| dbo:abstract
|
- Výron koronální hmoty (anglicky coronal mass ejection, zkráceně CME) je uvolnění velkého množství materiálu ze sluneční korony do okolního prostoru. Úzce souvisí se slunečními erupcemi. Vyvržená hmota je ve skupenství plazmatu, skládá se tedy hlavně z protonů a elektronů. Vyvržená koronální hmota je proto zvýšeným tokem slunečního větru. Pokud částice vyvržené do vesmíru při výronu koronální hmoty zasáhnou Zemi, většina z nich se zachytí v jejím magnetickém poli. Částice, které proniknou přes toto pole, způsobují geomagnetické bouřky provázené vysokou poruchovostí počítačů, poruchami navigace až výpadky elektrického proudu. Jako doprovodný úkaz se přitom může objevit polární záře. V důsledku výronů koronální hmoty se ve slunečním plazmatu formují tzv. , která se šíří ve slunečním větru a před nimiž se tvoří rázové vlny. (cs)
- Una ejecció de massa coronal o CME (de l'anglès Coronal Mass Ejection) és l'expulsió d'una enorme quantitat de plasma de la corona solar cap a l'espai, a velocitats de centenars de quilòmetres per segon. Estan formades principalment per electrons i protons, a més de quantitats menors d'heli, oxigen i ferro en forma de ions. Quan les partícules ionitzades arriben a la Terra, alguns dies després, sovint provoquen pertorbacions en la magnetosfera terrestre, comprimint-la al seu costat diürn i estenent la seva cua en el costat nocturn. Quan la magnetosfera es reconnecta en el costat nocturn, es generen trilions de watts de potència, que són dirigits cap a l'atmosfera superior de la Terra. Aquest procés pot provocar aurores particularment intenses. Les ejeccions de la corona solar, així com les fulguracions solars, poder distorsionar les transmissions de ràdio, provocar danys als satèl·lits i a la xarxa de transport d'energia elèctrica. La CME més gran que s'ha mesurat mai va tenir lloc el 1859 i mesurava 100 nanoteslas. (ca)
- الانبعاث الكتلي الإكليلي (CME) انفجار هائل من الرياح الشمسية، وغيرها من بلازما النظائر الخفيفة، والمجالات المغناطيسية التي ترتفع فوق الهالة الشمسية أو تطرح بها في الفضاء الخارجي. (ar)
- Η στεμματική εκπομπή μάζας ή στεφανιαία μαζική εκτίναξη (αγγλ. Coronal Mass Ejection) είναι μορφή ηλιακής δραστηριότητας που συνοδεύεται από μεγάλης κλίμακας εκτόξευση πυκνού υλικού από το ηλιακό στέμμα προς τον μεσοπλανητικό χώρο. Πρόκειται για τεράστιες εκτινάξεις πλάσματος, αποτελούμενου κυρίως από ιόντα υδρογόνου, σε μικρότερο ποσοστό ηλίου και σε μικρές ποσότητες βαρύτερων στοιχείων. Συγκαταλέγονται στα περισσότερο ενεργητικά ηλιακά φαινόμενα, με κινητική ενέργεια που μπορεί να ξεπερνά τα 1032 έργια. Μια τυπική στεμματική εκπομπή συνοδεύεται από εκροή μάζας 1011-1012 kg και ταχύτητα από 400 μέχρι 1000 km/s, ενώ δεν αποκλείονται μάζες μεγαλύτερες από 1013kg και ταχύτητες μερικών χιλιάδων χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Η άμεση παρατήρησή τους γίνεται κατά κύριο λόγο με χρήση λευκού φωτός Το παρατηρούμενο λευκό φως προέρχεται από τη φωτόσφαιρα και σκεδάζεται στα ηλεκτρόνια του πλάσματος μέσω .}} ή με την επί τόπου καταγραφή τους στο μεσοπλανητικό διάστημα από διαστημόπλοια. Η πλειοψηφία των στεμματικών εκπομπών μάζας δεν επηρεάζει τη Γη γιατί το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς τους δεν περνά στη γήινη ατμόσφαιρα. Οι στεμματικές εκπομπές μάζας διαταράσσουν τη φυσιολογική ροή του ηλιακού ανέμου και κατά συνέπεια μπορεί να έχουν μεγάλη επίδραση στη διαμόρφωση του διαστημικού καιρού, προκαλώντας διαταραχές και στη Γη. Η επιστήμη ερευνά τους μηχανισμούς και τα αίτια αυτών των απότομων ισχυρότατων αποσπάσεων ύλης αποσκοπώντας στην πρόβλεψη του φαινομένου, πριν την εκδήλωσή του. (el)
