Trattatu di Mignanu

Lu Trattatu di Mignanu dû 1139 misi fini a na dicina d'anni di guerra cuntìnua chi appi comu risurtatu di cunfirmari ufficialmenti l'unioni dî ducati cuntinintali di Pugghia e Calabbria câ Cuntìa di Sicilia.

Ntô 1130, l’Antipapa Anacletu II avìa ncurunatu Ruggero II re di Sicilia.

Lu papa liggìttimu Nnucenzu II, nun ricanuscìu stu tìtulu e tanti dî vassalli dâ pinìsula circàvanu a ribàttiri l’esircizziu di l’auturitati rigali di Ruggeru.

Duranti lu dicènniu dû 1130, Ruggeru abbattìu li soi vassalli unu pi unu finu a quannu, ntô 1137, lu mpiraturi Lutariu II ntramittìu a latu dû papa e cunquistau la granni parti dû sud.

La morti di Lutariu privau li baruna dû sud dû so alliatu e Ruggeru ricunquistau rapidamenti li soi tirritori. Ntô 1139 morìu lu Duca di Pugghia Rainulfu III di Alifi, alliatu dû papa e dû mpiraturi.

Nnucenzu e lu principi dipunutu Rubbertu II di Capua traseru 'n guerra pi riaffirmari la so auturitati, ma a Gallucciu, lu figghiu dû re, Ruggeru, fici la posta ê truppi papali cu sulu na migghiara di cavaleri e acchiappau lu papa e la sò curti.

Tri jorna doppu, lu 25 di giugnettu a Mignanu, Nnucenzu cunfirmau Ruggeru rex Siciliae ducatus Apuliae et principatus Capuae e lu mmistìu di sti tìtuli.

Pi di cchiù iddu numinau sò figghiu Duca e n'àutru figghiu, Alfonzu, Prìncipi di Capua.

Ntô 1143, Nnucenzu rifiutau di ricanùsciri lu trattatu ma Ruggeru ammitau a Rubbertu di Selby a attaccari la papali Beniventu. L'accordi di Mignanu foru cunfirmati.

Ntô 1156, cû Trattatu di Beniventu, lu tribbutu ô papa di 600 scifati, cuncurdatu cu Ruggeru II cû Trattatu di Mignanu dû 1139 fu cunfirmatu e n'àutru tribbutu di 400 scifati fu agghiunciutu pî novi terri cunquistati.