| dbo:abstract
|
- Protizednářská strana (anglicky: Anti-Masonic Party), někdy též Protizednářské hnutí, byla americká politická strana tvořená odpůrci svobodného zednářství. Vznikla v roce 1828 v New Yorku a jde o první organizovanou třetí politickou stranu v USA. Strana zanikla v roce 1838 a většina jejích politiků přešla do Whig Party. Jako první americká politická strana zorganizovala Protizednářská strana celonárodní nominační sjezd a přijala stranickou platformu. V roce 1832 strana nominovala do prezidentských voleb, v nichž se umístil na třetím místě (získal 33 108 hlasů, tj. 7,78%, a 7 volitelských hlasů z Vermontu, oproti tomu vítěz voleb Andrew Jackson získal 687 502 hlasů a 219 mandátů). Roku 1834 pak někdejší prezident John Quincy Adams za stranu neúspěšně kandidoval v guvernérských volbách ve státě Massachusetts. Nejvyšší volené funkce, do kterých byli straničtí kandidáti zvoleni, byli guvernéři. byl v letech 1835 až 1838 guvernérem Pensylvánie a v letech 1831 až 1836 guvernérem Vermontu. (cs)
- حزب مناهضة الماسونية أو الحزب المعادي للماسونية (المعروف أيضاً باسم حركة مكافحة الماسونية) كان أول حزب ثالث في الولايات المتحدة. وقد عارض هذا الحزب الماسونية بقوة كحزب من أحزاب القضية الواحدة (حزب القضية الواحدة هو الحزب السياسي الذي يشن حملته على قضية واحدة فقط. نادراً ما تنجح مثل هذه الأحزاب في الانتخابات). وطمح لاحقاً ليصبح حزباً رئيسياً من خلال توسيع منبره ومواقفه بشأن القضايا الأخرى. بعد أن بدأت وجهات النظر السلبية عن الماسونية تتضاءل بين شريحة واسعة من الشعب في أواخر ثلاثينيات القرن التاسع عشر، انضم معظم أعضاء حزب مناهضة الماسونية إلى ، الذي كان أكبر حزب يتوافق مع وجهات نظرهم. على الرغم من أن الحزب لم يدم سوى عشر سنوات، إلا أنه قدم ابتكارات مهمة في السياسة الأمريكية مثل مؤتمرات الترشيح واعتماد . (ar)
- Die Anti-Masonic Party, zu Deutsch Anti-Freimaurer-Partei, war im 19. Jahrhundert eine kleine Partei in den Vereinigten Staaten. Sie wandte sich stark gegen die Freimaurerei. Es handelte sich aber nicht um eine Partei mit nur einem einzigen Programmpunkt, sondern sie strebte danach, eine große Partei zu werden. Gegründet wurde sie 1828 in Upstate New York und war damit die erste Drittpartei in der amerikanischen Politik, die sich im traditionellen Zweiparteiensystem durchzusetzen versuchte. (de)
- The Anti-Masonic Party, also known as the Anti-Masonic Movement, was the earliest third party in the United States. Formally a single-issue party, it strongly opposed Freemasonry, but it later aspired to become a major party by expanding its platform to take positions on other issues. After emerging as a political force in the late 1820s, most of the Anti-Masonic Party's members joined the Whig Party in the 1830s and the party disappeared after 1838. The party was founded in the aftermath of the disappearance of William Morgan, a former Mason who had ultimately become a prominent critic of the Masonic organization. Many believed that the Masons had murdered Morgan for speaking out against Masonry and subsequently many churches and other groups condemned Masonry. As many Masons were prominent businessmen and politicians, the backlash against the Masons was also a form of anti-elitism. The Anti-Masons purported that Masons posed a threat to American republicanism by secretly trying to take control of the government. Furthermore there was a strong fear that it was hostile to Christianity. Mass opposition to Masonry eventually coalesced into a political party. Before and during the presidency of John Quincy Adams, there was a period of political realignment. The Anti-Masons emerged as an important third-party alternative to Andrew Jackson's Democrats and Adams' National Republicans. In New York, the Anti-Masons supplanted the National Republicans as the primary opposition to the Democrats. After experiencing unexpected success in the 1828 elections, the Anti-Masons began to adopt positions on other issues, most notably support for internal improvements and a protective tariff. Several Anti-Masons, including