- A coronal mass ejection (CME) is a significant release of plasma and accompanying magnetic field from the Sun's corona into the heliosphere. CMEs are often associated with solar flares and other forms of solar activity, but a broadly accepted theoretical understanding of these relationships has not been established. If a CME enters interplanetary space, it is referred to as an interplanetary coronal mass ejection (ICME). ICMEs are capable of reaching and colliding with Earth's magnetosphere, where they can cause geomagnetic storms, aurorae, and in rare cases damage to electrical power grids. The largest recorded geomagnetic perturbation, resulting presumably from a CME, was the solar storm of 1859. Also known as the Carrington Event, it disabled parts of the at the time newly created United States telegraph network, starting fires and shocking some telegraph operators. Near solar maxima, the Sun produces about three CMEs every day, whereas near solar minima, there is about one CME every five days. (en)
- Ein koronaler Massenauswurf (englisch coronal mass ejection, CME) ist eine Sonneneruption (eine eruptive Protuberanz), bei der Plasma ausgestoßen wird. Werden die Auswirkungen in großer Entfernung zur Sonne untersucht, so spricht man auch von interplanetarem koronalen Massenauswurf (engl. ICME). Die Austrittsquellen sind meist Sonnenflecken, deren Eruptionen auch als Flares (engl. flare ‚helles, flackerndes Licht‘) bezeichnet werden. Das ausgestoßene Plasma besteht hauptsächlich aus Elektronen, Protonen und zu kleinen Anteilen aus Kernen schwererer Elemente wie Helium, Sauerstoff und Eisen. Vermutlich verursachen Rekonnexionen der Magnetfeldlinien die Eruptionen. Die Häufigkeit von koronalen Massenauswürfen ist eng an die Sonnenaktivität gekoppelt: im Sonnenfleckenminimum sind sie deutlich seltener als im Sonnenfleckenmaximum, die durchschnittliche Häufigkeit schwankt zwischen 0,5 und 6 Ereignissen pro Tag. Die Verteilung der Intensitäten gehorcht einem Skalengesetz. (de)
- Artikulu hau astronomiari buruzkoa da; beste esanahietarako, ikus «Koroa». Koroa-masaren eiekzioa Eguzkitik askatzen den erradiazioz eta eguzki-haizez osatutako uhinari deritzo. izeneko denboraldian gertatzen da, 11 urtetan behin ematen dena. Oso uhin arriskutsua da, Lurrera ailegatuko balitz eta Lurreko eremu magnetikoa hegoalderantz orientatuta balego, zirkuitu elektrikoak, transformadoreak eta kaltetzeaz gain Lurreko eremu magnetikoa denboraldi batez gutxiagotu lezake. Egoera hau jazotzen denean eguzki ekaitza deritzo. Halaber, Lurreko eremu magnetikoa iparralderantz orientatuta balego, uhinak magnetosferan errebotatuko luke. (eu)
- Une éjection de masse coronale (en abrégé EMC ; en anglais coronal mass ejection, CME) est une bulle de plasma produite dans la couronne d'une étoile (par exemple la couronne solaire). (fr)
- Se denomina eyección de masa coronal o CME (por sus siglas en inglés: Coronal Mass Ejection) a una onda hecha de radiación y viento solar que se desprende del Sol en el periodo llamado . Esta onda es muy peligrosa ya que, si llega a la Tierra y su campo magnético está orientado al sur, puede dañar los circuitos eléctricos, los transformadores y los sistemas de comunicación, además de reducir el campo magnético de la Tierra por un período. Cuando esto ocurre, se dice que hay una tormenta solar. Sin embargo, si está orientado al norte, rebotará inofensivamente en la magnetosfera. La magnetosfera o magnetósfera es una región alrededor de un planeta en la que el campo magnético de este desvía la mayor parte del viento solar formando un escudo protector contra las partículas cargadas de alta energía procedentes del Sol. (es)
- Lontaran massa korona (bahasa Inggris: coronal mass ejection, disingkat CME) adalah lontaran besar plasma beserta medan magnet dari korona matahari. Mereka biasa mengikuti semburan matahari dan juga biasa muncul ketika erupsi tonjolan matahari. Plasma tersebut dilontarkan ke dalam angin surya dan dapat diamati dengan pencitraan . Lontaran massa korona sering dikaitkan dengan aktivitas matahari lainnya. Namun, belum ada teori yang diterima secara umum tentang hubungan di antara mereka. Lontaran tersebut paling sering berasal dari wilayah aktif pada permukaan matahari, misalnya bintik-bintik matahari yang bergerombol. Gangguan geomagnetik terbesar, kemungkinan disebabkan oleh lontaran yang menabrak magnetosfer Bumi, adalah badai matahari 1859 (Peristiwa Carrington). Peristiwa ini mematikan jaringan telegraf AS, membuat kebakaran, dan menyetrum beberapa operator telegraf. (in)
- Un'espulsione di massa coronale (normalmente abbreviata in CME, acronimo dell'inglese coronal mass ejection) è una significativa espulsione di materiale dalla corona solare nell'eliosfera, osservata con un coronografo in luce bianca. Le CME sono spesso associate a brillamenti o a qualche altra forma di intensa attività solare, anche se non è ancora stata stabilita una chiara relazione tra questi eventi. In corrispondenza di un massimo solare, il Sole produce tre espulsioni di massa coronale al giorno, mentre nei periodi di minimo solare si ha in media una CME ogni cinque giorni. Animazione di una CME (it)
- 코로나 질량 방출(Coronal mass ejection, CME)은 대규모의 태양풍 폭발 현상으로, 가벼운 동위원소 플라스마를 포함하며, 자기장이 태양 코로나 위로 올라와서 우주 공간으로 뻗어지게 된다. 태양 플레어와 같은 다른 형태의 태양 활동과 종종 연관되는데 인과관계는 성립되지 않았다. 대부분의 질량 방출은 흑점 집단과 같은 태양 표면의 활성 구역에서 기인한다. 태양 극대기에는 태양은 하루 3번의 CME를 발생시키고, 태양 극소기에는 5일마다 한 번의 CME를 발생시킨다. 주로 전자와 양성자를 방출하지만 약간의 헬륨·산소·철 등도 포함되어 있다. 방출된 입자가 지구에 접근하면, 지구의 자기권을 교란하는데, 태양 방면의 자기권은 압축되며, 반대 방면의 자기권은 길게 늘어진다. 자기권이 태양 반대편에서 재결합하면, 엄청난 양의 전기가 발생하며 이 전기는 지구의 상부 대기로 쏟아진다. 이 과정은 강한 오로라를 형성한다. 태양플레어와 함께, 코로나 질량 방출은 전파를 교란하며, 정전을 유발하며, 인공 위성 및 에 피해를 입힐 수 있다. (ko)
- Een plasmawolk is een massale uitbarsting van zonnewind, ander licht isotoop plasma en magnetische velden die boven de corona uitkomen of de ruimte worden ingeslingerd Een plasmawolk is niet hetzelfde als een zonnevlam, hoewel de twee verschijnselen aan elkaar gerelateerd zijn. De plasmawolken bestaan vooral uit protonen en elektronen, maar in veel mindere mate ook zwaardere elementen.Plasmawolken die de ruimte in worden geslingerd kunnen de planeten in het zonnestelsel bereiken. Hier worden ze afgebogen door de magnetische velden van de planeet naar de polen. Als de geladen deeltjes de atmosfeer bereiken, licht de atmosfeer op. Dit verschijnsel is bekend als poollicht. Nadere informatie over plasma in de ruimte zie plasmakosmologie (nl)
- コロナ質量放出（コロナしつりょうほうしゅつ、Coronal mass ejection、CME）とは、太陽活動に伴い、太陽から惑星間空間内へ突発的にプラズマの塊が放出される現象。宇宙飛行士や飛行機パイロットの人体に与える影響も大きい。 (ja)
- Ejeções de massa coronal (EMC) são grandes erupções de gás ionizado a alta temperatura, provenientes da coroa solar. O gás expelido constitui parte do vento solar e, quando atinge o campo magnético terrestre, pode causar tempestades geomagnéticas, prejudicando os meios de comunicações e estações elétricas. Frequentemente estão associadas a outras formas de atividade solar, como a erupção solar, mas ainda não há uma relação estabelecida entre esses fenômenos. A maior parte das ejeções origina-se de regiões ativas da superfície solar, como grupos de manchas solares, geralmente associadas a campos magnéticos instáveis distribuídos ao longo do Sol, principalmente no período mais ativo do ciclo solar. Em épocas de máxima atividade solar, são produzidas pelo menos três ejeções de massa coronal por dia, enquanto que em épocas de mínima atividade solar, há apenas uma ejeção a cada cinco dias, em média. (pt)
- Koronalny wyrzut masy (ang. coronal mass ejection, CME) – olbrzymi obłok plazmy, w którym pole magnetyczne jest bardziej intensywne, przyspieszany w obszarze korony słonecznej i wyrzucany w przestrzeń międzyplanetarną. Jest to jeden z najważniejszych czynników kształtujących pogodę kosmiczną. Masa materii skupionej w ukształtowanym plazmoidzie sięga miliardów ton, a składa się głównie z elektronów i protonów z niewielkim dodatkiem jonów cięższych pierwiastków, jak hel, tlen i żelazo. Obłoki wyrzuconej plazmy osiągają prędkość od prawie 200 do ponad 2000 km/s. Wyrzuty koronalne są skutkiem rekoneksji magnetycznej podczas rozbłysków słonecznych i protuberancji. Częstość ich występowania zmienia się w zależności od fazy cyklu aktywności słonecznej. Podczas minimum aktywności zjawisko zanika, a podczas maksimum częstość wzrasta do 4–5 dziennie. W przestrzeni międzyplanetarnej plazma ta rozchodzi się w postaci stosunkowo dobrze ukierunkowanego i wąskiego wyrzutu rozszerzającego się do średnicy np. 50 mln km w odległości równej promieniowi orbity Ziemi. Jeżeli koronalny wyrzut masy osiągnie okolice Ziemi, wywoła wtedy zaburzenia ziemskiej magnetosfery i zorze polarne. Bardzo intensywne burze magnetyczne mogą spowodować uszkodzenia sieci przesyłowych energii elektrycznej na rozległych obszarach i zakłócać łączność radiową, głównie w zakresie fal krótkich. Fale uderzeniowe otaczające wyrzuty koronalne mogą zmieniać trajektorie satelitów. Ich zagrożenie dla astronautów nie jest jeszcze dokładnie znane - podczas sztormów słonecznych z października 2003 roku astronauci znajdujący się na ISS zostali poinstruowani, żeby udać się do bardziej chronionej przed promieniowaniem, rosyjskiej części stacji. Plazmoidy powstają jedynie w tym samym czasie co rozbłyski, nie poruszają się natomiast w przestrzeni tak szybko jak powstałe wówczas cząstki o dużych energiach. Te właśnie mogą niszczyć panele baterii słonecznych, powodować gromadzenie ładunku elektrycznego na satelitach, a dla astronautów stanowią zagrożenie takie samo jak jonizujący zakres widma promieniowania elektromagnetycznego. 1 września 1859 podczas obserwacji Słońca angielski amator astronomii Richard Christopher Carrington zauważył w pobliżu grupy plam słonecznych dwie jasne wstęgi. Zjawisko to trwało około pięciu minut. Gdy nastała noc, niebo zasnuło się światłami zorzy polarnej, którą można było zaobserwować nawet na Karaibach; linie telegraficzne w Europie i USA zaczęły iskrzyć, a indukowane w nich prądy wystarczały do utrzymywania pracy telegrafów nawet po odłączeniu od zasilania. Zarejestrowano także wahania ziemskiego pola magnetycznego. Dziś możemy się domyślać, że zaobserwował on rozbłysk na Słońcu, któremu prawdopodobnie towarzyszył koronalny wyrzut masy i po dotarciu do Ziemi spowodował potężną burzę magnetyczną. Naukowcy uważają, że powtórka z 1859 roku jest tylko kwestią czasu, ponieważ badania rdzeni ziemskich lodowców wykazały, że wyrzuty ze Słońca o takiej sile występują średnio raz na 500 lat.Zdaniem wielu naukowców rozbłyski słoneczne i związane z nimi koronalne wyrzuty masy mogące wywołać wielką burzę słoneczną są zagrożeniem znacznie większym niż ocieplenie klimatu. Pierwsza bezpośrednia obserwacja koronalnego wyrzutu masy została wykonana 14 grudnia 1971 z pokładu satelity (Orbiting Solar Observatory 7), który badał Słońce w latach 1971–1973. W późniejszych latach obserwacje CME prowadzone były między innymi przez instrumenty umieszczone na pokładzie stacji kosmicznej Skylab, obserwatorium kosmiczne Solar Maximum Mission, satelitę P78-1 oraz obecnie przez zespół koronografów (instrument LASCO) umieszczonych na satelicie SOHO. Obserwacja powstawania oraz rozchodzenia się CME w heliosferze stanowi główne zadanie misji sond STEREO. Te dwie sondy obserwują koronę słoneczną z różnych miejsc umożliwiając uzyskanie informacji o przestrzennym rozmieszczeniu wyrzutów. Od 2015 roku CME monitoruje także Deep Space Climate Observatory – sonda umieszczona w pobliżu punktu L1 między Ziemią a Słońcem. 9 marca 1989 na Słońcu doszło do potężnego koronalnego wyrzutu masy, który cztery dni później spowodował na Ziemi burzę magnetyczną i uszkodził sieć energetyczną w prowincji Quebec w Kanadzie. Awaria ta na wiele godzin odcięła miliony Kanadyjczyków od energii elektrycznej i miała poważne skutki ekonomiczne. Podobne burze zarejestrowano w innych miejscach świata w latach 1921 i 1960. Spowodowały one między innymi globalne zakłócenia w odbiorze stacji radiowych (pl)
- Koronamassutkastning, ofta förkortat CME efter engelskans coronal mass ejection, inträffar då mycket stora mängder partiklar kastas ut med solvinden till följd av stora explosioner på solens yta. Koronamassutkastningar är ett viktigt solfenomen som bland annat påverkar rymdvädret. Om en CME når jorden kan den påverka jordens magnetosfär och på så vis ge upphov till en geomagnetisk storm. Geomagnetiska stormar kan störa bland annat radio- och kraftöverföringar, men kan även ge polarsken. (sv)
- Корональный выброс массы — выброс вещества из звёздной короны. Наблюдение корональных выбросов массы с поверхности Земли затруднено. По-видимому, первое наблюдение корональных выбросов в видимом диапазоне длин волн было выполнено в начале 1970-х годов с помощью коронографа, установленного на седьмой орбитальной солнечной обсерватории. Станция SMM продолжила изучение этого явления в 1980 году. До появления данных с этих двух станций никто не осознавал, что корональные выбросы массы являются столь важными и распространёнными. Так как затмевающий диск коронографа вырезает из поля зрения прибора яркий диск Солнца, то наблюдения источника коронального выброса на поверхности Солнца с помощью коронографа оказываются невозможным, и предположения о возможном его источнике делаются на основе наблюдений другими приборами в других диапазонах волн.Эта принципиальная трудность приводит к тому, что по наблюдениям со спутника вблизи Земли в ряде случаев оказывается невозможным определить направление движения выброса: движется ли он к Земле или от Земли. Для преодоления этой трудности в настоящее[когда?] время используется пара космических аппаратов проекта STEREO, которые разведены на большие углы по орбите Земли. Во время максимумов солнечной активности частота корональных выбросов массы достигает трёх за сутки, тогда как в периоды спокойного Солнца эта частота может снижаться до одного выброса в 5 суток. В отличие от солнечных вспышек, во время которых магнитная энергия, накопленная в активных областях на Солнце, реализуется в основном в виде электромагнитного излучения, во время корональных выбросов массы эта энергия расходуется на ускорение огромных масс вещества. Корональные выбросы массы, которые возможно наблюдать только вне солнечного диска (вне затмевающего диска коронографа), часто сопоставляют с солнечными вспышками, которые наблюдаются на солнечном диске. Так как такое сопоставление неоднозначно, то существует 2 точки зрения о связи этих явлений. Согласно более ранней точке зрения, корональные выбросы массы и солнечные вспышки являются разными проявлениями одного и того же процесса. Согласно второй точке зрения, эти явления могут иметь общий источник энергии, и если накопленной в источнике энергии достаточно на реализацию 2 явлений, они возникают в близких по времени и пространству интервалах. Однако существует ряд наблюдений, когда корональные выбросы массы регистрируются без каких-либо явлений на солнечном диске, в том числе и без солнечных вспышек. Выброс включает в себя плазму, состоящую в основном из электронов и протонов наряду с небольшим количеством более тяжёлых элементов — гелия, кислорода, и других. Некоторые ионы часто имеют более низкие состояния ионизации (например, однократно ионизованные атомы гелия), чем окружающая спокойная плазма короны, что указывает на то, что значительная часть массы выброса может быть ускорена из областей с более низкой температурой, то есть с уровня хромосферы. Характерной особенностью выброса является то, что общая топология выброса имеет форму гигантской петли, оба или одно основание которой закреплены за солнечную атмосферу, а магнитное поле в выбросе, как правило, выше, чем в спокойном солнечном ветре, и представляет собой скрученные в жгут магнитные силовые линии. В каждом корональном выбросе массы может содержаться до 10 миллиардов тонн вещества, которое летит в космосе с средней скоростью 400 км в секунду (быстрые выбросы — до 2000 км/с). Если выброс направлен в сторону Земли, он достигает нашей планеты в течение одного-трёх дней. Быстрые корональные выбросы, проходя сквозь более медленный регулярный солнечный ветер, создают в нём мощные ударные волны. Различают также корональный выброс в межпланетном пространстве. Одной из разновидностей такого выброса является магнитное облако. Когда выброс достигает Земли, он может оказать сильное влияние на её магнитосферу, вызывая различные явления космической погоды. Среди возможных эффектов — полярные сияния, магнитные бури, нарушения в работе электрооборудования, ухудшение условий распространения радиоволн. (ru)
- 日冕物質拋射（CME）是從太陽的日冕釋放電漿和磁場到日球的重大事件。CME通常與閃焰和其他形式的太陽活動有關，但對這些關係能被廣泛接受的理論與理解尚未建立。 如果CME進入行星際空間，則稱為行星際日冕物質拋射（ICME）。ICME能够到達地球的磁層並與其發生碰撞，在那裡它們會導致磁暴、極光，在極少數情况下還會損壞輸電網路。據記錄，由CME引起的最大地磁擾動，可能是1859年太陽風暴。它也被稱為卡靈頓事件，在當時新創建的美國電報網絡有的部分癱瘓，引發火災，並震驚了一些電報運營商。 在太陽極大期，太陽每天大約產生三次CME，而在極小期大約每五天產生一次CME。 (zh)
- Корональні викиди маси (англ. coronal mass ejection, скор. англ. CME) — викид речовини з сонячної корони. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- الانبعاث الكتلي الإكليلي (CME) انفجار هائل من الرياح الشمسية، وغيرها من بلازما النظائر الخفيفة، والمجالات المغناطيسية التي ترتفع فوق الهالة الشمسية أو تطرح بها في الفضاء الخارجي. (ar)
- Une éjection de masse coronale (en abrégé EMC ; en anglais coronal mass ejection, CME) est une bulle de plasma produite dans la couronne d'une étoile (par exemple la couronne solaire). (fr)
- 코로나 질량 방출(Coronal mass ejection, CME)은 대규모의 태양풍 폭발 현상으로, 가벼운 동위원소 플라스마를 포함하며, 자기장이 태양 코로나 위로 올라와서 우주 공간으로 뻗어지게 된다. 태양 플레어와 같은 다른 형태의 태양 활동과 종종 연관되는데 인과관계는 성립되지 않았다. 대부분의 질량 방출은 흑점 집단과 같은 태양 표면의 활성 구역에서 기인한다. 태양 극대기에는 태양은 하루 3번의 CME를 발생시키고, 태양 극소기에는 5일마다 한 번의 CME를 발생시킨다. 주로 전자와 양성자를 방출하지만 약간의 헬륨·산소·철 등도 포함되어 있다. 방출된 입자가 지구에 접근하면, 지구의 자기권을 교란하는데, 태양 방면의 자기권은 압축되며, 반대 방면의 자기권은 길게 늘어진다. 자기권이 태양 반대편에서 재결합하면, 엄청난 양의 전기가 발생하며 이 전기는 지구의 상부 대기로 쏟아진다. 이 과정은 강한 오로라를 형성한다. 태양플레어와 함께, 코로나 질량 방출은 전파를 교란하며, 정전을 유발하며, 인공 위성 및 에 피해를 입힐 수 있다. (ko)
- コロナ質量放出（コロナしつりょうほうしゅつ、Coronal mass ejection、CME）とは、太陽活動に伴い、太陽から惑星間空間内へ突発的にプラズマの塊が放出される現象。宇宙飛行士や飛行機パイロットの人体に与える影響も大きい。 (ja)
- Koronamassutkastning, ofta förkortat CME efter engelskans coronal mass ejection, inträffar då mycket stora mängder partiklar kastas ut med solvinden till följd av stora explosioner på solens yta. Koronamassutkastningar är ett viktigt solfenomen som bland annat påverkar rymdvädret. Om en CME når jorden kan den påverka jordens magnetosfär och på så vis ge upphov till en geomagnetisk storm. Geomagnetiska stormar kan störa bland annat radio- och kraftöverföringar, men kan även ge polarsken. (sv)
