fascynacja

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bardzo silne zainteresowanie się czymś lub kimś

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fascynacja	fascynacje
dopełniacz	fascynacji	fascynacji / przest. fascynacyj[1]
celownik	fascynacji	fascynacjom
biernik	fascynację	fascynacje
narzędnik	fascynacją	fascynacjami
miejscownik	fascynacji	fascynacjach
wołacz	fascynacjo	fascynacje

przykłady:

(1.1) Wspierała się ona na literackiej fascynacji egzotyką, rustykalnością, wyidealizowanym światem natury.^[2]

(1.1) Wtedy wydawało jej się, że to wielkie uczucie, teraz uważa, że była to tylko fascynacja. Pierwsza fascynacja mężczyzną. Który był w dodatku mądrzejszy, bardziej doświadczony i musiał imponować kilkunastoletniej dziewczynce.^[3]

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. fascynować ndk., zafascynować dk.

rzecz. fascynowanie n, zafascynowanie n, fascynat m, fascynatka ż, fascynator m

przym. fascynujący

przysł. fascynująco

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) fascination
• arabski: (1.1) سحر m, إعجاب m, جاذبية ż, ولع m
• baskijski: (1.1) liluramendu
• białoruski: (1.1) фасцыяцыя ż
• bułgarski: (1.1) очарование n
• chorwacki: (1.1) fascinacija ż
• czeski: (1.1) fascinace ż
• duński: (1.1) fascination w
• fiński: (1.1) lumous, tenho, hurma
• francuski: (1.1) fascination ż
• hiszpański: (1.1) fascinación ż
• interlingua: (1.1) fascination, fascino
• japoński: (1.1) 魅惑(みわく) (miwaku)
• luksemburski: (1.1) Faszinatioun ż
• niemiecki: (1.1) Faszination ż
• norweski (bokmål): (1.1) fascinasjon m, fasinasjon m
• norweski (nynorsk): (1.1) fascinasjon m, fasinasjon m
• portugalski: (1.1) fascinação ż
• rosyjski: (1.1) очарованность ż, завороженность ż
• słowacki: (1.1) fascinácia ż
• słoweński: (1.1) fascinacija ż
• szwedzki: (1.1) fascination w
• tajski: (1.1) ความติดใจ
• ukraiński: (1.1) фасцинація ż
• włoski: (1.1) affascinazione ż, fascino m

źródła: