| dbo:abstract
|
- Cal·licràtidas（Καλλικρατίδας) fou un almirall espartà que va succeir a Lisandre el 406 aC. Quan fou nomenat va patir el boicot del seu antecessor i els seus partidaris, i la manca de fons, ja que Lisandre va tornar els diners que havien deixat els perses. Finalment a aconseguir alguns diners de Milet i va començar una sèrie d'operacions ocupant la fortalesa de Delfínion a Quios i va saquejar Teos, i tot seguit va conquerir Metimna (Methymna) que Conó va intentar salvar però va arribar massa tard i es va haver de refugiar a Mitilene on fou bloquejat per terra i mar. Conó va aconseguir demanar ajut i Atenes li va enviar 150 vaixells d'ajut. Cal·licràtidas va deixar a Eteònic amb 50 vaixells per seguir el bloqueig i amb 120 vaixells va sortir al pas de la flota atenenca de reforç; es va lliurar la batalla de les Arginuses en la que els atenencs van guanyar, i Cal·licràtidas va morir. (ca)
- Ο Καλλικρατίδας ήταν Σπαρτιάτης ναύαρχος που έδρασε κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου και στάλθηκε στο Αιγαίο πέλαγος για να αναλάβει την αρχηγία του σπαρτιατικού στόλου από τον Λύσανδρο (406 π.Χ.). Η θητεία του στον σπαρτιατικό στόλο ήταν μικρή. Ο Διόδωρος Σικελιώτης μας πληροφορεί ότι ήταν άκακος και δεν διέπραξε ποτέ αδίκημα. Το πλήρωμά του συχνά ήταν ανυπάκουο. Μάλιστα έλεγε πως αν γυρνούσε στη Σπάρτη, θα έκανε τα πάντα για να συμφιλιώσει τους Αθηναίους και τους Σπαρτιάτες. Αναγκάστηκε όμως να ζητήσει χρήματα από τον Κύρο, αλλά εκείνος δεν του τα έδωσε. Κατέπλευσε τότε στη Μίλητο και ζήτησε κι από τους κατοίκους χρήματα. Οι Μιλήσιοι του τα έδωσαν. Το 406 π.Χ. πραγματοποιήθηκε η ναυμαχία των Αργινουσών, όπου οι Αθηναίοι τον νίκησαν και ο ίδιος μαχόμενος πέθανε. Στη θέση του ναυάρχου του σπαρτιατικού στόλου τον διαδέχθηκε ο Λύσανδρος. (el)
- Callicratidas (Greek: Καλλικρατίδας) was a Spartan navarch during the Peloponnesian War. He belonged to the mothax class so he was not a Spartiate, despite his status he had risen to prominence. In 406 BC, he was sent to the Aegean to take command of the Spartan fleet from the navarch Lysander. (en)
- Calicrátidas (griego antiguo Καλλικρατίδας, Kallikratídas; † 406 a. C.) fue un comandante naval espartano durante la guerra de Decelia, la última fase de la guerra del Peloponeso. En 406 a. C., fue enviado al Egeo para tomar el mando de la flota espartana de Lisandro, el primer navarca. El periodo de tiempo en que Calicrátidas ejerció de navarca fue breve y tropezó con varias dificultades. Principalmente, las intrigas de su predecesor, quien aparentemente había devuelto el dinero con el que la flota debía ser pagada por el príncipe persa Ciro. Calicrátidas necesitaba el dinero de Ciro para pagar a sus hombres, pero, como un espartano tradicionalista, era reacio a pedirlo a un persa. Sus intentos poco entusiastas de conseguir la financiación de Ciro no se concretaron, y fue forzado a encontrar una fuente alternativa de fondos, que la ciudad de Mileto al final proveyó. Después de ganar una victoria inicial contra el almirante ateniense Conón, Calicrátidas se enfrentó con una considerable flota ateniense enviada para