Tomo Kuruzović

Rođen je 1930. na Bistriku iznad Principovog mosta u Sarajevu.^[2] Oba roditelja su mu iz Banje Luke.^[2] I otac i majka su radili u pozorištu, otac kao pozorišni frizer, vlasuljar i šminker, a majka kao krojačica.^[3][4] Po završetku rata je 1948. završio Učiteljsku školu, nakon čega se zapošljava kao učitelj i upravnik škole u Čarakovu kod Prijedora.^[3] U Beograd je stigao 1949.^[2] Iste godine se upisuje na Akademiju za pozorište i film (FDU) u klasi prof. Joze Laurenčića.^[3] Akademiju za pozorište i film je završio 1953, a diplomirao 1957.^[3] U periodu od 1953. do 1957. vanredno je studirao jugoslovensku književnost na Filozofskom fakultetu u Sarajevu.^[3] Od 1961. do 1966. je vanredno studirao režiju na Fakultetu dramskih umetnosti u Beogradu, prvo u klasi Vjekoslava Afrića (1961), a zatim u klasi prof. dr Huga Klajna (1962-1966).^[3] Kako su mu majka i otac radili u pozorištu, od svoje pete godine je igrao dječije uloge.^[3] U Jugoslovenskom dramskom pozorištu je počeo da nastupa dok je studirao glumu.^[3] Prvi glumački angažman je dobio u Sarajevu (1953-1961).^[3] Jedan je od osnivača Malog pozorišta u Sarajevu (Teatar 55).^[3] U Beograd ponovo dolazi 1961, gdje dobija angažman u Savremenom dramskom pozorištu (Beogradsko dramsko pozorište).^[3] Osnivač je alternativnog pozorišta „Sunce“ u novobeogradskom bloku 45, gdje je radio kao upravnik.^[3] Osnivač je studija „Tajne glume“ pri „Đuro Salaj“ AD u Beogradu, gdje je radio kao profesor.^[3]

Član je Udruženja dramskih umetnika Srbije, Udruženja dramskih pisaca Srbije i Udruženja filmskih glumaca Srbije.^[3] Nastupao je u Beogradskom dramskom pozorištu sve dok nije penzionisan.^[4]

Ženio se dva puta.^[4] Iz prvog braka ima ćerku Sanju, a iz drugog braka sa kostimografkinjom Mirjanom Čiplić sina Aleksandra Kuruzovića koji se bavi slikarstvom.^[4] Živi u Beogradu.

• Zlatni beočug, za trajni doprinos kulturi Beograda (2009)
• Zlatna plaketa grada Beograda (1984)
• Glumac godine, Zmajeve dečije igre (1984)
• Ordena rada sa zlatnim vijencem (1984)
• „Mermer i zvuci”, priznanje za režiju i glumačku kreaciju predstave „Petorica pod barjakom”. Aranđelovac (1976)
• Srebrna kolajna, Drugi festivalu monodrame i pantomime u Zemunu (1974)
• Šestoaprilska nagrada za umjetnost, Sarajevo (1957)

• Roman bez romana (drama), Vršac (1984)
• Svedok Glume (roman), Beograd (2003) ISBN 86-83465-02-0
• On meni - Ja njemu (poema), Beograd (2008) ISBN 978-86-82273-14-1
• Dvopev (zbirka pesama - Toma Kuruzović, Dragan Despot Đorđeviđ), Kučevo (2008) ISBN 978-86-910187-2-6
• Kroz priče i razgovore (biografija, Mirjana Čiplić Kuruzović), Beograd (2018) ISBN 978-86-81316-01-6
• Branko po Tomi (roman), Beograd (2019) ISBN 978-86-81316-03-0

Napravio je preko 40 režija i veći broj pozorišnih komada.^[3] Dramatizirao je i adaptirao djela Petra Kočića, Branka Ćopića, Koste Trifkovića, Meše Selimovića, Jovana Sterije Popovića.^[3]

Jedna od njegovih najzapaženijih adaptacija i dramatizacija je monodrama Petar Pepo Bandić (Branko Ćopić), koju je sam tumačio.^[3]

• Petar Pepo Bandić (Petar Pepo Bandić)
• Nikoletina Bursać (Nikoletina Bursać)
• Dundo Maroje (Pomet)
• Bećarac (Seljo)

• Ilustrovana Politika: Tomo Kuruzović svedok glume Arhivirano 2012-05-01 na Wayback Machine-u (sh)
• Tomo Kuruzović na sajtu IMDb