pstrokaty
pstrokaty (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik pstrokaty pstrokata pstrokate pstrokaci pstrokate dopełniacz pstrokatego pstrokatej pstrokatego pstrokatych celownik pstrokatemu pstrokatej pstrokatemu pstrokatym biernik pstrokatego pstrokaty pstrokatą pstrokate pstrokatych pstrokate narzędnik pstrokatym pstrokatą pstrokatym pstrokatymi miejscownik pstrokatym pstrokatej pstrokatym pstrokatych wołacz pstrokaty pstrokata pstrokate pstrokaci pstrokate
- przykłady:
- (1.1) Wdzieję strój pstrokaty dziwacznego kroju i pomiędzy kwiaty pobiegnę w tym stroju![2]
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) różnokolorowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pstrokacizna ż, pstrokatość ż
- przym. pstry
- przysł. pstrokato
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. srokaty (wg Borysia) lub strokaty (wg Bańkowskiego), z nagłosowym p- na skutek kontaminacji pol. pstry[3][4]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) motley
- białoruski: (1.1) стракаты, пярэсты
- czeski: (1.1) pestrý
- hiszpański: (1.1) abigarrado
- nowogrecki: (1.1) παρδαλός
- rosyjski: (1.1) пёстрый
- słowacki: (1.1) pestrofarebný, pestrý
- ukraiński: (1.1) строкатий
- źródła:
- ↑
Hasło „pstrokaty” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ B. Leśmian, Klechdy sezamowe. Baśń o pięknej Parysadzie i o ptaku Bulbulezarze
- ↑ Hasło „pstrokaty” w: Wiesław Boryś, Słownik etymologiczny języka polskiego, Wydawnictwo Literackie, Kraków 2005, ISBN 83-08-03648-1.
- ↑ Hasło „pstrokaty” w: Andrzej Bańkowski, Etymologiczny słownik języka polskiego, t. 2, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2000, ISBN 83-01-13017-2.