auxiliar a Conón. Se enfrentó a esta flota en la batalla de Arginusas en 406 a. C. Su contingente naval fue completamente derrotado, y Calicrátidas murió. Tras su muerte, Lisandro, regresó de Esparta para ocupar el puesto de navarca otra vez. Calicrátidas es recordado como un espartano de la vieja escuela. Desdeñó la política de alianza con Persia que había sido aprobada bajo Lisandro, y declaró que si la elección hubiera sido suya, habría buscado la paz con Atenas. El papel creciente del dinero en la política y la diplomacia espartanas, ofendía su tradicionalista, antimaterialista sensibilidad. Aunque fracasó en su mando, ganó el respeto de muchos espartanos y aliados, y fue muy bien considerado después de su muerte. (es)
- Kallikratidas (altgriechisch Καλλικρατίδας Kallikratídas; † 406 v. Chr.) war ein spartanischer Flottenführer im Peloponnesischen Krieg. Er wurde 406 v. Chr. als Nachfolger Lysanders zum Befehlshaber der spartanischen Flotte (nauarchos) ernannt. Nachdem er seine Autorität sichergestellt hatte, vereinigte er die Flotte in Milet und suchte eine Entscheidungsschlacht mit den Athenern. Er drohte dem athenischen Flottenkommandanten Konon, er werde seine Liaison mit Poseidon beenden, und als dieser sich reizen ließ, gelang es Kallikratidas tatsächlich, ihn mit dem Gros der athenischen Flotte bei Lesbos in den Hafen von Mytilene zu jagen und dort von Lande und zur See einzuschließen. Als die Athener eine Entsatzflotte schickten, ließ Kallikratidas diese trotz zahlenmäßiger Unterlegenheit angreifen. Die Peloponnesier erlitten in der folgenden Schlacht bei den Arginusen eine schwere Niederlage, in der auch Kallikratidas zu Tode kam. Kallikratidas wird als typischer Lakonier geschildert: ohne feine Sitten im Umgang mit Menschen, persönlich anspruchslos, unbestechlich, tapfer, seine Meinung geradeheraus vertretend. Aufgrund dieser Eigenschaften hatte er Probleme mit den Kriegsverbündeten, die lieber den geschmeidigeren Lysander als Flottenbefehlshaber gesehen hätten. Auch bei dem persischen Prinzen Kyros, von dessen Geldzahlungen die Flotte abhing, hatte er einen schweren Stand. Als ihm eine Audienz bei jenem verweigert wurde, da der Prinz beim „Trinken“ sei, soll er gesagt haben: „Wohlan, so warte ich, bis er seinen Becher geleert hat.“ Kallikratidas, der gegen das Bündnis mit den Persern war, versuchte die persischen Zahlungen durch solche der Stadt Milet zu ersetzen, wo das Hauptquartier seiner Flotte lag. Hauptquellen für Kallikratidas’ Leben sind Xenophon (Hellenika 1,6,1–33) und Diodor (13,70–79 und 97–99). (de)
- Kallikratidas (bahasa Yunani: Καλλικρατίδας) merupakan seorang komandan angkatan laut Sparta dalam Perang Peloponnesos. Pada tahun 406 SM, ia dikirim ke Aegea untuk mengambil komando armada Sparta dari Lysander, návarkhos pertama. (in)
- Callicratidas (parfois aussi appelé Callicratidès) est un général spartiate de la fin du Ve siècle av. J.-C. Adversaire de Lysandre, il remplace ce dernier, ce qui provoque la colère de Cyrus le Jeune (ami de Lysandre), au commandement de la flotte lacédémonienne à la fin de la guerre du Péloponnèse. En 406 av. J.-C. il bloque son adversaire athénien Conon dans Mytilène, mais est vaincu et périt la même année au cours de la bataille navale des Arginuses. (fr)
- Callicratidas (Καλλικρατίδας) was een Spartaanse admiraal tijdens de Peloponnesische Oorlog. In 406 v.Chr. werd hij naar de Egeïsche Zee gezonden om de leiding van de Spartaanse vloot over te nemen van Lysander, die het eerst de leiding had. (nl)
- Callicratida (in greco antico: Kαλλικρατίδας, Kallikratídas, in latino: Callicratĭdas; 451 a.C. – isole Arginuse, 406 a.C.) è stato un ammiraglio spartano, succeduto a Lisandro nel comando della flotta durante la guerra del Peloponneso. (it)
- Калликратид (др.-греч. Καλλκρατίδας) — спартанский наварх, живший в V веке до н. э. В 406 до н. э. Калликратид был назначен преемником Лисандра в командовании спартанской эскадрой, стоявшей у малоазийского берега и скоро приобрёл большую популярность, несмотря на происки Лисандра и его партии. Калликратид запер афинский флот, бывший под начальством Конона, в Митилене и вскоре сразился с афинянам в знаменитой битве при Аргинусских островах, которая, несмотря на перевес афинских сил, склонялась сначала на сторону спартанцев, но закончилась их разгромом, а сам Калликратид погиб в бою (утонул). (ru)
- Kallikratidas eller Kallikratides (grekiska Καλλικρατίδας eller Καλλικρατίδης, latin Callicratidas), var en spartansk krigare, verksam under det peloponnesiska kriget. Kallikratidas erhöll år 406 f.Kr. befäl över den spartanska flottan, tog 30 skepp av den atenska flottan samt innestängde Konon med hans övriga skepp vid Mytilene. Sedan atenarna emellertid hade skickat en ny flotta till undsättning blev Kallikratidas i närheten av Arginusiska öarna invecklad i en drabbning, där han själv omkom och hans flotta upplöste sig i vild flykt. (sv)
- Kallikratidas (stgr. Καλλικρατίδας, zm. 406 p.n.e.) – nauarch floty Sparty w czasie II wojny peloponeskiej. Kallikratidas był , czyli przybranym bratem potomka bogatej rodziny pochodzącym ze zubożałej ale wolnej rodziny. W 406 p.n.e. w młodym wieku został wybrany nauarchą, czyli naczelnym dowódcą floty spartańskiej na miejsce Lizandra, w toczącej się od 431 p.n.e. wojnie peloponeskiej, a dokładniej w okresie jej końcowej fazy zwanej wojną dekelejską (413–404 p.n.e.). Lizander przed przekazaniem dowództwa floty odniósł zwycięstwo w . Po objęciu dowództwa Kallikratidas przeniósł flotę z Efezu do Miletu. Ponieważ nie otrzymał pieniędzy na utrzymanie floty, a Lizander nie przekazał mu pozostałych pieniędzy, zwrócił się o pomoc finansową do perskiego królewicza Cyrusa, lecz niczego nie otrzymał. Wtedy wysłał z Miletu do Sparty statki po pieniądze i wezwał miasta greckie w Azji Mniejszej, by wsparły finansowo utrzymanie jego floty. Dzięki otrzymanym pieniądzom udało się wyposażyć 140 trier. W czerwcu 406 p.n.e. wyruszył z całą flotą w kierunku Hellespontu. Po drodze zajmował warownie Ateńczyków. Najpierw zajął na wyspie Chios, potem Teos na wybrzeżu Jonii. Flota ateńska stacjonująca na Samos pod wodzą Konona, nie wypłynęła z portu przeciwko przeważającym siłom Kallikratidasa. Dlatego popłynął w stronę wyspy Lesbos. Zdobył tam dzięki