dziedzictwo

wymowa:

​^?/i

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) dobra zachowane dla następnych pokoleń

(1.2) majątek przejęty po kimś

(1.3) prawo przekazywania czegoś

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	dziedzictwo	dziedzictwa
dopełniacz	dziedzictwa	dziedzictw
celownik	dziedzictwu	dziedzictwom
biernik	dziedzictwo	dziedzictwa
narzędnik	dziedzictwem	dziedzictwami
miejscownik	dziedzictwie	dziedzictwach
wołacz	dziedzictwo	dziedzictwa

przykłady:

(1.1) Nie powinniśmy zapominać o naszym dziedzictwie kulturowym.

składnia:

kolokacje:

(1.1) architektoniczne dziedzictwo • dziedzictwo kulturowe • literackie dziedzictwo • światowe dziedzictwo • wiekowe dziedzictwo

synonimy:

(1.1) spuścizna, scheda, sukcesja, puścizna, ojcowizna, patrymonium, dorobek

(1.2) spadek, scheda, dorobek

(1.3) dziedziczenie, dziedziczność

antonimy:

(1.2) wydziedziczenie

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. dziedzic m, dziedziczka ż, dziedziczność ż, dziedziczenie n, odziedziczenie n, wydziedziczenie n

czas. dziedziczyć ndk., wydziedziczyć dk.

przym. dziedziczny, bezdziedziczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

nie mylić z: dziewictwo

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) heritage, inheritance, legacy, patrimony; (1.2) heirloom, hereditament, inheritance, legacy, heirdom, heirship; (1.3) devolution, inheritance
• białoruski: (1.1) спадчына ż; (1.2) спадчына ż; (1.3) спадчына ż
• hiszpański: (1.1) herencia ż, legado m; (1.2) herencia ż, patrimonio m; (1.3) herencia ż, transmisión ż
• joruba: (1.1) ìran
• kaszubski: (1.1) spôdkòwizna ż, doróbk m; (1.2) spôdkòwizna ż, dzedzëctwò n
• nowopruski: (1.2) weldisnā ż
• rosyjski: (1.1) наследие n, наследство n
• słowacki: (1.1) dedičstvo n
• ukraiński: (1.1) спадщина ż

źródła: