isty
isty (język polski)
edytuj- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) st.pol. wspomniany, rzeczony, wiadomy
- (1.2) st.pol. przekonany, nieposiadający wątpliwości
- (1.3) st.pol. prawdziwy, niewątpliwy, niemylny, pewny
- (1.4) st.pol. główny, podstawowy
- (1.5) daw. pewny, niewątpliwy; wiążący, obowiązujący; ściśle określony, zdecydowany, stwierdzony, niezawodny
- (1.6) daw. prawdziwy, rzeczywisty, oczywisty, naturalny, niesfałszowany
- (1.7) daw. podkreśla, potęguje cechy (zazwyczaj ujemne) zawarte w rzeczowniku; typowy, wierutny
- (1.8) daw. praw. główny, podstawowy; w połączeniu z rzeczownikiem typu: suma, pieniądze, dług itp. oznacza sumę pieniężną główną
- (1.9) daw. w połączeniu z zaimkiem wskazującym oznacza: wspomniany, rzeczony, wiadomy, właśnie ten
- (1.10) gw. (Warmia) ten sam[1]
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Wanda Pomianowska, Uwagi o „gadce” warmijskiej, „Poradnik Językowy” nr 3/1950, s. 15.
- (1.1-1.4) Hasło „isty” w: Słownik staropolski, red. Stanisław Urbańczyk, Instytut Języka Polskiego PAN, 1953-2014.
- (1.5-1.9) Hasło „isty” w: Słownik polszczyzny XVI wieku. Edycja internetowa, Instytut Badań Literackich Polskiej Akademii Nauk, 2010–, ISBN 978-83-65573-85-8.