zdradzie miasto , które splądrował, a jego ateńską załogę sprzedał w niewolę, by mieć środki na kontynuowanie wojny. Następnie zaatakował Mitylenę. Wtedy Konon wypłynął z Samos na pomoc sprzymierzeńcom. Wykorzystał to Kallikratidas, by odciąć ateńskiej flocie powrót do bazy na Samos i zmusić do rozstrzygającej bitwy. Konon widząc dwukrotnie większą flotę zaczął uciekać w stronę Mityleny. Dzięki temu, że miał szybkie statki i doświadczoną załogę, udało mu się dopłynąć do wejścia do portu, a potem wykorzystać złamany szyk floty Kallikratidasa do przeprowadzenia kontrataku. W bitwie początkowo przewagę mieli Ateńczycy, ale stopniowo szala zwycięstwa przechyliła się na stronę Spartan. Flota Kallikratidasa zdobyła 30 trier. Jednakże Konon zdołał zorganizować obronę portu w Mitylenie i długo odpierał ataki Spartan mimo otoczenia Mityleny od strony zatoki i od strony wyspy. Na pomoc Kononowi do Mityleny przybył strateg Diomedon z Hellespontu z 12 okrętami. Został jednak rozbity przez flotę Kallikratidasa i utracił 10 jednostek. Po naprawie uszkodzonych okrętów i obsadzeniu zdobycznych, flota Spartan powiększyła się do 170 trójrzędowców. W lipcu 406 p.n.e. z Aten wypłynęła na Samos flota wezwana na pomoc przez Konona. Kallikratidas pozostawił 50 trier pod wodzą Eteonikosa, by blokował flotę Konona, a sam wypłynął ze 120 okrętami przeciwko nadciągającej flocie ateńskiej i zacumował u przylądka Malea na południu Lesbos. Ateńczycy zatrzymali się przy trzech wysepkach Arginuskich, między Lesbos a lądem stałym na południowy wschód od Mityleny. W tej sytuacji na początku sierpnia 406 p.n.e. doszło do wielkiej bitwy morskiej pod Arginuzami, w której wzięło udział 120 okrętów spartańskich i około 150 ateńskich, łącznie 50 tysięcy marynarzy i żołnierzy. Na prośby Lacedemończyków, aby Kallikratidas dokonał odwrotu i zaprzestał dalszej wojny, miał on odrzec, iż nawet po utracie całej floty są oni w stanie wystawić nową, podczas gdy on nie jest w stanie cofnąć się bez utraty czci. Po stronie ateńskiej naczelne dowództwo sprawował Thrasyllos, a grupy statków przydzielono łącznie ośmiu strategom. Po stronie spartańskiej prawym skrzydłem dowodził Kallikratidas, a lewym Tebańczyk Thrasondas. Na samym początku bitwy Kallikratidas zaatakował z eskadrą 10 statków lewe skrzydło Ateńczyków. Jego okręt flagowy uderzył taranem w okręt dowodzony przez Peryklesa, syna sławnego Peryklesa, i został unieruchomiony. W wyniku abordażu dokonanego przez załogi ateńskie zginęli wszyscy Spartanie, w tym również Kallikratidas który wypadł za burtę przy silnym uderzeniu w trierę przeciwnika. Śmierć głównodowodzącego miała wpływ na uzyskanie przewagi lewego skrzydła Ateńczyków. Na ich prawym skrzydle długo trwała zażarta walka. W końcu dzięki wsparciu statków z centrum flota ateńska odniosła zwycięstwo, tracąc w całej bitwie 25 statków przy 70–77 po stronie przeciwnej. Według szacunków historyków zginęło 15 tysięcy Spartan i ponad 4 tysiące Ateńczyków. Niedobitki pokonanej floty schroniły się w i Fokai oraz na Chios. Po śmierci Kallikratidasa naczelne dowództwo floty Sparty ponownie przypadło Lizandrowi, choć nominalnie dowódcą był Arakos, ponieważ prawo zabraniało sprawowanie nauarchii dwukrotnie. (pl)
- Calicrátidas foi um almirante espartano, na época da Guerra do Peloponeso. Ele tornou-se comandante da esquadra de Esparta, sucedendo a Lisandro, quando o tempo de comando deste terminou. (pt)
- 卡利克拉提达斯（英語：Callicratidas），（？－前406年），公元前406年接替来山德出任斯巴达水军指挥官。他曾把一支由科农指挥的雅典船队封锁在，随后又袭击了的救援船队，但被击败，溺死于。 (zh)
|
| rdfs:comment
|
- Callicratidas (Greek: Καλλικρατίδας) was a Spartan navarch during the Peloponnesian War. He belonged to the mothax class so he was not a Spartiate, despite his status he had risen to prominence. In 406 BC, he was sent to the Aegean to take command of the Spartan fleet from the navarch Lysander. (en)
- Kallikratidas (bahasa Yunani: Καλλικρατίδας) merupakan seorang komandan angkatan laut Sparta dalam Perang Peloponnesos. Pada tahun 406 SM, ia dikirim ke Aegea untuk mengambil komando armada Sparta dari Lysander, návarkhos pertama. (in)
- Callicratidas (parfois aussi appelé Callicratidès) est un général spartiate de la fin du Ve siècle av. J.-C. Adversaire de Lysandre, il remplace ce dernier, ce qui provoque la colère de Cyrus le Jeune (ami de Lysandre), au commandement de la flotte lacédémonienne à la fin de la guerre du Péloponnèse. En 406 av. J.-C. il bloque son adversaire athénien Conon dans Mytilène, mais est vaincu et périt la même année au cours de la bataille navale des Arginuses. (fr)
- Callicratidas (Καλλικρατίδας) was een Spartaanse admiraal tijdens de Peloponnesische Oorlog. In 406 v.Chr. werd hij naar de Egeïsche Zee gezonden om de leiding van de Spartaanse vloot over te nemen van Lysander, die het eerst de leiding had. (nl)
- Callicratida (in greco antico: Kαλλικρατίδας, Kallikratídas, in latino: Callicratĭdas; 451 a.C. – isole Arginuse, 406 a.C.) è stato un ammiraglio spartano, succeduto a Lisandro nel comando della flotta durante la guerra del Peloponneso. (it)
- Калликратид (др.-греч. Καλλκρατίδας) — спартанский наварх, живший в V веке до н. э. В 406 до н. э. Калликратид был назначен преемником Лисандра в командовании спартанской эскадрой, стоявшей у малоазийского берега и скоро приобрёл большую популярность, несмотря на происки Лисандра и его партии. Калликратид запер афинский флот, бывший под начальством Конона, в Митилене и вскоре сразился с афинянам в знаменитой битве при Аргинусских островах, которая, несмотря на перевес афинских сил, склонялась сначала на сторону спартанцев, но закончилась их разгромом, а сам Калликратид погиб в бою (утонул). (ru)
- Kallikratidas eller Kallikratides (grekiska Καλλικρατίδας eller Καλλικρατίδης, latin Callicratidas), var en spartansk krigare, verksam under det peloponnesiska kriget. Kallikratidas erhöll år 406 f.Kr. befäl över den spartanska flottan, tog 30 skepp av den atenska flottan samt innestängde Konon med hans övriga skepp vid Mytilene. Sedan atenarna emellertid hade skickat en ny flotta till undsättning blev Kallikratidas i närheten av Arginusiska öarna invecklad i en drabbning, där han själv omkom och hans flotta upplöste sig i vild flykt. (sv)
