Pljačka Rima (1527)

41°50′N 12°30′E / 41.833°N 12.500°E / 41.833; 12.500

Za ostale upotrebe, v. Pljačka Rima.

Pljačka Rima
Segment Rata Cognačke lige
Datum 6. maj 1527. Lokacija Rim, Italija Ishod špansko-imperijalna pobjeda
Sukobljene strane
Papska Država	Carstvo Karla V: Španija, Sveto Rimsko Carstvo
Komandanti i vođe
Klement VII, Kaspar Röist †, Renzo di Ceri	Charles de Bourbon † Philibert of Châlon
Snage
8.000 pripadnika gradske milicije, 2.000 švicarskih gardista	20.000
Žrtve i gubici
500 mrtvih, ranjenih i zarobljenih	nepoznati
45.000 ubijenih, ranjenih ili protjeranih civila

Pljačka Rima (italijanski: Sacco di Roma) je događaje koji su se zbili za vrijeme i neposredno nakon što je 6. maja 1527. godine vojska rimsko-njemačkog cara i španskog kralja Karla V zauzela Rim tokom sukoba sa Papskom Državom u Ratu Cognačke lige. Do njega je došlo u kontekstu Italijanskih ratova, odnosno zbog odluke pape Klementa VII da prethodne godine stvori tzv. Cognačku ligu sa ciljem da okonča habsburšku dominaciju nad Italijom poslije pobjede Karla V nad Francuzima kod Pavije 1525. godine. Habsburška vojska, sastavljena od najamnika je uspjela poraziti Klementove francuske saveznike u sjevernoj Italiji, ali su se njeni pripadnici na proljeće 1527. zbog neisplate plaća pobunili i natjerali svog komandanta Charlesa de Bourbona da maršira na Rim. Carska vojska je pred zidine Rima došla 5. maja, a sljedeći dan ih uspjela probiti na juriš. Tada je, međutim, poginuo Charles i više nitko nije imao autoriteta da kontrolira vojnike koji su se odali strahovitoj pljački, ubistvima i silovanjima. Klement se uspio skloniti u Anđeosku tvrđavu, ali je gotovo cijela Švicarska garda izginula braneći mu odstupnicu. Klement je iz Anđeoske tvrđave izašao nakon plaćanja otkupnine carskim trupama, koje su u gradu ostale još nekoliko mjeseci, bez prestanka ga pljačkajući. Grad su napustile tek na proljeće sljedeće godine, a na što ih je potakla epidemija izazvana hiljadama nesahranjenih leševa. Iako je Klement formano postao slobodan, više se nije usudio suprotstavljati Karlu V, a što je za posljedicu imalo odbijanje da engleskom kralju Henryju VIII dozvoli razvod od Katarine Aragonske, a što će dovesti do Engleske reformacije. Vjeruje se da je pljačka dovela do strahovite depopulacije, odnosno da je od prethodnih 55.000 stanovnika nakon odlaska carskih trupa ostalo tek 10.000 ljudi. Za suvremenike je pljačka Rima - prvi takav događaj nakon gotovo pola milenijuma - predstavljala izuzetnu traumu; kasniji historičari su ga smatrali simboličkim krajem renesanse u Italiji.