- 日冕物質拋射（CME）是從太陽的日冕釋放電漿和磁場到日球的重大事件。CME通常與閃焰和其他形式的太陽活動有關，但對這些關係能被廣泛接受的理論與理解尚未建立。 如果CME進入行星際空間，則稱為行星際日冕物質拋射（ICME）。ICME能够到達地球的磁層並與其發生碰撞，在那裡它們會導致磁暴、極光，在極少數情况下還會損壞輸電網路。據記錄，由CME引起的最大地磁擾動，可能是1859年太陽風暴。它也被稱為卡靈頓事件，在當時新創建的美國電報網絡有的部分癱瘓，引發火災，並震驚了一些電報運營商。 在太陽極大期，太陽每天大約產生三次CME，而在極小期大約每五天產生一次CME。 (zh)
- Корональні викиди маси (англ. coronal mass ejection, скор. англ. CME) — викид речовини з сонячної корони. (uk)
- Una ejecció de massa coronal o CME (de l'anglès Coronal Mass Ejection) és l'expulsió d'una enorme quantitat de plasma de la corona solar cap a l'espai, a velocitats de centenars de quilòmetres per segon. Estan formades principalment per electrons i protons, a més de quantitats menors d'heli, oxigen i ferro en forma de ions. Quan les partícules ionitzades arriben a la Terra, alguns dies després, sovint provoquen pertorbacions en la magnetosfera terrestre, comprimint-la al seu costat diürn i estenent la seva cua en el costat nocturn. Quan la magnetosfera es reconnecta en el costat nocturn, es generen trilions de watts de potència, que són dirigits cap a l'atmosfera superior de la Terra. Aquest procés pot provocar aurores particularment intenses. Les ejeccions de la corona solar, així com les (ca)
- Výron koronální hmoty (anglicky coronal mass ejection, zkráceně CME) je uvolnění velkého množství materiálu ze sluneční korony do okolního prostoru. Úzce souvisí se slunečními erupcemi. Vyvržená hmota je ve skupenství plazmatu, skládá se tedy hlavně z protonů a elektronů. Vyvržená koronální hmota je proto zvýšeným tokem slunečního větru. (cs)
- Η στεμματική εκπομπή μάζας ή στεφανιαία μαζική εκτίναξη (αγγλ. Coronal Mass Ejection) είναι μορφή ηλιακής δραστηριότητας που συνοδεύεται από μεγάλης κλίμακας εκτόξευση πυκνού υλικού από το ηλιακό στέμμα προς τον μεσοπλανητικό χώρο. Πρόκειται για τεράστιες εκτινάξεις πλάσματος, αποτελούμενου κυρίως από ιόντα υδρογόνου, σε μικρότερο ποσοστό ηλίου και σε μικρές ποσότητες βαρύτερων στοιχείων. Συγκαταλέγονται στα περισσότερο ενεργητικά ηλιακά φαινόμενα, με κινητική ενέργεια που μπορεί να ξεπερνά τα 1032 έργια. Μια τυπική στεμματική εκπομπή συνοδεύεται από εκροή μάζας 1011-1012 kg και ταχύτητα από 400 μέχρι 1000 km/s, ενώ δεν αποκλείονται μάζες μεγαλύτερες από 1013kg και ταχύτητες μερικών χιλιάδων χιλιομέτρων το δευτερόλεπτο. Η άμεση παρατήρησή τους γίνεται κατά κύριο λόγο με χρήση λευκού φωτός (el)
- A coronal mass ejection (CME) is a significant release of plasma and accompanying magnetic field from the Sun's corona into the heliosphere. CMEs are often associated with solar flares and other forms of solar activity, but a broadly accepted theoretical understanding of these relationships has not been established. Near solar maxima, the Sun produces about three CMEs every day, whereas near solar minima, there is about one CME every five days. (en)
- Ein koronaler Massenauswurf (englisch coronal mass ejection, CME) ist eine Sonneneruption (eine eruptive Protuberanz), bei der Plasma ausgestoßen wird. Werden die Auswirkungen in großer Entfernung zur Sonne untersucht, so spricht man auch von interplanetarem koronalen Massenauswurf (engl. ICME). (de)
- Artikulu hau astronomiari buruzkoa da; beste esanahietarako, ikus «Koroa». Koroa-masaren eiekzioa Eguzkitik askatzen den erradiazioz eta eguzki-haizez osatutako uhinari deritzo. izeneko denboraldian gertatzen da, 11 urtetan behin ematen dena. Oso uhin arriskutsua da, Lurrera ailegatuko balitz eta Lurreko eremu magnetikoa hegoalderantz orientatuta balego, zirkuitu elektrikoak, transformadoreak eta kaltetzeaz gain Lurreko eremu magnetikoa denboraldi batez gutxiagotu lezake. Egoera hau jazotzen denean eguzki ekaitza deritzo. (eu)
- Se denomina eyección de masa coronal o CME (por sus siglas en inglés: Coronal Mass Ejection) a una onda hecha de radiación y viento solar que se desprende del Sol en el periodo llamado . Esta onda es muy peligrosa ya que, si llega a la Tierra y su campo magnético está orientado al sur, puede dañar los circuitos eléctricos, los transformadores y los sistemas de comunicación, además de reducir el campo magnético de la Tierra por un período. Cuando esto ocurre, se dice que hay una tormenta solar. Sin embargo, si está orientado al norte, rebotará inofensivamente en la magnetosfera. La magnetosfera o magnetósfera es una región alrededor de un planeta en la que el campo magnético de este desvía la mayor parte del viento solar formando un escudo protector contra las partículas cargadas de alta en (es)
- Lontaran massa korona (bahasa Inggris: coronal mass ejection, disingkat CME) adalah lontaran besar plasma beserta medan magnet dari korona matahari. Mereka biasa mengikuti semburan matahari dan juga biasa muncul ketika erupsi tonjolan matahari. Plasma tersebut dilontarkan ke dalam angin surya dan dapat diamati dengan pencitraan . Gangguan geomagnetik terbesar, kemungkinan disebabkan oleh lontaran yang menabrak magnetosfer Bumi, adalah badai matahari 1859 (Peristiwa Carrington). Peristiwa ini mematikan jaringan telegraf AS, membuat kebakaran, dan menyetrum beberapa operator telegraf. (in)
- Un'espulsione di massa coronale (normalmente abbreviata in CME, acronimo dell'inglese coronal mass ejection) è una significativa espulsione di materiale dalla corona solare nell'eliosfera, osservata con un coronografo in luce bianca. Le CME sono spesso associate a brillamenti o a qualche altra forma di intensa attività solare, anche se non è ancora stata stabilita una chiara relazione tra questi eventi. In corrispondenza di un massimo solare, il Sole produce tre espulsioni di massa coronale al giorno, mentre nei periodi di minimo solare si ha in media una CME ogni cinque giorni. (it)
- Een plasmawolk is een massale uitbarsting van zonnewind, ander licht isotoop plasma en magnetische velden die boven de corona uitkomen of de ruimte worden ingeslingerd Een plasmawolk is niet hetzelfde als een zonnevlam, hoewel de twee verschijnselen aan elkaar gerelateerd zijn. De plasmawolken bestaan vooral uit protonen en elektronen, maar in veel mindere mate ook zwaardere elementen.Plasmawolken die de ruimte in worden geslingerd kunnen de planeten in het zonnestelsel bereiken. Hier worden ze afgebogen door de magnetische velden van de planeet naar de polen. Als de geladen deeltjes de atmosfeer bereiken, licht de atmosfeer op. Dit verschijnsel is bekend als poollicht. (nl)
- Koronalny wyrzut masy (ang. coronal mass ejection, CME) – olbrzymi obłok plazmy, w którym pole magnetyczne jest bardziej intensywne, przyspieszany w obszarze korony słonecznej i wyrzucany w przestrzeń międzyplanetarną. Jest to jeden z najważniejszych czynników kształtujących pogodę kosmiczną. (pl)
- Ejeções de massa coronal (EMC) são grandes erupções de gás ionizado a alta temperatura, provenientes da coroa solar. O gás expelido constitui parte do vento solar e, quando atinge o campo magnético terrestre, pode causar tempestades geomagnéticas, prejudicando os meios de comunicações e estações elétricas. (pt)
- Корональный выброс массы — выброс вещества из звёздной короны. Наблюдение корональных выбросов массы с поверхности Земли затруднено. По-видимому, первое наблюдение корональных выбросов в видимом диапазоне длин волн было выполнено в начале 1970-х годов с помощью коронографа, установленного на седьмой орбитальной солнечной обсерватории. Станция SMM продолжила изучение этого явления в 1980 году. До появления данных с этих двух станций никто не осознавал, что корональные выбросы массы являются столь важными и распространёнными. (ru)
|