William A. Palmer and Joseph Ritner, won election to prominent positions. In states such as Pennsylvania and Rhode Island, the party controlled the balance of power in the state legislature and provided crucial support to candidates for the Senate. In 1831, the party held the first presidential nominating convention, a practice that was subsequently adopted by all major parties. The convention chose former attorney general William Wirt as the party's standard bearer in the 1832 presidential election and Wirt won 7.8% of the popular vote and carried Vermont. As the 1830s progressed, many of the Anti-Masonic Party's supporters joined the Whig Party, which sought to unite those opposed to the policies of President Jackson. The anti-Masons brought with them an intense distrust of politicians and a rejection of unthinking party loyalty, together with new campaign techniques to whip up excitement among the voters. The Anti-Masonic Party held a national convention in 1835, nominating Whig candidate William Henry Harrison, but a second convention announced that the party would not officially support a candidate. Harrison campaigned as a Whig in the 1836 presidential election and his relative success in the election encouraged further migration of Anti-Masons to the Whig Party. By 1840, the party had ceased to function as a national organization. In subsequent decades, former Anti-Masonic candidates and supporters such as Millard Fillmore, William H. Seward, Thurlow Weed and Thaddeus Stevens became prominent members of the Whig Party. (en)
- La kontraŭ-framasona partio, angle Anti-Masonic Party [ENit meSOnik PARti:], ankaŭ konata kiel kontraŭ-framasona movado, estis la unua tria partio en Usono. Ĝi forte kontraŭis framasonismon kiel komence unu-cela aŭ unu-tema partio kaj poste aspiris iĝi ĉefa partio per vastigado de sia platformo por alpreni poziciojn pri aliaj temoj. Post aperado kiel politika forto fine de la 1820-aj jaroj, plej multaj membroj de la kontraŭmasona Partio aliĝis al la ŭiga Partio en la 1830-aj jaroj kaj la partio malaperis post 1838. La partio estis fondita post la malapero de William Morgan, iama framasonisto, kiu finfine fariĝis elstara kritikisto de la framasona organizo. Multaj kredis, ke la framasonistoj murdis Morgan pro paroli kontraŭ framasonado kaj poste multaj preĝejoj kaj aliaj grupoj kondamnis framasonadon. Ĉar multaj framasonistoj estis eminentaj komercistoj kaj politikistoj, la kontraŭreago kontraŭ la framasonistoj ankaŭ estis formo de kontraŭelitismo. La kontraŭframasonistoj opiniis, ke la kritikata grupiĝo estas profunda minaco al usona respublikanismo, kiun prezentas sekreta elita grupo, kiu klopodas regi la registaron. Krome estis forta timo, ke ĝi malamas kristanismon. Amasa opozicio al framasonado fine kunfluis en politikan partion. Antaŭ kaj dum la prezidanteco de John Quincy Adams, estis periodo de politika harmoniigo. La kontraŭframasonistoj aperis kiel grava triaparta alternativo al la demokratoj de Andrew Jackson kaj la naciaj respublikanoj de Adams. En Novjorko, la kontraŭframasonistoj anstataŭis la naciajn respublikanojn kiel la ĉefa opozicio al la demokratoj. Post spertado de neatendita sukceso en la elektoj de 1828, la kontraŭframasonistoj komencis alpreni poziciojn pri aliaj aferoj, precipe subtenon por internaj plibonigoj kaj protektisman tarifon kontraŭ eksterlandaj varoj. Pluraj kontraŭframasonistoj, inkluzive de William A. Palmer kaj Joseph Ritner, venkis en elekto al elstaraj pozicioj. En ŝtatoj kiel Pensilvanio kaj Rod-Insulo, la partio kontrolis la potenc-ekvilibron en la ŝatleĝdonado kaj donis decidan subtenon al kandidatoj por la usona senato. En 1831, la partio okazigis la unuan prezidentan nomuman kongreson, praktiko kiu poste estis adoptita de ĉiuj ĉefaj partioj. La kongreso elektis iaman ĝeneralan prokuroron William Wirt kiel la kandidaton de la partio en la prezidanta elekto de 1832 kaj Wirt gajnis 7,8% de la populara voĉdono kaj gajnis la elekton en Vermonto. Dum la 1830-aj jaroj progresis, multaj el la subtenantoj de la Kontraŭframasona Partio aliĝis al la ŭiga Partio, kiu celis unuigi tiujn kontraŭajn al la politikoj de prezidanto Jackson. La kontraŭframasonistoj kunportis intensan malfidon al politikistoj kaj malakcepton de senpripensa partia lojaleco, kune kun novaj kampanjaj teknikoj por eksciti eksciton inter la voĉdonantoj. La Kontraŭframasona Partio okazigis nacian kongreson en 1835, nomumante William Henry Harrison, sed dua kongreso anoncis, ke la partio ne oficiale subtenos kandidaton. Harrison kampanjis kiel ŭigo en la prezidant-elekto en 1836 kaj lia relativa sukceso en la elekto instigis al plia migrado de kontraŭmasonistoj al la ŭiga partio. Antaŭ 1840, la partio ĉesis funkcii kiel nacia organizo. En postaj jardekoj, iamaj kontraŭframasonaj kandidatoj kaj subtenantoj kiel Millard Fillmore, William H. Seward, Thurlow Weed kaj Thaddeus Stevens iĝis konataj membroj de la ŭiga partio. (eo)
- El Partido Antimasónico fue un partido político de corta duración y carácter popular surgido en los Estados Unidos a finales de la década de 1820, aglutinado en torno a la oposición a la francmasonería. El movimiento fue fundado en 1828 a raíz de la desaparición dos años antes y presunto homicidio de un masón neoyorquino, William Morgan, quien tras entrar en conflicto con su logia había anunciado su intención de publicar un libro en el que revelaría los secretos de la masonería. Pronto se extendió por todo el noreste de los EE. UU. una corriente de oposición a la masonería a la que se acusaba de conspiración contra los principios republicanos y de elitismo, por pertenecer a ella numerosos banqueros, empresarios y jueces. El partido se mostró también desde el primer momento opuesto al presidente Andrew Jackson, prominente masón. En 1828 el partido antimasónico demostró su fuerza en las elecciones a la Cámara de Representantes y se convirtió en el primer partido de la oposición en Nueva York. Inmediatamente amplió su base, asumiendo postulados proteccionistas. En 1831 William A. Palmer fue elegido gobernador de Vermont en una candidatura antimasónica. Fue el primer partido estadounidense en llevar a cabo una convención nacional para elegir a su candidato a las elecciones presidenciales de 1832, para las que fue nominado William Wirt, un antiguo masón. En 1835 Joseph Ritner fue elegido gobernador de Pensilvania pero en Nueva York el partido había casi desaparecido y sus miembros se habían unido a los nacional republicanos. En 1838 el partido desapareció tras la celebración de la tercera convención nacional, en la que fue designado por unanimidad William Henry Harrison como candidato a la presidencia de Estados Unidos. Como Harrison, a su vez, fue nominado por el Partido Whig, al que acabaron por integrarse buena parte de los miembros del Partido antimasónico, este no eligió candidato alternativo y se disolvió. (es)
- Le Parti anti-maçonnique (Anti-Masonic Party) est un mouvement politique américain créé en 1828 et opposé aux activités des francs-maçons. Il fut relativement influent pendant près d'une décennie, avant de se fondre dans le Parti whig. (fr)
- 反メイソン党（英: Anti-Masonic Party）は、アメリカ合衆国で19世紀に存在した小さな政党である。フリーメイソンに対して強く反対し、単一問題政党として設立され主要政党になることを志向した。 候補者指名集会や綱領の採択などアメリカ合衆国の政治に重要な新機軸を導入した。 (ja)
- Partia Antymasońska (ang. Anti-Masonic Party) – partia polityczna istniejąca i działająca w Stanach Zjednoczonych w latach 1828–1840. (pl)
- Il Partito Anti-Massonico, noto anche come Movimento anti-massonico è stato il primo terzo partito degli Stati Uniti d'America. Come partito a scopo preciso (single-issue) contrastò strenuamente la massoneria e in seguito tentò di diventare un partito più importante espandendo il suo programma ad altri temi. Emerso come forza politica alla fine degli anni 1820, vide molti suoi esponenti confluire nel Partito Whig negli anni 1830; il partito si dissolse una prima volta negli anni 1830 (scomparve definitivamente nel 1888). Fu fondato dopo la sparizione (circa 1826) di , un ex massone che ad un certo punto era divenuto un aspro critico della sua ex organizzazione. Molti ritenevano che i massoni avessero assassinato Morgan per aver criticato la massoneria, e di conseguenza varie autorità religiose ed altre personalità condannarono la massoneria. Gli anti-massoni asserivano che i massoni costituivano una minaccia al repubblicanesimo americano tentando segretamente di assumere il controllo del governo. C'era poi lo spiccato timore che la massoneria fosse ostile alla comunità cristiana. La diffusa opposizione alla massoneria finì per dar vita ad un partito politico. Prima e durante la presidenza di John Quincy Adams ci fu un periodo di assestamento politico. Gli Anti-massoni emersero come un'importante alternativa "di terzo partito" ai Democratici di Andrew Jackson e ai Repubblicani nazionali di Adams. Nello Stato di New York, gli Anti-massoni soppiantarono i Repubblicani nazionali come principale oppositore dei Democratici. Dopo aver riscosso un inatteso successo nelle elezioni del 1828, gli Anti-massoni iniziarono a prendere posizioni su altri argomenti, soprattutto sostenendo i lavori pubblici federali ("miglioramenti interni" nel gergo politico dell'epoca) e dazi protezionistici. Alcuni anti-massoni, tra cui e , vinsero elezioni per rilevanti posizioni. In Stati come Pennsylvania e Rhode Island, il partito poteva determinare le maggioranze nel parlamento statale e il suo appoggio era decisivo per i candidati al Senato. Nel 1831 il partito tenne per la prima volta un congresso per la nomina presidenziale, una prassi che poi fu adottata da tutti i principali partiti. Il congresso scelse l'ex procuratore generale William Wirt come portabandiera del partito nelle presidenziali del 1832 e Wirt ottenne il 7,8% del voto popolare e vinse nel Vermont. Nel corso degli anni 1830 molti sostenitori del Partito Anti-Massonico passarono al Partito Whig, che cercava di unire tutti coloro che si opponevano alla politica del presidente Jackson. Gli anti-massoni portavano con sé un'intensa sfiducia verso i politici e un rifiuto dell'ottusa lealtà di partito, assieme a nuove tecniche di propaganda elettorale per galvanizzare gli elettori. Il Partito Anti-Massonico tenne un congresso nazionale nel 1835, nominando William Henry Harrison come candidato per la presidenza, ma un secondo congresso annunciò che il partito non avrebbe ufficialmente appoggiato alcun candidato. Harrison fece campagna come Whig nelle presidenziali del 1836 e il suo relativo successo elettorale favorì altre fuoriuscite dal Partito Anti-Massonico a quello Whig. Nel 1840 il partito aveva cessato di funzionare come organizzazione nazionale. Nei decenni successivi, candidati e sostenitori anti-massoni quali Millard Fillmore, William H. Seward, e Thaddeus Stevens sarebbero divenuti esponenti di rilievo del Partito Whig. (it)
- 反共济会党（Anti-Masonic Party）是美国历史上首个第三党派，是單一問題政党，持强烈反对共济会的观点，建立于1828年2月，当时具有一定影响力，后逐渐被辉格党吸收，1838年后消失。中推出威廉·沃特担任总统候选人，获得了佛蒙特州7个选举人票。 (zh)
- Антимасонская партия (Антимасонское движение) — бывшая политическая партия США, первая из т. н. «третьих партий» в истории страны. Существовала в XIX веке с 1828 года до середины 1830-х годов. Главной идеей образования партии была оппозиция масонству. Партия ввела в американскую политику национальные партийные конвенции, на которых та или иная партия выдвигает кандидата на президентские выборы. (ru)
|
| rdfs:comment
|
- حزب مناهضة الماسونية أو الحزب المعادي للماسونية (المعروف أيضاً باسم حركة مكافحة الماسونية) كان أول حزب ثالث في الولايات المتحدة. وقد عارض هذا الحزب الماسونية بقوة كحزب من أحزاب القضية الواحدة (حزب القضية الواحدة هو الحزب السياسي الذي يشن حملته على قضية واحدة فقط. نادراً ما تنجح مثل هذه الأحزاب في الانتخابات). وطمح لاحقاً ليصبح حزباً رئيسياً من خلال توسيع منبره ومواقفه بشأن القضايا الأخرى. بعد أن بدأت وجهات النظر السلبية عن الماسونية تتضاءل بين شريحة واسعة من الشعب في أواخر ثلاثينيات القرن التاسع عشر، انضم معظم أعضاء حزب مناهضة الماسونية إلى ، الذي كان أكبر حزب يتوافق مع وجهات نظرهم. على الرغم من أن الحزب لم يدم سوى عشر سنوات، إلا أنه قدم ابتكارات مهمة في السياسة الأمريكية مثل مؤتمرات الترشيح واعتماد . (ar)