- Calicrátidas foi um almirante espartano, na época da Guerra do Peloponeso. Ele tornou-se comandante da esquadra de Esparta, sucedendo a Lisandro, quando o tempo de comando deste terminou. (pt)
- 卡利克拉提达斯（英語：Callicratidas），（？－前406年），公元前406年接替来山德出任斯巴达水军指挥官。他曾把一支由科农指挥的雅典船队封锁在，随后又袭击了的救援船队，但被击败，溺死于。 (zh)
- Cal·licràtidas（Καλλικρατίδας) fou un almirall espartà que va succeir a Lisandre el 406 aC. Quan fou nomenat va patir el boicot del seu antecessor i els seus partidaris, i la manca de fons, ja que Lisandre va tornar els diners que havien deixat els perses. Cal·licràtidas va deixar a Eteònic amb 50 vaixells per seguir el bloqueig i amb 120 vaixells va sortir al pas de la flota atenenca de reforç; es va lliurar la batalla de les Arginuses en la que els atenencs van guanyar, i Cal·licràtidas va morir. (ca)
- Ο Καλλικρατίδας ήταν Σπαρτιάτης ναύαρχος που έδρασε κατά τη διάρκεια του Πελοποννησιακού πολέμου και στάλθηκε στο Αιγαίο πέλαγος για να αναλάβει την αρχηγία του σπαρτιατικού στόλου από τον Λύσανδρο (406 π.Χ.). Η θητεία του στον σπαρτιατικό στόλο ήταν μικρή. Ο Διόδωρος Σικελιώτης μας πληροφορεί ότι ήταν άκακος και δεν διέπραξε ποτέ αδίκημα. Το πλήρωμά του συχνά ήταν ανυπάκουο. Μάλιστα έλεγε πως αν γυρνούσε στη Σπάρτη, θα έκανε τα πάντα για να συμφιλιώσει τους Αθηναίους και τους Σπαρτιάτες. Αναγκάστηκε όμως να ζητήσει χρήματα από τον Κύρο, αλλά εκείνος δεν του τα έδωσε. Κατέπλευσε τότε στη Μίλητο και ζήτησε κι από τους κατοίκους χρήματα. Οι Μιλήσιοι του τα έδωσαν. Το 406 π.Χ. πραγματοποιήθηκε η ναυμαχία των Αργινουσών, όπου οι Αθηναίοι τον νίκησαν και ο ίδιος μαχόμενος πέθανε. Στη θέση του ν (el)
- Kallikratidas (altgriechisch Καλλικρατίδας Kallikratídas; † 406 v. Chr.) war ein spartanischer Flottenführer im Peloponnesischen Krieg. Er wurde 406 v. Chr. als Nachfolger Lysanders zum Befehlshaber der spartanischen Flotte (nauarchos) ernannt. Nachdem er seine Autorität sichergestellt hatte, vereinigte er die Flotte in Milet und suchte eine Entscheidungsschlacht mit den Athenern. Er drohte dem athenischen Flottenkommandanten Konon, er werde seine Liaison mit Poseidon beenden, und als dieser sich reizen ließ, gelang es Kallikratidas tatsächlich, ihn mit dem Gros der athenischen Flotte bei Lesbos in den Hafen von Mytilene zu jagen und dort von Lande und zur See einzuschließen. Als die Athener eine Entsatzflotte schickten, ließ Kallikratidas diese trotz zahlenmäßiger Unterlegenheit angreifen (de)
- Calicrátidas (griego antiguo Καλλικρατίδας, Kallikratídas; † 406 a. C.) fue un comandante naval espartano durante la guerra de Decelia, la última fase de la guerra del Peloponeso. En 406 a. C., fue enviado al Egeo para tomar el mando de la flota espartana de Lisandro, el primer navarca. (es)
- Kallikratidas (stgr. Καλλικρατίδας, zm. 406 p.n.e.) – nauarch floty Sparty w czasie II wojny peloponeskiej. Kallikratidas był , czyli przybranym bratem potomka bogatej rodziny pochodzącym ze zubożałej ale wolnej rodziny. Na pomoc Kononowi do Mityleny przybył strateg Diomedon z Hellespontu z 12 okrętami. Został jednak rozbity przez flotę Kallikratidasa i utracił 10 jednostek. Po naprawie uszkodzonych okrętów i obsadzeniu zdobycznych, flota Spartan powiększyła się do 170 trójrzędowców. (pl)
|