konspirator

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) uczestnik konspiracji^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	konspirator	konspiratorzy
dopełniacz	konspiratora	konspiratorów
celownik	konspiratorowi	konspiratorom
biernik	konspiratora	konspiratorów
narzędnik	konspiratorem	konspiratorami
miejscownik	konspiratorze	konspiratorach
wołacz	konspiratorze	konspiratorzy

przykłady:

(1.1) Jednych życie rewolucyjne pochłania całkowicie, czyniąc z nich zawodowych konspiratorów; drugich wciąga ono w swój wir częściowo, modyfikując i zastosowując do swych wymagań ich życie prywatne^[2].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) spiskowiec, zaprzysiężony

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. konspiracja ż, konspiratorstwo n, konspira ż, konspirowanie n

forma żeńska konspiratorka ż

czas. konspirować ndk.

przym. konspiracyjny, konspiratorski

przysł. konspiracyjnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

franc. conspirateur^[3] < łac. conspiro → sprzysięgać

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) conspirator, plotter
• baskijski: (1.1) azpikari, konspiratzaile
• białoruski: (1.1) канспіратар m
• bułgarski: (1.1) конспиратор m
• esperanto: (1.1) konspiranto
• francuski: (1.1) conspirateur m
• hiszpański: (1.1) conspirador m
• interlingua: (1.1) conspirator
• portugalski: (1.1) conspirador m
• rosyjski: (1.1) конспиратор m
• słowacki: (1.1) konšpirátor m
• ukraiński: (1.1) конспіратор m
• węgierski: (1.1) konspirátor
• włoski: (1.1) congiuratore m, congiurato m, complottardo m

źródła: