kompletny
kompletny (język polski)
edytuj- znaczenia:
przymiotnik
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik kompletny kompletna kompletne kompletni kompletne dopełniacz kompletnego kompletnej kompletnego kompletnych celownik kompletnemu kompletnej kompletnemu kompletnym biernik kompletnego kompletny kompletną kompletne kompletnych kompletne narzędnik kompletnym kompletną kompletnym kompletnymi miejscownik kompletnym kompletnej kompletnym kompletnych wołacz kompletny kompletna kompletne kompletni kompletne nie stopniuje się
- przykłady:
- (1.2) Próba zainteresowania mieszkańców dzielnicy kulturą i sztuką skończyła się kompletnym fiaskiem.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) niekompletny, niecały
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kompletność ż, komplet m, komplecik m, kompletowanie n, skompletowanie n
- czas. kompletować ndk., skompletować dk.
- przysł. kompletnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) complete, utter
- arabski: (1.1) كامل, تمام, صحيح
- białoruski: (1.1) камплектны
- bułgarski: (1.1) комплектен
- duński: (1.1) komplet; (1.2) komplet
- esperanto: (1.1) kompleta, senmanka; (1.2) kompleta, senmanka
- hiszpański: (1.1) completo
- kataloński: (1.1) complet
- niemiecki: (1.1) komplett
- rosyjski: (1.1) комплектный
- sanskryt: (1.1) अखण्ड; (1.2) अखण्ड
- szwedzki: (1.1) komplett; (1.2) komplett
- ukraiński: (1.1) комплектний
- włoski: (1.1) completo
- źródła: