| dbo:abstract
|
- Cleistogàmia o clistogàmia és el mecanisme de reproducció pel qual la flor s'autopol·linitza i s'autofecunda perquè ella roman tancada. Com que la flor no s'obre, la cleistogàmia és una forma d'autogàmia obligada. Les espècies que presenten aquest mecanisme de reproducció s'anomenen cleistògames. La cleistogàmia pot ser facultativa o obligada. En el primer cas, la planta presenta flors cleistògames i flors casmògames, és a dir, que presenten pol·linització creuada i que, per tant són capaces de ser fertilitzades per altres plantes. Les espècies cleistògamens obligades, en canvi, només presenten flors cleistògames i per tant són estrictament autògames: tota la seva descendència prové de l'autofecundació de la planta mare. A la família de les gramínies la cleistogàmia és força freqüent. Se sap que es presenta en 19 de les 60 tribus d'aquesta família.De fet, 70 gèneres de gramínies presenten espècies cleistògames. Les flors de les espècies cleistògames, en general, són petites, passen inadvertides, presenten pedicels curts i sovint estan associades a una floració subterrània (Arachis, (cacuets) Paspalum amphicarpum). A més sovint presenten anteres més petites o menor nombre d'anteres que les espècies casmògames relacionades. En el gènere Briza, per exemple, les espècies al·lògames i autoincompatibles presenten tres anteres mentre que les dues espècies que són cleistògames només presenten una antera i aquesta té només una desena part de la mida. (ca)
- Klejstogameco aŭ aŭtomata mempolenado priskribas la trajton de certaj plantoj por disvastiĝi per uzado de ne-malfermaj, mempolenantaj floroj. Precipe ĉeestante ĉe ternuksoj, pizoj, kaj faboj, tiu konduto estas plej ĝeneraligita ĉe la poacoj, kvankam la plej granda genro de klejstogamaj plantoj estas fakte violo. La pli komuna kontraŭaĵo de klejstogameco ("fermita edziĝo"), estas nomita ("malfermita edziĝo"). Virtuale ĉiuj plantoj kiuj produktas klejstogamajn florojn ankaŭ produktas ĉasmogamajn . La ĉefa avantaĝo de klejstogameco estas ke ĝi bezonas malpli da plantaj resurcoj por produkti semojn ol ĉe ĉasmogameco, ĉar disvolviĝo de petaloj, nektaro kaj grandaj kvantoj da poleno ne estas postulata. Tiu efikeco de klejstogameco estas speciale utila por semo-produktado en malfavoraj kreskejoj aŭ en malfacilaj cirkonstancoj. Impatiens capensis, ekzemple, estas vidita produkti nur klejstogamajn florojn post esti damaĝita de paŝtado, kaj ĝi povas subteni populaciojn en malfavoraj ejoj kun nur klejstogamaj floroj. La klara malavantaĝo de klejstogameco estas la fakto de mempolenado kiu povas subpremi la kreadon de genetike superajn plantojn. Por genetike modifita (GM) kolzo, la sciencaj esploristoj, esperantaj minimumigi la miksadon de GM kaj ne-GM kultivaĵoj, klopodas uzi klejstogamecon por preventi genfluon. Tamen, provizoraj rezultoj de Co-Extra, projekto ene de eŭrop-unia esplorprogramo, montras ke kvankam klejstogameco reduktas genfluon, ĝi ne estas nuntempe kohera fidinda ilo por biologia regado : kaŭze de certa nestabileco de la klejstogameca trajto, iuj floroj povas malfermiĝi kaj liberigi genetike modifitan polenon. (eo)
- Cleistogamy is a type of automatic self-pollination of certain plants that can propagate by using non-opening, self-pollinating flowers. Especially well known in peanuts, peas, and pansies, this behavior is most widespread in the grass family. However, the largest genus of cleistogamous plants is Viola. The more common opposite of cleistogamy, or "closed marriage", is called chasmogamy, or "open marriage". Virtually all plants that produce cleistogamous flowers also produce chasmogamous ones. The principal advantage of cleistogamy is that it requires fewer plant resources to produce seeds than does chasmogamy, because development of petals, nectar and large amounts of pollen is not required. This efficiency makes cleistogamy particularly useful for seed production on unfavorable sites or adverse conditions. Impatiens capensis, for example, has been observed to produce only cleistogamous flowers after being severely damaged by grazing and to maintain populations on unfavorable sites with only cleistogamous flowers. The obvious disadvantage of cleistogamy is that self-fertilization occurs, which may suppress the creation of genetically superior plants. Another disadvantage of self-fertilization is that it leads to the expression in progeny of deleterious recessive mutations. For genetically modified (GM) rapeseed, researchers hoping to minimise the admixture of GM and non-GM crops are attempting to use cleistogamy to prevent gene flow. However, preliminary results from Co-Extra, a current project within the EU research program, show that although cleistogamy reduces gene flow, it is not at the moment a consistently reliable tool for biocontainment; due to a certain instability of the cleistogamous trait, some flowers may open and release genetically modified pollen. (en)
- Kleistogamie (altgriechisch κλειστός kleistós „geschlossen“ und γάμος gámos „Hochzeit“, „Ehe“) ist eine Form der gezielten pflanzlichen Selbstbestäubung in geschlossenen Blüten mit der Folge der direkten, spontanen (obligate) oder indirekten (fakultativ) Selbstbefruchtung (Autogamie). Man kann unterscheiden in:
* Archikleistogamie (direkte, spontane Autogamie); echte, obligate Zwangsbestäubung, mit reduzierten Bestäubungsorganen
* Archo-, Pseudokleistogamie (indirekte Autogamie); unechte, fakultative Zwangsbestäubung, mit un- oder kaum veränderten Bestäubungsorganen. Die Selbstbestäubung in der aufgrund von Umweltbedingungen nicht geöffneten Blüte.
* Photokleistogamie; infolge von Lichtmangel
* Hydrokleistogamie; durch Überflutung der Blüte, hoher Wasserstand
* Psychro-, Thermokleistogamie; durch Mangel an Wärme
* Xerokleistogamie; durch starke Trockenheit Das Gegenteil, also die Bestäubung bei geöffneten Blüten, bezeichnet man als Chasmogamie. Dies ist der „Normalfall“ und umfasst sowohl Fremd- als auch Selbstbestäubung. Manche Pflanzenarten, zum Beispiel das Veilchen oder die Stängelumfassende Taubnessel und der Waldsauerklee (Oxalis acetosella), besitzen außer den normalen, chasmogamen, auf Fremdbestäubung eingerichteten Blüten noch andere, kleistogame, die klein und unscheinbar bleiben, sich nicht öffnen und sich selbst bestäuben. Diese Verschiedenblütigkeit pleomorpher Blüten, Chasmo-Kleistogamie auf einer Pflanze bezeichnet man auch als Allautogamie oder Amphigamie. Ein typisches Beispiel für Kleistogamie sind die Arten der Gattung Frailea aus der Familie der Kakteengewächse. Da kleistogame Blüten häufig auch morphologisch veränderte Früchte ausbilden, werden bei Arten mit sowohl kleistogamen als auch chasmogamen Blüten, Samen unterschiedlich weit ausgebreitet, die gleichzeitig unterschiedliche genetische Eigenschaften haben. (de)
- En botánica, se denomina cleistogamia al mecanismo de reproducción por la cual la flor se autopoliniza y se autofecunda debido a que la misma permanece cerrada. Debido a que la flor no se abre la cleistogamia es una forma de autogamia obligada. Las especies que presentan este mecanismo de reproducción se dicen cleistógamas. La cleistogamia puede ser facultativa u obligada. En el primer caso, la planta presenta flores cleistógamas y flores chasmógamas, es decir que presentan polinización cruzada y que, por lo tanto son capaces de ser fertilizadas por otras plantas. Las especies cleistógamas obligadas, en cambio, solamente presentan flores cleistógamas y, por ende, son estrictamente autógamas: toda su descendencia proviene de la autofecundación de la planta madre. En muchas descripciones de especies se utilizan los términos “predominantemente cleistógama” para indicar que el tipo de reproducción más frecuente es la cleistogamia. En la