oratio

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mowa, przemówienie

(1.2) modlitwa

odmiana:

(1.1-2) oratio, orationis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	oratio	orationēs
dopełniacz	orationis	orationum
celownik	orationī	orationibus
biernik	orationem	orationēs
ablatyw	oratione	orationibus
wołacz	oratio	orationēs

przykłady:

(1.1) Cicero consul suam orationem in Catilinam dixit. → Cyceron jako konsul wygłosił swoją mowę przeciwko Katylinie.

składnia:

kolokacje:

(1.1) oratio in + Acc. → mowa przeciwko komuś

(1.1) oratio pro + Abl. → mowa w obronie kogoś

(1.1) orationem dicere / habere → przemawiać

(1.1) pars orationis → część mowy

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. oro

rzecz. orator m

związki frazeologiczne:

qualis vir, talis oratio

etymologia:

łac. ora + tio

źródłosłów dla pol. oracja, hiszp. oración, ang. oration, franc. oraison, wł. orazione

uwagi:

źródła: