balancë

Balancë f.sh.libr. -

1. shih peshore,~ja. Vë (peshoj) në balancë.
2. fig. Masë, mjet a mënyrë për vlerësimin ose për gjykimin e një çështjeje a të një njeriu. Peshon (rëndon) në balancë. Nga anon balanca.
3. fig. Baraspeshë, përpjesëtim i njëjtë i forcave në të dy anët. Balanca e forcave.

• Vë në balancë e shqyrtoj mirë diçka për ta vlerësuar ose për ta krahasuar me një tjetër, e peshoj. Është në balancë kërkohet një zgjidhje për diçka, vendoset për diçka.^[1]

• balancim
• balancohet
• balancoj