fa.kir

1. pobre

fa.kir

1. (Islamismo e Hinduísmo) relativo a faquir

Do árabe فقر ^(ar) (faqr) “pobreza”.

fa.kir, masculino

1. (Islamismo e Hinduísmo) faquir

• faquir

Do árabe فقر ^(ar) (faqr) “pobreza”.

• AFI: /fa.kiʁ/
• X-SAMPA: /fa.kiR/

fa.kir

1. pobre

fa.kir

1. (Islamismo e Hinduísmo) relativo a faquir

Do árabe فقر ^(ar) (faqr) “pobreza”.

fa.kir / fa.kir

1. (Islamismo e Hinduísmo) faquir

• faqir

Do árabe فقر ^(ar) (faqr) “pobreza”.

• AFI: /fə.ˈkɪəɹ/, /ˈfeɪ.kəɹ/
• X-SAMPA: /f@."kI@r\/, /"feI.kər\/

fa.kir

1. (Islamismo e Hinduísmo) faquir

• faqir

Do árabe فقر ^(ar) (faqr) “pobreza”.

fa.kir

1. (Islamismo e Hinduísmo) faquir

• faqir

Do árabe فقر ^(ar) (faqr) “pobreza”.

fa.kir

1. (Islamismo e Hinduísmo) faquir

Do árabe فقر ^(ar) (faqr) “pobreza”.

fa.kir

1. (Islamismo e Hinduísmo) faquir

• faqir

Do árabe فقر ^(ar) (faqr) “pobreza”.

fa.kir

1. pobre, necessitado, destituído

fa.kir

1. (Islamismo e Hinduísmo) faquir
2. pedinte, mendigo
3. santo mendicante

• derviç, muhtaç

• fakirlik