Elektrokardiografia

Elektrokardiografia është metodë e mjekësisë për matjen e punës së pjesëve të trupit (zemrës) me instrument elektrik.

Elektrokardiografia, si metodë me rëndësi të veçantë për ekzaminimin klinik të zemrës, konsiston në regjistrimin e aktivitetit elektrik të saj nga pjesët tjera të trupit, respektivisht përmes elektrodave të vendosura në sipërfaqe të trupit.^[1]

ELEKTROKARDIOGRAMA Ne shekullin e XIX u vu re qe zemra gjeneron elektricitet. Studimet e bera vune ne dukje lidhjen midis aktivitetit elektrik dhe atij mekanik. Regjistrimi i diferences se potenzialit ne siperfaqen e trupit shkruan nje grafik i cili është tejet i nevojshem per studimin e zemres. Ne praktiken mjekesore perfaqeson nje analize te thjështë, ekonomike e praktike per te vezhguar se aktiviteti elektrik është normal apo se prezanton patologji te natyres si mekanike po edhe bioelektrike te zemres. Ky grafik ka nje forme karakteristike keshtu qe c'do ndryshim është i lidhur me nje problem kardiologjik te pacientit. Grafiku është i formuar nga pjese qe quhen vale, pozitive dhe negative, qe perseriten ne c'do cikel te zemres. 'Vala p' është vala e pare dhe perfaqeson kontraktimin e atriumeve (dy dhomave te para te pjeses se zemres).

1. ^ Praktikumi i Fiziologjisë Patologjike - Universiteti i Prishtinës, 2002 Arkivuar 27 shtator 2007 tek Wayback Machine Fakulteti i Mjekësisë