- Die Anti-Masonic Party, zu Deutsch Anti-Freimaurer-Partei, war im 19. Jahrhundert eine kleine Partei in den Vereinigten Staaten. Sie wandte sich stark gegen die Freimaurerei. Es handelte sich aber nicht um eine Partei mit nur einem einzigen Programmpunkt, sondern sie strebte danach, eine große Partei zu werden. Gegründet wurde sie 1828 in Upstate New York und war damit die erste Drittpartei in der amerikanischen Politik, die sich im traditionellen Zweiparteiensystem durchzusetzen versuchte. (de)
- Le Parti anti-maçonnique (Anti-Masonic Party) est un mouvement politique américain créé en 1828 et opposé aux activités des francs-maçons. Il fut relativement influent pendant près d'une décennie, avant de se fondre dans le Parti whig. (fr)
- 反メイソン党（英: Anti-Masonic Party）は、アメリカ合衆国で19世紀に存在した小さな政党である。フリーメイソンに対して強く反対し、単一問題政党として設立され主要政党になることを志向した。 候補者指名集会や綱領の採択などアメリカ合衆国の政治に重要な新機軸を導入した。 (ja)
- Partia Antymasońska (ang. Anti-Masonic Party) – partia polityczna istniejąca i działająca w Stanach Zjednoczonych w latach 1828–1840. (pl)
- 反共济会党（Anti-Masonic Party）是美国历史上首个第三党派，是單一問題政党，持强烈反对共济会的观点，建立于1828年2月，当时具有一定影响力，后逐渐被辉格党吸收，1838年后消失。中推出威廉·沃特担任总统候选人，获得了佛蒙特州7个选举人票。 (zh)
- Антимасонская партия (Антимасонское движение) — бывшая политическая партия США, первая из т. н. «третьих партий» в истории страны. Существовала в XIX веке с 1828 года до середины 1830-х годов. Главной идеей образования партии была оппозиция масонству. Партия ввела в американскую политику национальные партийные конвенции, на которых та или иная партия выдвигает кандидата на президентские выборы. (ru)
- Protizednářská strana (anglicky: Anti-Masonic Party), někdy též Protizednářské hnutí, byla americká politická strana tvořená odpůrci svobodného zednářství. Vznikla v roce 1828 v New Yorku a jde o první organizovanou třetí politickou stranu v USA. Strana zanikla v roce 1838 a většina jejích politiků přešla do Whig Party. Jako první americká politická strana zorganizovala Protizednářská strana celonárodní nominační sjezd a přijala stranickou platformu. (cs)
- The Anti-Masonic Party, also known as the Anti-Masonic Movement, was the earliest third party in the United States. Formally a single-issue party, it strongly opposed Freemasonry, but it later aspired to become a major party by expanding its platform to take positions on other issues. After emerging as a political force in the late 1820s, most of the Anti-Masonic Party's members joined the Whig Party in the 1830s and the party disappeared after 1838. (en)
- La kontraŭ-framasona partio, angle Anti-Masonic Party [ENit meSOnik PARti:], ankaŭ konata kiel kontraŭ-framasona movado, estis la unua tria partio en Usono. Ĝi forte kontraŭis framasonismon kiel komence unu-cela aŭ unu-tema partio kaj poste aspiris iĝi ĉefa partio per vastigado de sia platformo por alpreni poziciojn pri aliaj temoj. Post aperado kiel politika forto fine de la 1820-aj jaroj, plej multaj membroj de la kontraŭmasona Partio aliĝis al la ŭiga Partio en la 1830-aj jaroj kaj la partio malaperis post 1838. (eo)
- El Partido Antimasónico fue un partido político de corta duración y carácter popular surgido en los Estados Unidos a finales de la década de 1820, aglutinado en torno a la oposición a la francmasonería. (es)
- Il Partito Anti-Massonico, noto anche come Movimento anti-massonico è stato il primo terzo partito degli Stati Uniti d'America. Come partito a scopo preciso (single-issue) contrastò strenuamente la massoneria e in seguito tentò di diventare un partito più importante espandendo il suo programma ad altri temi. Emerso come forza politica alla fine degli anni 1820, vide molti suoi esponenti confluire nel Partito Whig negli anni 1830; il partito si dissolse una prima volta negli anni 1830 (scomparve definitivamente nel 1888). (it)
|