciones ya que son propensos a generar barro con las lluvias, a levantar mucha polvareda y a formar baches grandes por la lluvia. Por esto, brindan una menor transitabilidad que los caminos de ripio y los asfaltados, pero también requieren un menor costo de inversión. (es)
- Een onverharde weg is een weg zonder wegverharding. Onverharde wegen worden vaak gemaakt van materiaal van het land waar deze doorheen lopen. Zo zijn er bijvoorbeeld grindwegen in rotsachtig gebied, in kleigebieden, holle wegen in (bijvoorbeeld) lössgebieden, ijswegen of winterwegen in winterse gebieden (bijvoorbeeld over bevroren rivierbeddingen en op de permafrost) en zandwegen in zandgebieden. Onverharde wegen komen vooral voor in plattelandsgebieden, maar in ontwikkelingslanden komen ze ook veel voor in steden, waar ze soms zelfs de belangrijkste wegen vormen en zeer breed kunnen zijn. (nl)
- Droga gruntowa (inaczej: droga o nawierzchni gruntowej) – droga o nawierzchni z gruntu rodzimego lub utrwalona w wyniku specjalnych zabiegów i preparacji gruntu rodzimego przy pomocy mieszanin wykonanych z gliny, żwiru, żużla itp.. W polskim Prawie o ruchu drogowym drogę gruntową określono jako drogę z jezdnią o nawierzchni z gruntu rodzimego lub nasypowego, ulepszonego mechanicznie lub chemicznie, w której wierzchnia warstwa może być wykonana z kruszywa naturalnego, sztucznego lub pochodzącego z recyklingu. (pl)
- Ґрунтова́ дорога (у просторіччі ґрунто́вка) — автомобільна або тракторна дорога, побудована з природного ґрунту чи ґрунту з добавками інших матеріалів. Поверхні дороги надають опуклий профіль, для створення якого використовують привізний ґрунт або ґрунт, отриманий при влаштуванні водовідвідних канав. Для поліпшення проїзності ґрунтові дороги зміцнюють добавками. Спостереження показують, що ґрунти, які володіють грубозернистим скелетом з вмістом крупнопісчаних і гравійних частинок 45-75 % і глинистих — 6-12 %, не розмокають і не втрачають своєї носійної здатності навіть при значному зволоженні. (uk)
|