plantacja
plantacja (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) obszar zajęty pod uprawę na wielką skalę jednej rośliny o znaczeniu przemysłowym
- (1.2) gospodarstwo rolne specjalizujące się w uprawie rośliny na skalę przemysłową
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik plantacja plantacje dopełniacz plantacji plantacji / przest. plantacyj[1] celownik plantacji plantacjom biernik plantację plantacje narzędnik plantacją plantacjami miejscownik plantacji plantacjach wołacz plantacjo plantacje
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. plantation[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.2) plantation
- baskijski: (1.1) plantazio
- białoruski: (1.1) плантацыя ż; (1.2) плантацыя ż
- bułgarski: (1.1) плантация ż; (1.2) плантация ż
- czeski: (1.1) plantáž ż
- duński: (1.1) plantage w
- francuski: (1.1) plantation ż
- hiszpański: (1.1) plantación ż
- kataloński: (1.1) plantació ż
- niderlandzki: (1.1) plantage ż
- niemiecki: (1.1) Plantage ż
- nowogrecki: (1.1) φυτεία ż
- rosyjski: (1.1) плантация ż; (1.2) плантация ż
- szwedzki: (1.1) plantage w
- turecki: (1.1) plantasyon
- ukraiński: (1.1) плантація ż
- węgierski: (1.1) ültetvény
- włoski: (1.1) piantagione ż
- źródła:
- ↑ Hasło „plantacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.