urwać
(Przekierowano z urwać się)
urwać (język polski)
edytuj- znaczenia:
czasownik przechodni dokonany (ndk. urywać)
- (1.1) aspekt dokonany od: urywać
- odmiana:
- (1.1) koniugacja IX
forma liczba pojedyncza liczba mnoga 1. os. 2. os. 3. os. 1. os. 2. os. 3. os. bezokolicznik urwać czas przyszły prosty urwę urwiesz urwie urwiemy urwiecie urwą czas przeszły m urwałem urwałeś urwał urwaliśmy urwaliście urwali ż urwałam urwałaś urwała urwałyśmy urwałyście urwały n urwałom urwałoś urwało tryb rozkazujący niech urwę urwij niech urwie urwijmy urwijcie niech urwą pozostałe formy czas zaprzeszły m urwałem był urwałeś był urwał był urwaliśmy byli urwaliście byli urwali byli ż urwałam była urwałaś była urwała była urwałyśmy były urwałyście były urwały były n urwałom było urwałoś było urwało było forma bezosobowa czasu przeszłego urwano tryb przypuszczający m urwałbym,
byłbym urwałurwałbyś,
byłbyś urwałurwałby,
byłby urwałurwalibyśmy,
bylibyśmy urwaliurwalibyście,
bylibyście urwaliurwaliby,
byliby urwaliż urwałabym,
byłabym urwałaurwałabyś,
byłabyś urwałaurwałaby,
byłaby urwałaurwałybyśmy,
byłybyśmy urwałyurwałybyście,
byłybyście urwałyurwałyby,
byłyby urwałyn urwałobym,
byłobym urwałourwałobyś,
byłobyś urwałourwałoby,
byłoby urwałoimiesłów przymiotnikowy przeszły m urwany, nieurwany urwani, nieurwani ż urwana, nieurwana urwane, nieurwane n urwane, nieurwane imiesłów przysłówkowy uprzedni urwawszy rzeczownik odczasownikowy urwanie, nieurwanie
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. urwisko n, urwanie n, urywanie n, urywek mrz, zrywka ż
- czas. urywać ndk.
- przym. urwisty, urywany
- związki frazeologiczne:
- urwać się z choinki • jak kozie pomagali, to jej ogon urwali
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: urywać
- białoruski: (1.1) абарваць
- źródła:
- ↑ Wiesława Maria Korczyńska, Wróć..., 2001, Narodowy Korpus Języka Polskiego.