familia de las gramíneas la cleistogamia es bastante frecuente. Ha sido descrita en 19 de las 60 tribus en las que se divide la familia. De hecho, 70 géneros de gramíneas presentan especies cleistógamas. Las flores de las especies cleistógamas, en general, son pequeñas, pasan inadvertidas, presentan pedicelos cortos y en muchas ocasiones están asociadas a floración subterránea (Arachis, ). Además, es frecuente que presenten anteras más pequeñas o menor número de anteras que las especies chasmógamas relacionadas. En el género Briza, por ejemplo, las especies alógamas y autoincompatibles presentan tres anteras mientras que las dos especies cleistógamas solo presentan una antera y la misma posee solamente un décimo del tamaño. Hay especies, como por ejemplo en el género Fumaria (Papaveraceae), donde la cleistogamia afecta a los individuos que se desarrollan en zonas de sombra. (es)
- La cléistogamie (mot formé à partir des mots grecs κλειστός / kleistós, fermé, et γάμος / gámos, mariage), ou autopollinisation automatique, désigne la caractéristique de certaines espèces de plantes de se reproduire par autopollinisation avec des fleurs qui ne s'ouvrent pas. Ce comportement est très répandu chez les graminées comme le blé, ou chez les légumineuses, en particulier le pois, le haricot et l'arachide ainsi que chez quelques espèces du genre Viola. Pour du colza génétiquement modifié, des chercheurs, espérant minimiser le mélange de cultures OGM et non-OGM, tentent d'utiliser la cléistogamie pour empêcher le flux de gènes. Toutefois des résultats préliminaires du projet de recherche européen montrent que bien que la cléistogamie réduise le flux de gènes, ce n'est pas pour le moment un outil suffisamment fiable pour assurer le confinement biologique. En effet le caractère cléistogame est marqué d'une certaine instabilité, certaines fleurs pouvant s'ouvrir et relâcher du pollen génétiquement modifié. Le contraire de la cléistogamie est la chasmogamie, signifiant « fleur ouvrante » (fr)
- Cleistogaam, van Griekse kleistos (verborgen) en gamos (bevruchting) is een verzamelnaam voor bloemen die zich niet openen. Ze kunnen daardoor niet door insecten of de wind bestoven worden. Voorbeelden zijn de in de zomer gevormde bloemen van maarts viooltje en bosviooltje, de middelste en onderste bloeiwijzen van glad vingergras, de bij slecht weer gevormde bloemen van hoenderbeet, de bloemen van de groene wespenorchis en de onder bepaalde omstandigheden gevormde bloemen van de paarse aspergeorchis. Door zelfbestuiving komen ze toch tot zaadvorming en voortplanting. Dit gebeurt dikwijls laat in het seizoen, nadat andere bloemen al uitgebloeid zijn. Ook alleenstaande bloemen kunnen op deze manier toch tot voortplanting komen. Dit is daarom een mogelijke strategie voor pioniersplanten. (nl)
- In botanica la cleistogamia è una forma di riproduzione per autoimpollinazione che si verifica senza che avvenga l'apertura dei fiori. Una specie in cui si verifica questa modalità di fecondazione autogama è detta cleistogama. La cleistogamia può essere facoltativa o obbligata. Nel primo caso, la medesima specie può presentare sia fiori cleistogami che fiori , cioè che presentano l'usuale meccanismo di impollinazione incrociata dopo la fioritura. Le specie cleistogame obbligate invece si riproducono esclusivamente per autofecondazione. (it)
- Klejstogamia – szczególny rodzaj samopylności zachodzący w zamkniętym kwiecie (pąku kwiatowym). Zjawisko takie zachodzi u niektórych zbóż, np. pszenica, jęczmień, u niektórych gatunków fiołków, jasnoty. Rośliny te mają cechy budowy kwiatu przystosowujące je do samozapylenia. Ich kwiaty są cały czas zamknięte, płatki korony są często niedorozwinięte, a pyłek samorzutnie wysypuje się z pylników na znamię słupka. W populacjach roślin, u których występuje klejstogamia, stwierdzono dużo mniejszą różnorodność genetyczną w obrębie populacji. Klejstogamia jest zjawiskiem pożądanym w przypadku wielu roślin uprawianych przez człowieka. Uniemożliwia bowiem utratę pożytecznych cech uprawianych odmian w wyniku zapylenia krzyżowego z innymi roślinami. W przypadku odmian modyfikowanych genetycznie uniemożliwia wydostanie się do roślin w środowisku naturalnym sztucznie wprowadzonych przez człowieka genów. Jednak samopylność tych roślin nie jest całkowita, np. u ok. 2% osobników pszenicy stwierdzono występowanie zapylenia krzyżowego. Przeciwieństwem klejstogamii jest chasmogamia. U niektórych gatunków roślin, jak np. u kruszczyka połabskiego część kwiatów może być klejstogamiczna, część chasmogamiczna. (pl)
- Клейстога́мия — способ самоопыления, при котором опыление происходит в закрытых, никогда не открывающихся цветках, тем не менее, завязываются плоды и семена. Больше всего клейстогамных видов в семействах: злаки, фиалковые, бобовые, орхидные, акантовые, коммелиновые, никтагиновые, кактусовые. Самым крупным родом клейстогамных растений является фиалка (Viola), много клейстогамных растений отмечено также в роде ковыль (Stipa) и ряде других родов семейства злаки, из других семейств растений - у рода подорожник (Plantago), леспедеца (Lespedeza), фрайлея (Frailea).Клейстогамия чаще наблюдается у однолетников, чем у многолетников. Клейстогамия имеет экологический характер и вызывается неблагоприятными факторами среды. Эти факторы многочисленны и часто противоречивы: клейстогамию могут вызывать недостаток и избыток воды в окружающей среде, повышенная или пониженная относительная влажность воздуха, затенение, низкая или высокая температура, бедность почвы, почвенная засуха, несоответствие длины фотопериода и т.д. Правильное объяснение действия многих факторов затрудняется тем, что на одном и том же растении хазмогамные цветки (раскрывающиеся цветки) появляются вслед за клейстогамными и наоборот. У растений сначала формируются клейстогамные цветки, а потом хазмогамные. У фиалки опушенной хазмогамные цветки образуются ранней весной, они имеют нормально развитые тычинки и завязи, но, как правило, остаются бесплодными, а после их увядания развиваются крошечные клейстогамные цветки, сидящие на коротких цветоножках. У некоторых растений одновременно развиваются и хазмогамные, и клейстогамные цветки, например, у Vigna minima одновременно наблюдаются надземные хазмогамные и клейстогамные цветки, и подземные клейстогамные цветки. (ru)
- Клейстогамія — тип самозапилення, при якому запилення відбувається в квітках, які ніколи не розкриваються. Клейстогамія характерна для арахісу, гороху та квасолі, широко поширена серед трав, однак найбільшим родом клейстогамних рослин є Фіалка. (uk)
|
| rdfs:comment
|
- In botanica la cleistogamia è una forma di riproduzione per autoimpollinazione che si verifica senza che avvenga l'apertura dei fiori. Una specie in cui si verifica questa modalità di fecondazione autogama è detta cleistogama. La cleistogamia può essere facoltativa o obbligata. Nel primo caso, la medesima specie può presentare sia fiori cleistogami che fiori , cioè che presentano l'usuale meccanismo di impollinazione incrociata dopo la fioritura. Le specie cleistogame obbligate invece si riproducono esclusivamente per autofecondazione. (it)
- Клейстогамія — тип самозапилення, при якому запилення відбувається в квітках, які ніколи не розкриваються. Клейстогамія характерна для арахісу, гороху та квасолі, широко поширена серед трав, однак найбільшим родом клейстогамних рослин є Фіалка. (uk)
- Cleistogàmia o clistogàmia és el mecanisme de reproducció pel qual la flor s'autopol·linitza i s'autofecunda perquè ella roman tancada. Com que la flor no s'obre, la cleistogàmia és una forma d'autogàmia obligada. A la família de les gramínies la cleistogàmia és força freqüent. Se sap que es presenta en 19 de les 60 tribus d'aquesta família.De fet, 70 gèneres de gramínies presenten espècies cleistògames. (ca)
- Klejstogameco aŭ aŭtomata mempolenado priskribas la trajton de certaj plantoj por disvastiĝi per uzado de ne-malfermaj, mempolenantaj floroj. Precipe ĉeestante ĉe ternuksoj, pizoj, kaj faboj, tiu konduto estas plej ĝeneraligita ĉe la poacoj, kvankam la plej granda genro de klejstogamaj plantoj estas fakte violo. (eo)
- Cleistogamy is a type of automatic self-pollination of certain plants that can propagate by using non-opening, self-pollinating flowers. Especially well known in peanuts, peas, and pansies, this behavior is most widespread in the grass family. However, the largest genus of cleistogamous plants is Viola. (en)
- Kleistogamie (altgriechisch κλειστός kleistós „geschlossen“ und γάμος gámos „Hochzeit“, „Ehe“) ist eine Form der gezielten pflanzlichen Selbstbestäubung in geschlossenen Blüten mit der Folge der direkten, spontanen (obligate) oder indirekten (fakultativ) Selbstbefruchtung (Autogamie). Man kann unterscheiden in: Das Gegenteil, also die Bestäubung bei geöffneten Blüten, bezeichnet man als Chasmogamie. Dies ist der „Normalfall“ und umfasst sowohl Fremd- als auch Selbstbestäubung. (de)
- En botánica, se denomina cleistogamia al mecanismo de reproducción por la cual la flor se autopoliniza y se autofecunda debido a que la misma permanece cerrada. Debido a que la flor no se abre la cleistogamia es una forma de autogamia obligada. En la familia de las gramíneas la cleistogamia es bastante frecuente. Ha sido descrita en 19 de las 60 tribus en las que se divide la familia. De hecho, 70 géneros de gramíneas presentan especies cleistógamas. (es)
- La cléistogamie (mot formé à partir des mots grecs κλειστός / kleistós, fermé, et γάμος / gámos, mariage), ou autopollinisation automatique, désigne la caractéristique de certaines espèces de plantes de se reproduire par autopollinisation avec des fleurs qui ne s'ouvrent pas. Ce comportement est très répandu chez les graminées comme le blé, ou chez les légumineuses, en particulier le pois, le haricot et l'arachide ainsi que chez quelques espèces du genre Viola. Le contraire de la cléistogamie est la chasmogamie, signifiant « fleur ouvrante » (fr)
- Klejstogamia – szczególny rodzaj samopylności zachodzący w zamkniętym kwiecie (pąku kwiatowym). Zjawisko takie zachodzi u niektórych zbóż, np. pszenica, jęczmień, u niektórych gatunków fiołków, jasnoty. Rośliny te mają cechy budowy kwiatu przystosowujące je do samozapylenia. Ich kwiaty są cały czas zamknięte, płatki korony są często niedorozwinięte, a pyłek samorzutnie wysypuje się z pylników na znamię słupka. W populacjach roślin, u których występuje klejstogamia, stwierdzono dużo mniejszą różnorodność genetyczną w obrębie populacji. (pl)
- Cleistogaam, van Griekse kleistos (verborgen) en gamos (bevruchting) is een verzamelnaam voor bloemen die zich niet openen. Ze kunnen daardoor niet door insecten of de wind bestoven worden. Voorbeelden zijn de in de zomer gevormde bloemen van maarts viooltje en bosviooltje, de middelste en onderste bloeiwijzen van glad vingergras, de bij slecht weer gevormde bloemen van hoenderbeet, de bloemen van de groene wespenorchis en de onder bepaalde omstandigheden gevormde bloemen van de paarse aspergeorchis. (nl)
- Клейстога́мия — способ самоопыления, при котором опыление происходит в закрытых, никогда не открывающихся цветках, тем не менее, завязываются плоды и семена. Больше всего клейстогамных видов в семействах: злаки, фиалковые, бобовые, орхидные, акантовые, коммелиновые, никтагиновые, кактусовые. Самым крупным родом клейстогамных растений является фиалка (Viola), много клейстогамных растений отмечено также в роде ковыль (Stipa) и ряде других родов семейства злаки, из других семейств растений - у рода подорожник (Plantago), леспедеца (Lespedeza), фрайлея (Frailea).Клейстогамия чаще наблюдается у однолетников, чем у многолетников. (ru)
|